არ მეგონა თუ შემიყვარდებოდი5
2 464 ნახვა
ცოტა ხანი ჩემს ფიქრებთან ვიყავი, ოთახში შუქი ავანთე და სივრცე გამოჩნდა,ოთახიდან ეზო ჩანდა ეტყობა ქალაქ გარეთ ვიყავი, ჩემი ოთახიდან კიბეები ჩადიოდა ქვევით, მეც გავედი ჯერ დავზვერე სიტუაცია....რომ ვინმე არ შემხვედროდა მერე აივნის კარები გამოვაღე და ჩავედი,ეზო არც დიდი და არც პატარა არ იყო,საშუალო ზომის.გარეთ სიმშვიდე იყო,მზიანი ამინდი მაგრამ მაინც ციოდა,ბოლოს და ბოლოს თებერვალი იყო, ძალიან მიყვარს ზამთარი , გუდაური ბავშვებთან ერთად და სანდრო!!!სკამზე ვიჯექი თვალები დახუჭული მქონდა უცებ ვიღაცამ ჩაახველა.უცებ ავდექი რომ შევხედე ოთო? ხო ხო ის ოთო იყო,ჩემკენ მოდიოდა..
-რატომ ჩამოხვედი ?! მოგეცით უფლება?
-ბოდიში.არ ვიცოდი თუ არ შეილებოდა უბრალოდ ვფიქრობდი და განუზრახველად ჩამოვედი.
-კაი არაუშავს. იქვე მეორე სკამზე ჩამოჯდა. მე ვუყურებდი საკმაოდ მშვიდად იჯდა,მეც თვალებით მანიშნა დაჯექიო , არ დავაყოვნე და დავჯექი... ხმას არ ვიღებდით არცერთი მერე იმან დაარღვია სიჩუმე.
-რაზე ფიქრობდი ?
-ყველაფერზე.
-მაინც?
-ჩემ ცხოვრებაზე.
-და რა ხდება შენ ცხოვრებაში?
-ვერ ვხვდები,აირ დაირია ჩემი ცხოვრება !
-ხოო, იცი დღეს შეილება ცუდად გამომივიდა..
მე ვდუმდი , ან რა უნდა მეთქვა?!
-მაპატიე კარგი?
-ჰაჰ,რა გაპატიო?! რო მომიტაცე ?! თუ ის რომ გარეთ გამოსვლა და ქვევით ჩამოსვლა მეკრძალება ?!!
-ყველაფერი,არ მინდა ცუდი შთაბეჭდილება შეგიქმნა.
-შენ უკვე შემიქმენი,იცი შენი ძმა მიშკა,უფრო კარგად მექცევა ვიდრე შენ და შენი ძმა, ის უფრო კეთIლია ? არ ვიცი როგორია უბრალოდ არ მეუხეშება !და საერთოდ არცერთს არ გეკითხებათ ჩემი ცხოვრებ...
უცებ სროლის ხმა გავიგონე ძალიან შემეშინდა...სროლა კარგად ვიცი, მამაჩემის მეგობარი სროლის ფედერაციის პრეზიდენტია და იმან მიმიყვანა მასწავლებელთან კარგად ვისვრი,მაგრამ იარაღის საშინლად მეშIნია,წამოვხტი ოთოც წამოხტა ხელი ყელზე მომკიდა და სახში შევვარდი ნიკუშა და მიშკა შეშინებულები იდგნენ, პოლიცია არიო, მე არ ვიცოდი რა მექნა, მიშკამ ისეთი სახით შემომხედა თითქოს მეკითხებოდა გაგვწირავ ციხისთვისო? არაფერი არ უთქვამთ.უცებ მე წამოვიყვირე.
-თქვენთან ვარ!
-სასაცილო, რა ვიცით რო არ გვიღალატებ??! (თქვა ოთომ)
-არ გიღალატებ დამიჯერე!გეგმა ვუთხარი და ყველაფერზე უცებ შევთანხმდით, გეგმის თანახმად მე უნდა დამერეკა მამაჩემთან რომ კარგად ვარ და არაფერი მომხდარა,უბრალოდ ცოტახანი ჩემს მეგობრებთან ერთად ვარ და ესს მომატყყუეს გაგიტაცეთო რომ შევეშინებინე თან მაკუნა და სანდრო ვუთხარი სანდროზეკი გიჟდება ??!! ეს ალბათ ლაითI ნათქვამია მაგისი მეგობრის შვილია, და მირიგებდა მერე მეც მომწონდა და. ... )) ეს ვუთხარი ძლივს დავარწმუნე რომ არ ვიცოდი რა ხდებოდა, და არც ეჩვი არ აუღია რომ მე ეხლა იმ ადგილზე ვიყავი სადაც პოლიცია, დვაწრმუნე. 2 საათი დაველოდეთ პოლიცია წავიდა,მეც გარეთ გავედი ნუ გავიხედე ვნახე მაინც.გარეთ არავინ არ იყო, მერე მანქანა გამოიყვანეს ორი იყო მე და მიშკა ერთად ოთო და ნიკუშა ერთად, მალევე წავედით, ისინი არ ელოდებოდნენ ჩემს ასეთ საქციელს ! რომეელს ? აი იმას რომ მამაჩემთან დავრეკავდი არც მე არ ველოდებოდი ჩემი თავის გამიკვირდა,როგორც მივხვდი საგურამოში ვიყავი თუ სადღაც მანდ. მანქანაში მიშკა სიგარეტს ეწეოდა,მე კი ვფიქრობდი.მერე გამოვფხიზლდი და სიგარეტს ხელი მოვკიდე მინდოდა ამომეღო, ვიცი რომ ადამიანებს ამშვიდებს, მაგრამ არასოდეს გამისინჯია ყუთს ხელი მოვიდ ამ დროს მიშკას არც გამოუხედია ისე მითხრა
-ხელი გაუშვი!
-უკვე ხო არა?
-გაუშვი მეთქი!
-არა! და ეღტი ცალი ამოვაცურე უცებ წამართვა და კოლოფიანად ფანჯრიდან გადააგდო გაშტერებული ვუყურებდი..... ძაან გავბრაზდი!
-ნუ გაიბუტები შენი ჭირიმე
-თავი დამანებე!
15 წუთი გაჩერებუკლები ვიჯექით მერე ისევ იმან დაარღვია სიჩუმე
-ნინი იცი დღეს....................
-რატომ ჩამოხვედი ?! მოგეცით უფლება?
-ბოდიში.არ ვიცოდი თუ არ შეილებოდა უბრალოდ ვფიქრობდი და განუზრახველად ჩამოვედი.
-კაი არაუშავს. იქვე მეორე სკამზე ჩამოჯდა. მე ვუყურებდი საკმაოდ მშვიდად იჯდა,მეც თვალებით მანიშნა დაჯექიო , არ დავაყოვნე და დავჯექი... ხმას არ ვიღებდით არცერთი მერე იმან დაარღვია სიჩუმე.
-რაზე ფიქრობდი ?
-ყველაფერზე.
-მაინც?
-ჩემ ცხოვრებაზე.
-და რა ხდება შენ ცხოვრებაში?
-ვერ ვხვდები,აირ დაირია ჩემი ცხოვრება !
-ხოო, იცი დღეს შეილება ცუდად გამომივიდა..
მე ვდუმდი , ან რა უნდა მეთქვა?!
-მაპატიე კარგი?
-ჰაჰ,რა გაპატიო?! რო მომიტაცე ?! თუ ის რომ გარეთ გამოსვლა და ქვევით ჩამოსვლა მეკრძალება ?!!
-ყველაფერი,არ მინდა ცუდი შთაბეჭდილება შეგიქმნა.
-შენ უკვე შემიქმენი,იცი შენი ძმა მიშკა,უფრო კარგად მექცევა ვიდრე შენ და შენი ძმა, ის უფრო კეთIლია ? არ ვიცი როგორია უბრალოდ არ მეუხეშება !და საერთოდ არცერთს არ გეკითხებათ ჩემი ცხოვრებ...
უცებ სროლის ხმა გავიგონე ძალიან შემეშინდა...სროლა კარგად ვიცი, მამაჩემის მეგობარი სროლის ფედერაციის პრეზიდენტია და იმან მიმიყვანა მასწავლებელთან კარგად ვისვრი,მაგრამ იარაღის საშინლად მეშIნია,წამოვხტი ოთოც წამოხტა ხელი ყელზე მომკიდა და სახში შევვარდი ნიკუშა და მიშკა შეშინებულები იდგნენ, პოლიცია არიო, მე არ ვიცოდი რა მექნა, მიშკამ ისეთი სახით შემომხედა თითქოს მეკითხებოდა გაგვწირავ ციხისთვისო? არაფერი არ უთქვამთ.უცებ მე წამოვიყვირე.
-თქვენთან ვარ!
-სასაცილო, რა ვიცით რო არ გვიღალატებ??! (თქვა ოთომ)
-არ გიღალატებ დამიჯერე!გეგმა ვუთხარი და ყველაფერზე უცებ შევთანხმდით, გეგმის თანახმად მე უნდა დამერეკა მამაჩემთან რომ კარგად ვარ და არაფერი მომხდარა,უბრალოდ ცოტახანი ჩემს მეგობრებთან ერთად ვარ და ესს მომატყყუეს გაგიტაცეთო რომ შევეშინებინე თან მაკუნა და სანდრო ვუთხარი სანდროზეკი გიჟდება ??!! ეს ალბათ ლაითI ნათქვამია მაგისი მეგობრის შვილია, და მირიგებდა მერე მეც მომწონდა და. ... )) ეს ვუთხარი ძლივს დავარწმუნე რომ არ ვიცოდი რა ხდებოდა, და არც ეჩვი არ აუღია რომ მე ეხლა იმ ადგილზე ვიყავი სადაც პოლიცია, დვაწრმუნე. 2 საათი დაველოდეთ პოლიცია წავიდა,მეც გარეთ გავედი ნუ გავიხედე ვნახე მაინც.გარეთ არავინ არ იყო, მერე მანქანა გამოიყვანეს ორი იყო მე და მიშკა ერთად ოთო და ნიკუშა ერთად, მალევე წავედით, ისინი არ ელოდებოდნენ ჩემს ასეთ საქციელს ! რომეელს ? აი იმას რომ მამაჩემთან დავრეკავდი არც მე არ ველოდებოდი ჩემი თავის გამიკვირდა,როგორც მივხვდი საგურამოში ვიყავი თუ სადღაც მანდ. მანქანაში მიშკა სიგარეტს ეწეოდა,მე კი ვფიქრობდი.მერე გამოვფხიზლდი და სიგარეტს ხელი მოვკიდე მინდოდა ამომეღო, ვიცი რომ ადამიანებს ამშვიდებს, მაგრამ არასოდეს გამისინჯია ყუთს ხელი მოვიდ ამ დროს მიშკას არც გამოუხედია ისე მითხრა
-ხელი გაუშვი!
-უკვე ხო არა?
-გაუშვი მეთქი!
-არა! და ეღტი ცალი ამოვაცურე უცებ წამართვა და კოლოფიანად ფანჯრიდან გადააგდო გაშტერებული ვუყურებდი..... ძაან გავბრაზდი!
-ნუ გაიბუტები შენი ჭირიმე
-თავი დამანებე!
15 წუთი გაჩერებუკლები ვიჯექით მერე ისევ იმან დაარღვია სიჩუმე
-ნინი იცი დღეს....................
