ჩემი ხარ.... (6)

-თორნიკე??
-რა თქვი თიკო??
-არა არაფერი უნდა გავიქცე..
-ხომ მშვიდობაა??
-კი მოგვიანებით ვილაპარაკოთ..
-კარგი როგორც გინდა..
ეგრევე სახლში გავვარდი და თორნიკეს გადავურეკე რომ მზად ვიყავი და მოსულიყო..
მალე თორნიკე ჩემს სადარბაზოსთან მელოდებოდა..
-თიკ მზად ხარ?? წავიდეთ??
-კი წავიდეთ..
დაახლოებით საათნახევარი ვიარეთ.. თბილისს კაი მანძილზე გავცდით,და მივადექით ფიჭვნარს..ისეთი ლამაზი იყო იქაურობა,
ამ ფიჭვნარში ჩადგმული იყო ერთი პატარა ბინა..ალბათ 2 ოთახი იქნებოდა სულ,
-მოვედით თიკო..
თითქოს მუხლები მომეკვეთა მანქანიდან ვერ გადმოვდიოდი თავბრუ დამეხვა გული საშინლად ამიძგერდა..თითქოს სადაცააა ამომვარდებოდა..
თორნიკემ შემატყო აღელვება და ხელი მომკიდა,
-დაწყნარდი თიკო..
უბრალოდ შევხედე ხმა არ ამომიღია ღმერთო რა მჭირს??საშინლად ვიყავი თავს ვერ ვთოკავდი მუხლები მეკვეთებოდა..შევედით თორნიკემ დაიყვირა..
ჩვენ ვართ..ხმა არავის გაუცია ისეთი ლამაზი ბინა იყო შიგნით სულ ხით მოპირკეთებული..გარედან ვითომ პატარა ჩანდა მაგრამ შიგნიდან
პატარა მრგვალი კიბე ადიოდა ზემოთ,ალბათ მეორეზეც საწოლ ოთახები იყო..
ისეთი სიმშვიდე იყო..ნეტა როგორია??ვინაა?? ამ ფიქრებში გართულს თორნიკემ გამომაფხიზლა თიკო ზემოთ ავალ იკას დაველაპარაკები და მე დაგტოვებთ...
ხმაც არ გამიცია უბრალოდ თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე თორნიკე ზემოთ ავიდა მალევე ჩამოვიდა..
და გარეთ გავიდა თან მითხრა ნუ ნერვიულობ ყველაფერი კარგად იქნებაო..
კიბე ჩემს უკან იყო.. და თორნიკე გავიდა თუ არა კიბეზე ფეხის ხმა გავიგე შემეშინდა ვერ მოვბრუნდი გული ამიძგერდა სადაცაა ამოვარდებაო
რა დამემართა არ ვიცი თითქოს მომეკვეთა მუხლები..
ამ დროს მხარზე თბილი ხელი ვიგრძენი.. ღმერთო ისაა ისააა ნამდვილად ისაა თვალები დვხუჭე გონზე მოვედი.. და ავდექი.. არ მინდა შებრუნება ვერ ვბრუნდები და ამ ფიქრებიდან მისმა სიტყვებმა გამომაფხიზლეს
-გამარჯობა ანგელოზო..
-გამარჯობა იკა ჩავიჳურჩულე..და გავბედე და მივრბუნდი... ღმერთო... გავიფიქრე გულში
იკა ისეთი აღმოჩნდა როგორსაც არ ველოდი მაღალი დაკუნთული მკლავები,გადავარცხნილი წაბლისფერი თმები თაფლისფერი თვალები,ნუშისებრი თვალების ჭრილი,
ოდნავ ატეხილი წარბები რომლებიც ისეთ მკაცრ შეხედულებას აძლევდნენ..
ნაბიჯი ვერ გადავდგი..
-იკა შენ ხარ??
-კი მე ვარ და ხელში ერთი ვარდი ეჭირა და მომაწოდა
ხელი ვერ გავანძრიე რა დამემართა არ ვიცი
-აიღე..
-მადლობა ძალიან ლამაზია..ყველაფრისთვის მადლობა მაგრამ აი ეს გული აიღე ვინახავდი მე ამას ვერ ავიღებ ასევე ეს გასააღებიც..
-არა თიკო ეს შენია შენ გეკუთნის..
-თიკო ძალიან მომენატრე..
-მეც ჩავიჩურჩულე..
-შენც??გაკვირვებულმა მკითხა..
-კი მეც გავიმეორე ჩურჩულით
-თიკ შენ ტირი??
-ხო ვტირი..
-კი მაგრამ რატომ??
-არ ვიცი
და ცუბათ მის მკლავებში ისე ღმოვჩნდი ვერაფერს ვერ მივხვდი,ის ისეთი ძლიერი იყო ისეთი თბილი..
წინააღმდეგობაც კი ვერ გავუწიე მიუხედავად იმისა რომ პირველად ვნახე..ვიცოდი ჩემი საქციელი მიუღებელი იყო,მაგრამ წინააღმდეგობა ვერ გავუწიე გული სულ სხვას ამბობდა გონება სულ სხვას..
გულს მასთან უნდოდა მივენდე გულის თქმას და მეც მოვხვიე ხელები..
-რატომ აქამდე არ გამოჩნდი??
-იმიტომ რომ მეშინოდა..
-კი მაგრამ რისი? ვკითხე მე...
-შენი დაკარგვის..
-რატომ გგონიარომ დამკარგავ???
-იმიტომ რომ შენ სხვა ცხოვრება გაქვს და ჩემი ცხოვრება სრულიად რადიკალურად განსხვავებულია შენი ცხოვრებისგან..
-არ შეგიძლია შეცვალო?
-არ ვიცი..
12)არ მესმოდა რატომ არ შეეძლო ცხოვრების შეცვლა,მაგრამ ის კი ვიცოდი რომ ბედნიერი ადამიანი ვიყავი უფრო მეტიც,მინდოდა სულ მასთან ვყოფილიყავი
დაღამდა და ვუთხარი
-უკვე უნდა წავიდე ღამეა,
-როგორც ვიცი სახლში არავინ გელოდება,
-რა იცი?
-გაიცინა,თიკო მე შენზე ყველაფერი ვიცი,დღეს დარჩი ჩემთან,არ შეგეშინდეს გპირდები არაფერი მოხდება,
-კი მაგრამ რა უნდა მოხდეს??
-შენ თუ არ გინდა არც არაფერი მოხდება,
-კარგი დავრჩები..
დიდხანს ვისაუბრეთ ყველაფერი გამოვკითხე თითქმის,
-იკა რატომ მე??
-იმიტომ რომ გულმა შენსკენ გამომიწია,
-რატომ დაგიჭირეს?
-ეგ რომ გითხრა მერე უნდა მოგკლა (გაიცინა)
-დამცინი?
-არა სულელო არ დაგცინი,
-არ შემიძლია ამის თქმა,
-მართალია თორნიკემ რაც მითხრა??
-კი მართალიამეტი არაფერი მკითხო კარგი??ნელ ნელა ყველაფერს გაიგებ ჩემზე..
შემდეგ შემატყო რომ მეძინებოდა
-კარგი თიკო დღეისთვის საკმარისია წავიდეთ შენს ოთახს გაჩვენებ..
-კარგი ავიდეთ
ძალიან ლამაზი და პატარა ოთახი იყო,ერთი საწოლი იდგა,გვერდით ერთი ე.წ ტუმბუჩკა,ზედ ტუმბუჩკაზე სანათი იდგა მოპირდაპირე მხარეს პატარა პუfი ეგდო ძალიან ლამაზად იყო მოწყობილი გვერძე პატარა კარი
და ამ კარის იქეთ სააბაზანო,
-თიკ აი ეს შენი ოთახია და აი გასაღები თუ არ მენდობი რომ დაკეტო ეს კარი მხოლოდ შიგნიდან იკეტება,
მართლაც რომ შიგნიდან იკეტებოდა,რატომ არ ვიცი მაგრამ რომ დავწექი ვერ მოვისვენე და ქვემოთ ჩავედი...
ბუხარი ენთო ცოტა სუსხი იყო..
-თიკ??
უცბად შევხტი შენ ხარ??
-ვინმე სხვას ელოდებოდი??
-არა მაგრამ რავიცი მაინც მოულოდნელი იყო რატომ არ გძინავს??
-ვერ ვიძინებ..
-შენ??
-არ ვიცი მეც ვერ ვიძინებ ვუპასუხე მე..
მან სიგარეტს მოუკიდა გულში ვფიქრობდი ღმერთო რა საყვარელია რა კარგი ღამეა არ მინდა რომ გათენდეს ნეტა არ გათენდეს..
-თიკ რაზე ფიქრობ???
-არაფერზე შენ?
-შენზე..
-ჩემზე??
-რას??
-ვფიქრობ რა ლამაზი ხარ..დარჩი ხვალაც ჩემთან რა..
-არა არ შემიზლია..
-რატომ??
-მე ვსწავლობ იკ
-აა ხო გამახსენდა..
-იკა რამდენის ხარ?
-24ის
-დიდი ბიჭი ყოფილხარ..
-ხო (გაეცინა)
-ციხიდან ასე მალე რატომ გამოგიშვეს??
-არ გამომიშვეს..
-აბა გამოიქეცი??
-კი
-რატომ?
-იმიტომ რომ მენატრებოდი
-კი მაგრამ...
-თიკ ყველაფერი ძალიან დიდი ხნის წინ დაიწყო..
-არ მესმის
-მართალია შენ ამას ვერ გაიგებ..
-კარგი იკ წავალ ოთახში იქნებ დავიძინო..
-კარგი ძილინებისა,შეიძლება გაკოცო ლოყაზე??
-კი შეიძლება..
ძილინებისა ვუსურვეთ ერთმანეთს და ავედი ზემოთ..ის კი ქვემოთ დავტოვე
მალე ჩამძინებია ისე რომ ვერაფერი გავიგე..დილით რომ გავიღვიძე იკამაც დააკაკუნა გაიღვიძე სიხარულო??
-კი შემოდი..
-იცი რა საყვარლად გეძინა გუშინ??
-შენ რა იცი??
-ვიჯექი შენს გვერდით და გიყურებდი..ისეთი უმწეო ისეთი სათუთი იყავი ისე ღრმად სუნთქავდიი.
-იკა შენ რა შემოიპარე ჩემს ოთახში??კი მაგრამ რატომ?
-თიკო პირველად მომეცა შესაძლებლობა მძინარესთჳის მეყურებინა და შენნ მეუბნები რატომო??კარგი რა...
-კარგი მაგრამ შენ გუშინ საერთოდ არ გძინებია??
-არა შენ გიყურებდი..
-მერე არ გეძინებოდა??
-არა რა დამაძინებდა..
-კარგი გადი უნდა გამოვიცვალო..
-კარგი ქვემოთ დაგელოდები საუზმე მზადა..
-საუზმე?? არ მჯეროდა ეს ყველაფერი ჩემს თავს თუ ხდებოდა იკა გავიდა თუ არა მაშინვე თამოს დავურეკე..
-თამ ეხლა იცი სად ვარ??
-სად სა სახლში..
-კი მაგრამ იცი ვისთან?
-ვისთან?
-თააააამ იკა ვნახეეეე
-რაააააააააა??????
-კაი ხო ნუ დამაყრუეეე იკა ვნახე ღმერთო იცი რა საყვარელია??
-თამ აი რავიცი რააა გუშინ მასთან დავრჩი..
-რაა?? მერე??
-დაწყნარდი არაფერი ყოფილა..
-სად ხართ?
-არ ვიცი გოგო თბილიში არ ვართ..
-აბა?
-არ ვიცი მართლა..
-დღესაც მანდ რჩები??
-არ ვიცი გოგო მთხოვა გული მეუბნება დარჩიო მაგრამ უნი-სს რა ვუყო??
-ოო ხომ არ დებილობ?? დარჩი რა მანდ
-აი დაქალიც ასეთი უნდა (გამეცინა)
-რატომაც არა კაცო ძლივს გეშველა და..
-ხო მაგრამ..კარგი გოგო გავედი ეხლა ჩავიცვა დაბლა მელოდება საუზმე მოამზადა..
-ვაუუუ აი ასეთი კაცი მინდა მეეც (ჩაიცინა)
-შენ შენს ნიკას მიხედე რა თორე ვუთხარი (ვითომ დავაინტრიგე)
-ოოოო უთხარი შემაშინე რაა..
გავიცინეთ ორივემმ
-კარგი გოგო წავედი ეხლა მიყვარხარ და აბა შენ იცი.. შეგეხმიანები ალბათ დღეს..
-კარგი თიკ მეც მიყვარხარ ჭკვიანად უნი-ზე არ ინერვიულო მე ვეტყვი დეკანს რომ ცუდად ხარ..
-კარგიიი შენ რომ არ მყავდე რა მეშველებოდა??
-არც არაფერი..
-დებილო..
გავთიშე მობილური და ჩავიცვი დაბლა ჩავედი მაგიდასთან ტრიალებდა..
-ვაუუ რა ლამაზია??
-მართლა? მოგეწონა??
-კი იკ ლამაზია.
-მოდი დაჯექი..


გაგრძელება იქნება მოგვიამებით