რას ედავება გიორგი დათიაშვილი ქრისტინეს და დათუნა მგელაძეს

ძალიან სასაცილო სიმღერა "წითელი ბასანოჩკები", რომელსაც თავიდან არავინ აღიქვამდა სერიოზულად, ხუმრობა–ხუმრობაში ძალიან პოპულარული გახდა. ახლა უკვე ძნელი დასადგენია, პირველად სად იმღერეს – ჯერ რესტორანში და მერე რადიოში, თუ პირიქით. ამ სიმღერის მოყვარულთა უმრავლესობამ ისიც არ იცის, რომ ის ძალიან ცნობილ კომპოზიტორს და მომღერალს, ეთერ ჭელიძეს ეკუთვნის და მან ის თავის დროზე ალბათ მეგობრების წრეში გასართობად დაწერა. ასეა თუ ისე, "წითელი ბასანოჩკები" ახალგაზრდა მომღერალ–მუსიკოს გიორგი დათიაშვილისა და მომღერალ თაკო მელიქიშვილის შესრულებით გაჟღერდა რადიოში და მასებმაც აიტაცეს. მერე კი ერთ–ერთ პოპულარულ გადაცემაში ის სხვა დუეტმა შეასრულა, რამაც გიორგი გაანაწყენა, ჩათვალა, რომ მისი, როგორც შემსრულებლის, უფლება დაარღვიეს...
თუკი მკითხველს აინტერესებს, ვინ არის გიორგი დათიაშვილი, რა ადგილი უჭირავს ქართულ შოუბიზნესში, რა გეგმები და ამბიციები აქვს, ამის გასაგებად "სარკე" მასთან ინტერვიუს გთავაზობთ.
– გიორგი, როგორ მოგივიდათ აზრად, რომ თქვენ და თაკო მელიქიშვილს ჩაგეწერათ "წითელი ბასანოჩკები"?
– მე "ფორტუნა რეკორდსში" ვმუშაობ. ეს ხმის ჩამწერი სტუდია რამდენიმე რადიოს ემსახურება. ამ რადიოებს ზოგჯერ თითო სიმღერას ვუკეთებ. ერთხელაც რადიოს "არ დაიდარდო" დირექტორმა გიორგი მშვენიერიძემ მითხრა, მინდა, თაკოს სიმღერა ჩავაწერინო და დუეტს ხომ არ გააკეთებდით, ერთი სიმღერა მაქვს იდეაშიო. ვუთხარი, მეც მაქვს ერთი სიმღერა მოფიქრებული–მეთქი. აღმოჩნდა, რომ ორივე "წითელ ბასანოჩკებს" ვგულისხმობდით.
თაკო მელიქიშვილთან დუეტში ჩაწერილი "წითელი ბასანოჩკები" ჩვენი ხუმრობა იყო, მაგრამ ხალხმა ძალიან აიტაცა. რადიოში უკვე რამდენიმე თვეა წამყვან პოზიციებზეა. ერთი სიტყვით, ჩვენმა სიმღერამ ძალიან გაამართლა.
– და მერე ამას თქვენს კოლეგებთან უთანხმოებაც მოჰყვა.
– ამ სიმღერის ჩაწერას შოუბიზნესში განხეთქილება და სკანდალი მოჰყვა. საქართველოში კოლეგიალობა არ არსებობს და სწორედ ამიტომ ჩვენი სიმღერა ისეთმა ცნობილმა მომღერლებმა გადაამღერეს, როგორებიც თუნდაც დათუნა მგელაძე და ქრისტინე იმედაძე არიან, ერთ–ერთ გადაცემაში შეასრულეს. ეს სიმღერა ჩემი არ არის, მაგრამ არც მათი კუთვნილებაა. ეთერ ჭელიძისაა და რადგან მე და თაკომ გავხადეთ პოპულარული, წესით, სწორედ ჩვენ უნდა გვემღერა იმ გადაცემაში და არა – დათუნას და ქრისტინეს. მაგათზე წინ მე მივხვდი, რომ ეს სიმღერა ღადაობა იყო.
მას შემდეგ კიდევ ერთი სიმღერა ჩავწერე – "ჩამოვუქროლებ ჩემს საქართველოს". სამწუხაროდ, რადიოში არასწორი ინფორმაცია გავაჟღერე. მეგონა, ეს სიმღერა ხალხური იყო. ვინც კი ფანდურზე უკრავდა, ყველას ვკითხე და მითხრეს, რომ ხალხურია. გელა დაიაურის საშუალებით გავიგე, რომ ერთ მღვდელს ეკუთვნის და პატრიარქს მიუძღვნა. აუცილებლად მოვიძიებ, გავიგებ, ეს მღვდელი სად მსახურობს და ბოდიშს მოვუხდი. თუ მომცემს მისი სიმღერის შესრულების უფლებას, გამიხარდება. ამ სიმღერამ ემიგრანტებზე ძალიან იმოქმედა. ჩემი ბევრი მეგობარი და ნათესავია საქართველოდან გასული. სიმღერის მოსმენის შემდეგ უკლებლივ ყველამ დამირეკა. ინტერნეტწყაროებიდანაც ჩანს, რომ "ჩამოვუქროლებ ჩემს საქართველოს" ძირითადად უცხოეთში წასული ქართველები უსმენენ. სულ ცოტა ხანია, რაც რადიოში მივიტანე და უკვე საუკეთესო ათეულში მოხვდა.
– ქართულ შოუბიზნესში ხშირად აწყდებით, როგორც ზემოთ აღნიშნეთ, არაკოლეგიალობას? თავის დამკვიდრება გიჭირთ?
– ჩვენს შოუბიზნესში ჯანსაღი კონკურენცია არ არსებობს. არის რაღაც მეგობრების წრე, რომლებიც ტელევიზიაში, რადიოებსა თუ პრესაში ერთმანეთის მიპატიჟებაში არიან. ეს ხალხისთვისაც მოსაბეზრებელია. ბევრი ალტერნატიული სიმღერა ჩავწერე და რადიოებში მივიტანე, მაგრამ არც მოუსმენიათ და არც მსმენელამდე მისულა. არავის მოსწონს სუფრული და რესტორნული სიმღერები, ამ დროს კი 24 საათი ყველაზე რეიტინგულ ტელეგადაცემაში და ყველაზე მომგებიან დროს ქართველი ვარსკვლავები ქალაქურ სიმღერებს მღერიან. ევროვიზიიდან ახლახან ჩამოსული მომღერალი ბაზრობის სიმღერას არ უნდა მღეროდეს.
– არ მოგწონთ ე.წ. ბაზრობის, ფანოღური სიმღერები, მაგრამ მათ თქვენც ხომ წერთ.
– სამწუხაროდ, მეც ვწერ ასეთ სიმღერებს. "არ დაიდარდო"–ს თანამშრომლებს სულ ვეუბნები, რომ მაგათ გააფუჭეს ქართველი მსმენელი. ეს თვითონაც იციან, მაგრამ ხალხი უსმენს და სხვა რა გზა აქვთ.
– სიმღერებია თქვენი შემოსავლის წყარო?
– ჩემი მენეჯერის, ნინო წიკლაურის დახმარებით მოსკოვში ვყიდი სიმღერებს. ჩემი სიმღერები ხელმისაწვდომია სრულიად რუსული შოუბიზნესისთვის და ძალიან მალე ბევრი ცნობილი მომღერალი შეასრულებს. იქიდან უკვე საკმაოდ სოლიდური შემოსავალი მაქვს.
– მაგალითად, ვინ დაინტერესდა თქვენი სიმღერებით?
– ესაა თამრო დუდუნია, რომელიც რუსეთში ცნობადი სახეა, იქ ძალიან უყვართ ეს მომღერალი. მასთან ნინოს საშუალებით მაქვს კავშირი. უკვე ვმუშაობთ იმაზე, რომ თამრომ ჩემი სხვა რამდენიმე სიმღერაც იმღეროს. "ა სტუდიოს" აქვს ჩემი ერთი სიმღერა და მალე შეასრულებენ.
– "ა სტუდიო" რომელი სიმღერით დაინტერესდა?
– ეს ჩემი საავტორო სიმღერაა, რომელიც საქართველოში არ გაჟღერებულა. უკვე მოსკოვისთვის ვწერ. საქართველოში გაყიდული 5 სიმღერა მოსკოვში გაყიდულ 1–ს უდრის. ჩემს სიმღერებზე ნინო და ერთი რუსი მწერალი ქალი მიწერენ ტექსტებს. ყველაფერი მზად არის, რომ ცოტა ხანში მოსკოვში წავიდე და იქ გავაგრძელო კარიერა, როგორც კომპოზიტორმა, მომღერალმა და არანჟირების ავტორმა. თავდაუზოგავად ვმუშაობ იმისთვის, რომ ხალხს ხარისხიანი მუსიკა მივაწოდო. არ მაქვს იმის ამბიცია, რომ სადღაც გამოვჩნდე და ვიღაცას 24 საათი გადაცემაში ვეჯდე. მე უფრო კარგ რაღაცეებს ვეპოტინები და მგონია, რომ ეს უფრო მნიშვნელოვანია.
– ქეთა თოფურიას პირადად იცნობთ?
– სამწუხაროდ, არ ვიცნობ. სიმღერა რომ დავიწყე, 14–15 წლის ვიყავი. ეს ის პერიოდი იყო, როდესაც ქეთას "კოზირი" დაეცა და რუსეთში წავიდა. მხოლოდ კონცერტებზე მინახავს. როცა მოსკოვში ჩავალ, აუცილებლად გავიცნობ, მით უმეტეს, თუ მართლა იმღერეს ჩემი სიმღერა.
– საქართველოს ბაზარი მცირეა იმისთვის, რომ სიმღერით იცხოვრო?
– აქ ბევრ ბავშვს ვუწერ სიმღერებს, არანჟირებას ვუკეთებ და ჩემი შემოსავალი მაქვს. რუსეთში მხოლოდ ფულის გამო არ წავალ, იქ უფრო მეტი გასაქანია. მამუკა ონაშვილიც იქ წავიდა. იქ გაცილებით დიდი ბაზარია, ჩონგურით რომ იმღერო, შენი მსმენელი ყოველთვის გეყოლება. აქ უკვე აღარ ვიცი, მეტი რა გავაკეთო.
– რუსეთში თქვენს სიმღერებში რამდენს იხდიან?
– რუსეთში ჩემი შემოსავალი ძალიან გაიზრდება, სიმღერაში 3000 ევროს მიხდიან. აქ კი ყველაზე ძვირადღირებულ კომპოზიტორსაც არ აუღია თავის სიმღერაში ამდენი. რამდენიმე დღის წინ საქველმოქმედო კონცერტზე ვიყავი. არ იცით, სად ვიყავით, საშინელება იყო! უკვე ისეთი სიტუაციაა, რომ ან აქ უნდა მოკვდე და ან უნდა წახვიდე.
– არც რუსულ შოუბიზნესშია იოლი შეღწევა, იქ თავისი პირობები აქვთ, რომლებიც ხშირად ქართველებისთვის მიუღებელია.
– თავიდან რუსი პროდიუსერები ყველაფერს "რუსულად" ითხოვდნენ. არ აქვთ სურვილი, ცოლშვილიან მომღერალს მოჰკიდონ ხელი. ნინომ მათ ქართული მენტალიტეტი გააცნო და უთხრა, რომ ქართველი მარტო იმიტომ არ გავიხვრეტ ყურს, რომ ამას კონტრაქტი მავალდებულებს. თმას ვერ შევიღებავ, რადგან არ მომწონს. მე რომ აქედან ცოლ–შვილით ჩავიდე, სავარაუდოდ, მრავალრიცხოვანი მსმენელი არ მეყოლება, ამიტომ ალბათ ხმამაღლა არ ვიყვირებ, რომ ცოლიანი ვარ.
– გვიამბეთ თქვენს ახალგაზრდა ოჯახზე.
– ჩემი მეუღლე გვანცა გადაბაძე–დათიაშვილია. "ერისიონში" ცეკვავდა. ახლა "დაფიონში" ცეკვავს. გიჟდება თავის საქმეზე. დაიჯერებთ, რომ ცეკვა–ცეკვით დადის? 9 თვის გივიკო გვყავს. იმ ცეკვების მუსიკაზე, რასაც გვანცა ორსულობის დროს უსმენდა, ჩვენს შვილს საოცარი რეაქცია აქვს. გივიკო თუ წამოიტირებს, იმ მუსიკაზე და ჩემს "წითელ ბასანოჩკებზე" ჩუმდება. ბავშვობიდან "მოვუწამლე" გემოვნება. კატეგორიულად არ მინდა, სიმღერას გაჰყვეს. ჯობია, ფეხბურთი ან რაგბი ითამაშოს.
მიხარია, რომ 23 წლის ასაკში ოჯახი მყავს. ზოგი ნანობს და ამბობს, რა მეჩქარებოდაო, მაგრამ მე პირიქით, უბედნიერესი ადამიანი ვარ.
ქეთი დინოშვილი