ამონაწერები დღიურებიდან...(1)
2 085 ნახვა
ოთახი კარგად იყო განათებული შუქჩრდილებიც ლამაზად გადანაწილებული,ავეჯიც გემოვნებით შერჩეული...ირგვლივ ყველაფერი ბრწყინავდა,დიდი ხანი იყო გასული რაც წვეულებაზე არ ვყოფილვარ...ამ ბოლო დროს ხალხმრავლობა მაღიზიანებს,დაღლილი ვარ ალბად ამდენი პირფერობით,ხშირად ვფიქრობ რომ სადმე დასასვენებლად წავიდე...სადაც ნაკლებად იქნებიან ვითომც და ცივილიზაციის ზენიტში მდგომნი,ტლანქი, მოუხერხებელი და ამავე დროს ფულს ამოფარებული მდიდარი ადამიანები..
მივუბრუნდეთ ისევ დარბაზს,ყვავილებით მორთულ გარემოში,რას აღარ ნახავდი,აგერ სასმელების კუთხე რომელსაც საკმაოდ მოხერხებული ბარმენი ამრავალფეროვნებს და თუმცა იგი ელიტარული წვეულებების საუკეთესო ბარმენად ითვლება,მაინც არაფრით განსხვავდება თმა აპარსული კლუბის კომბინიზონიანი მასხარისაგან,დიჯეიზე არაფერს ვამბობ ეს სათვალიანი საფრთხობელა გამაყრუებელი ჰანგებით ალამაზებდა(აყრუებდა) დარბაზს.ერთი სიტყვით თავი ამოვყავი მაღალი საზოგადოების ''მდაბალ'' წვეულებაზე,რომლის სტუმარიც ადრე ასე ხშირად ვიყავი და რომელიც ამ ბოლო დროს რატომღაც შევიზიზღე...
ამჯერად ბალი იმარტებოდა ერთ-ერთი ბანკირის შვილის საპატივსაცემოდ რომელიც ხანგრძლივი სწავლის(ასე გამოაცხადა საყვარელმა მამიკომ) ჩემი აზრიტ კი ხანგრძლივი გულაობის შემდეგ დაუბრუნდა მონატრებულ სამშობლოს თბილ კერას...არც კი ვიცი რატომ მივიღე მოწვევა და მოვედი...იმიტომ რომ ვიღაც ტუტუცი გოგოს კიდევ უპრო ტუტუცური წვეულების ნაწილი გავხდეი!მაგრამ არა...გიცნობ შენ ბატონო ალექსანდრე,აქ შენ მეგისთვის თვალების საპაჭუნოდ ხარ მოსული,შემდეგ მან რომ კიდევ ერთი გამე გაატაროს ტირილსი,შენ კი შენი ტრიუმპალური გამარჯვებით დატკბე...მისი სისხლისფერი ტუცებიტა და ცისპერი თვალების ელვარებით ისიამოვნო,ან იქნებ ბატონი ნუგზარის პატარა ცოლის დამათრობელი მზერისთვისა ხარ მოსული,ესოდენ ხარბად რომ გიმზერს და ტვალებს რომ რამე შეეძლოს დიდი ხნის გადაყლაპული ეყოლებოდი,ან იქნებ იმისთვისა ხარ მოსული რომ ბევრ მამიკოს ბიჯს დასწყვიტო გული როცა შენს ირგვლივ შეიკრიბება უზარმაზარი კოლონა ლამაზ ქალტა...ან იქნებ ყველაფერი ერტად გინდა...
ახლა მეგი მოდის ცემსკენ,ლამაზია ეს ოხერი,მისი გამჭოლი მზერა თითქოს ყინავს კაცს...რომ შემომხედავს ისეთი ჯრუანტელი დამივლის ხოლმე რომ მგონია წავიქცევი,მისი სურნელი მათრობს,მის თმაში ხელის შეცურება ერთ რამედ ღირს...გასაოცრად ვნებიანი და საუცხოოა...წითელი კაბაც ისე ლამაზად აქვს მომდგარი ,ისე კარგად აქვს მკერდი გამოყვანილი,გამიკვირდა იქვე როგორ არ მივეჭერი და ჩავძირე ვნების მორევში,მაგრამ არა!..-მე მის კეკლუც მზერაზე ძლიერი ვარ,ტან ვიცი თვითონ მოვა,ვიცი...
და აი მოვიდა...ჩვენს შორის კლასიკური დიალოგი გაიმართა,არაფერი განსაკუტრებული,ყველასთვის საოცნებო და სწერვად მონათლული მეგი მსაყვედურობდა რომ არ ვურეკავდი და არც იმის ზარებს ვპასუხობდი,მას შემდეგ რაც ჩვენ რიგიანად მთვრალებმა ძალიან დიდი სიამოვნება მივანიჭეთ ერთმანეთს...მე კი ვუთხარი რომ ეს მხოლოდ წუთიერი გარტობა და სისუსტე იყო,მეტი არაფერი,მე ის არ მიყვარდა...ცისფერი ტთვალები აეცრემლა,მუდამ სეუვალი მეგი პატარა ბავშვს დაემსგავსა,ვიგრძენი როგორ მოვუკალი გული,როგორ უკანასკნელ ნაძირალასავით მოვექეცი მაგრამ ეს არც მაგელვებდა,პირიქიტ მართობდა კიდეც...მისი ტვალები მემუდარებოდნენ ჩავხუტებოდი მარა ვერ შევძელი,თბილი მზერა აქვს ტუმც ყინულს ვერ მილღობს გულში,ყველასთვის სასურველი მეგი სულ რამდენიმე კვირაში აღმოცნდა ცემს მკლავებში,მაგრამ ჩემი გრძნობა ვნებისა და ლტოლვის იქიტ ვერ წავიდა,როგორ არ ვეცადე სემეყვარებინა,მაგრამ მას არ აქ ის რაღაც რაც მე მჭირდება,საუბედუროდ კი არ ვიცი ეს რაღაც რა არის...წითელ მდიდრულ კაბაში ჩანდა მისი სხეულის თრტოლა მე კი გავშორდი და გეზი ნუგზარის ცოლისკენ ავიღე,მივდიოდი გულგრილად,აუჩქარებლად,მეგისკენ აგარც გამიხედავს,ანდა რაღა საჭირო იყო.
მივუბრუნდეთ ისევ დარბაზს,ყვავილებით მორთულ გარემოში,რას აღარ ნახავდი,აგერ სასმელების კუთხე რომელსაც საკმაოდ მოხერხებული ბარმენი ამრავალფეროვნებს და თუმცა იგი ელიტარული წვეულებების საუკეთესო ბარმენად ითვლება,მაინც არაფრით განსხვავდება თმა აპარსული კლუბის კომბინიზონიანი მასხარისაგან,დიჯეიზე არაფერს ვამბობ ეს სათვალიანი საფრთხობელა გამაყრუებელი ჰანგებით ალამაზებდა(აყრუებდა) დარბაზს.ერთი სიტყვით თავი ამოვყავი მაღალი საზოგადოების ''მდაბალ'' წვეულებაზე,რომლის სტუმარიც ადრე ასე ხშირად ვიყავი და რომელიც ამ ბოლო დროს რატომღაც შევიზიზღე...
ამჯერად ბალი იმარტებოდა ერთ-ერთი ბანკირის შვილის საპატივსაცემოდ რომელიც ხანგრძლივი სწავლის(ასე გამოაცხადა საყვარელმა მამიკომ) ჩემი აზრიტ კი ხანგრძლივი გულაობის შემდეგ დაუბრუნდა მონატრებულ სამშობლოს თბილ კერას...არც კი ვიცი რატომ მივიღე მოწვევა და მოვედი...იმიტომ რომ ვიღაც ტუტუცი გოგოს კიდევ უპრო ტუტუცური წვეულების ნაწილი გავხდეი!მაგრამ არა...გიცნობ შენ ბატონო ალექსანდრე,აქ შენ მეგისთვის თვალების საპაჭუნოდ ხარ მოსული,შემდეგ მან რომ კიდევ ერთი გამე გაატაროს ტირილსი,შენ კი შენი ტრიუმპალური გამარჯვებით დატკბე...მისი სისხლისფერი ტუცებიტა და ცისპერი თვალების ელვარებით ისიამოვნო,ან იქნებ ბატონი ნუგზარის პატარა ცოლის დამათრობელი მზერისთვისა ხარ მოსული,ესოდენ ხარბად რომ გიმზერს და ტვალებს რომ რამე შეეძლოს დიდი ხნის გადაყლაპული ეყოლებოდი,ან იქნებ იმისთვისა ხარ მოსული რომ ბევრ მამიკოს ბიჯს დასწყვიტო გული როცა შენს ირგვლივ შეიკრიბება უზარმაზარი კოლონა ლამაზ ქალტა...ან იქნებ ყველაფერი ერტად გინდა...
ახლა მეგი მოდის ცემსკენ,ლამაზია ეს ოხერი,მისი გამჭოლი მზერა თითქოს ყინავს კაცს...რომ შემომხედავს ისეთი ჯრუანტელი დამივლის ხოლმე რომ მგონია წავიქცევი,მისი სურნელი მათრობს,მის თმაში ხელის შეცურება ერთ რამედ ღირს...გასაოცრად ვნებიანი და საუცხოოა...წითელი კაბაც ისე ლამაზად აქვს მომდგარი ,ისე კარგად აქვს მკერდი გამოყვანილი,გამიკვირდა იქვე როგორ არ მივეჭერი და ჩავძირე ვნების მორევში,მაგრამ არა!..-მე მის კეკლუც მზერაზე ძლიერი ვარ,ტან ვიცი თვითონ მოვა,ვიცი...
და აი მოვიდა...ჩვენს შორის კლასიკური დიალოგი გაიმართა,არაფერი განსაკუტრებული,ყველასთვის საოცნებო და სწერვად მონათლული მეგი მსაყვედურობდა რომ არ ვურეკავდი და არც იმის ზარებს ვპასუხობდი,მას შემდეგ რაც ჩვენ რიგიანად მთვრალებმა ძალიან დიდი სიამოვნება მივანიჭეთ ერთმანეთს...მე კი ვუთხარი რომ ეს მხოლოდ წუთიერი გარტობა და სისუსტე იყო,მეტი არაფერი,მე ის არ მიყვარდა...ცისფერი ტთვალები აეცრემლა,მუდამ სეუვალი მეგი პატარა ბავშვს დაემსგავსა,ვიგრძენი როგორ მოვუკალი გული,როგორ უკანასკნელ ნაძირალასავით მოვექეცი მაგრამ ეს არც მაგელვებდა,პირიქიტ მართობდა კიდეც...მისი ტვალები მემუდარებოდნენ ჩავხუტებოდი მარა ვერ შევძელი,თბილი მზერა აქვს ტუმც ყინულს ვერ მილღობს გულში,ყველასთვის სასურველი მეგი სულ რამდენიმე კვირაში აღმოცნდა ცემს მკლავებში,მაგრამ ჩემი გრძნობა ვნებისა და ლტოლვის იქიტ ვერ წავიდა,როგორ არ ვეცადე სემეყვარებინა,მაგრამ მას არ აქ ის რაღაც რაც მე მჭირდება,საუბედუროდ კი არ ვიცი ეს რაღაც რა არის...წითელ მდიდრულ კაბაში ჩანდა მისი სხეულის თრტოლა მე კი გავშორდი და გეზი ნუგზარის ცოლისკენ ავიღე,მივდიოდი გულგრილად,აუჩქარებლად,მეგისკენ აგარც გამიხედავს,ანდა რაღა საჭირო იყო.
