"მშობლებს ჰგონიათ, დამარცხების შემეშინდა"

15 წლის გოგო ვარ და რატომ არ მაქვს უფლება, ისე მოვიქცე, როგორც მინდა? მით უმეტეს, რომ ცუდს არასოდეს გავაკეთებ. ჩემს მშობლებს კი უნდათ, ყველაფერი ისე გავაკეთო, როგორც მეტყვიან.

ამას წინათ სკოლაში ტურები ჩატარდა, მე კი არ წავედი. ჩავთვალე, რომ იქ გასვლა ბევრს არაფერს ნიშნავდა. ჩემმა მშობლებმა კი ვერ გამიგეს და საშინლად გამიბრაზდნენ. მამამ მითხრა, მშიშარა ხარ, დამარცხების შეგეშინდაო. დედამ უმადური მიწოდა, სამ საგანში გამზადებთ და შენი ცოდნის შემოწმების საშუალება არ მოგვეციო.

მათგან ნდობა დავკარგე. ჰგონიათ, რომ ჩემი თავის იმედი არ მაქვს და ტურებზე გასვლის ამიტომაც შემეშინდა. არადა ასე არ ყოფილა, არ შემშინებია. უბრალოდ არ მინდოდა და არ წავედი. თანაც ისეთი ბავშვები მონაწილეობდნენ, რომ მათ გვერდით ყოფნა არ მინდოდა. მშობლებს ესეც ვუთხარი, მაგრამ მათ ამის გაგონება არ სურთ. არ ვიცი, მათი ნდობა როგორ დავიბრუნო.

მკითხველი