"ახალი წლის ღამეს ქმარ–შვილმა ისე გამაბრაზეს, მშობლებთან წავედი"

კაცებმა, მგონი, სულ "დაუბერეს". ჩემს ქმარს დიდი ხანია ვატყობ, რომ სრულ ჭკუაზე არ არის, მაგრამ სხვის ქმრებიც არ არიან მთლად დალაგებულად. ჩემ გარშემო თითქმის ყველა ქალს პრობლემა აქვს კაცთან, ზოგს ქმართან, ზოგს – შეყვარებულთან, ზოგს – მამასთან.
ჩემი ქმარი საახალწლოდ ბაზარში წასასვლელად დიდხანს ემზადებოდა. ერთ დღეს წავიდა და რომ მეგონა, პროდუქტებით დაბრუნდებოდა, ნაქეიფარი მოვიდა. თურმე ძმაკაცებთან ერთად გამოთვრა. მეორე დღეს ისევ ბაზრისკენ გაუყვა გზას, საყიდლების გრძელი სია წაიღო. იქიდან კი საახალწლო ნობათის ნაცვლად კავკასიური ნაგაზით დაბრუნდა. თან ტომრით მისი საჭმელი მოაყოლა, კიდევ ქამარი თუ რაღაცეები. წივილი რომ ავტეხე, გაოცდა, ბავშვებს ეს უფრო უხარიათ, სულ არ უნდათ შენი ნამცხვარი და საცივი, ეს ურჩევნიათო. ბავშვები კი გადაირივნენ, აუ, რა მაგარი ძაღლიაო, მაგრამ ისინი პატარები არიან და ვერაფერს ხვდებიან. ქმარმა სულ ღორმუცელა მიძახა, თითქოს ის საჭმელები ჩემთვის მინდოდა. გარდა იმისა, რომ პროდუქტები არ იყიდა, ხომ უნდა ეთქვა ჩემთვის, რომ ძაღლის მოყვანას აპირებდა? იმას მოვლა ხომ უნდა? რატომ არ მკითხა, შემიძლია თუ არა მისი მოვლა–პატრონობა?
ისე გავბრაზდი, შვილებიც დავტოვე და მშობლებთან წავედი. ქმარს ვუთხარი, ჩემებს საახალწლოდ ყველაფერი აქვთ, მე კარგ ახალ წელს გავითენებ და თქვენ რაც გინდათ, ის ქენით–მეთქი. მართლაც ასე მოვიქეცი. გული კი ჩამწყდა, მაგრამ ამით მინდა, ჭკუა ვასწავლო, იქნებ 39 წლის ასაკში მაინც რაღაცას მიხვდეს!
"სარკის" ერთგული მკითხველი