მარკუს მეტრეველი, პირველ რიგში, საცოლის ქალიშვილობით დაინტერესდა

მომღერალმა მარკუს მეტრეველმა ქართველ საზოგადოებას თავი სკანდალებით დაამახსოვრა. ჯერ იყო მისი ყოფილი ცოლის, ლალი ქურდაძის, აღიარება ქმრის სექსუალურ ორიენტაციასთან დაკავშირებით, რომელიც "რეიტინგიდან" დაიწყო და "ნანუკას შოუში" გაგრძელდა. შემდეგ - ნინი შერმადინთან რომანი, რომელსაც მარკუსი აღიარებდა და ნინი - არა. დღეს მარკუსი საზოგადოებას ახალ სიყვარულს წარუდგენს. სალი გიგანი დიდი ხანია თურქეთში ცხოვრობს. წყვილმა ერთმანეთი სწორედ იქ გაიცნო. დღეს სალი საყვარელ მამაკაცს საქართველოში ესტუმრა. წყვილი თავისი სიყვარულის ამბავს ექსკლუზიურად გიამბობთ.

სალი:
- მარკოს მოწონება ძალიან მარტივია. განსაკუთრებული არაფერი ჩამიდენია, რომ ამ ადამიანით მოვხიბლულიყავი. პირველად მზიან კურორტზე შევხვდით ერთმანეთს. ძალიან თბილ გარემოში, პირდაპირი და არაპირდაპირი მნიშვნელობით. ტემპერატურაც თბილი იყო და გარემოც. ეს იყო ანტალიაში, ერთ-ერთ სასტუმროში, რომლის მენეჯერიც გახლავართ. გვქონდა პატივი, მარკუსი მოგვეწვია, როგორც მომღერალი. ძალიან ლამაზი საღამოები აჩუქა ჩვენს სტუმრებს და ჩვენც.

- სალი, როდის მიხვდი, რომ ეს ადამიანი შენთვის სულერთი არ იყო?

მარკო:
- ეგ მეც მაინტერესებს (იღიმის).

სალი:
- საერთოდ, გემოვნებიანი და დახვეწილი ადამიანები ჩემი ყურადღების მიღმა არასდროს რჩებიან. მანამდე მარკოს ვიცნობდი, როგორც მომღერალს, ვიცოდი, რომ ჰქონდა ოჯახი, ისიც ვიცოდი, რომ სკანდალში გაეხვა თავისი ყოფილი ცოლის წყალობით, თუმცა მარკოს იმდენი პოზიტივი აქვს, შეუძლებელია, შორიდან ეს ყველაფერი იცოდე. ერთხელ თავისი ნომრიდან ჩემს ნომერში უნდა ჩამოსულიყო, რაღაც უნდა გადმოეცა, საქმიანი შეხვედრა გვქონდა. მანამდე ვნახე აბსოლუტურად სხვა ფორმაში, ლამაზად ჩაცმული. ჩემს ნომერში კი აბსოლუტურად სხვა სტილში და სხვა სამოსში გამომეცხადა. ძალიან გამიკვირდა და მომეწონა. მაშინვე ია კიწმარიშვილს გავუმხილე, რომ მარკოს გემოვნება ძალიან მომწონდა.

- მარკო, რამდენი ჩემოდნით იყავი ჩასული ანტალიაში?
- (იცინის) სამი. ერთი კვირა იქ უნდა ვყოფილიყავი და დღეში მინიმუმ 2-3-ჯერ ხომ უნდა გამომეცვალა. შეხვედრები, გადაღებები და ფოტოსესიები გვქონდა დაგეგმილი. სწორედ ერთ-ერთი ფოტოსესიის დროს ვიგრძენი, რომ მე და სალი თვალებით ვესაუბრებოდით ერთმანეთს. მივხვდი, რომ რაღაც ძალიან მაგარი იწყებოდა ჩვენ შორის. ასეთი განცდა მანამდე არ მქონია, არც ჩემს ყოფილ ცოლთან.

სალი:
- ჩემთვის ეს ფოტოსესია უკვე ამ განცდის განვითარება იყო. მე უფრო ადრე მივხვდი, რომ მარკო სულერთი არ იყო ჩემთვის. ისე შემომეპარა გულში, ახლა მგონია, რომ ჩვენი გაცნობა იყო სიყვარულის დასაწყისი. რაც უფრო ვუახლოვდებოდი, მით უფრო ვრწმუნდებოდი, რომ ის "ჩემი" იყო. სიყვარული ხელების გათბობასავით არის, სწრაფად არ თბება, ნელ-ნელა და ეტაპობრივად ვითარდება.

- იმ პერიოდში პარტნიორი არ გყავდა?
- არა.

მარკო:
- კიდევ კარგი (იცინის). მარტო არ იყო, თაყვანისმცემლების არმია დასდევდა, მაგრამ გამიმართლა, მისი გული თავისუფალი აღმოჩნდა. სალი პირველად რომ დავინახე, ისეთ ფორმაში იყო, მეგონა, "ვიქტორია სიკრეტის" მოდელი გადმოხტა კატალოგიდან. ვერც წარმოვიდგენდი, თუ ასეთი ქალი მარტო იქნებოდა.

- ვინ გამოტყდა პირველი სიყვარულში?

მარკო:
- მე... ეს იყო აეროპორტში. როცა უკვე მაცილებდა. ანტალიის აეროპორტში ვისხედით. ისეთი სიტუაცია იყო, გამოვტყდი, მიჭირს წასვლა, რადგან დიდი სიყვარული მიმაქვს აქედან, არ ვიცი, ეს განვითარდება, თუ აქ, ამ აეროპორტში დამთავრდება-მეთქი. პასუხი შეგიძლიათ ადვილად გამოიცნოთ, სალი დღეს ჩემთან არის.

სალი:
- ჩემს გეგმებში თბილისში სტუმრობა ნამდვილად არ შედიოდა. იტალიასა და შვეიცარიაში მქონდა დაგეგმილი ვიზიტები. მაგრამ ისე მომენატრა მარკო... ყველაფერი გადავდე. 19 დეკემბრამდე აქ ვიქნები.

- სალი, რა პროფესიის ხარ?
- ჟურნალისტიკაზე ჩავაბარე, მერე ისე შემაყვარეს ფსიქოლოგიის ლექტორებმა თავი, ამ ფაკულტეტზე გადავინაცვლე, თუმცა მალევე მივხვდი, რომ ჩემი ადგილი ხელოვნებაშია. ვხატავ, ახლა მინდა, პროფესიულად დავეუფლო ამ საქმეს, ამიტომ მივდიოდი შვეიცარიაში.

- როგორც მივხვდი, ახალ წელს ერთად ვერ შეხვდებით...

სალი:
- მარკომ რომ მკითხა, რა იქნება ჩემი საახალწლო ოცნება, მე მარკო ვისურვე და უნდა ამიხდინოს. 2 იანვარს ჩამოვა ჩემთან.

- მარკო, დედაშენი იცნობს სალის?
- იცნობს, ოღონდ მხოლოდ ჟურნალიდან, სხვათა შორის, "რეიტინგიდან". რომ გადაშალა და ნახა ფოტოები, თქვა, როგორც იქნაო (იცინის). ვუთხარი, ხომ ვამბობდი, მაგარი გემოვნება მაქვს-მეთქი. არავის არ სჯეროდა, არც სანათესავოს, არც სამეგობროს, რომ მე კარგი გემოვნება მაქვს ქალებში (იცინის), და აი, დავამტკიცე. ამ დღეებში აუცილებლად გავაცნობ დედაჩემს სალის.

- ნინი შერმადინთან რომანი რომ გქონდა, იცის სალიმ?

სალი:
- ნინი ვინ არის, უნდა ვიკითხო (იცინის).

მარკო:
- ჩემი და ნინის ურთიერთობა მეგობრობით დამთავრდა და ამიტომ აღარ ჩავთვალე საჭიროდ ამ ამბის მოყოლა.

სალი:
- ჩვენ ერთმანეთის წარსულზე ბევრი არაფერი გვიკითხავს.

მარკო:
- არა, ცდები. სალი რომ გავიცანი, პირველ რიგში ვკითხე, იყო თუ არა ქალიშვილი (ხარხარებს), მე ხომ ქართველი მამაკაცი ვარ.

- და რა გიპასუხა?
- ვნახოთ, ცხოვრება გვიჩვენებსო (იცინიან).

სალი:
- გემოვნებასთან ერთად იუმორიც არაჩვეულებრივი აქვს.

- სალი, შენ არ ყოფილხარ გათხოვილი?
- არა, არც შვილები მყავს, თუმცა ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მარკოს შვილები ჩვენს ურთიერთობას ხელს შეუშლიან.

- მარკო, როგორც ვიცი, შენ და ლალი გარკვეულ შეთანხმებამდე მიხვედით შვილებთან დაკავშირებით...

მარკო:
- მივედით, თუმცა ჩემ სასარგებლოდ ვერ გადაწყდა ეს საკითხი. შვილებს ისევ ვერ ვნახულობ. მაგალითად, გუშინ ვივიენს დაბადების დღე ჰქონდა, მინდოდა წამეყვანა და საჩუქარი მეყიდა მისთვის, მაგრამ არ გამოვიდა ლალი კონტაქტზე.

- სალი, დღეს სად ცხოვრობ? თბილისში ოჯახი გყავს ალბათ...

სალი:
- ჩემი მშობლები თბილისში არ ცხოვრობენ, გაცილებულები არიან. 5 თვის ვიყავი, რომ დაშორდნენ ერთმანეთს. დედისერთა ვარ, ოღონდ მხოლოდ დედის მხრიდან. მამამ შემდეგ სხვა ოჯახი შექმნა. აქედან გამომდინარე, ადვილად გავიგე მარკოს სიტუაცია. ამიტომაც ვფიქრობ, რომ მარკოს შვილები ჩემთვის პრობლემა არ იქნება.

მარკო:
- სალი დღეს ჩემთან ერთად ერთ-ერთ პრესტიჟულ სასტუმროში ცხოვრობს. სანამ აქ არის, ჩემთან იქნება.

- მერე, დედა არ გირეკავს?
- ყოველდღე. კერძი მოგიმზადე და დღეს მაინც თუ მოხვალო (იცინის), ახლა ნამდვილად არ მეკერძება. ამას წინათ სიღნაღში ვიყავით, სიყვარულის ქალაქში, ოღონდ ვერ დავათვალიერეთ, აივნიდან გადმოვიხედეთ მხოლოდ (იცინიან).

სალი:
- როცა მარკო სადმე მეპატიჟება, აღარ ვეკითხები სად მივდივართ. ერთხელ მითხრა, რა მნიშვნელობა აქვს, ბოლოს მაინც ნომერში უნდა შევიდეთო (იცინიან).

- მარკო, როდემდე იქნებით გამოკიდებული საქართველოსა და თურ­ქეთს შორის, რას აპირებთ?
- მე უკვე დავრწმუნდი, რომ საქართველოს გარდა არც ერთ ქვეყანაში არ შემიძლია ცხოვრება. ბოლოს თბილისში დავიდებთ ბინას.

- ქორწინებაზე თუ გისაუბრიათ?
- როგორ არა. საერთოდ, მე ასეთი ტიპაჟი ვარ - თუ მყავს ცოლი, ქართული ადათ-წესების მიმდევარი ვარ. ისეთი ტრადიციული ქმარიც არ ვარ, ცოლი სამზარეულოში დავამწყვდიო და კერძების მომზადება ვაიძულო, მაგრამ გარკვეულ ტრადიციებს ვიცავ. მხოლოდ შვილებისთვისაც არ ვირთავ ცოლს. ჯერ უნდა გავერთოთ, კარგად გავიცნოთ ერთმანეთი, 3-4 წელიწადში შვილებზეც დავიწყებთ ზრუნვას.

- სალი, სამზარეულო ვახსენეთ და თუ იცი რომელიმე ქართული კერძის მომზადება?
- იქნებ, მომდევნო კითხვაზე გადავსულიყავით (იცინიან). მე და მარკო ექვსი საათის მერე არ ვჭამთ და ისედაც, კალორიულ კერძებს იშვიათად გეახლებით.

ნინო მჭედლიშვილი
ჟურნალი "რეიტინგი"