არასასურველი რძალი ან სიძე

რა ხდება, როცა მშობლებსა და შვილებს შორის უთანხმოებაა ცოლის მოყვანასთან ან გათხოვებასთან დაკავშვირებით?ალბათ ყველა თქვენგანის საახლობლოში ყოფილა მსგავსი შემთხვევები და უცხო არაა ისეთი პრობლემური საკითხი, როგორიცაა მშობლებისა და შვილების ერთმანეთთან დაპირისპირება.ძირითადად მშობლებს ან გარეგნობის, ან გაუნათლებლობის, ან ცუდი რეპუტაციის ოჯახის და რაიმე სერიოზული მავნე ჩვევის ქონის გამო უწევთ შვილებთან "ბრძოლა".თუმცა არის კიდევ ათასი მიზეზი, რის გამოც სარძლოს ან სასიძოს იწუნებენ.თუ შვილი ჰყავთ, მაგალითად, იყო გათხოვილი ან ცოლიანი, მჯდარა ციხეში და ა.შ. არადა იდეალური ადამიანი, ყველანაირად უზრუნველყოფილი ფინანსურადაც, გარეგნული სილამაზითაც, ხასიათითაც, წარსულითაც, ოჯახის მხრიდანაც და განათლებითაც, დამეთანხმებით, ალბათ, არც თუ ისე ხშირია და ყველა ოჯახში იდეალური ვერც რძალი შევა და ვერც სიძე.მშობლები კი ამას ძალიან მძიმედ აღიქვამენ ხოლმე და ამას ან გაპარვა და ჩუმად ქორწინება მოჰყვება, ან მოტაცება (თუმცა ეს უკვე ძალიან იშვიათობაა ქალაქებში).ეს რამდენადმე კიდევ უფრო ართულებს ხოლმე სიტუაციას და დიდი დაძაბულობაც იწყება, მშობლები რომ შვილის ნახვას ერიდებიან და იმუქრებიან, არასდროს არ გნახავ და არც არაფერს არ გაღირსებო.თუმცა პატარა როცა ჩნდება, ხშირად ირღვევა ეს დაპირებები...

არ ვიცი, რამდენად სწორი გადაწყვეტილებაა მშობლების მხრიდან ქორწინების პირველივე დღეების თავინთი ბრაზის გამო შვილისთვის ჩაშხამება, მაგრამ რომ წარმოვიდგენ, მყავდეს შვილი და წლობით ვზრდიდე სათუთად, ალბათ მართლა ძალიან გამიჭირდებოდა უღირსისათვის მის გაყოლება.

არ ვიცი, თქვენ რა აზრის ხართ და თუ თვლით სწორად მშობლების ასეთ ჩარევას გამართლბულად...მაგრამ ისიც მინდა შეგახსენოთ, რომ ზოგი გაბუტვებს არ სჯერდება და იმდენს "ჩალიჩობს", შვილს და მის საყვარელ ადამიანს ერთმანეთს აშორებს და ხშირად ისეთ მეწყვილეს უძებნიან და მასზე აქორწინებენ, რომელიც თავად მათ მოსწონთ და არა შვილს...