სიყვარულმა შემცვალა - 5

შენ რა ტეეფონი აიღე? ვაიმე? არ მჯერაა.. სად ხარ გოგო მთელი ქალაქი გადავატრიალე
- რავიცი გოგო, უნივერსიტეტში ვერ მომაკითხე?
- ვინ თქვა რომ იქ არ ვიყავი? ჯავახიშვილი გადატენილია და მე შენ იქ ვერ ვიპოვე.
- ოჰ ოჰ, სხვა რას შვები?
- რავიცი შენგან მოძულებული როგორ ვიქნები?
- ხო რავიცი როგორ უნდა იყო?
- სხვა ნიკასთან რას შვრები?
- აა უი რავიცი, ისევ ისე მის მერე არ შევხმიანებივარ და სურვილიც არა მაქვს-ნიკას სიცილი აუტყდა, მე თითით ვანიშნე გაჩუმებულიყო
- უი ცუდია..
- ისა და ჩემი ტელეფონის ნომერი საიდან გაიგე? ძალიან გამიკვირდა.
- ოჰ, მამაშენს ხომ იცი რა კავშირები აქვს და არ გაჭირვებია..
- თვითონ რატომ არ დამირეკეს?
- არ ვიცი
- ჰო კარგი მაგას მნიშვნელობა არა აქვს.
- მოდი ჩემთან.
- არა მე არა,შენ მოდი. მისამართი ჩაიწერე
- კარგი 1 საათში შენთან გავჩნდები-მისამართი ჩაიწერა და ტელეფონი აკიდა
- რატომ მოატყუე?
- რავიცი რომ მოვა მერე მეტყვი, ტელეფონით ხომ არ ვეტყოდი ამ მნიშვნელოვან მოვლენას?- მივედი და ვაკოცე.-წავალ მე სადმე რამეს ვიყიდი,თორემ სირცხვილია რომ მოვა.
- მოიცა მე წავალ
- კარგი როგორც გინდა-გარეთ გავიდა წასვლის წინ მაკოცა-მომენატრები
- ვითომ შენც მიდიოდე რა 3 კვირით
- მერე რა?-გავიდა. მეც სახლის მოწესრიგბას შევუდექი. რაღაც რაღაცეები გადაავდგილე. ოთახის „აქსეუარები“ თორემ ავეჯს მე ვერ მოვერეოდი. თანაც ყველაფერი მომწონდა.ამ დროს ნიკაც დაბრუნდა. მოიტანა ხინკლები, ხაჭაპურები, ლობიანები, ტორტიც მოაყოლა.შოკოლადის მე რომ მიყვარს. ტკბილულობა. ჩიფსები და რავიცი მე ათასი რამ
- ნიკა ამდენი რამის მოტანა რა საჭირო იყო?
- ოჰ რატომაც არა? რაც შემხვდა ყველაფერი წამოვიღე.
- ჰოო. მოიცა მალე მოვა ანი. მოდი შენ სადმე შედი მერე მე ყველაფერს ავუხსნი და მერე გამოდი კარგი?
- კარგი-მაგიდა უცებ დავალაგეთ და ამ დროს კარებზე ზარი იყო
- წადი! წადი!-ერთი სული მქონდა კარებს როდის გავაღებდი. ისე მომენატრა ანი?
- ანიიიი- კარები არ მქონდა გაღებული ვიყვირე ბოლო ხმაზე.ლამის შემოვახტი,ისე გამიხარდა მისი დანახვა.
- ჩემო პატარა როგორ მომენატრე
- მეც ანი
- შე დაკარგულოო?7-8 თვე იქნება არ მინახიხარ. დამპალო! როგორ მომანატრა თავი.
- მეც ძალიან მომენატრე- სკამისკენ მივუთითე.
- ეს რა სუფრა გაგიშლია? სხვა რას შვები როგორ ხარ?
- აი აი ძალიან ბედნიერი ვარ. უზომოდ და უსაზღვროდ
- და ასე რამ გაგაბედნიერა?
- რამ არა ვინ?- უცებ სკამიდან ავდექი, იმ ოთახისკენ გავეშურე სადაც ნიკა იყო .. ანის ყბა ჩამოუვარდა ლამის, რამ გააგიჟა ეს ბავშვიო. ნნიკას ხელი დავავლე და სასტუმრო ოთახში გავიყვანე
- აი ესაა ჩემი ბედნიერების მიზეზი-ანი თვალები გადმოუცვივდა, არ ელოდა ამ ყველაფერს.
- ნიკა?.. ნინი?.. აბა არ მინახავს მას შემდეგოო?... ვაიმე გილოცავთ-წამოფრინდა უცებ და ჩაგვეხუტა- აუ ნუ ამატირებთ რა ეხლაა
- არ იტირო ანიი-უთხრა ნიკამ-შენსკენ რა ხდება?
- ოჰ ჩემსკენ მეექვსე შეყვარებულსაც დავშორდი. ყველა დეგენერატია.
- გაგაცნობ მე შენ ჩემს ძმაკაცს.
- აარაა, არ მინდა გმადლობთ. ვაიმე ძმაკაცი კი არა თქვენზე მომიყევით როგორ შეხვდით ერთმანეთს? რა დროს ჩემზე ლაპარაკია?-დავიწყე და ყველაფერი დაწვრილებით მოვუყევი. ანიც აღტაცებით შემოგვცქეროდა..
- ვაიმე გული ამიჩუყდა მართლა-ამ დროს ანის ტელეფონმა დარეკა
- ხო ნინა დეიდა-ყველაფერი ჩააშხამა ამ დედაჩემმა ბოლოში. ამ ქალის ატანა აღარ მქონდა, მიუხედავად იმისა რომ ნიკა გაგიჟებით შემიყვარდა, გამახსენდა ის დღეები რაც გადავიტანე და კინაღამ გული ამერია-კი ნინა დეიდა ნინისთან ვარ. ისინი შერიგდნენ. -მერე კარგა ხანს ელაპარაკებოდა მაგრამ ყური აღარ დამიგდია
- ანი რა უნდოდა?-შეეკითხა ნიკა
- მოსვლა უნდოდა თქვენთან,მაგრამ დღეს ქალაქგარეთ არიან ნინა და დათო(მამაჩემი) რაღაც საქმეზე და ვერ ახერხებენ მოსვლას...
- კიდევ კარგი-ვთქვი ჩემთვის
- ნინი არ შეიძლება მასე ლააპრაკი, ბოლო ბოლო ამ ყველაფერმა ხომ გაამრთლა? ჩვენ გვიყვარს ერთმანეთი-დავფიქრდი, ხან ერთი მხარე გადამქაჩავდა თავის მხარეს, ხან მეორე. არ ვიცოდი დედასთვის მეპატიებინა თუ არა მაგრა მაინც ვაპატიე
- მართალი ხარ...
- ხშირად დამიჯერე ხოლმე
- აბა რაა? მოდი ეხლა დავივიწყოთ ეს და სუფრას მივუჯდეთ.-გასკდომამდე ვჭამეთ, თან ყველაფერი ისეთი გემრიელი იყო? მეერე კი ჩვენი ქორწილი ჩავრთე. კიდევ კარგი ძალიან ცუდი სიფათიც არ მქონდა.ჩემი თავი მომეწონა, იმ დღეს მე სარკეში არ ჩამიხედავს, ნიკაც ახლანდელი თვალით უსიმპატიურესი და უსაყვარლესი იყო.
- ვაიმე შე ჯმუხო შენ- მითხრა ანიმ
- ოჰჰ, ჯმუხი შენ ხარ
- ნებისმიერ ქორწილის ვიდეოში ნახე სიძე-დედოფალი, თქვენ კიდე ჯმუხები ხართ
- იყოთ მერე,სამაგიეროდ ახლა ვართ ბედნიერები-ნიკას ვაკოცე..
- კიდევ კარგი ახლა მაინც რომ ხართ...
- ჰოო აბააა?-უთხრა ნიკამ.
- უი მართლა შენთვის შე გიჟო საჩუქარი მაქვს დაბადების დღისთვის. აუუ როგორ დამავიწყდაა. ფუ სუფთა შტერი ვარ.-უცბად გარეთ გავარდა და 5 წუთში დაბრუნდა.
- აი ჩემი საჩუქარი-ოთახში სულ პატარა ძაღლი ჩიხუახუა შემოვიდა. თეთრი იყო და ყავისფერი კოპლები ჰქონდა..
- ვაიმე რა საყვარელი ანი. მადლობაა..
- არაფერს. გუშინ ჩამომივიდა. იცი რა საყვარელია? რამდენი ხანი ველოდებოდი ამ ძაღლს რომ შენთვის მეჩუქებინა.
- ამდენი ხანი მანქანაში გყავდა? ცოდოო.
- არაუშავს ეძინა. კი იყო უკანა სავარძელზე მოკალათებული
- ვაიმე უკვე მიყვარს..
- მოდი მომიყვანე რაა-მითხრა ნიკამ
- აჰაა..
- აი ჩვნი პირველი შვილი
- ვაიმე დიდი ბოდიში ძალიან კი მიყვარს,მაგრამ მაგის შვილობა?
- არაუშავს დაივიქირავებ ვინმეს და მოუვლიან.
- ჰო, არა რამეს მოვახერხებდი და მოვუვლიდი მაგრამ დაღლილი რომ მოვალ სახლში უნივერსიტეტიდან მაგისი თავი ნამდვილად არ მაქვს
- ჰოდა ავიყვან ვინმეს ნუ ღელავ- ნიკა დიდხანს ეთამაშებოდა ძაღლს მე და ანი გამოვედით გვერძე ოთახში სალაპარაკოდ. იმდენი ხანი რომ არ მყავდა ნანახი ძალიან მომენატრა და ბევრიც დამიგროვდა სალაპარაკო
- ნინი რაღაცას გეტყვი და რამე მირჩიე კარგი?
მოკლედ, უნივერსიტეტში-ანი ჯავახიშვილში არ სწავლობდა- შევუყვარდი ბიჭს , ეს ბიჭი კიდევ ჩემს მეგობარს უყვარს, იქ გავიცანი ამხანაგია. არ ვიცი რა გავაკთო, ეს გოგო კიდევ ისე აღტაცებით მელაპარაკება ამ ბიჭზე ისე უყვარს მე კიდევ არ ვიცი რა გავაკეთო. არ მინდა ვაწყენინო, სულ ამაზე ვნერვიულობ
- რთული შემთხვევაა. გიკითხია როდესმე რას გააკეთებდა რომ სხვა შეყვარებოდა?
- თავს მოვიკლავო.
- აუუჰ, ჯობია იმ ბიჭ ვყელაფერი აუხსნა, დაელაპარაკო. იქნებ რამე გამოვიდეს და იმ გოგომაც შეიგნოს რამე. შენ გიყვარს ის ბიჭი?
- ყვარებით არა მომწონს.
- ოჰ, წამოდი რაა წამოგყვები და ეგ ამბავი გავარკვიოთ, კაფეში ორივეს დაუნიშნე შეხვედრა და სამიემ დაილაპარაკეთ. მე გვერდით მაგიდაზე ვიჯდები და მოგისმენთ, თუ რამე და ჩავერთვები.
- კარგი-ანიმ გადარეკა ორივესთან. კაფეში შეხვედრა დაუნიშნა ჩვენც გავედით სახლიდან
- ნიკა ჩვენ მივდივართ, რაღაც საქმე გვაქვს
- კარგით, მე მაშინ ლუსისთან დავრჩები
- ოოჰ. ამას სახელიც დაურქმევია და სქესიც დაუდგენია, აბა წავედით ჩვენ და მალე მოვალთ
- კარგი-ანის მანქანით წავედით კაფეში. ის დათო და ნიაც მალე მოიდნენ.
- ჩვენ ორივეს აქ რა გვინდა?-იკითხეს გაოცებულებმა. მე გვერდით მაგიდასთან ვიჯექი.
- მოდით ეს გაუკრვევლობა რომ მოვხსნათ პირდაპირ დავილაპარაკოთ-თქვა ანიმ- მემგონი დათო შენც შეამჩნევდი რომ ნიას უყვრხარ-ნია გაწითლდა საშინლად.
- ანი?..- ჩუმად თქვა ნიამ
- არა ნია სულელი არ ვარ და ვხვდები, მემგონი დროა გაიგო რომ მე არ მიყვარხარ-ამ გოგოს ორივემ ერთად მიაყარა სათქმელი და ძალიან შემეცოდა.- აქამდე ვითმენდი, მემგონი დრო დადგა რომ ყველაფერი აიხსნას. მე ანი მიყვარს, პირველივე დანახვისას შემიყვარდა. ძალიან დიდი ბოდიში მაგრამ ასეა.-ნია სახეზე უფრო გაწითლდა
- ძალიან დიდი ბოდიში-თქვა ანიმ, ეს არ უნდა გამეკეთებინა
- არა ანი თავს ნუ იდანაშაულებ მართალი ხარ-დაეთანხმა ნია-კინაღამ ყბა ჩამომივარდ- ამიერიდან ვინაა დათო და ანი? არ მიცნობთ, არ გიცნობთ. მადლობა დათო რომ ეგ თქვი სიყვარულიდან სულ შემაზიზღე თავი. მადლობთ- ადგა და კაფიდან გავიდა. ანის ცრემლი ჩამოუვარდა
- ანი გთხოვ არ იტირო, შეხედე? სულ არ მინდოდა ასე მეწყენინებია მისთვის მაგრამ ეს ძალით გავაკეთე,იმიტომ რომ შევზიზღებოდი.. გესმის?
- არა დათო, მე მას გული ვატკინე, საშინლად მოვიქეცი-დათო მას ჩაეხუტა და ამშვიდებდა. მე იქიდან გამოვდი და მესიჯი მივწერე ანის რომ არ ენერვულა უბრალოდ წყვილი მარტო დავტოვე. სახლში დავბრუდი.
- შენ კიდევ მაგ ძაღლს ეთამაშები?
- ხოო ჭამა ახლა და ისვენებს ქალბატონი
- ოოჰ. ვაიმე ისეთი ამბავი მოხდააა?
- რაა?-ყველაფერი დაწვრილებით მოვუყევი
- ვააა ეს რა ამბავი ყოფილა? ცოდოა ის ნია.
- ხო მეც მეცოდება. არადა ამ ანისაც რა ექნა. ორ ცეცხლშუა იწვოდა.
- ჩემი ლამაზი. ახლა შენთან უნდა ვიყო.. მეორე ქალბატონნთან. მიყვარხარ
-მეც.

* * *
უკვე 2 თვე გავიდა. მე და ნიკას ერთმანეთი სიგიჟემდე გვიყვარდა. ჩვენი ლუსიც გვახარებდა. ისეთი ჭკვიანი ძაღლი იყო. ნიკამ ვიღაც ახალგაზრდა ქალი მოიყვანა დაახლოებით 30 წლის. ის უვლიდა ძაღლს. ანი ჯავახიშვილში გადმოვიდა და ერთად ვსწავლობდით სამედიცინოზე.
ჩემს ახალ პორშეში ვჯდებოდით მე და ნიკა როცა თავბრუ დამეხვა და გავითიშე. ცუდმა სუნმა გამომაფხიზლა. ნიკა მასულიერებდა.
- ნინი რა დაგემართა? ცოტაც და საავადმყოფოში წაგიყვანდი
- არ ვიცი ნიკა, წამიერად გავითიშე, თავბრუ დამეხვა. გულიც საშინლად მერევა.- უცებ წამოვხტი და ტუალეტში გავვარდი. ძალიან ცუდი შეგრძნება მქონდა. ნიკა გაოცებული შემოავრდა.
- რა გჭირს ნინი?
- არ ვიცი, ეს კი ვიცი რომ ძალიან ცუდად ვარ და მშია
- კარგი კარგი რამეს მოვიტან.-ნიკა წავიდა მანქანით და მზა საჭმელები მოიტანა. თითქმის ყელაფერი ვჭამე მაგრამ როცა სპაგეტი დავინახე ისევ გული ამერია.
- ნინიიი.. ახლა უკვე მაშინებ, ამდენი არასდროს გიჭამია და თა სპაგეტზე გული აგერია. რა ხდება გამაგებინე?
- მე რავიცი რა ხდება?-ტირილი დავიწყე, თვითონ წამომივიდა ცრემლები. ნიკა მოვიდა და ჩამეხუტა
- ნინი წამოდი
- სად?
- მე ვიცი-მანქანაში ჩამსვა. უხმოდ ვიჯექით ორივე. ხმა არცერთს არ ამოგვიღია. მერე შევამჩნიე რომ საავადმყოფოში მივედით
- ნიკაა, რა მინდა აქ?
- უნდა დავრწმუნდე რომ კარგად ხარ. შეიძლება მოიწამლე
- ჰოო კარგი-ექიმთან შევედით. სისხლის ანალიზები ამიღო
- პასუხები ორ დღეში იქნება. - თქვა ექიმმა.
- კარგით, საშიში ხომ არაფერია? -იკითხა ნიკამ
- არ მგონია, თუმცა ყველაფერში ანალიზის პასუხები დაგვარწმუნებს.
- კარგით ნახვამდის-ვთქვი ჩქარა და გამოვვარდი იქიდან
- არ შემიძლია ამ წამლების და საავადმყოფოს სუნის ატანა..
- ხო კარგი წავედით-ხელი მომვია ნიკამ და იქაურობას გავეცალეთ,თითქოს შვებით ამოვისუნთქე. სახლში როგორც კი მივედი მაშინვე ჩვენს ოთახში ავედი და დავიძინე. ტკბილად მეძინა.. ნიკას მსუბუქმა შეხებამ გამაღვიძა.
- გაგაღვიძე?
- არაუშავს. რამდენი ხანია მძინავს?
- 4 საათია უკვე.
- უიჰ, ძალიან დაღლილი ვიყავი და ჩამეძინა. ანიმ გირეკა რამდენი ხანი და სულ გეძინა.
- უი მოიცა დავურეკავ. თავი წამოვწიე და თავბრუ დამეხვა
- მოიცა მოგაწოდებ ტელეფონს- ანის დავურეკე , ინტერესებდა რატომ არ ვიყავი დღეს და რამე ხომ არ მჭირდა. თანაც ნერვიულობდა ამდენი ხანი რომ არ გავაგონე. დათოს დღეს გამოტყდომია ესეც სიყვარულში და ბედნიერები არიან...
ის ორი დღე გაიწელა უსასრულოდ, თან მეც ცუდად ვიყავი. მე და ნიკა ექიმთან წავედით.. ექიმს ნახევარი საათი დააგვიანდა. ისე უსასრულოდ გაიწელა ეს დროო, მაინტერესებდა რა მჭირდა. ბოლოს როგორც იქნა შემოაღწია და კონვერტი გადმოგვცა.

გაგრძელება იქნება