სულების სამყოფელი (თავი 1 : ნაწილი 3 )
2 027 ნახვა
ანის და გიოს გაქცევიდან 2 დთე იყო გასული, ლუკა ცაცის ეკონტაქტებოდა თუმცა ლილი ისე გაქრა გეგონება მიწამ ჩაყლაპაო, თუმცა რა გასაკვირია მიწას რომ ჩაეყლაპა?.
ღამე იყო, ციოდა, ცაცის ეძინა, ტკბილად ეძინა, სახეზე მოუსვენრობა შეეტყო, ბოდვა დაიწყო, სიცხემ აუწია, კიოდა, ამ დროს ნინა შემოვარდა, ცაცის, ასეთ მდგომარეობძი ცავარდნილს რომ შეხედა ტირილი მოერია, ალბათ გაიფიქრა ღმერთო ჩემი ბოლო იმედი მაინც არ დამაკარგვინოო და მაშინვე სასწრაფოს გამოუძახა, სანამ სასწრაფო მოვიდა, ნინამ სველი ნაჭერი შუბლზე დაადო ცაცის და ფეხები აუწია რომ სისხლს ემოძრავა, ცაცის ვენები გაგანიერებულიყო და იგრძნობოდა სისხლი როგორ ხარბას მიედინაბოდა ამ ვენებში, დასაშვებზე მაღალი მააჩვენებლით, სასწრფოც მოვიდა, მაშინვე გადაიყვანეს ცაცი სავაადმყოფოში, ცაცი კი ისევ ისეე იყო, ბოდავდაა, კიოდა, მხოლოდ ერთს ამბობდა " ლილიი!!" ნინას ძალიან უკვირდა, მაგრამ რა დროს ნინას გაკვირვება იყო ცაცის გულის ცემა უსუსტდებოდა, ნინა გულისფანცქალით უყურებდა აპარატს რომელიც ცაცის გულის ცემას აჩვენებდა, მონიტორზე პატარა "ეკლისებური" გამოსახულებები იყო, ხან აიწევდა ხანაც დაბლა ჩამოვიდოდა, ნინა ღმერთს ევედრებოდა ცაცი არ დამიკარგოო, უცებ ყვირილის ხმა გაიგო,
– გამატარეეთ! უნდაა ვნახოო!
ეს ლუკაა იყოო, არავინ იცოდა საიდან გაიგო ცაცის ამბავი თუმცა ფაქტი იყო რომ ის სავაადმყოოში, ცაცის პალატისაკენ მორბოდა.. როცა შემოვიდა დაინახა ცაცი და გული შეეკუმშა, თვითონაც არ იცოდა რა ემართებოდა, ვერ წარმოედგინა ცხოვრება ცაცის დარეშე თუმცა კი ყველაფერს შვრებოდა ცაცი რომ გადაერჩინა, როცა გაიგო ცაცის განწირული ხმა
– ლილიი!!
მაშინვე მიხვდა რაშიც იყო საქმე, ექიმები მოაშორა ცაცის და თვითონ დაუწუყო ლაპარაკი
– ცაცი გთხივ დაბრუნდი რაა! მნიშვნელოვანი საქმე მაქვს შენთან! რაღაც უნდა გითხრა! ვნვნობ რომ აქამდე არ გეუბნებოდი და ახლა მაგის შანსი ნაკლებად მაქვს მაგრამ უნდა იბრძოლო გადარჩენისთვის! მიყვარხარ!
ლუკა ადგა და ცაცის ცივ, გაყინულ ტუჩებს შეეხო, მერე უკან დაიწია და ყურება დაუწყო, არ იცოდა მის გულში რა ხდებოდა, უყვარდა ცაცი, მაგრამ შეიძლებოდა კი რომ ცაცისაც ყვარებოდა იგი, ჯერ ხომ მხოლოდ 1 კვირა იყო გასული მისი გაცნობიდან თუმცა ის ისეთი განსაკუთრებული იყო ლუკას არ შეხედავდა, მაგრამ რა სისულელებზე ფიქრობდა ცაცი ხომ არ იყო ამპარტავანი! ამ დროს ცაციმ ამოილუღლუღა ისევ ის სახელი
– ლილიი !
ლუკა არ განძრეულა რადგან იცოდა რომ ახლა თუ რამეს მოიმოქმედებდა შეიძლება ცაცის საწინააღმდეოც ყოფილიყო, ცაციმ თვალები გაახილა, სუსტად იყო, წამოდგომა სცადა მაგრამ ლუკამ შეაჩერა,
– არა ცაცი, ადრეა წამოდგომა ჯერ , უნდა დაისვენო!
– კიი მაგრაამ ლუკაა! ლილიმ მაჩვენა თუ სად იყვნენ ანი და გიო, უნდა ვიპოვოთ ისინი!
ცაციმ ძალა მოიკრიბა და ადგა, მეტიც გაქცევაც კი შეძლო! ნინა გაკვირვებული უყურებდა და ვერ გაეგო რა ხდებოდა, დერეფანში უცეებ წაიქცა ნთუმცა ლუკა დაეხმარა წამოდგომაში, ამასობაში ნინაც დაეწია მათ და ცაცი დაიჭირა,
– კი მაგრამ!!! სად მიდიხაარ!!??
– ნინა გთხოვ რომ დავბრუნდები მერე აგიხსნი,
– არავითარ შემთხვევაში, სახლში წავალთ ახლავე!
– ძალიან გთხოვ ნინა! დედა გაიხსენე ის ხომ გამიშვებდა!
– მე დედა არ ვარ ! და ახლავე სახლში წამოხვალ
– კი მარამ აქ ადამიანისს სიცოცხლეზეაა საქმეე!
ამ დროს ნინას სახეზე აღიბეჭდა გაოცება, ნუთუ მართლა ადამიანის სიცოცხლეზე იყო საქმე, ნინამ ხელი გაუშვა ცაცის და ცაციც გაიქცა....
ღამე იყო, ციოდა, ცაცის ეძინა, ტკბილად ეძინა, სახეზე მოუსვენრობა შეეტყო, ბოდვა დაიწყო, სიცხემ აუწია, კიოდა, ამ დროს ნინა შემოვარდა, ცაცის, ასეთ მდგომარეობძი ცავარდნილს რომ შეხედა ტირილი მოერია, ალბათ გაიფიქრა ღმერთო ჩემი ბოლო იმედი მაინც არ დამაკარგვინოო და მაშინვე სასწრაფოს გამოუძახა, სანამ სასწრაფო მოვიდა, ნინამ სველი ნაჭერი შუბლზე დაადო ცაცის და ფეხები აუწია რომ სისხლს ემოძრავა, ცაცის ვენები გაგანიერებულიყო და იგრძნობოდა სისხლი როგორ ხარბას მიედინაბოდა ამ ვენებში, დასაშვებზე მაღალი მააჩვენებლით, სასწრფოც მოვიდა, მაშინვე გადაიყვანეს ცაცი სავაადმყოფოში, ცაცი კი ისევ ისეე იყო, ბოდავდაა, კიოდა, მხოლოდ ერთს ამბობდა " ლილიი!!" ნინას ძალიან უკვირდა, მაგრამ რა დროს ნინას გაკვირვება იყო ცაცის გულის ცემა უსუსტდებოდა, ნინა გულისფანცქალით უყურებდა აპარატს რომელიც ცაცის გულის ცემას აჩვენებდა, მონიტორზე პატარა "ეკლისებური" გამოსახულებები იყო, ხან აიწევდა ხანაც დაბლა ჩამოვიდოდა, ნინა ღმერთს ევედრებოდა ცაცი არ დამიკარგოო, უცებ ყვირილის ხმა გაიგო,
– გამატარეეთ! უნდაა ვნახოო!
ეს ლუკაა იყოო, არავინ იცოდა საიდან გაიგო ცაცის ამბავი თუმცა ფაქტი იყო რომ ის სავაადმყოოში, ცაცის პალატისაკენ მორბოდა.. როცა შემოვიდა დაინახა ცაცი და გული შეეკუმშა, თვითონაც არ იცოდა რა ემართებოდა, ვერ წარმოედგინა ცხოვრება ცაცის დარეშე თუმცა კი ყველაფერს შვრებოდა ცაცი რომ გადაერჩინა, როცა გაიგო ცაცის განწირული ხმა
– ლილიი!!
მაშინვე მიხვდა რაშიც იყო საქმე, ექიმები მოაშორა ცაცის და თვითონ დაუწუყო ლაპარაკი
– ცაცი გთხივ დაბრუნდი რაა! მნიშვნელოვანი საქმე მაქვს შენთან! რაღაც უნდა გითხრა! ვნვნობ რომ აქამდე არ გეუბნებოდი და ახლა მაგის შანსი ნაკლებად მაქვს მაგრამ უნდა იბრძოლო გადარჩენისთვის! მიყვარხარ!
ლუკა ადგა და ცაცის ცივ, გაყინულ ტუჩებს შეეხო, მერე უკან დაიწია და ყურება დაუწყო, არ იცოდა მის გულში რა ხდებოდა, უყვარდა ცაცი, მაგრამ შეიძლებოდა კი რომ ცაცისაც ყვარებოდა იგი, ჯერ ხომ მხოლოდ 1 კვირა იყო გასული მისი გაცნობიდან თუმცა ის ისეთი განსაკუთრებული იყო ლუკას არ შეხედავდა, მაგრამ რა სისულელებზე ფიქრობდა ცაცი ხომ არ იყო ამპარტავანი! ამ დროს ცაციმ ამოილუღლუღა ისევ ის სახელი
– ლილიი !
ლუკა არ განძრეულა რადგან იცოდა რომ ახლა თუ რამეს მოიმოქმედებდა შეიძლება ცაცის საწინააღმდეოც ყოფილიყო, ცაციმ თვალები გაახილა, სუსტად იყო, წამოდგომა სცადა მაგრამ ლუკამ შეაჩერა,
– არა ცაცი, ადრეა წამოდგომა ჯერ , უნდა დაისვენო!
– კიი მაგრაამ ლუკაა! ლილიმ მაჩვენა თუ სად იყვნენ ანი და გიო, უნდა ვიპოვოთ ისინი!
ცაციმ ძალა მოიკრიბა და ადგა, მეტიც გაქცევაც კი შეძლო! ნინა გაკვირვებული უყურებდა და ვერ გაეგო რა ხდებოდა, დერეფანში უცეებ წაიქცა ნთუმცა ლუკა დაეხმარა წამოდგომაში, ამასობაში ნინაც დაეწია მათ და ცაცი დაიჭირა,
– კი მაგრამ!!! სად მიდიხაარ!!??
– ნინა გთხოვ რომ დავბრუნდები მერე აგიხსნი,
– არავითარ შემთხვევაში, სახლში წავალთ ახლავე!
– ძალიან გთხოვ ნინა! დედა გაიხსენე ის ხომ გამიშვებდა!
– მე დედა არ ვარ ! და ახლავე სახლში წამოხვალ
– კი მარამ აქ ადამიანისს სიცოცხლეზეაა საქმეე!
ამ დროს ნინას სახეზე აღიბეჭდა გაოცება, ნუთუ მართლა ადამიანის სიცოცხლეზე იყო საქმე, ნინამ ხელი გაუშვა ცაცის და ცაციც გაიქცა....
