არ დამტოვო! (4)

პოლიციაში გაცოფებული შევვარდი,არავინ ყურადღებას არ მაქცევდა.ცოტა მაკლდა და ალბათ ვინმე შემომაკვდებოდა.მერე დავდექი და ყვირილი დავიწყე ამ დროს ერთ–ერთი პოლიციელი მოვიდა და დაწყნარება დამიწყო
–ბატონო დაწყნარდით(პოლიციელი)
–რა დამაწყნარებს,ჩემი ფეხმძიმე ცოლი გაიტაცეს და თქვენ კიდე დაწყნარებას მთხოვთ?რამე რომ გააკეთოთ არ გინდათ?
–ბატონო..თქვენი სახელი?(პოლიციელი)
–ლუკა
–ბატონო ლუკა ჯერ არაფრის გაკეთება შეგვიძლია,გამტაცებლის ზარს უნდა დაველოდოთ(პოლიციელი)
–თქვენ სულ ხომ არ გააფრინეთ?ძებნა ახალვე დაიწყეთ,ვერ გაიგეთ ჩემი ცოლი ფეხმძიმედ არის,მისთვის ნერვიულობა არ შეიძლება
უცებ ვიღაც ღიპიანი კაცი გამოვიდა და ხმამაღალი ტონით წარმოთქვა
–აქ რა ხდება?!!!(ღიპიანი)
–ბატონო დემეტრე ეს ბიჭი ამბობს ჩემი ცოლი გაიტაცესო(პოლიციელი)
–მერე რა აყვირებს?!(ღიპიანი)
–ჩვენ ჯერ ჯერობით არაფრის გაკეთება შეგვიძლია(პოლიციელი)
მათ საუბარში მეც ჩავერთე
–აი ამიტომ არ მინდოდა საქართველოში ჩამოსვალ,პოლიცია კი არა მაგარი უსაქმურები ხართ
–რა ბრძანეთ?!(ღიპიანი)
–რაც გაიგეთ,ჯობია გამოძიება დაიწყოთ და ცოლი მალე დამიბრუნოთ.თორემ ყველას ერთად გადაგწვამთ
–ნუ იმუქრებით!!(პოლიციელი)
–აბა რა გავაკეთო?გამაგებინეთ მეორე დღეა ჩემი ცოლი ვიღაც არაკაცს ყავს, ალბათ ცემს კიდევაც და თქვენ მეუბნებით რომ არაფრის გაკეთება არ შეგიძლიათ,პოლიცია ხართ თუ ცირკი?
–შეურაცყოფას ნუ გვაყენებთ!!(პოლიციელი)
–თუ შეძლება ჩემს კაბინეტში შემობრძანდით დაგელაპარაკებით(ღიპიანი)
–ახლავე მაგრამ ეს რამეს შეცვლის?
–კი ბევრ რამეს,შენ კიდე აქ ნუ დგახარ შეკრიბე ხალხი და ბატონი?(ღიპიანი)
–ლუკა
–ლუკას სახლში წადით,აპარატურა წაიღეთ.გამტაცებელმა რომ დარეკოს უნდა გავიგოთ სად არის(ღიპიანი)
–კარგით ბატონო დემეტრე(პოლიციელი)
მე იმ ღიპიან კაცს შევყევი კაბინეტში,სკამზე მიმითითა დაჯექიო,მეც შევასრულე მისი მითითება
–ბატონო ლუკა საიდან იცით თქვენი ცოლი რომ გაიტაცეს?(დემეტრე ანუ იგივე ღიპიანი)
–დღეს დილით დამირეკა,შეშინებული იყო.მეუბნებოდა რომ მისმა ყოფილმა თაყვანისმცემელმა მოიტაცა და არ იცის სად არის
–და რა იცით რომ თქვენმა მეუღლემ არ მოგატყუათ?
–ბატონო? თქვენ ხომ არ გარეკეთ.ანა დათოს თვალის დასანახად ვერ იტანადა და ეხლა მეუბნებით რომ თავისი ნებით გაყვა?არა რა აქ არ უნდა მოვსულიყავი ჩემით უნდა მომეძებნა
–ბატონო ლუკა დაწყნარდით მე ჩემი მოსაზრება გითხარით
–მცდარი მოსაზრება!!!
–თქვენმა მეუღლემ კიდე რისი თქმა მოასწრო?
–მან ადგილი ამიხწერა რაც ახსოვდა გზაზე სადაც მიდიოდნენ.თუ არ ვცდები დასავლეთში ყავს წაყვანილი,მეტი ვერაფრის თქმა ვერ მოასწრო იმ ნაბიჭვარმა ტელეფონი წაართვა და ცემა დაუწყო,რომ ვიპოვი მოვკლავ მად ბ... ჩემს ცოლს და შვილს თუ რამეს დაუშავებს
–ბატონო ლუკა დაწყნარდით,თქვენს ცოლს აუცილებლად ვიპოვით.იმედია კიდევ მოახერხებს დარეკვას
–იმედია
–თქვენს გარდა კიდე ვინმემ იცის თქვენი ცოლის გატაცების შესახებ?
–არა და არც მინდა რომ გაიგონ.ანა მისი მშობლების ერთადერთი შვილია და ამას ვერ გადაიტანენ
–კარგით გასაგებია,თქვენი მეუღლე რა გვარია?
–ანა ახვლედიანი
–ახვლედიანი?
–ხო რამე მოხდა?
–მე ვარ ახვლედიანი და შემთხვევით მამამის დავითი ქვია?
–კი და თქვენ იცნობთ ბატონ დავითს ?
–როგორ არა ის ჩემი ძმაა
–რა?არ ვიცოდი ანას ბიძა თუ ყავდა
–ხო ეს გრძელი ისტორია ეხლა ამას მნიშვნელობა არ აქვს.მთავარია ანა ვიპოვოთ

ბატომა დემეტრემ ტელეფონი აიღო და ვიღაცას დაურეკა.10 წუთში კაბინეტში ვიღაც მაღალი კაცი შემოვიდა,ბატომა დემეტრემ მთხოვა მას გავყოლოდი და სახლში წავსულიყავი,რომ ისევ ეცადა ანას დარეკვა მე დავლაპარაკებოდი.ასეც მოვიქეცი სახლში პოლიცილების მთელი არმია გამომყვა.ცოტა არ იყოს დავწყნარდი ამდენი ხალხი ეძებდა ჩემს ანას იმედი უფრო გამიჩნდა.
მერე ელენიკო გამახსენდა რომელიც ჩემს მშობლებთან მყავდა დატოვებული და დავურეკე

–ნანა ელე როგორ არის?
–კარგად შვილო ეხლა ძინავს,დღეს დატოვებ თუ წაიყვან?
–იცი?ცოტა ხანს იყოს თქვენთან.მე და ანამ გადავწყვიტეთ რამოდენიმე დღე ქალაქგარეთ გავიდეთ
–კარგი შვილო როგორც გინდათ რამდენ ხანსაც გინდათ იყოს ელე ჩვენთან
–კარგი ნანა მადლობა ელეს უთხარი რომ მიყვარს
–კარგი შვილო
–კარგად

ტელეფონი გამოვრთ.
პოლიციელბეს დავუწყე ყურება,რომლებიც ცდილობდნენ გაეგოთ ვის ეკუთვნოდა ნომერი და დაედგინათ მისი ადგილმდებოარებოა,მაგრამ ეს ნაბი*ვარი დათო ჭკვიანი გამოდგა,ტელეფონი გამორთული ქონდა.
საღამოს ვერ დავიძიენ სახლი კიდევ პოლიცილებით იყო სავსე.
მე კი ჩემს ანაზე ვფიქრობდი,როგორ იყო,სად ეძინა,დღეს აჭამეს საჭმელი, პატარა როგორ არის,რამე ხომ არ დაუშავებია მაგ ნაბი*ვარს მათთვის?მინდოდა მომეკლა და ამასაც გავაკეთებდი დრო,რომ მოვიდოდა.
გვიან ღამით ვიღაცამ დამირეკა მეგონა ანა იყო,მაგრამ ნანა აღმოჩნდა.
–ხო ნანა რამე მოხდა?
–ლუკა ელე ცუდათა
–რაა ?რას სჭირს?
–სიცხე აქვს ეხლა საავადმყოფოში ვართ
–რომელ საავადმყოფიში ?მითხარი 10 წუთში მანდ ვარ
–რესპუბლიკურში,არ წასულხართ ჯერ?
–მერე აგიხსნი

ტელეფონი გავთიშე,პოლიცილები გავაფრთხილე და წავედი საავადმყოფიში.
ნანა გაგიჟებული იქით აქეთ დადიოდა,მამაუკა კი იქვე სკამზე იჯდა.მალე ბატონი დავითი და ქალბატონი მაია მოვიდნენ.
ვერ გამეგო რა ხდებოდა,ელეს მარტო სიცხე ქონდა როგორც ექიმებმა მითხრეს ნანა კი ტიროდა
–ნანა დაწყნარდი უბრალოდ სიცხე აქვს მალე გამოჯანმრთელდება
–ვიცი ლუკა ვიცი უბრალდო,რომ დავინახე ჩემი გოგონა გაფითრებული როგორ იწვა ლოგინზე შენი და გამახსენდა
–დედა დაწყნარდი მე შენ გვერდით ვარ,ელეს არაფერი დაემართება

გაგიკვირდებათ და უკვე რამდენი წელია ნანასთვის "დედა" არ დამიძახია.
ეს რომ გაიგო გულში ჩამიკრა და უფრო უმატა ტირილს.ცოტა ხანში მოვშორდი ნანას და ელეს პალატაში შევედი.ჩემს ელენიკოს ეძინა მივედი ვაკოცე და გამოვედი პალატიდან.მამუკა და დავითი შემეფეთნენ
–ანა სად არის?(დავითი)
–არ მინდოდა თქვენთვის ამის თქმა,მაგრამ მომიწევს სიმართლის თქმა
–რა მოხდა შვილო ხომ მშვიდობაა?(მამუკა)
–არა მამუკა მშვიდობა არ არის.ძალიან გთხოვთ არ ინერვიულოთ ისე მიიღეთ ეს ამბავი და რაც ყველაზე მთავარია ნანას და მაიას არ უთხრათ
–თქვიდა ლუკა რას გვაწვალებ ჩემს შვილს რამე სჭირს?(დავითი)
–ბატონო დავით უკვე მეორე დღეა ანა მისმა ყოფილმა თაყვანისმცემელმა გაიტაცა
–რააა?ჩემი შვილი?გაიტაცეს?(დავითი)
–შვილო რას ამბობ ეს როგორ არ გვითხარი?(მამუკა)
–არ მინდოდა გენერვიულათ,პოლიცია უკვე მუშაობს ამ საქმეზე ანას მალე დამიბრუნებენ
–ის არაკაცი მაინც შეასრულა თავისი(დავითი)
–რას ამბობთ ბატონო დავით?
–შენთვის და ანასთვის არ მითქვამს.ეს ორი წელი ეს დათო და თუ ვიღაც ყოველ დღე გვირეკავდა და გვემუქრებოდა რომ ანას მოიტაცებდა(დავითი)
–რააა?და თქვენ ეს არ მითხარით?
–ბოდიში ლუკა უნდა მეთქვა,მაგრამ ვიფიქრე ხუმრობსთქო.ეხლა რომ ვფიქრობ ჯობდა მეთქვა.ამიტომა ლუკა თქვენი ჩამოსვლა რომ არ მინდოდა შიშები მაინც მაწუხებდა(დავითი)
–ის არაკაცი მოვკლავ
–დაწყნარდი შვილი ჩემს მეგობრებს დავურეკავ და ისინიც დაგვეხმარებიან(მამუკა)
–მადლობა მამუკა
–მეც დავრეკავ ერთ ადგილას(დავითი)
–თუ თქვენს ძმასთან გინდათ დარეკვა მან ყველაფერი იცის
–რაა?შენ საიდან იცი ძამ რომ მყვას?(დავითი)
–გავიგე ბატონო დავით
უცებ ტელეფონმა დამირეკა
–გისმენთ
–ლუკა დემეტრე ვარ
–დიახ ბატონო დემეტრე რამე არის ახალი?
–კი ლუკა მივაგენით
–რაა?მართლა ?სად არიან?
–შენ არ შემცდარხარ მართლაც დასავლეთში არიან
–ესეიგი დასავლეთში მივდივარ,მაგრამ სად?
–ამას ლუკა ვერ გეტყვი არ მინდა სიულელე ჩაიდინო
–როგორ თუ არ მეტყვით?მაგ არაკაცს ჩემი ცოლი ყავს და თქვენ კიდე არ მეუბნებით სად არიან.თუ არ მეტყვით მე თვითონ გავიგებ
–რა ხდება ლუკა?(დავითი)
–გაიგეს ანა და ის ნაბი*ვარი სად არინ და არ მეუბნებიან
–ტელეფონი მომეცი მე დაველაპარაკები(დავითი)
დავითს ტელეფონი მივეცი.მე და მამუკა კი სმენად ვიქეცით

–დემეტრე დავითი ვარ..ხო ხო...ეხლა ძველი ამბების გახსენება არ გვინდა...ჩემი შვილი სად არის ის მაინტერესებს...რაა?არ მეტყვი?...
ვიცი ვიცი,მაგრამ მაგასაც გაუგე ცოლია თან ფეხმძიმედ არის.....მისმინე მე გაძლევს სიტყვას,რომ ლუკა არაფერს გააფუჭებს....კარგი მადლობა ძმაო
მამუკამ ტელეფონი გათიშა და ჩვენ შემოგვიბრუნდა
–ერთ საათში დემეტრესთან ერთად სვანეთში მივდივართ(დავითი)
–რაა?(მამუკა)
–ესეიგი სვანეთში ყავს როგორ ვერ მივხვდი ეგ ნაბი*ვარი
–ლუკა დაწყნარდი თორემ შენ არსად წამოხვალ (დავითი)
–კარგი ეხლა დავწყნარდები მაგრამ იქ მოვკლავ მაგ ბ...
ნანა და მაიასთან მივედით და ვუთხაით რომ სასწრაფო საქმე გვქონდა, საავადმყოფიში დავტოვეთ და გავაფრთხილეთ,დაერეკათ თუ ელე ცუდათ გახდებოდა.ეხლა ყველაზე მეტად ჩემი პატარა გოგოს დატოვება არ მინდოდა მაგრამ მისთვის დედიკო უნდა დამებურენბინა....

საავადმყოფოდან გამოვედით და პოლიციაში წავედით.
რამოდენიმე წუთის შემდეგ განყოფილების წინ ვიდექით.ძალიან მინდოდა მალე მომხვდარიყავით სვანეთში,რომ ჩემი ანა მენახა და ის ნაბი*ვარი დათო მომეკლა.
ბატონი დავითი შიგნით შევიდა,მე და მამუკა კი გარეთ ველოდებოდით.
ნერვიულობისგან სიგარეტის მოწევა დავიწყე
–ლუკა შვილო ცოტა დაწყნარდი ყველაფერი კარგად იქნება
–მამუკა კარგი სათქმელია დაწყნარდი.ჩემი ფეხმძიმე ცოლი გაიტაცეს,ბავშვი საავადმყოფოში მიწევს და კიდე მეუბნები რომ დავწყნარდე??
–კარგი შვილო ნუ ნერვიულობ ელე კარგად იქნება,ანას კი დავიბრუნებთ
–ვიცი რომ დავიბრუნებთ,მაგრამ ეხლა როგორ არის არც ვიცი და ვნერვიულობ
–კარგად იქნება კარგად
–იმედია თორემ მაგ ნაბი*ვარს არ ვაცოცხლებ
ამასობაში ბატონი დავითი და ბატონი დემეტრეც გამოვიდნენ.
–გამარჯობა ლუკა
–გამარჯობათ ბატონო დემეტრე,როდის მივდივართ?
–ეხლავე ლუკა ეხლავე
–მაშინ რას ვუცდით წავიდეთ
მანქანაში ჩავჯექით და სვანეთისკენ დავიძარით.უკან კიდე სამი მანქანა მოგვყვებოდა პოლიცილებით სავსე.
მგზავრობა ძალიან გაიწელა
–ბატონო დემეტრე საიდან გაიგეთ ანა და ის ნაბი*ვარი სად არიან?
–ის ტელეფონი რომლითაც შენ ანამ დაგირეკა,გუშინ რამოდენიმე წუთით ჩაირთო და მაშინ დავაფიქსირეთ
–ნეტა როგორ არის ანა მანდ?
–კარგად იქნება ლუკა ნუ ნერვიულობ

ამის შემდეგ ხმა არ ამომიღია ჩუმად ვიყავი.ჩემს ანაზე ვფიქრობდი,მამა დავითი და დემეტრე სულ საუბრობდნენ.
7 საათიანი მგავრობის შემდეგ როგორც იქნა ჩავედით სვანეთში.
უკვე გვიანი იყო,ჯერ არ ვიცოდით რომელ სახლში იქნებოდნენ.ამიტომ გადავწყვიტეტ დილიდან დაგვეწყო ყველაფრის დათვალირება.მე ვერ მოვითმინე და გარეთ გასვლა დავაპირე.ყველა ერთ ოთახში იყო შეკრებილი და გეგმავდნენ ხვალ რა უნდა გაეკეთებინათ.
მე კი გარეთ გავედი და ვაკვირდებოდი ყველა სახლს.ერთ ერთიდან შუქი გამოდიოდა,თან ისეთი საცოდავი სახლი იყო,ერთი ქარი უნდოდა და დაინგრეოდაა ალბათ.ცოტა არ იყოს ამ სახლმა ჩემი ყურადღება მიიგქცია ეზოს კარის გაღებას ვაპირებდი,როდესაც ვიღაცამ ხელი მხარზე დამადო და კედელს ამომაფარა
–ფრთხილად არ დაგინახონ
–რაა?
–უკვე ორი საათია ამ სახლს ვაკვირდები მგონი თქვენი მეღლე აქ ყავთ
–ის ნაბი*ვარი ეხლავე შევიდეთ
–არა ჯერ არა სხვებსაც უნდა დაველოდოთ თან არ გვინდა ხმაური იქ,რომ არ აღმოჩნდნენ მაშინ თქვენს ცოლს ცუდი დღე დაადგება
–კარგით მაგრამ შევამოწმოთ მაინც
–კარგი აზრია მე წავალ შენ აქ დამელოდე
–არა მეც წამოვალ
–არა ეგრე არ შეიძლება
–კი იქ შეიძლება ჩემი ცოლი იყოს ამიტომ წამოვალ
–არა!!
–კი თორემ მე მარტო წავალ
–კარგი მაგრამ ხმა არ ამოიღოთ და უკან იარეთ
–კარგით თანახმა ვარ

სახლისკენ დავიძარით უკანა შესასვლელისკენ წავედით.ეზოში შევედით,სიჩუმე იყო ჯერ ჯერობით.სახლს მივუახლოვდით კარები ღია იყო,ოთახში შევედით პირველ სართულზე არავინ იყო,ზევით ფრთხილად ავედით ერთ ერთი ოთახიდან შუქი გამოდიოდა.კარები შევაღეთ და რას ვხედავ.ჩემი ანა იატაკზე ეგდო ის არაკაცი კი ლოგინზე იწვა,მივვარდი და რტყმა დავუწყე.ის აზრზე ვერ მოვიდა ჯერ კიდე ეძინა,მერე პოლიცილემა გამაშველა.მივხვდი სისულელე,რომ ჩავიდინე.ჩემს ანას მივვარდი ხელში ავიყვანე.ტანსაცმელი შემოხეული და მთელი ტანი დალურჯებული ქონდა.აქა იქ სისხლის კვალი ეტყობოდა.
იმ ბ.... მოკვლა მინდოდა,მაგრამ ეხლა მთავარი იყო ანა წამეყვანა ექიმთან. ქვევითა სართულზე ჩავიყვანე,ამასობაში პოლიცია მამუკა დავითი და დემეტრეც მოსულიყვნენ.არ ვიცოდი საიდან გაიგეს აქ რომ ვიყავით,მაგრამ ეხლა ეს ყველაზე ნაკლებად მაინტერესებდა.დავითი მომვარდა და ანას ფერება დაუწყო
–ანა შვილო ეს რა გიქნა იმ ნაბი*ვარმა მოვკლავ არ ვაცოცხლებ
–ბატონო დავით დაწყნარდით
ეხლა მე დავუწყე იქით დაწყნარება
–მოვკლავ სად არის ის ნაბი*ვარი ??!!!
ზევითა ოთახისკენ წავიდა
–ბატონი დავით ეხლა ამის დრო არ არის,ანას სასწრაფოდ დახმარება სჭირდება
–ხო ხო ლუკა შვილო მართალი ხარ,მანქანაში ჩაჯექით და საავადმყოფოში წავიდეთ

მანქანაში ჩავჯექით და საავადმყოფოში წავედით,ნუ მას საავადმყოფო თუ ერქვა. ექიმმა პირველადი დახმარება გაუწია,მერე კი გვითხრა რომ ჯობდა თბილისში გადაგვეყვანა
–მე რაც შემეძლო გავაკეთე.გონზე ვერ მოდის ეს კი ყველაზე დიდი პრობლემა, ეხლა კი გირჩევთ თბილისში წაიყვანოთ სასწრაფოდ, დიდი ხანი ყავდათ ალბათ გამოკეტილი თან ცემდნენ,რამოდენიმე ძვალიც აქვს ჩამტვრეული და რაც ყველაზე მთავარია იმდენი ცემისგან მან ბავშვი დაკარგა ვწუხვარ
–რააა?არა ესე არ შეიძლებოდა ჩემი ლაზარე ჩემი შვილი
ანას მივვარდი და ფერება დავუწყე
–ის ნაბი*ვარი მოვკლავ ანა გეფიცები ჩვენს პატარას სიცოცხლეს ვფიცავარ არ ვაცოცხლებ!!!!
კარებისკენ წავედი მაგრამ პოლიცილებმა შემაჩერეს

გაგრძელება იქნება