სულების სამყოფელი (თავი 2 ნაწილი 1)

თვალები რომ გავახილე გიორგი მედგა თავს და მიყურებდა, თითქოს ადამიანი პირველად ენახა, ისე გაოცებით შემომცქეროდა ცოტა ხანი შემეშინდა კიდევაც რამე არ მომივიდეს მეტქი ალბათ ჩემს მოცილებას აპირებს რომ გზა გაუფართოვდეს მეთქი და ჰოი საოცრებავ აღმოხდა სიტყვები
– ცაციი ხომ?
ისე დასუსტებული ვიყავიი რომ ხმამაღლა ვერც კი ვლაპარაკობდი და ხმადაბლა მივუგე
– დიახ
– იციი რა ლამაზი ხარ?
ძალიან გამიკვირდა მისი სიტყვები, თვალები გამიფართივდა თავში მხოლოდ ფიქრები ირეოდნენ როგორც ქარში ფოთლები
კიი მაგრამ!! ისს ხოომ არც კი მიცნოობს! არაა ესე ვერ იქნება! იის მხოლოდ ცდილობს ჩემში არეულობა გამოიწვიოს და ამრიოს ! კი მაგრაამ რაშიჭირდებაა მე ხომ ისედაც მის ხელშ ვარ!
არაა ეს სისულელა! კი მაგრამ რატოომ მეფიქრება? კარგიი რაა შეენ ხოომ ლუკაა გიყვარს !! კკიი მაგრაამ რატოომ არ ვარ გიორგისადმი გულრილი?!
ამ ფიქრებში იყო ცაცი როდესაც გიორგიმ გააგრძელა:
– ცაციი კი მაგრაამ რატოომ გიყურებ და ვერ ვხვდებიი რა მაკავშრებს შენთან?
– ნუუ ცდილობ ამრიო!
– არაა მე სიმართლეს გეუბნები
– შენ ანა გიყვარს და მასთან ერთად გაიქეცი აქედან
– არა ანაა?? რა სისულელეა, მას ჩემი და ჰყავს ამიტომ დავდივარ მასთან ერთად მაშანტაჟებს და სხვა გზა არ მაქვს
– უი არ ვიცოდი, მე კიდევ .. აღარ დამაცადა სიტყვის თქმა რომ მომახალ ეგრევე
– ერთი ნახვით შეყვარების გჯერა?
არაფერი მიპასუხია რადგან ვერ მივხვდი რა მხრით მეკითხებოდა