სულების სამყოფელი (თავი 2 ნაწილი 2 [დასასრული]

ცდილობდა ცაცი ყურადღება სადღაც გადაეტანა მაგრამ ამაოდ უცებ ასეთი კითხვა დასვა
– შენ ამბობ რომ მოგწონვარ?
– არ მომოწნხარ
ცაცის ამ სიტყვების შემდეგ თავში ყველაფერი აუდუღდა, რაღაც ჩასწყდა გულში მაგრამ გაიფიქრა ალაბთ ასე აჯობებსო და განაგრძი მისი მომსმენა
– ცაცი არ მომწონხარ! მიყვარხარ!
აი ამ დროს კი ცაცის არეულობა პიკს აღწევდა, აღარ იცოდა დეჯერებინა თუ არა გიოსთვის , დავუშვათ და გიო ატყუებდა, ცაცის პატარა ჩიტუნას როლი უნდა მოერგო რომელიც მხეში მალევე ეხვევა? ნურასუკაცრავად! გაიფიქრა ცაციმ, " მე არ მჭირდება არავინ მარტოც ბედნიერი ვარ! არ მინდა ეს სენტიმენტები! მე ლ უკა მომწონს! ეს მაშინ დავამტკიცე როდესაც ლუკაზე და იაზე ვიეჭვიანე თუმცა რატომ ვგრძნობ თავს იგივენაირად გიოსთან??! ნაადრევად დასკვნები არ უნდა გამოვიტანო, დრო გვიჩვენებს ყველაფერს!"
ამ დროს კარგი გაიღო და ანა შემოვიდა.
რომ დაინახა გიორგი ასეთი თვალებით უყურებდა ცაცის მიხვდა რაშიც იყო საქმე და მაშინვე შეტევაზე გადავიდა
– რა ხდება აქ??!!!
– არაფერი– მკაცრად მიუგო გიომ თუმცა ანას არ შეშინებია
– გიოო რატოომ აკეთებ ამას?? შენ იცი რომ მიყვარხარ და მაინც სხვას რატომ ირჩევ??
– რით ვერ შეიგნე გოოგო რომ შენთან მარტო ჩემი დის გულისთვის ვარ და გავიგებ თუ არა სად არის ეგრევე აახვევ გაიგე??!
გიომ ხმას უმატა თუმცა ანა ამას არ შეუშინებია
– ავახვეევ შენთან ერთად გავიგეებ იცოდეე მაინც ნებისმიერ შენს შეყვარებულს თუნდაც არა შეყვარებულს იმას ვინც შენ გიყვარს ან მოგწონს და ყელს გამოვფატრავ!!
ამის გაგონებაზე ცაცის სახე შეეცვალა, გიოც მიხვდა რაშიც იყო საქმე და ანი მეორე ოთახში გაიყვანა, მაგრამ მაინც გარკვევით ისმიდა იქიდან ხმა
– მოვკლაავ არ ვაცოცხლეებ გესმისს?? ყვიროდა ანა
– ხოდაა მე მოგკლავ მერეე!
ამ დროს ცაცის გულში საშინელმა შიშმა დაისადგურა და წამით ინანა კიდეც ამ ყველაფერში რომ გაერია ამ დროს ლილი გამოჩნდა და ცაცის უთხრა
– ვხედავ რომ ნანობ
– არა რა სისულელეა მე რაც არ უნდა მომივიდეს ლილი მაინც შენთან ვიქნები ად დაგეხმარები
– ვიცი ცაცი და ამიტომ ამ საქმის დასრულების შემდეგ შენ დედას ნახავ
ცაცის თვალები გაუშტერდა, ნუთუ არ ცდებოდა და ამდენი ხნის შემდეგ ასე მონატრებულ, ასე გამოგლოვილ, ასე ტკივილნარევ დედას ნახავდა?
– კარგი ცაცი ახლა ამაზე სასაუბროდ შესაბმისი არც დროა და არც ადგილი
ლილიმ დრო იხელთა და სანამ იქით გიო და ანა ჩხუბობდნენ ცაცი გაათავისუფლა, როგორც იქნა შეძლებდა ახლა თავის დახსნას მაგრამ ყველაფერი როგორ უნდა გაუარესდეს ოხ !
ამ დროს ჩაესმა ცაცის ლუკას ხმა, ტკბილი, თბილი, ნუთუ მოვიდა! ნუთუ ჩემს გადასარჩენად მზადაა თავი გაწიროს? აიფიქრა ცაციმ და დაუყოვნებლივ მეორე ოთახში გავიდა , ყველა გაჩუმებული იდგა ვერავინ გარკვეოდა თუ რა ხდებოდა, მაგრამ ანა რის ანა იყო თუ არ გამოსულიყო გამოუსავლეთობიდან, დაავლო უცებ ხელი ვაზას და გიოს თავში სთხლიშა, ხოლო იარაღი ლუკას დაუმიზნა, ამ დროს მიხვდა ცაცი რომ ლუკა ძალიან უყვარდა და ვერ დათმობდა ვერავითარ შემთხვევაში, უყვარდა ყველაზე და ყველაფერზე მეტად, მის გარეშე სიცოცხლე არ უნდოდა,
– ანა გთხოვ არ გინდა , ატირდა ცაცი
ცაცის ასეთმა საქციელმა ლუკა გააკვირვა თუმცა გაიფიქრა
"ვითომ ვუყვარვარ? არა ცაცი მე არასოდეს შემიყვარებს მაგრამ რატომ არ უნდა დამკარგოს?"
– ანა გთხოვ, დაგემორჩილები სადაც გინდა იქ წამიყვანე ოღონდ ლუკას არაფერი ავნო,
– აიი თურმე რაშია საქმე, ირონიით წარმოსთქვა ანამ
– რაოო ცაცი ჩემი ძმა ხომ არ შეგიყვარდა?
ცაცი ხმას არ იღებდა თავჩაქინდრული იდგა
– მიპასუხეე!!! იყვირა ანამ
ცაციმ სიმშვიდე შეინარჩუნა და უთხრა
– გთხოვ არაფერი დაუშავო, მე მომკალი ოღონდ მას არ ავნო
– შეგიყვარდაა?? ისევ იყვირა ანამ იგივე, მკაცრი ტონით
ცაციმ ვეღარ გაუძლო და ტირილი დაიწყო თან ანას აყოლოდა და მასაც ყვირილი დაეწყო
– კიი! შემიყვარდა!! ვაღიარრებ შენი ძმა მიყვარს ყველაზე მეტად!! სიცოცხლეს დავთმობ ოღონდ მას არაფერი დაუშავო!! გთხოვ!!! დაგემორჩილები! სადაც გინდა იქ წამიყვანე!
ამ სიტყვების გაგონებაზე ლუკას სახე გაუნათდა, თითქოს ესიამოვვნა მისი ასეთი სიტყვები მაგრამ ეს ტკბილი მომენტი ისევ ანამ დაარღვია, შეუტრიალდა ლუკას და ისევ ყვიროდა
– შენ?! შენ თუ გიყვარს ცაცი?
ლუკამაც არ დააყოვნა და მკაცრი ტონით უთხრა
– კი მიყვარს, მეც მიყვარს !
ანას თითქოს სახე გაუნათდა და ირონიით წარმოსთქვა
აი თურმე სად ყოფილა ძაღლის თავი დაამარხული!
– დროზე ცაცი ფეხი გამოადგით ორივემ ისევ აყვირდა ანა
ორივე უხმოდ დაემორჩილა და გაჰყვა ანამ ისინი ხიდთან მიიყვანა,
– ახლა ამოირჩიე ცაცი ან შენ ან ის! ვნახოთ როგორ გიყვარს ჩემი ძამიკო
ცაცის არ დაუყოვნებია, მიხვდა რაშიც იყო საქმე და ანას უთხრა
– ის
კარგი მაშინ შენი ჯერია,
ლუკა წინ წამოიწია და აყვირდა
– არა ცაციი არ გინდა! შენ ხომ ახალგაზრდა ხარ! ეხლა იწყებ ცხოვრებას არ გინდა !!
მაგრამ ანა შემოუბუნდა და იარაღი დაუმიზნა ლუკას
– კარგიი რა ძამიკო, ეს ბანალური სიყვარული ნუთუ არ მოგბეზრდათ?? ცაცი და ლუკა 5 წუთს გაძლევთ დასამშვიდობებლად
ცაცი ლუკასკენ გაიქცა და მთელი ძალით მოეხვია ლუკაც ეხვეოდა, ამ დროს ლუკამ თავი წამოწია და ჩასჩურჩულა
– არ გინდა ცაცი გთხოვ
– არა ლუკა ასეა საჭირო
– მართალია რაც იქ თქვი? მართლა გიყვარვარ?
– კი მიყვარხარ ძალიან
– მეც მიყვარხარ უთხრა ლუკამ და ამდენი ხნის ნანატრი დაეწაფა მის ტუჩებს, არ უნდოდათ ეს მმომენტი დასრულებულიყო მაგრამ ისევ და ისევ ანამ ტქვა
– გეყოფაათ
ცაცი ლუკას გაშორდა მაგრამ ლუკა არ უშვებდა, ყვიროდა, ანას აგინებდა, და ცაცის ვერ უშვებდა ამ დროს ლუკას ესროლა ანამ მხარში თუმცა არც ისე სერიოზული ჭრილობა მიაყენა, ლუკა ჯერ კიდევ აზრივნებდა და უყურებდა ცაცის თუმცა განძრევა კი არა ლაპარაკიც აღარ შეეძლო, ცაცი ავიდა ხიდის კიდეზე, თეთრი ფარფატა კაბა ეცვა,, თმა გაშლოდა და კულულები გადმოჰფენოდა მხრებზე, მის პაწაწინა ლოყებზე ცრემლმა ჩამოიარა, ერთიღა ამოილუღლუღა
– ლუკა მიყვარხარ და მეყვარები იმ ქვეყნადაც! მშვიდობით
ამ დროს ცაციმ ერთი ნაბიჯი გადადგა და უეცრად გაჰქრა ის დიდი ტკივილი რასაც მისი პატარა გული ამდენი ხნის მანძილზე ატარებდა, გაჰქრა ყველაფერი მხოლოდ ლუკაზე ფიქრს მისცემოდა, ერთხელ წარმოსთქვა "ლუკა" და უცებ ყველა პრობლემა წავიდა, წყალში წავიდა, ვეღარ სუნთქავდა ცაცი, პირქვე დამხობილი, თეთერი კაბა ტივტივებდა წყალზე, მისი თმები....
უეცრად პოლიციის ხმა გაისმა, მოვიდნენ და ანა დაიჭირეს, ლუკას სასწრაფო დახმარების მანქანა გამოუძახეს და შეუხვიეს ჭრილობა, ყველა ანაზე იყო გადართული, აპატიმრებდნენ, ამდენი ხნის შემდეგ ლილიმაც იპოვა თავისი ადგილი , ლუკა კი ხიდის კიდეზე ავიდა, და უეცრად ისიც გაუყვა ცაცის გზას, მათი გვამები გვერდიგვერდ იყო, უცებ თეთრი ნათება დაადგა მათ თავზე და დაინახა ყველამ როგორ ადიოდა ცაცის დ ალუკა უხორცო სხეული მაღლა, როგორ ეხუტებოდნენ ერთმანეთს, და ის სვეტიც გაჰრა, ასე შეიწირა ერთმა მდინარემ არაჩვეულებრივი წყვილი რომელსაც ერთმანეთი ცხოვრებაზე მეტად უყვარდათ, ახლა გიოს შვილებიც ყავს ცოლიც და ბენიერად ცხოვრობს, მისი დაც იპოვეს და ახლა მასთან ერთადაა, ნინა კი ცაცის და ლუკას საფლავს ყოველდღე სტუმრობს და ცაცის ელაპარაკება მის მომვალ ქმარზე, ანა კი სასჯელს იხდის ციხეში.

სამშაბათი დღე იდგა, ნინა ორსულად იყო და ცაცისთან წავიდა ამ ამბის სახარად, მივიდა და გაყინულ ქვას დაუწყო ლაპარაკი, ამ დროს ცაცი და ლუკა გამოჩნდნენ
– ცაცი?
– ხო ნინა მე ვარ
– კი მაგრამ..
– მისმინე , აქ ბედნიერი ვარ, ლუკაც აქ მყავს დედაც მამაც პაპაც და ძმაც, აქ არიან, ერთად ვართ ბედნიერი, დედამ შემოგითვალა შვილს მიხედეო, ცაციმ ნინა გადაკოცნა, ლუკას ხელი ჩასჭიდა და წავიდნენ, ნელნელა მათი სხეულები ქრებოდა....