"ჩემს ქმარს მეც ვიყენებ და საყვარელიც"
2 809 ნახვა
გამაგებინეთ, კაცებს რატომ აქვთ ტვინი სხვანარად მოწყობილი. ცუდს და კარგს რატომ ვერ ხვდებიან? ქმარმა დამტანჯა, ღირსება დამაკარგვინა. არც კი ვიცი, ამდენს რატომ ვუთმენ, რადგან ჩვენ შორის უკვე სიყვარულიც აღარ არსებობს. ალბათ – შვილების გამო, თუმცა მათთვის რომ ყველაფერი ამეხსნა, გამიგებდნენ და დარწმუნებული ვარ, გვერდით დამიდგებოდნენ.
ჩემს ქმარზე ერთი ქალია გადაკიდებული. ის ნამდვილი გამომძალველია. მათი ურთიერთობა წლებია გრძელდება, ხან დაშორდებიან, ხან ისევ ერთად არიან. ეს იმაზეა დამოკიდებული, ჩემს ქმარს ფული აქვს თუ არა და მისი გამოყენება შეუძლია თუ არა. როცა ფული აქვს, იმ ქალთან გარბის. როგორც კი შემოსავალი შემოაკლდება, ქალი აგდებს და ესეც ყურებჩამოყრილი უკან ბრუნდება. ბოდიშს მიხდის, რომ ცუდად იქცევა და უკვე ისწავლა ჭკუა, მაგრამ, როგორც კი ახალ საქმეს წამოიწყებს, ის ქალი აქტიურდება და იგივე მეორდება.
არ გეგონოთ, ამ ყველაფერს მშვიდად ვუყურებდი და ვეგუებოდი. არა, ბევრიც ვიბრძოლე და ვიომე, მაგრამ ვერაფერს გავხდი. ქმრის საყვარელთან ბრძოლა მიკროინფარქტის ფასად დამიჯდა, ამიტომ თავი დავანებე. მივხვდი, რომ ორ გარყვნილ ადამიანთან ვერაფერს გავხდებოდი. ამიტომ ჩემს ქმარს მეც გამოყენებითი საგანივით დავუწყე ყურება. სხვათა შორის, საავადმყოფოში რომ ვიწექი, იქ სულ ვტიროდი, ჩემს ბედს დავტიროდი. ერთხელ ექთანს შევჩიოდი ჩემს ამბავს, ვუთხარი, ჩემს ქმარს საყვარელი იყენებს–მეთქი. მითხრა, ხოდა, შენც გამოიყენეო. იმის შემდეგ მართლა ასე ვიქცევი. შვილებს ვაზრდევინებ, ოჯახს ინახავს. ალბათ ის ქალიც ასე ფიქრობს, უბრალოდ მე პირში ვეუბნები, არ ვუმალავ. ამიტომ ბუზღუნებს, მარტო იმას ვუყვარვარო. ძალიან მეცოდება, რადგან არც იმას უყვარს.
ვიცი, ამ წერილის ავტორის მიმართ ყველას შთაბეჭდილება წაუხდება. წარმომიდგენია, ჩემზე რასაც იფიქრებთ, მაგრამ ქმარმა გამხადა ასეთი გულქვა. თქვენ გგონიათ ადვილია, როცა უყურებ კაცს, რომელიც ქალად არ აღგიქვამს, როცა გრძნობ, რომ სხვა ქალი ენატრება და ერთი სული აქვს, მასთან როდის გაიქცევა? ამან, როგორც პიროვნება, ადამიანი, დამანგრია და დაუნდობელ ქალად მაქცია.
თქვენი მკითხველი
ჩემს ქმარზე ერთი ქალია გადაკიდებული. ის ნამდვილი გამომძალველია. მათი ურთიერთობა წლებია გრძელდება, ხან დაშორდებიან, ხან ისევ ერთად არიან. ეს იმაზეა დამოკიდებული, ჩემს ქმარს ფული აქვს თუ არა და მისი გამოყენება შეუძლია თუ არა. როცა ფული აქვს, იმ ქალთან გარბის. როგორც კი შემოსავალი შემოაკლდება, ქალი აგდებს და ესეც ყურებჩამოყრილი უკან ბრუნდება. ბოდიშს მიხდის, რომ ცუდად იქცევა და უკვე ისწავლა ჭკუა, მაგრამ, როგორც კი ახალ საქმეს წამოიწყებს, ის ქალი აქტიურდება და იგივე მეორდება.
არ გეგონოთ, ამ ყველაფერს მშვიდად ვუყურებდი და ვეგუებოდი. არა, ბევრიც ვიბრძოლე და ვიომე, მაგრამ ვერაფერს გავხდი. ქმრის საყვარელთან ბრძოლა მიკროინფარქტის ფასად დამიჯდა, ამიტომ თავი დავანებე. მივხვდი, რომ ორ გარყვნილ ადამიანთან ვერაფერს გავხდებოდი. ამიტომ ჩემს ქმარს მეც გამოყენებითი საგანივით დავუწყე ყურება. სხვათა შორის, საავადმყოფოში რომ ვიწექი, იქ სულ ვტიროდი, ჩემს ბედს დავტიროდი. ერთხელ ექთანს შევჩიოდი ჩემს ამბავს, ვუთხარი, ჩემს ქმარს საყვარელი იყენებს–მეთქი. მითხრა, ხოდა, შენც გამოიყენეო. იმის შემდეგ მართლა ასე ვიქცევი. შვილებს ვაზრდევინებ, ოჯახს ინახავს. ალბათ ის ქალიც ასე ფიქრობს, უბრალოდ მე პირში ვეუბნები, არ ვუმალავ. ამიტომ ბუზღუნებს, მარტო იმას ვუყვარვარო. ძალიან მეცოდება, რადგან არც იმას უყვარს.
ვიცი, ამ წერილის ავტორის მიმართ ყველას შთაბეჭდილება წაუხდება. წარმომიდგენია, ჩემზე რასაც იფიქრებთ, მაგრამ ქმარმა გამხადა ასეთი გულქვა. თქვენ გგონიათ ადვილია, როცა უყურებ კაცს, რომელიც ქალად არ აღგიქვამს, როცა გრძნობ, რომ სხვა ქალი ენატრება და ერთი სული აქვს, მასთან როდის გაიქცევა? ამან, როგორც პიროვნება, ადამიანი, დამანგრია და დაუნდობელ ქალად მაქცია.
თქვენი მკითხველი
