ეთერ კაკულიას აჭარული კურიოზები

მომღერალი ეთერ კაკულია რომ ნებისმიერი ჟურნალისტის ერთ–ერთი ყველაზე სასურველი რესპონდენტია, არ ახალია, ძველია... მაგრამ თავის ძმასთან და მეგობართან ერთად ის ჯერჯერობით არც ერთ პირდაპირ ეთერში ყოფილა სტუმრად.
ქალბატონი ეთერის ძმა, ალკაზარ კაკულია და მეგობარი, მხატვართა კავშირის თავმჯდომარე, ქალბატონი ცისანა მჭედლიძე რადიო "107,9"–ზე ჟურნალისტმა ბესო ჩუბინიძემ თავის საავტორო გადაცემაში "პირისპირ" მიიწვია და საკმაოდ მხიარული გადაცემა სამმაგად საინტერესოდ მოსასმენი გამოვიდა. როგორი წასაკითხი აღმოჩნდება, ამას "სარკის" მკითხველი შეაფასებს. ინტერვიუს ბეჭდურ ვერსიას, ტრადიციულად, ჟურნალი "სარკე" გთავაზობთ.
– ქალბატონო ეთერ, როგორც ვიცი, თქვენი ძმა რამდენიმე თქვენი სიმღერის ტექსტის ავტორიცაა, თანაც თქვენისთანა დაძმობა იშვიათად მსმენია.
ეთერ კაკულია: ოცამდე ტექსტი ჩემი სიმღერებისა ჩემი ძმის, ალკაზარის დაწერილია და ახლა მითხარი, აბა, "მეგაზე" ერთი ჯილდო არ ეკუთვნის? ნარდის, რემონტის, მხატვრების ჰიმნის ტექსტები, ყველა მისი შექმნილია...
ალკაზარ კაკულია: დიდი სიამოვნებით გეახელით მეც სტუმრად თქვენს ეთერში ამ ორ ქალბატონთან ერთად. მეც მიხარია, რომ სასიმღერო ტექსტები გამომდის და ჩემი დაც სიამოვნებით ასრულებს მათ.
ეთერი: პეტრე გრუზინსკი, მორის ფოცხიშვილი და ჩემი ძმა – ეს ორი პოეტი იყო, ვისაც სიმღერების ტექსტების წერა ეხერხებოდა და არის ჩემი ძმა, ჩემი ძმუკლიკო... (ეცინება). თქვენ არ იცით, რომ ვურეკავ, ძმუკლიკო, ხვალისთვის ტექსტი მჭირდება–მეთქი, ეგრევე მუზა მოდის და მეორე დღეს მზად აქვს ხოლმე.
ალკაზარი: ჩემი და ჩემი დის სიყვარული ცნობილი ამბავია. ისე ვართ შეზრდილები ერთმანეთში, ვხვდები ხოლმე, რა შეიძლება მოუხდეს მას და მის სიმღერებს, იგივე რემონტის სიმღერა, იგივე ნარდზე, იგივე ჰიმნი მხატვრებზე...
– ქალბატონო ცისანა, თქვენ ნარდის ფედერაციის ქალთა განყოფილების პრეზიდენტი ბრძანდებით, ქალბატონი ეთერი კი ვიცეპრეზიდენტია. ხართ საქართველოს მხატვართა კავშირის თავმჯდომარე. ცოტა ხნის წინ ერთად ვიყავით აჭარაში მუსიკალურ ფესტივალ "ნარინჯისფერი ქობულეთის" ფარგლებში, სადაც უამრავი საინტერესო ისტორია გადაგვხდა. ჟიურის წევრებიც ვიყავით და, მოკლედ, ორგანიზატორს, ბატონ ჯემალ მეგრელიძეს კიდევ ერთხელ მინდა, დიდი მადლობა გადავუხადო ჩვენი მიწვევისთვის, თქვენ კი – ჩვენი მასპინძლობისთვის... იმას ვამბობდი, რომ უამრავი სახალისო ამბავი მოხდა იმ დღეებში და ყველაზე მეტად მაინც რომელი გახსენდებათ ახლა?
ცისანა მჭედლიძე: ფესტივალის გახსნის დღე იყო ძალიან საოცარი ქობულეთის ზღვის სანაპიროზე, საპატრიარქოს ტერიტორიის ნაწილში. მართლაც ნარინჯისფერი საღამო იყო, მშვენიერი ამინდი, მშვენიერი დაისი და მახსოვს, ეთერი როცა ავიდა სცენაზე, ორგანიზატორებმა გამოაცხადეს, იქნებ მაყურებელი არ ამოვიდეს სცენაზეო, რადგან ხის კონსტრუქციისგან იყო სცენა აშენებული. მაგრამ დაიწყო თუ არა ეთერმა "ვაკა, ვაკა", ვინღა გაჩერდა ქვევით?! 100–150 ბავშვი რომ ერთად ავარდა სცენაზე და ცეკვა დაიწყო, საოცარი სანახაობა იყო! აღარ ჩანდა არც ეთერი, არც შენ, ეს სცენა ყანყალებდა, ეს ამდენი ბავშვი ეხვეოდა და ეფერებოდა ეთერს, საოცარი სანახაობა იყო...

ეთერი: კიდევ კარგი, ბესოს მიჰყავდა ეს კონცერტი და რა მეშველებოდა, შენ რომ არ მომხმარებოდი? მაგრამ ხომ იცით, როგორ მიყვარს ჩემი მსმენელი და მაყურებელი. ძალიან სასიამოვნო განცდაა, როცა გრძნობ, რომ მათაც ძალიან უყვარხარ და ამით გამოხატავენ ხოლმე – სცენაზე ამოდიან, ჩემთან ერთად ცეკვავენ, მღერიან და მერე ჩასვლა აღარ უნდათ.
– არ შემიძლია, არ გავიხსენო საბურავების ისტორია, რომლის მეორე ნაწილი მთლიანად გადაღებულია და, სხვათა შორის, სხვა ბევრ ექსკლუზიურ მასალასთან ერთად შეგიძლიათ იხილოთ ცცცყთეფკთყპუ–ს სატელევიზიო გვერდზე...

ეთერი: ეს იყო კურიოზი, რომელიც ისე დინამიკურად განვითარდა, რომ ახლა მართლა კარგად მახსენდება. მოკლედ, აჭარის ტელევიზიაში მივიჩქაროდით და ბათუმში გადავწყვიტეთ, პატრულისთვის გვეკითხა, ტერიტორიულად სად იყო ტელევიზია. დავინახეთ ქუჩაში პატრულის მანქანა და ცისანა გაეკიდა თავისი მანქანით. გესმით, რა ხდება?.. (იცინის). პატრული წინ გარბოდა, უკან ცისანა მისდევდა თავისი ჯიპით და ვერ გავაჩერეთ. ბოლოს სიგნალებით, ფარების ანთებით მივახვედრეთ, რომ საქმე გვქონდა და ამასობაში რა მოხდა? პატრულის ბიჭების შემხედვარე ცისანამ უკიდურესად მარჯვნივ აიღო საჭე და შუა ქუჩაში დანასავით გალესილ ბორდიურს არ დაეჯახა საბურავით? ეს ამხელა საბურავი გასკდა და დავდექით შუა ტრასაზე პატრულთან ერთად 40 გრადუს სიცხეში...
ცისანა: რა თქმა უნდა, პატრულმა მიგვაცილა ტელევიზიამდე, მანქანა იქვე გაგვაჩერებინეს. გადაცემის მერე გადავწყვიტეთ, ჩემი მანქანის საბურავი გამოგვეცვალა და ვინმესთვის გვეთხოვა დახმარება ან ხელოსანი გამოგვეძახა. და იცით, რა მოხდა? ბესომ პირად შეურაცხყოფად მიიღო ეს, როგორ თუ მე აქ ვარ, ამხელა კაცი და თქვენ კიდევ სხვა კაცის დახმარებას ითხოვთო... (იცინის).

ეთერი: ჰოდა, რომ ეცა ამხელა მანქანას, ჯერ იმხელა სათადარიგო საბურავი ჩამოხსნა, მერე ეს გახეთქილი საბურავი მოაძრო, ის დაამაგრა... მოკლედ, არ მეგონა, თუ შენ ამდენი შეგეძლო, ბესო! ყველაზე კარგი ის იყო, რომ შუა ქუჩაში იდგა, მცხუნვარე მზის ქვეშ. კიდევ კარგი, ცისანას მანქანაში ქოლგა ჰქონდა და ჩვენს გადამრჩენელს ვაფარებდით... (იცინის).
– ბატონო ალკაზარ, ხომ წარმოგიდგენიათ, რა ამბავი იქნებოდა იქ? მაგრამ ყველაზე საინტერესო მეორე ნაწილი იყო, როცა თქვენი დაიკო გონიოს სათადარიგო საბურავების საბითუმო ბაზის თანამშრომელს ისე ეხუმრა, სულ სიმწრის ოფლი ადინა.
ეთერი: საოცრად დიდი კაცი დაგვხვდა. გონიოში მიგვასწავლეს, საბურავის შეძენა იქ შეგიძლიათო. თურმე რაღაც დიდი ბაზა ყოფილა. მივედით. მშრომელი, პატიოსანი ხალხი დაგვხვდა. ერთ–ერთი იმხელა იყო, ქალივით ძუძუები ჰქონდა... (იცინის), მზეზე გარუჯული, გაშავებული თითქმის. გამიკვირდა, ვერაფრით დავადგინე, რას ჭამდა. მერე მისმა თანამშრომლებმა მითხრეს, რომ 30 წუთის წინ 9 კილოიანი საზამთრო მარტოს შეუჭამია.
ცისანა: ეთერი რომ დაინახეს, მეორე საბურავი უფასოდ მოგვცეს, მაგრამ აღარ წამოვიღეთ. მანქანში ამ საჩუქრის ადგილიც კი არ გვქონდა, მაგრამ მაინც დიდი მადლობა უნდა გადავუხადოთ იმ ხალხს.
– ქალბატონო ცისანა, ვიცი, რომ ნარდის ფედერაცია აგვისტოს დასაწყისში დიდ ღონისძიებას გეგმავს აჭარაში. რა ხდება, შეგიძლიათ მითხრათ?
ცისანა: პირველიდან 5 აგვისტოს ჩათვლით ჩაქვში, სასტუმრო "ოაზისში", თემურ ქურციკიძის თაოსნობით ნარდის ფედერაცია ტურნირს აწყობს. საერთაშორისო სტატუსის ტურნირი იქნება, უამრავი პრიზით და საჩუქრით. ყველას ადგილზევე შეუძლია რეგისტრაციის გავლა და მონაწილეობის მიღება და, სხვათა შორის, ნარდი ის სახეობაა, რომელიც ძალიან აახლოებს ადამიანებს ერთმანეთთან, ურთიერთობებს ავითარებს, ზრდის.
– მით უმეტეს, თუ თქვენნაირ მონარდეებთან აქვს კაცს საქმე, ხომ საერთოდ. რა დამავიწყებს გივი სიხარულიძის, ქალბატონი ეთერის და თქვენი თამაშის ეპიზოდებს, დილის 4 საათამდე აზარტში იყავით შესული კამათლის გორებით.
ეთერი: ბესო, ის გახსოვს, გივი რომ დარჩა შემთხვევით ცისანას სახლში და უცხო კაცი რომ ეგონა ცისანას?
– როგორც უკვე ვთქვით, ჩვენ ქალბატონ ცისანას სახლში ვიყავით სტუმრად ქობულეთში და თუ რა მოხდა იმ საღამოს, ეს ქალბატონმა ცისანამ მოყვეს თავისი პირით.
ცისანა: დილის 4 საათამდე თამაშობდნენ ეთერი და გივი. გივი ხომ წაგებას ვერ იტანს? ვერც ეთერი. არადა ეთერი უგებდა 23:20. გივი არ ისვენებდა და ასე შეჰყვნენ ლამის გათენებამდე. ბესო წავიდა დასაძინებლად, მეც ვეღარ გავძელი და დავიძინე, თან წვიმიანი ღამე იყო... სადღაც 6–ისკენ გამეღვიძა, გამოვედი გვერდით ოთახში და ვიღაც კაცი იწვა გადაბრუნებული. ვიფიქრე, წვიმის ხმამ შეაწუხა ბესო და ქვევით ჩამოვიდა–მეთქი. ავედი მის ოთახში და ბესო ადგილზე დამხვდა. მერე ვიფიქრე, ვინმეს გზა ხომ არ აებნა და შემთხვევით ხომ არ შემოვიდა–მეთქი, მოკლედ... ერთიც ვნახოთ და, ეს შენი გივი სიხარულიძე არ მიწოლილა ნარდის თამაშისგან დაღლილ–დაქანცული, გაუხდელი?!
ეთერი: სანამ არ მოვაგებინე, მანამდე არ მოისვენა, რა! მერე წვიმდა, შუაღამე იყო, თავის სასტუმროში ხომ აღარ გადავიდოდა, არა? ადგა და, სადაც თავისუფალი ოთახი ნახა, იქ მიწვა და მიიძინა ბედნიერმა, რომ ეთერს 26:23 მოუგო. რომ არ მოეგო, სამი ღამე გადაბმულად მეთამაშებოდა, ისეთი კაცია.
– ქალბატონო ცისანა, მხატვართა კავშირში რა ხდება, რა შემოქმედებითი პროცესები მიმდინარეობს?

ცისანა: ექსკლუზიურად ჯერ იმას გეტყვით, რომ მალე ბატონი ალკაზარის ტექსტზე დაწერილი მხატვრის სიმღერა გვექნება, რომელსაც ეთერი შეასრულებს.
– როგორც ვიცი, აკროსტიხით ბატონმა ალეკომ ეს ლექსი თქვენ მოგიძღვნათ. ასეა?
ცისანა: (ეღიმება) ასეა, ასეა. ჩემი სახელი და გვარის პირველ ასოებზე აგებული ტექსტია და ვფიქრობ, რომ შესანიშნავი სიმღერა გამოდის. რაც შეეხება შემოქმედებით მუშაობას, პირველ აგვისტოსვე გავხსნით ბათუმის მხატვართა დარბაზში უკვე შემდგარი მხატვრების გამოფენას. შემდეგ ქუთაისშიც გავაკეთებთ იმავეს და მხატვართა დაჯილდოებაც გვექნება. პარალელურად თბილისშიც ბევრი ლამაზი აქცია გავაკეთეთ ახალგაზრდა მხატვრებისთვის, განსაკუთრებით ახალი თაობა და ბავშვები ჩავრთეთ ამ საქმეში. სულაც არაა აუცილებელი, ყველა ბავშვი მხატვარი გამოვიდეს, მაგრამ, როცა ბავშვებს ხატვა უყვართ, მათ სულ სხვა ფერებში შეუძლიათ სამყაროს აღქმა, უფრო ლამაზად, კეთილად...
ეთერი: თამამად შემიძლია ვთქვა – მხატვრებს გაუმართლათ, რომ ცისანასნაირი თავმჯდომარე ჰყავთ, ასეთი ენერგიული და მშრომელი ქალი, რომელსაც უამრავი სიკეთის მოტანა შეუძლია ამ საზოგადოებისთვის.