მაკა მიქელაძეს მეორედ გათხოვება შვილებმა გადააფიქრებინეს
3 079 ნახვა
პოეტი და მწერალი ქალი, ლიტერატურული პრემია "საბას" ლაურეატი, პროფესიით ფსიქოთერაპევტი მაკა მიქელაძე თავისი თაობის ერთ–ერთ ლამაზ გოგონად იყო მიჩნეული. დღესაც, ორი შვილის დედა, არაერთი დიზაინერისათვის სასურველი მოდელია. მისი იდეალი სოფი ლორენია, რომლის ბიოგრაფიიდან ბევრი რამ ისწავლა. ქალბატონი მაკას აზრით, სილამაზის უმთავრესი საწინდარი ჯანმრთელობის შენარჩუნებაა, რასაც ბევრი წყლის მიღებით და სრულფასოვანი ძილით აღწევს.
– ქალბატონო მაკა, ხელოვან ადამიანებს განსხვავებული იმიჯის შექმნა უყვართ. თქვენი სტილი როგორია?
– ჩემი სტილია კლასიკა, რომელიც ჩარჩოებში არ ზის. ყოველდღიურად ვცდილობ, თავისუფალი სამოსით ვიარო, წვეულებებზე კი მაღალქუსლიან ფეხსაცმელებს, ხელთათმანებს და შარფს ვიყენებ. ჩემი პროფესია მოითხოვს, როგორც საკუთარი თავის, ასევე პაციენტების პატივისცემას. ამიტომ არასდროს ვაძლევ თავს უფლებას, ფორმაში არ ვიყო.
– ყოფილი მოდელი ხართ და პოდიუმი დღესაც არ არის თქვენთვის უცხო. ბოლოს ლიკა ყაზბეგის ერთ–ერთ ჩვენებაზე გამოხვედით. როგორია თქვენი სამოდელო "დოსიე"?
– ლიკა ყაზბეგის ჩვენებამდე გამოვდიოდი მაკა ნაცვლიშვილთან პოდიუმზე. დინი ვირსალაძის, ლიკა ქავჟარაძის და ნუკა კაციტაძის თაობის შემდეგ ერთ–ერთი პირველი მოდელი ვიყავი, სამედიცინო ინსტიტუტის სილამაზის დედოფალი გავხდი, "მის საქართველოს" კონკურსზეც გავედი.
– როგორი იყო იმ პერიოდის სილამაზის კონკურსები?
– ერთ–ერთ სატელევიზიო შოუშიც ვიცინოდით ამაზე – ჩემი საჩუქარი იყო ბუშტები და მუყაოსგან დამზადებული გვირგვინი. დღეს აქვთ ბიკინის ტური, ჩვენ დროს კი იყო ტური, როცა კონკურსანტი სცენაზე გამოდიოდა და ბურთით თამაშობდა, თან ბიჭების სახელებს ჩამოთვლიდა. სასაცილო ის იყო, რომ ჟიურის წევრები ჩუმად ეძახოდნენ მონაწილეებს, არ გინდა მეტი სახელის თქმა, გოგოს ასეთი საქციელი არ უხდებაო.
– თქვენ რამდენი ბიჭის სახელი ჩამოთვალეთ?
– ნამდვილად არ მახსოვს, მაგრამ ბოლოს წამყვანმა მითხრა, საკმარისიაო. ძალიან კარგი კონკურსები ტარდებოდა, უფრო თავისუფალი, ვიდრე დღეს არის.
– მას შემდეგ ბევრი რამ შეიცვალა. ქალთა სილამაზის ტექნოლოგიები საოცრად განვითარდა. თქვენ რა საშუალებებს იყენებთ თავის მოვლისთვის?
– პირველ რიგში, ჯანმრთელობაა. კოსმეტიკა – ეს ფარია, რომელიც ხშირად ნაკლს ნიღბავს, ხოლო ჯანმრთელობა ქალს აძლევს საშუალებას, ბუნებრივად კარგად გამოიყურებოდეს. ძალიან ბევრ წყალს ვსვამ. ადრე სოფი ლორენს მამსგავსებდნენ. ის ერთადერთი მსახიობია, რომლის ცხოვრების შესახებ ყველაფერი წავიკითხე. მისი წესი იყო ბევრი წყლის მიღება. სოფი ლორენი თურმე თეძოებით კარადის უჯრებს კეტავდა, რომ მისი სიარული უფრო მიმზიდველი გამხდარიყო. ეს რომ ვცადე, მივხვდი, საქართველოში არ ღირდა ქუჩაში ასე სიარული... ალკოჰოლურ სასმელებს არ ვსვამ, რადგან კანზე ცუდად მოქმედებს. სტრესიდან თავის დაღწევის საუკეთესო გზა ჩემთვის ძილია. საერთოდ, ქალისთვის სრულფასოვანი ძილი აუცილებელია.
– წონის პრობლემა არასდროს გქონიათ?
– თუ ვამჩნევ, რომ მოვიმატე, მსუბუქ კვებაზე გადავდივარ. მარხვის პერიოდში ვცდილობ, პური საერთოდ ამოვიღო რაციონიდან, რადგან ასეთ დროს მომატება ადვილია. ვიღებ ყველა ვიტამინს და ბურღულეულს, რაც ორგანიზმს სჭირდება. ასეთი დიეტა ჯანმრთელობას არ აზიანებს.
– კანის, თმის მოვლის საკუთარი რეცეპტები თუ გაქვთ?
– ვიცი, რომ მჭადის ფქვილით სახის კანის გაწმენდა არაჩვეულებრივია და ეს გამომიყენებია კიდეც. ფიჭვის ფისი ზედმეტი თმის მოსაშორებლად არის კარგი. თმის მოსავლელად თიხა გამომიყენებია და საუკეთესოა, მაგრამ ამგვარი საშუალებები ბევრ დროს და ენერგიას ითხოვს. ვცდილობ, რუსული კოსმეტიკა გამოვიყენო, მათ ხარისხს და მცენარეულ შემადგენლობას უფრო ვენდობი.
– პლასტიკურ ქირურგიაზე რას ფიქრობთ?
– მოზარდობისას ვოცნებობდი, დიდი მკერდი მქონოდა. მაშინ ალბათ ვისურვებდი პლასტიკურ ოპერაციას. ახლა ბუნებრიობის მომხრე ვარ.
– თქვენი გვარი თავადურია. უფროსი თაობისგან რა ცოდნა გადმოგეცათ, როგორ უვლიდნენ თავადის ქალები თავს?
– მახსოვს თმის უთოები, რომლითაც "ლოკონებს" იკეთებდნენ. ასეთი ვარცხნილობა მინახავს ძველ სურათებზე. დიდი ბებია, მამის მხრიდან, იყო ფებრონე დადიანი. მახსოვს, როცა ბებო, მამაჩემის დედა თამარ აბაშიძე, თავის მოსაწესრიგებლად თავის ოთახში გადიოდა, დიდი სიჩუმე დგებოდა და მასთან შესვლის უფლება არავის ჰქონდა. უყვარდა რჩევების მოცემა. თუ შეშუპებული იყო ვინმე, ასკილის წვენის დალევას ურჩევდა. მისგან ვიცი, რომ მჭადის ფქვილი სახის გასაწმენდად კარგია, კიტრის ნაფცქვენების ნიღაბი კი სახის კანს ძალიან უხდება. მან ასევე ბევრი მალამოს რეცეპტი იცოდა, რომლებიც საიდუმლოდ დატოვა და არავის გაუმხილა.
– ქალიშვილობაშიც და ახლაც თაყვანისმცემლების სიმცირეს ალბათ არ უჩივით.
– მამაკაცთა მოდგმას ჩემ მიმართ გულგრილობას ვერ დავაბრალებ. მყავდა მეუღლე, გიორგი ტატიშვილი, აკადემიკოს დავით ტატიშვილის ძმა, რომელიც ათი წლის წინ გარდაიცვალა. ვაპირებდი მეორედ ოჯახის შექმნას, მაგრამ ბავშვებს რომ ვუთხარი, იეჭვიანეს. კარის თავზე რაღაც თასიც კი დადგეს ბინძური სითხით სავსე, რომ თუ ის კაცი შემოვიდოდა, თავზე გადასხმოდა. იმის მერე აღარ მიფიქრია გათხოვება.
– სარკეს რა ადგილი უკავია თქვენს ცხოვრებაში?
– პატარა რომ ვიყავი, ქუჩაში ყველგან, რაც ირეკლავდა, ვიხედებოდი, ჩემს სილუეტს ვუყურებდი. დღეს უკვე ნაკლებად ვარ დაინტერესებული ამით. დილით რომ ვრწმუნდები, ფორმაში ვარ, სახლიდან გამოვდივარ და თუ არ დამჭირდა, სარკეში ტყუილად არ ჩავიხედავ.
– თითქმის ყველა ქალი სარკეში ყურებისას რაღაცაზე ფიქრობს. თუ საიდუმლო არ არის, რაზე ფიქრობთ თქვენ?
– ბავშვობიდან ჩამომიყალიბდა აზრი, რომ გარეგნობა ღმერთის მოცემულია, ადამიანმა კი ის უნდა შეინარჩუნოს. შესაბამისად, ამაზე ვფიქრობ, როცა სარკეში ვიყურები. მეორე მხრივ, ქალს რაც უფრო ემატება ასაკი, გარეგნობის შენარჩუნება მისთვის უფრო ძვირდება.
მანანა ნოდია
– ქალბატონო მაკა, ხელოვან ადამიანებს განსხვავებული იმიჯის შექმნა უყვართ. თქვენი სტილი როგორია?
– ჩემი სტილია კლასიკა, რომელიც ჩარჩოებში არ ზის. ყოველდღიურად ვცდილობ, თავისუფალი სამოსით ვიარო, წვეულებებზე კი მაღალქუსლიან ფეხსაცმელებს, ხელთათმანებს და შარფს ვიყენებ. ჩემი პროფესია მოითხოვს, როგორც საკუთარი თავის, ასევე პაციენტების პატივისცემას. ამიტომ არასდროს ვაძლევ თავს უფლებას, ფორმაში არ ვიყო.
– ყოფილი მოდელი ხართ და პოდიუმი დღესაც არ არის თქვენთვის უცხო. ბოლოს ლიკა ყაზბეგის ერთ–ერთ ჩვენებაზე გამოხვედით. როგორია თქვენი სამოდელო "დოსიე"?
– ლიკა ყაზბეგის ჩვენებამდე გამოვდიოდი მაკა ნაცვლიშვილთან პოდიუმზე. დინი ვირსალაძის, ლიკა ქავჟარაძის და ნუკა კაციტაძის თაობის შემდეგ ერთ–ერთი პირველი მოდელი ვიყავი, სამედიცინო ინსტიტუტის სილამაზის დედოფალი გავხდი, "მის საქართველოს" კონკურსზეც გავედი.
– როგორი იყო იმ პერიოდის სილამაზის კონკურსები?
– ერთ–ერთ სატელევიზიო შოუშიც ვიცინოდით ამაზე – ჩემი საჩუქარი იყო ბუშტები და მუყაოსგან დამზადებული გვირგვინი. დღეს აქვთ ბიკინის ტური, ჩვენ დროს კი იყო ტური, როცა კონკურსანტი სცენაზე გამოდიოდა და ბურთით თამაშობდა, თან ბიჭების სახელებს ჩამოთვლიდა. სასაცილო ის იყო, რომ ჟიურის წევრები ჩუმად ეძახოდნენ მონაწილეებს, არ გინდა მეტი სახელის თქმა, გოგოს ასეთი საქციელი არ უხდებაო.
– თქვენ რამდენი ბიჭის სახელი ჩამოთვალეთ?
– ნამდვილად არ მახსოვს, მაგრამ ბოლოს წამყვანმა მითხრა, საკმარისიაო. ძალიან კარგი კონკურსები ტარდებოდა, უფრო თავისუფალი, ვიდრე დღეს არის.
– მას შემდეგ ბევრი რამ შეიცვალა. ქალთა სილამაზის ტექნოლოგიები საოცრად განვითარდა. თქვენ რა საშუალებებს იყენებთ თავის მოვლისთვის?
– პირველ რიგში, ჯანმრთელობაა. კოსმეტიკა – ეს ფარია, რომელიც ხშირად ნაკლს ნიღბავს, ხოლო ჯანმრთელობა ქალს აძლევს საშუალებას, ბუნებრივად კარგად გამოიყურებოდეს. ძალიან ბევრ წყალს ვსვამ. ადრე სოფი ლორენს მამსგავსებდნენ. ის ერთადერთი მსახიობია, რომლის ცხოვრების შესახებ ყველაფერი წავიკითხე. მისი წესი იყო ბევრი წყლის მიღება. სოფი ლორენი თურმე თეძოებით კარადის უჯრებს კეტავდა, რომ მისი სიარული უფრო მიმზიდველი გამხდარიყო. ეს რომ ვცადე, მივხვდი, საქართველოში არ ღირდა ქუჩაში ასე სიარული... ალკოჰოლურ სასმელებს არ ვსვამ, რადგან კანზე ცუდად მოქმედებს. სტრესიდან თავის დაღწევის საუკეთესო გზა ჩემთვის ძილია. საერთოდ, ქალისთვის სრულფასოვანი ძილი აუცილებელია.
– წონის პრობლემა არასდროს გქონიათ?
– თუ ვამჩნევ, რომ მოვიმატე, მსუბუქ კვებაზე გადავდივარ. მარხვის პერიოდში ვცდილობ, პური საერთოდ ამოვიღო რაციონიდან, რადგან ასეთ დროს მომატება ადვილია. ვიღებ ყველა ვიტამინს და ბურღულეულს, რაც ორგანიზმს სჭირდება. ასეთი დიეტა ჯანმრთელობას არ აზიანებს.
– კანის, თმის მოვლის საკუთარი რეცეპტები თუ გაქვთ?
– ვიცი, რომ მჭადის ფქვილით სახის კანის გაწმენდა არაჩვეულებრივია და ეს გამომიყენებია კიდეც. ფიჭვის ფისი ზედმეტი თმის მოსაშორებლად არის კარგი. თმის მოსავლელად თიხა გამომიყენებია და საუკეთესოა, მაგრამ ამგვარი საშუალებები ბევრ დროს და ენერგიას ითხოვს. ვცდილობ, რუსული კოსმეტიკა გამოვიყენო, მათ ხარისხს და მცენარეულ შემადგენლობას უფრო ვენდობი.
– პლასტიკურ ქირურგიაზე რას ფიქრობთ?
– მოზარდობისას ვოცნებობდი, დიდი მკერდი მქონოდა. მაშინ ალბათ ვისურვებდი პლასტიკურ ოპერაციას. ახლა ბუნებრიობის მომხრე ვარ.
– თქვენი გვარი თავადურია. უფროსი თაობისგან რა ცოდნა გადმოგეცათ, როგორ უვლიდნენ თავადის ქალები თავს?
– მახსოვს თმის უთოები, რომლითაც "ლოკონებს" იკეთებდნენ. ასეთი ვარცხნილობა მინახავს ძველ სურათებზე. დიდი ბებია, მამის მხრიდან, იყო ფებრონე დადიანი. მახსოვს, როცა ბებო, მამაჩემის დედა თამარ აბაშიძე, თავის მოსაწესრიგებლად თავის ოთახში გადიოდა, დიდი სიჩუმე დგებოდა და მასთან შესვლის უფლება არავის ჰქონდა. უყვარდა რჩევების მოცემა. თუ შეშუპებული იყო ვინმე, ასკილის წვენის დალევას ურჩევდა. მისგან ვიცი, რომ მჭადის ფქვილი სახის გასაწმენდად კარგია, კიტრის ნაფცქვენების ნიღაბი კი სახის კანს ძალიან უხდება. მან ასევე ბევრი მალამოს რეცეპტი იცოდა, რომლებიც საიდუმლოდ დატოვა და არავის გაუმხილა.
– ქალიშვილობაშიც და ახლაც თაყვანისმცემლების სიმცირეს ალბათ არ უჩივით.
– მამაკაცთა მოდგმას ჩემ მიმართ გულგრილობას ვერ დავაბრალებ. მყავდა მეუღლე, გიორგი ტატიშვილი, აკადემიკოს დავით ტატიშვილის ძმა, რომელიც ათი წლის წინ გარდაიცვალა. ვაპირებდი მეორედ ოჯახის შექმნას, მაგრამ ბავშვებს რომ ვუთხარი, იეჭვიანეს. კარის თავზე რაღაც თასიც კი დადგეს ბინძური სითხით სავსე, რომ თუ ის კაცი შემოვიდოდა, თავზე გადასხმოდა. იმის მერე აღარ მიფიქრია გათხოვება.
– სარკეს რა ადგილი უკავია თქვენს ცხოვრებაში?
– პატარა რომ ვიყავი, ქუჩაში ყველგან, რაც ირეკლავდა, ვიხედებოდი, ჩემს სილუეტს ვუყურებდი. დღეს უკვე ნაკლებად ვარ დაინტერესებული ამით. დილით რომ ვრწმუნდები, ფორმაში ვარ, სახლიდან გამოვდივარ და თუ არ დამჭირდა, სარკეში ტყუილად არ ჩავიხედავ.
– თითქმის ყველა ქალი სარკეში ყურებისას რაღაცაზე ფიქრობს. თუ საიდუმლო არ არის, რაზე ფიქრობთ თქვენ?
– ბავშვობიდან ჩამომიყალიბდა აზრი, რომ გარეგნობა ღმერთის მოცემულია, ადამიანმა კი ის უნდა შეინარჩუნოს. შესაბამისად, ამაზე ვფიქრობ, როცა სარკეში ვიყურები. მეორე მხრივ, ქალს რაც უფრო ემატება ასაკი, გარეგნობის შენარჩუნება მისთვის უფრო ძვირდება.
მანანა ნოდია
