ჩემი საქმროს გარდაცვლილი საცოლე სიზმრებში მეცხადებოდა

ამქვეყნად ბევრი უცნაურობა რომ ხდება, ეს უცხო არავისთვის არის. ხშირად ბევრი რამ მხოლოდ ჭორი და ვიღაცის ფანტაზიის ნაყოფი გვგონია, თუმცა, რეალურად მართლაც ხდება დაუჯერებელი ამბები, რომლის კარგი მაგალითიც ეს წერილია.
ნატალია კ., 32 წლის:
"ცოტა უცნაურ ამბავს მოგიყვებით, რომელიც 10 წლის წინ გადამხდა. უკვე დამავიწყდა კიდეც. თუმცა, მაშინ ეს ამბავი ძალიან განვიცადე. დღეს ჩემს ცხოვრებაში სხვა რაღაცები ხდება. მყავს ოჯახი, ორი შვილი და ბედნიერად ვცხოვრობ. მაგრამ ის შემთხვევა ხშირად მახსენდება. დღეს რომ ვუფიქრდები, ალბათ, ასე იყო საჭირო და ის ამბავი იქ უნდა დამთავრებულიყო, სადაც დაიწყო. გულის სიღრმეში კი, ყოველთვის მაქვს სინანული, იქნებ ყველაფერი სხვაგვარად წასულიყო. მოკლედ, რომ არ დავაბნიო მკითხველი, ვიტყვი, რომ ერთი ბიჭი შემიყვარდა. მერე მასაც შევუყვარდი, მერე კი ცუდი სიზმრების ნახვა დავიწყე. სწორედ ამ სიზმრების გამო, სიყვარულზე უარი ვთქვი.
ბესო ჩემზე 6 წლით უფროსი იყო, საერთო მეგობარმა გამაცნო. თავიდანვე ჩამივარდა გულში, მან კი ცოტა მოგვიანებით შემნიშნა. ჩვენმა საერთო მეგობარმა მასზე მითხრა, წლების წინ საცოლე გარდაეცვალაო. თურმე უკვე დაქორწინებას აპირებდნენ, მაგრამ გოგონა უეცრად გარდაცვლილა. ვერც გაიგეს რა დაემართა. ბესოს ეს ამბავი ძალიან განუცდია, თავის მოკვლაც კი უცდია. ერთი სიტყვით, როგორც ჩემმა მეგობარმა მითხრა, ის გოგო ისევ გულში ჰყავდა. ეს რომ გავიგე, ჩემს თავს მასზე ფიქრი ავუკრძალე. ვფიქრობდი, ტყუილად უნდა დავიტანჯო, მას მაინც სხვა უყვარს-თქო. მაგრამ რამდენიმე თვის მერე, ბესო ისევ ვნახე და ჩვენს შორის ურთიერთობა ჩამოყალიბდა. შევატყვე, რომ მოვეწონე. ეს საუბარშიც ეტყობოდა და ქცევებშიც. მალე სიყვარულშიც გამომიტყდა. გავოცდი სიხარულისგან, ამას ნამდვილად არ ველოდი. მერე ყველაფერი ზღაპრულად იყო. ბესომ თავიდანვე მიამბო თავისი ტრაგიკული სიყვარულის შესახებ და ისიც მითხრა, რომ ის გოგო მის გულში ყოველთვის იცოცხლებდა. თუმცა, მე ამაზე ნაკლებად ვფიქრობდი, მიცვალებულზე ეჭვიანობა არ დამიწყია. შევეცადე მისთვის გამეგო. საკუთარი თავი წარმოვიდგინე მის ადგილას. როცა შეყვარებული გიკვდება, ეს ძალიან მძიმეა, მაგრამ ცხოვრება ხომ გრძელდება. მთავარია, რომ ის შენს გულში სამუდამოდ რჩება.
მე და ბესოს ყველაფერი კარგად გვქონდა და ასე ნელ-ნელა ერთი წელიც გავიდა. ერთ დღეს კი მან სიურპრიზი გამიკეთა, ულამაზეს ადგილას დამპატიჟა და ხელი მთხოვა. ეს ლამაზი დღე არასდროს დამავიწყდება. ეიფორიაში ვიყავი, ყველას ვუყვებოდი რა ბედნიერი ვიყავი. თუმცა, ღამით რომ დავიძინე, ნამდვილი კოშმარი დამესიზმრა, რომელიც ცხადს უფრო ჰგავდა. გოგონა დამესიზმრა, თეთრებში ჩაცმული, თითქოს საპატარძლო კაბა ეცვა. თავიდან ჩუმად იყო, მე კი ვგრძნობდი, რომ მისი ძალიან მეშინოდა. მერე უცებ ჩემსკენ წამოვიდა და მითხრა, ბესოს თავი დაანებე, მაინც არ გაგახარებთო. ამ ყველაფერს ცხადში ვხედავდი. მერე უცებ გამეღვიძა და თავი ძალიან ცუდად ვიგრძენი. მიხვდი რაშიც იყო საქმე. ეს გოგონა ბესოს საცოლე იყო, რომელიც დაიღუპა. სიზმარი ცუდად მენიშნა. ჩემს მეგობრებსა და დას მოვუყევი. მათ, ალბათ, გასამხნევებლად მითხრეს, ნუ გეშინია, ხომ იცი, სიზმარი ეშმაკისააო, მაგრამ მე მაინც ძალიან შევშინდი. ბესოსთვის ამის თქმა ვერ შევძელი. მერე ეს ამბავი ცოტათი გადამავიწყდა, თანაც ჩვენი ნიშნობისთვის ვემზადებოდით. თუმცა, ორი კვირის თავზე იგივე სიზმარი მესიზმრა, ის გოგო ტიროდა და მეუბნებოდა, ხომ გითხარი, თავი დაანებეო. ეს მეორე სიზმარი კი ნამდვილად ვეღარ გადავიტანე, გული შემიწუხდა და არ ვიცოდი რა მექნა. ბესოს მოვუყევი და ისიც აღელდა. მითხრა, რომ მსგავს სიზმარს ისიც ხედავდა. თანაც, როგორც გაირკვა, ორივეს ერთ დროს დაგვესიზმრა. მას, თურმე, ეუბნებოდა, იმ გოგოს თავი დაანებეო. ერთი სიტყვით, მივხვდით, რომ ეს სიზმარი მართლაც რაღაცის მანიშნებელი იყო და ვნერვიულობდით. ბესოს ვუთხარი, ნიშნობა გადავდოთ-მეთქი, მან კი მითხრა, არავითარ შემთხვევაშიო. ნიშნობა მალე გაიმართა. ის დღე ძალიან ლამაზი იყო და მე და ბესო ბედნიერებისგან დავფრინავდით. მაგრამ იმ საღამოს მესამე სიზმარი ვნახე. კვლავ გამოცხადებასავით იყო. ისევ ის გოგონა დამესიზმრა, ტიროდა და მეუბნებოდა, ბესო ჩემია, შენი მაინც ვერ გახდება, თავი არ გაიუბედუროო. ბესოსაც ჰქონია იმ ღამეს გამოცხადება. რომ გავიღვიძე, უკვე ვიცოდი, რომ ბესოს უნდა დავშორებოდი. იცით, ეს რა ძნელი გადასაწყვეტი იყო? მაგრამ რა ვქნა, მივხვდი, რომ ეს გამოცხადება ნამდვილი იყო. ძალიან გამიჭირდა ამის გაკეთება, მაგრამ ბესოს ვუთხარი, ჩვენ ვერ დავქორწინდებით-თქო. გაგიკვირდებათ და მანაც დაშორებაზე დამიწყო ლაპარაკი. მითხრა, იმ გოგოს დავიწყება ვერ შევძელი, შენც ძალიან მიყვარხარ, მაგრამ ვგრძნობ, ბედნიერები ვერ ვიქნებითო. ანუ ყველაფერი თავისთავად მოხდა. რაღაც ძალა ორივეს გვკარნახობდა, რომ ეს ნაბიჯი გადაგვედგა და დავშორებოდით.
დაგეგმილი ქორწილი ჩავშალეთ და ამის გამო ჩემები კარგა ხანი ხმას არ მცემდნენ. ეს რა გააკეთეო. არც ჩემი მეგობრები მელაპარაკებოდნენ, სიზმრებს როგორ აჰყევიო. მეც განვიცდიდი ამ ამბავს და გული მტკიოდა. ბესოს ვერ ვივიწყებდი. დროდადრო ვხვდებოდით ხოლმე, თუმცა, მეგობრულად. ყოველი შეხვედრის მერე ის გოგო მესიზმრებოდა ატირებული, მაგრამ ხმას აღარ მცემდა. მერე ბესო თბილისიდან წავიდა ერთ-ერთ სოფელში. იქ მისი ნათესავები ცხოვრობდნენ. მითხრა, აქედან უნდა წავიდე, გაორებული ვარო. ერთმანეთს გამოვემშვიდობეთ და ორივე ავტირდით. ჩვენ ერთმანეთი ისევ გვიყვარდა, მაგრამ ორივე ვგრძნობდით, რომ ერთად ვერ ვიქნებოდით. ამ ამბის მერე, თითქმის სამი-ოთხი თვე გავიდა. ერთ ღამეს, ის გოგონა დამესიზმრა ისევ. ამჯერად იცინოდა და მადლობა მითხრა. მისი სიტყვები კი დღემდე მახსოვს, ახლა ბესო ისევ ჩემი იქნება, შენ კი, დიდ ბედნიერებას გისურვებო. მართალია, ცუდი სიზმარი არ ყოფილა, მაგრამ მაინც ავფორიაქდი. იმ დღეს ბესოს გარდაცვალების ამბავი შევიტყვე. თურმე, სოფელში, წყალში ბანაობისას დაიხრჩო. მისმა გარდაცვალებამ გული ძალიან მატკინა და დიდხანს ვიყავი ჩაკეტილი ჩემს თავთან. დრო ყველაფრის მკურნალია და წლების მერე ჩემი ცხოვრებაც შეიცვალა. ამ ამბიდან უკვე ათი წელი გავიდა. ექვსი წლის წინ ჩემი ახლანდელი მეუღლე გავიცანი და შევუღლდით. ბესო ჩემთვის მხოლოდ ტკივილიანი მოგონებაა.
ახლა რომ ვუფიქრდები, მე მასთან ბედნიერი ვერ ვიქნებოდი. რომც დავქორწინებულიყავით, ის მაინც გარდაიცვლებოდა. ალბათ, ის სიზმრები მართლაც ნიშანი იყო. იმ გოგომ თავისი სიყვარული თავისთან წაიყვანა. დღემდე უცნაურ მოგონებად მაქვს ეს ყველაფერი და ვისაც ვუყვები, ან არ მიჯერებს, ან გაოცდება ხოლმე. ფაქტია, რომ ეს ამბავი მართლაც შემემთხვა. იმის მერე კი დავიჯერე, რომ ქვეყნად ყველაფერი არსებობს".
თეონა კენჭიაშვილი