სიყვარულმა შემცვალა - 8 (დასასრული)

გავიდა დღეები, თვეები წლებიც.. ჩემი გოგონა გაიზარდა.. უკვე 4 წლის ხდება დიდი გოგოა.. აგიღწერთ მას: ესეიგი პატარაობიდან დღემდე ძალიან შეიცვალა. გალამაზდა და დამშვენდა. ბაღის მასწავლებლებს სიგიჟემდე უყვარდათ და მემგონი რამდენიმე ბიჭსაც.. რომ ვეკითხებით ხოლმე
- ლიზი შეყვარებული გყაავს?
- კი.. მე ლუკა,თორნიკე და საბა მომწონს..-ჯერ შეყვარებულის მნიშვნელობა არ იცის მაგრამ როგორც თვითონ ამბობს 3 ბიჭი მოსწონს. მოკლედ ძალიან სასაცილო ბავშვია .. ყველას ამაზე ამოსდის მზე და მთვარე.. მე და ნიკას სიგიჟემდე გვიყვარს. სასწავლებელში ვერ წავედი, რადგან ლიზი უჩემოდ არ რჩება,ძალიან ვუყვარვარ და ამიტომ მასწავლებლები სახლში მაკითხავდნენ..
ახლა კი მისი ფიზიკურობა: არის ჩემსავით მაღალი და ტანწერწეტა.. მამასავით მწვანე თვალები აქვს, ხანდახან ცისფერიც.. ჩემსავით ქერა თმა და პაჭუა ცხვირი.. თავლის ჭრილით სახის მოყვანილობით კი სულ ნიკას ჰგავს..
2 დღეში 4 წლის ხდება და ძალიან უხარია. თავისი ამხანაგები უკვე დაპატიჟა.. ისეთებს ლაპარაკობს ხოლმე რომ სულ გადაგრევს. ძალიან ნიჭიერია... საბავშვო ცენტში ვუხდით დაბადების დღეს..
ზამთრის სუსხიანი დღეებია. ჩემთვისაც და ლიზისაც უნდა ვუყიდო კაბა.. ისეთი წუნიიაა(ჩემსავით) თვითონ თუ არ აარჩია რამე, არაფრით არ იცმევს.. ეს სენი 3 წლიდან მოედო და მისი ერდგულია.
თბილად ჩავაცვი.. მანქანაში ჩავსვი და მაღაზიაში წავედით. მანამდე კი ორსულ ანი ნათლიას გავუარეთ.. ანი 5 თვის ორსულია.. იპოვა თვისი ცხოვრების თანამგზავრი როგორც იქნა და მალევე გაჰყვა ცოლად. ერთმანეთი ძალიან უყვართ..
- ანი, შენი ბინის წინ ვარ და ჩამოგორიალდი..- ტყუპები ჰყავს და ძაკმაოდ დიდი მუცელი გაეზარდა.. სადარბაზოდან ანი და რატი(მისი ქმარი) გამოვიდნენ. მეც გადავედი და მათ შევეგებე
- რატი ანი როგორ ხართ?-ორივე გადავკოცნე..
- კარგად ნინი შენ?-მკითხა რატიმ..
- მეც კარგად
- ჩემი ნათლული სადაა?- მკითხა ანიმ
- მანქანაში ზის..
- ოოხ კი მანქანაში შენს უკან დგას
- ლიზიი.. ოხ შენ რა ხარ? მანქანა როგორ გააღე?
- მოდი ლიზი ჩემთან-უთხრა რატიმ. ლიზიც მაშინვე მისკენ გაიქცა.. ჩაეხუტა. რატი ძალიან უყვარდა..
- როგორ ხარ ლიზი?
- კალგად შენ?-ჯერ მაინც ჩლიფავდა ენას..
- მეც კარგად..
- ანი არ შეგცივდეს მოდი მანქანაში ჩაჯექი-ვუთხარი მას.
- ხო კარგი.. აბა კარგად რატ..-რატიმ ანის აკოცა.. ლიზი რაღაცნაირად უყურებდა..
- მაგი უზლდელობაა..
- შენ ნუ ტლიკინებ გოგო-ვუთხარი სიცილით..მერე ჩავეხუტე და მანქანისკენ წავედით. ანი წიმ დაჯდა.. ლიზი უკან დავსვი და ორივე კარები ჩავუკეტე..
- სხვა ანი როგორი ხარ? ჩემი პატარა ანგელოზები ხომ არ გაწვალებენ?
- უკვე მაწვალებენ და მერე რა იქნება? ძალიან მოძრავი ბავშვები არიან
- ეს ქალბატონის ეგრე იყო, მაგრამ ახლა ენა აქვს მოძრავი.. ისე ძალიან წყნარია..
- ისე მეუბნები ვითომ არ ვიცოდე..
- აუუ მანდ მინდაა- დაიწუწუნა ლიზიმ..
- დეე, მალე მივალთ.. აქ სად დაგსვა?
- მოდი ლიზი ჩემთან მე ჩაგიჯენ
- კარგი..-ძალიან გაუხარდა.. კალთაში ჩაუხტა ანის.
- კარგი დამაჯარიმოს ჯანდაბას..-ამოვიოხრე.. ანის ეტიტინებოდა და მუცელზე ეფერებოდა
- აქ ვინ არიან?-მუცელზე მიანიშნა
- აქ პატარა ლიკა და ლუკა არიან..-ანიმ ჩემგან განსხვავებით სქესი გაიგო ბავშვების და სიურპრიზად არ დატოვა. სახელები კი მალევე შეურჩია.
- მერე როცა წამოიზრდებიან, ერთად ითამაშებთ
- მართლაა? რა კალგიაა..- ამ ლაპარაკში მაღაზიასაც მივადექით.
- აბა დე წავედით..
- ვაშაა.. დე მე ვალდისფელი კაბა მინდა
- კარგი დე ვარდისფერს გიყიდი.. - მაღაზიაში შევედით და მეორე სართულზე ავედით.. მე ჩემთვის მალევე ავარჩიე კაბა.. ერთიანი თეთრი კაბა თვლებეით გაწყობილი.. შავი კოსტუმი და თეთრი მაღალქუსლიანი ფეხსაცმლები-უკვე ჩემს გარდერობში შევიტანე კლასიკური ტანსაცმელიც. ანიმ აირჩია კრემისფერი კაბა, ძალიან არ იყო გამოყვანილი.. შავი დაბალი ფეხსაცმელები. ამხელა მუცლით უჭირდა მაღლებზე სიარული და შავი კოსტუმი. მე და ანიმ თითქმის ერთნაირი სტილის ტანსაცმელი ავარჩიეთ. ახლა კი ლიზიკოს ტანსაცმელი უნდა ამერჩია.. ყველაფერი შემოიარა, არადა ვერსად ნახა მისი შესაფერისი კაბა. ეს ჩემზე წუნია გამოდგა. საბოლოოდ საბავშვო მაღაზიაში წავიყვანე. მანქანაში ტანსაცმელები ჩაყარე და ანის ვუთხარი
- ანნ, წაგიყვან სახლში.. ხომ იცი ლიზიკო როგორიცაა, შეიძლება კიდევ დიდი ხანი მომიხდეს მაღაზიებში ყოფნა და ნუ გადაიღლები
- არა ნინი, იყოს მართლა არ მინდა.. თანაც საერთოდ არ დავღლილვარ..
- ნადმვილად?
- 100%
- კარგი მაშინ წავედით-მივიყვანე ლიზიკო საბავშვო მაღაზიაში.იქ მალევე ამოარჩია სასურველი კაბა.. ვარდისფერი კაბა წელზე თეთრი ბანტით.. ჩემს გემოვნებას დაუჯერა და თეთრი კოსტუმი ვუყიდე..ფეხზე კი თეთრი ფეხსაცმელები.. ანი სახლში მივიყვანე. მე და ლიზიმ ავაცილეთ და სახლში დავბრუნდით
- ლიზი მამიკო დაბრუნდებულა სამსახურიდან
- მამააა!! მისკენ გაიქცა.. დე აჩვენე რაა რა ვიყიდე
- კი ახლავე..-ამოვიღე ლიზის ტანსაცმელები-აი თავისი გემოვნებით აარჩია
- ოჰ, დედასავით გემოვნება კი ჰქონია. მოდი მამი ჩამეხუტე რაა-ლიზიც მაშინვე ჩაეხუტა და თმებზე ეთამაშებოდა..
- დეე კიდევ მანახე ლაა, ჩემი პატარაობის სურათები
- წამო დეე.. ნიკა წამოდი შენც
- კარგი-ნიკამ უცებ ლიზი კისერზე შემოისვა და ოთახში ავედით.. მე უჯრიდან ალბომები ამოვიღე. ლიზის ძალიან უყვარდა თავისი სურათები თვალიერება.. საწოლზზე სამივე მოვკალათდით და სურათების თვალიერება დავიწყეთ... ლიზის მალევე ჩაეძინა.. ტომოზე დრთხილად დავდე ალბომები და ჩვენც და დავიძინეთ
2 დღე უცბად გავიდა. დადგა ჩემი პატარას დაბადების დღეც. ყველანი ვულოცავიდთ მას.
უკვე საბავშვო ცენტრში ვიყავით. ყველამ კარგად გაატარა დრო.. რაც მთავარია ჩემი გოგონა უბედნიერესი იყო, ესაა ჩემთვის მთავარი. საღამოს კი რესტორანში წავედით, უკვე დიდ ხალხთან ერთად. 10 საათისთვის ლიზიკო ძალიან გადაიღალა
- დეე, მეძინებაა..
- კარგი დე სულ მალე წაგიყვან სახლში მამიკოს ვთხოვოთ კარგი?
- კარგი დეე..
- ლიზი აბა მითხარი დაბადების დღე როგორ მოგეწონა?-სხვა ოთახში გამოვიყვანე რომ იმ ხმაურს არ შევეწუხებინეთ
- აუ ძალიან მომეწონა დეე.. კიდევ მინდაა
- აუცილებლად დეე, ოღონდ 1 წელში
- მალე გავა ერთი წელი?
- კი დედი მალე გავა..
- რა კარგიიაა.. მერე ხუთი წლის გავხდები..
- კი დეე დიდი გოგო იქნები.. მერე კი სკოლაში წახვალ
- აუ არ მინდა სკოლაში, შენთან მიინდა-კინაღამ ტირილი დაიწყო
- არა დეე.. მერე მე და შენ ბევრს ვისწავლით და კარგი გოგო იქნები
- კარგი მაშინ ვისწავლი
- ჩემი ნიჭიეერი-ამ დროს ნიკა მოვიდა
- ნიკა ბავშვს ეძინება, დღეს ძალიან დაიღალა და სახლში წავიყვანოთ რა
- კი. მოიცა ხალხს მოვუბოდიშებ და წამოვალ
- შენ დაბრუნდი ისევ
- ჰო..
- ბევრი არ დალიო
- არა 2 ჭიქა დავლიე მარტო
- ჩემი ჭკვიანი
- კარგი 2 წუთში დავბრუნდები-ლიზის ქურთუკი მოვაცვი და სახლში წავედით.. ვაბანავე და დავაძინე. დედა-შვილს ტკბილად გვეძინა..
2 წლის შემდეგ გავიგე რომ ისევ ფეხმძიმედ ვიყავი..
- ნიკაა? ერთი კარგი ამბავი მაქვს
- რაა ხდება?
- ორსულად ვარ
- რაა? აბაა? კიდევ ერთი?
შვილი? ნინი რა სასიხარულო ამბავია? კარგი ლიზის მე ვატარებ სკოლაში.. შენ ხელს არ გაგანძრევინებ
- კარგი რაა? ნუ სულელობ.. ჩემი შვილია და მე უნდა მოვუარო..
- კარგი ოღონდ თავი არ დაიტვირთო
- კარგი რაა? ვაიმე კიდევ ერთი პატარა ბავშვი. რა კარგიაა. ლიზიკოს ძმა ეყოლება ალბათ.
- არ აქვს მაგას მნიშვნელობა
- წამოდი ლიზის ვუთხრათ
- ლიზიი..-ის თავის ოთახში იჯდა და ხატავდა
- ხო დედიკო რა იყო?
- ლიზი, აბა პატარა თოჯინა გინდა?
- დედაა.. გავიზარდე, დიდი გოგო ვარ რად მინდა თოჯინა?- ოხ ოხ ოხ ეს რა მეტიჩარა გაიზრდება?
- არა დეე.. ცოცხალი თოჯინა
- ეგეთები არ იყიდება
- ვინ გითხრა რომ ვიყიდი?
- აბაა?
- ლიზიკო პატარა ძამიკო ან დაიკო გეყოლებაა
- ვაშაა.. რა მაგარიია?- მოვიდა. მე და ნიკას ძალიან მაგრად ჩაგვეხუტა..- აუ მალე მეყოლება?
- 7 თვეში
- აუ როდის გავაა 7 თვეე? ჩემი პატარა ძამიკო მინდაა- მე საპასუხოდ ჩავეხუტე და ძალიან ბევრჯერ ვაკოცე



* * *
1 წელი გაფრინდა. ლიზი სკოლაში შევიდა და ჩემი გიორგიც დაიბადა.. ძალიან საყვარელი ბავშვი იყო. ლიზის ძალიან გავდა. დედას ორი სიხარული. ჭკუა მეკეტებოდა მათზე. 2 უძვირფასესი საჩუქარი, რომელიც ღმერთმა მიბოძა. ორი აარაა.. სამი ნიკას რა დააშავა? უბედნიერესი ადამიანი ვიყავი.. მშობლები გვერდით.. ყველა შენი საყვარელი ადამიანი შენს გვერდითაა.. მეტი რაღა უნდა ინატროს ადამიანმა? არაფერი...
ანის ტყუპები უკვე 6 წლის არიან. გიო 4 -ის.. მათთან ერთად თამაშობს.. ერთმანეთი დედმამიშვილებივით უყვართ.. ლიზი დიდი გოგოა 10 წლის. ბევრი სამეცადინო აქვს და ბავშვებისთვის ვერ იცლის, მაგრამ ისინი სიგიჟემდე უყვარს.. ლუკა,ლუკა(ანის შვილები), გიო და ლიზი ერთად იზრდებიან.. ყველანი ერთად ვართ და მოკლედ ცხოვრება მიხარია..
28 წლის ვარ და ბევრი რამ გამოვიარე ცხოვრებაში. სიხარული, ტკივილი სევდა, მწუხარება.. ჩემი ყველაზე დიდი ტკივილი და ამავე დროს ჩემი ცხოვრების აზრი ნიკა იყო.. როდესაც 17 წლის ჭკუამოკლე ბავშვები ვიყავით, ვინ იცის როგორ არ ვატკინეთ ერთმანეთს გული. კატა-ძაღლივით ვიყავით. ეხლა კი იდეალური. თბილი, ტკბილი ოოჯახი გვაქვს..
წლბი მიფრინავს. ჩემი ლიზიკო უკვე ლიზია.. სულ მეჩხუბება "ლიზიკოს" ნუ მეძახი ბავშვურიაო.. 17 წლის გოგონაა უკვე. თაყვანისმცემლების რიგი უდგას. ძალიან ლამაზია.. ყველაგან გამორჩეული.. ერთხელ სახლში ატირებული მოვიდა
- ლიზი რა გჭირს?
- დედა, დამეხმარე, რა გავაკეთო არ ვიცი
- რა ხდება? ნუ მაშინებ
- დედა.. შეყვარებული რომელიც მყავდა და 14 წლიდან გვიყვარს ერთმანეთი, ისე შეცვლილია, აღარ მიკარებს. გოგოებშია სულ.. არ ვიცი რა გავაკეთო. მე უბედურს მიყვარდა და თვალდახუჭული ვენდობოდი ეხლა კი რა? 3 წელი უბრალოდ მეკაიფებოდა? დეგენერატები მე რატომ მხვდებიან?
- ლიზი მომისმინე, ჯერ უბრალოდ დაწყნარდი.. ცრემლები მოიშორე და თავი ამაყად ასწიე
მეც ვიყავი შენხელა, მყავდა შეყვარებულების რიგი მაგრამ, არ მოვთქვამდი ვინმე კრეტინს რომ დავშორდებოდი.. დაივიწყე. მთავარია შეხედო უბრალოდ სხვა გოგოსთან და დამერწმუნე უბრალოდ შეგზიზღდება. ცრემლი მას არ დაანახო.. 17 წლის ხარ და რამდენი შეყვარებული გყავდა? უბრალოდ დათვალე. დაანებე თავი მაგას და სწავლაზე იფიქრე. გამოჩნდება ვინმე წესიერიც ნუ ღელავ..
- მართალი ხარ დედა.. დავივიწყოთ. უკვე მძულს-ცრემლები შეიმშრალა- გიო სად არის?
- მეგობრებთან ერთად ფეხბურთს თამაშობს
- რომ მოვა უთხარი ჩემს ოთახში ამოვიდეს. უნდა ჩავეხუტო.. ლუკა და ლიკაც რამდენი ხანია არ მინახავს.. დღეს წავალ რა ანი ნათლიასთან
- კი რა თქმა უნდა. პარასკევია. თუ გინდა დარჩი კიდეც
- აუუ დეე, მიყვარხარრ-მოვიდა და ჩამეხუტა
- ისე ანი მეც არ მინახავს დიდი ხანია.. გიო მალე მოვა და წავიდეთ ერთად კარგი?
- კაი დეე.. მოვემზადები..
- მეც.. - მე ნახევარ საათში,ხოლო ლიზი 1 საათში მზად იყო. ჩემი ახალგაზრდობა გამახსენდა, მე მგავდა, მაკიაჟი და კლასიკურობა არ უყვარდა
- ლიზიი, გიცდით. ჩამოდიი
- ახლავე დეე..-5 წუთში ჩამოვიდა.. ჩემი ლამაზი შვილი, ყველაფერი უხდებოდა
- აბა წავედით?
- რა თქმა უნდა..-გიოს ერთი სული ჰქონდა ლიკას და ლუკას როდის ნახავდა. ლიზი თავის მანქანაში ჩაჯდა და წაგვიყვანა.. ნიკას გზაში გადავურეკე
- ნიკა
- ხო საყვარელო
- სახლში არ დაგხვდებით. ანისთან მივდივართ
- კარგი საყვარელო, საღამოს გამოგივლით
- კარგი-ბავშვებმა ბევრი ითამაშეს, გაერთნენ.. მე და ანიმაც 1 თვიანი უნახავობის შემდეგ, ბევრი ვილაპარაკეთ,როგორც გვჩვეოდა და 7 საათზე ნიკამაც მოგვაკითხა
- აბა როგორ ხართ?- რატი და ანი გადაკოცნა.. მერე კი ლიკასთან და ლუკასთან მივიდა დატვირთული კანფეტებითა დაშოკოლადებით
- ნიკა რატომ შეწუხდი
- გაგიჟდი? რა შეწუხებაა ანი?
- აუ დეე, მაა დღეს მე ანი ნათლიასთან ვრჩები
- კარგი-ლიკას და ლუკას ძალიან გაუხარდათ, ლიზი სიგიჟემდე უყვარდა ორივეს.
- მიყვარხარ დეე
- ნიკა მგონი დროა წავიდეთ
- თქვენც დარჩით- მითხრა ანიმ
- არა ანი ძალიან დავიღალე, მერე კიდევ გესტუმრებით. თქვენც მოდით ხოლმე ჩვენთანნ
- აუცილებლად
- აბა ბედნიერად-ყველას გამოვემშვიდობე. მე ნიკა და გიო კი სახლში დავბრუნდით


* * *

- მარია ბებო, მოდი ჩემთან
- რა იყო ბებო?- მე და ნიკა გვერდი-გვერდ ვიჯექით, ტიალ მინდორზე, ვუყურებდით ჩემი შვილთაშვილები როგორ თამაშობდნენ.
- ჩემო ნინი, გახსოვს? სულ პირველი ჩვენი შეხვედრა?
- ნეტავ იმ დროს. მას შემდეგ რამდენი ხანი გავიდა
- სულ 18 წლის ვიყავით მაშინ
- ოი ოი როგორ მახსოვს- გავიღიმე..
- მეორჯერ რომ მომცა სიცოცხლის შანსი ისევ შენ აგირჩევდი. ამ ცხოვრებაში არაფერს ვნანობ..
- გახსოვს რომ გავიგე ჩემს ლიზიზე ფეხმძიმედ რომ ვიყავი, რამხელა ემოცია იყო? ის დღე არასდროს დამავიწყდება
- როგორი დაუმორჩილებელი იყავი
- მაგრამ რას ვიზამთ შენმა სიყვარულმა შემცვალა

დასასრული

იმედია მოგეწონათ, შევეცდები უფრო საინტერესო ისტორიები შემოგთავაზოთ.

გამოგვიგზავნეთ თქვენი ისტორიები: სასიყვარულო, სახალისო, სევდიანი და ა.შ..... შემდეგ მისამართზე [email protected]