ჩემი ხარ.... (9)

უკვე დავიძაბე იკას სახე მთლიანად შეიცვალა თვალები ჩაუწითლდა..კისრის ძარღვები დაეჭიმა,ისეთი სიძულვილი ჩანდა მის თვალებში რომ შემეშინდა..
-არ უნდა მეთქვა ხო?
-არა უნდა გეთქვა..
-იკა დამპირდი რომ არაფერს ავნებ..
-ვერ დაგპირდები თიკო..
-კი მაგრამ რატომ??
-იმიტომ რომ ჩემი მხრიდან ეს არასწორი საქციელი იქნება შენ ამას ვერ გაიგებ..თიკ მიყვარხარ ყველაზე ყველაფერზე და ცხოვრებაზე მეტად მიყვარხარ,
მე შენს მეტი არავინ გამაჩნია,და არავის მივცემ უფლებას შენ გაწყენინოს.
-იკა მეც მიყვარხარ,გუგას დიდიხანია ვიცნობ ასეთი არ იყო..
-მაგრამ გახდა..კარგი მაგაზე მოგვიანებით ეხლა კი მოდი შამპანური გავხსნათ..
-თამო იქეთ იჯდა და ნიკას ელაპარაკებოდა იკაზე ხმა არ ამოუღია თავის სტიქიაში იყვნენ..
-აუ თიკ ნიკა მელოდება დაბლა და ცოტახნით ჩავალ და ამოვალ კაი??
-კაი თამ მიდი მალე ამოდი..
-თამ მოიცადე დავლიოთ და მერე ჩადი კაი?? დაუზახა იკამ..
-კარგი არაა პრობლემა..
-თამ აი ამ ჭიქით მე მინდა სიყვარული ვადღეგრძელო..ცხოვრებაში პირველად ვარ ბედნიერი და იმით ვინც ვარ და რაც ვარ
ეს თიკოს წყალობით არის მინდა შენი ჩვენი თამადობით შენი სიყვარული დავლოცო..გაუმარჯოს ერთხმად შევძახეთ ყველამ..თამომ შესვა და გავარდა კარებისკენ..
შემდეგ მე და იკა დივანზე ჩამოვსხედით..და ვსაუბრობდით..შემდეგ ვკიტხე..
-იკა სად გაიზარდე??
-საქართველოში გავიზარდე..შეძლებული ოჯახიდან ვიყავი,ყოველთვის ყველაფერი მქონდა არასდროს არაფერი არ მაკლდა,საერთოდაც ექიმობა მინდოდა მაგრამ ცხოვრება მთლად შემეცვალა,
-რას ნიშნავს შეგეცვალა?? შენ ექიმობა გინდოდა?? რამ შეგიშალა ხელი??
-პირველ რიგში იმან რომ ერთხხელ რომ რაღაცაში თავს გაყოფ შემდეგ ყველაფერი იცვლება...პირველად ციხეში რომ მოვხვდი 14 წლის ვიყავი..2 წელი გავატარე,იქ შემდეგ მამამ ახლობლები ჩარია და გამომიყვანეს,
დიდიხანი არ იყო გასული რომ ისევ შევბრუნდი,არ გეგონოს რომ ამას იმიტომ ვაკეთებდი რომ მსიამოვნებდა არა უბრალოდ ერთხელ გადამიბრუნდა ფეხი,და ცხოვრებამ გადამიარა,და ეს თითქოს უკვე ცხოვრების წესად მექცა..
დედა და მამა ჩემმა დარდმა გადაიყოლა ჯერ მამა დამეღუპა რამოდენიმე თვეში კი დედა წნევამ დაარტყა,
და ვერაფერი ვუშველე :( შამპანური მოსვა და განაგრძო...მყავს ერთი ძმა ჩემზე 2 წლით დიდია მას ოჯახი აქვს და რუსეთში ცხოვრობს,მეც იქ ვიყავი 2 წლის წინ ჩამოვედი,ამდენი ფული საიდან??
-ჩემი ბიზნესი მაქვს..
-რისი??
-მაგას ვერ გეტყვი
-რატომ??
-არ შეიძლება ბევრი მოგივა ჩემს თავზე..
-არ გეშინია??
-რისი?
-რავიცი საერთოდ ასეთი რატომ ხარ??
-ცხოვრებამ შემქმნა ასეთი არ ვყოფილვარ მე მხოლოდ ღმერთის და შენი დაკარგვის მეშინია,დანარჩენი ყველაფერი მეორეხარისხოვანია,
ამ ლაპარაკში ვიყავით როცა თამო ამოვიდა..რას შვრებით?? ვსაუბრობთ მოდი დაჯექი
-თიკ რაღაც უნდა გთხოვო ნიკამ მთხოვა მარტო ვარ და ჩემთან წამოდიო და ხომ არ გეწყინება რომ დღეს იქ ავიდე და დავრჩე??
-კარგი თამ არ მეწყინება მიდი წადი..ეგ შენ გეწყინება უარი რომ გითხრა და თვალი ჩავუკარი..
-ვაიმეე ჩემი უსაყვარლესი დაქალი ხარ და მომახტა და ჩამეხუტა..
-კარგი ხო არ დამახრჩო..
-ხვალ ამოგივლი დილით..
-კარგი მიდი წადი ჭკუით..
-ოოო დაიწყე ეხლა..
-კარგი ხო მიდი
თამო ისეთი გავარდა თვალს ვერ გააყოლებდით..
-აშკარად გიყვართ ერთმანეთი..
-კი ძალიან ბავშობიდან ერთად მოვდივართ..
-მე და თორნიკეც მასე ვართ..
-დარჩები დღეს ჩემთან??
-კი დავრჩები..
-მივუახლოვდი და ვაკოცე შემდეგ კი ჩავეხუტე..ყურში ჩავჩურჩულე მიყვარხარ..
მალე დავწექით მთელი ღამე ამბებს ვყვებოდით გამთენისას ჩამეძინა იკას მკერდზე,მესმოდა მისი გულის ძგერა,
დილით 10 საათი იქნებოდა რომ გამეღვიძა და იკა გვერდით აღარ მეწვინა სამაგიეროდ კონვერტი დატოვა..
"ჩემო სიცოცხლე მაპატიე დაუმშვიდობებლად რომ წავედი,მაგრამ არ შეიძლებოდა სხვაგვარად,უნდა წავსულიყავი სანამ ყველას გაეღვიძებოდა,მიყვარხარ ძალიან და
იცოდე არავის მივცემ უფლებას გაწყენინოს..მიყვარხარ"
გულში ჩავიკარი კონვერტი და ვფიქრობდი ღმერთო რა ბედნიერი ადამიანი ვარ??რას წარმოვიდგენდი ოდესმე თუ ეს მოხდებოდა ჩემს თავს??ბედნიერი ვარ ხო ბედნიერი ვარ და ნელ ნელა ხმას ავუწიე ხო მიყვარს და ბედნიერი ვააააარ..
უცბათ თამო გამახსენდა ნეტა რას შვება და სადა???და ტელეფონი მოვიმარკვე რომ დამერეკა..ზარი გავიდა..იმედია არ სძინავთ ვიფიქრე მე..
-გისმეენთ..მომესმა მძინარე ხმით ნათქვამი..
-ოჰოო გაიღჳიძა ჩჳენმა პრინცესამ??
-ქალოო მეძინებააა...
-რადროს ძილია უკვე 11დაიწყო..
-კაი რა თიკ რა..
-კარგი ხოო გაგარძელე მიდი და ამოდი მერე ჩემთან..
-კარგი ოღონდ ეხლა დამაძინე..
-დაიძინე..
დრო გადიოდა ყველაფერი კარგად მიდიოდა გუგასაც აღარ შევუწუხებივარ..იკასთანაც არაჩჳეულებრივი ურთიერთობა მქონდა..ყველაფერი კი იმან შეცვალა რომ მალე დედა გავხდებოდი..
მაშინვე თამოს დავურეკე და ვუთხარი სასწრაფოდ ამოსულიყო ჩემთან...თამ მე ბავშვი მეყოლება..
-თიკ ბავშვს ელოდები?? რა მაგარიაა...მალე დეიდა გავხდებიიიიიიი
-რა არის მაგარი??ეს ბავშვი იკასია..
-ხო ვიცი რომ იკასია..
-იკას უნდა გავაგებინო... მაშინვე სახლში წამოვედით რომ იკას დავურეკე
-გისმენ ჩემი სიხარული როგორ ხარ??
-იკ აუცილებლად უნდა გნახო საქმე მაქვს..
-რა ხდება ხომ მშვიდობაა??
-არ ვიცი სადაც პირველად გნახე იქ მოდი კარგი??
-კარგი თორნიკე გამოგიგზავნო??
-არა იყოს ჩემი მანქანით წამოვალ...
გზაზე მივფირნავდი,და იმაზე ვფიქრობდი თუ რა მოყვებოდა ჩემს ნათქვამს,მიიღებდა კი იკა ამ ბავშვს?? რომ არ მიიღოს?? მე რა ვქნა??ზუსტათ ამ ფიქრებში ვიყავი როცა..თვალთ დამიბნელდა და ძლიერი დარტყმის ხმამ გამაჩერა გონება დავკარგე არაფერი არ მახსოვს..
გონზე რომ მოვედი მხოლოდ თეთრი კედლები დავინახე და თეთრ ხალათიანი ხალხი დამტრიალებდა თავზე..გონზე მოდის გონზე მოდის რამოდენიმეჯერ ჩამესმა..
შემდეგ კი ისევ დავკარგე გონება..რო გავიღვიძე ვერაფერს ვერ ვგრძნობდი გაბრუებული ვიყავი მხოლოდ ერთი ექთანი მედგა თავზე აქეთ კი გიორგი..ექთანს რომ ავხედე გამიღიმა..
-ვინ არის იკა??
-იკა??იკა ჩემი შეყვარებულია..ჩემი შვილი როგორ არის??
-იცით?? თქვენ შვილი დაკარგეთ...
-რაა???
-ჩემი შვილი ვერ გადაარჩინეთ???რატოომ???
-დაწყნარდით გთხოვვ..
-ღმერთო რატომ???
-დაწყნარდით,რთული სიტუაცია იყოო..
-კი მაგრამ ის ხომ ჩემი შვილი იყო??ჩემი და იკასი იკა სადაა აქაა?? იკას ნახვა მინდა მომიყვანეეთ..
-კი იკა გარეთ გელოდებათ...
ექთანი გავიდა ცოტახანში კარებში ნაცნობი სახე დავინახე ეს იკა იყო..

გაგრძელება იქნება