არ მეგონა თუ შემიყვარდებოდი(15)(16)

საან, წამო რა სახლში, დავიღალე.
-კარგი პრინცეს.
სახლში წავედით, კიბეები ავირბინე და სახლში შევედი ბიჭებს შუაში ჩავუჯექი ტელევიზორს უყურებდნენ მაგრამ როცა მე ჩავუჯექი გამორთეს და მე შემომხედეს ოთო წინ დამიდგა.
-ნინი! იცოდე ეგ ბიჭი როგორია,გულს გატკენს!!
-არა! ის მიყვარს ნიკუშ და რა ვქნა?
-არაფერი,მაგრამ ფრთხილად იყავი არ გაწყენინოს!!
-არა,იმასაც ვუყვარვარ!!!!
-კარგი როგორც გინდა,
მე ოთახში შევედი გამოვიცვალე და ძილის წამალი დავლიე და დავიძინე დილას ნუ რაღა დილას შუა დღის 3 საათი იყო, ეტყობა წამალმა იმოქმედა,თავი საშინლად მტკიოდა ავდექი მისაღებში გავედი და არავინ იყო,ალბათ შევეცოდე და არ გამაღვიძეს,ყავა მოვიდუღე და დავლიე ნუტელა ავიღე და ტელევიზორის საყურებლად გავემართე,სახე ჩამომტიროდა ვერაფერს მურამი ვერ დავუჭირე, და ამიტომ ისევ ოთახში შევედი,ამ დროს სანდროც მირეკავდა
-ხო საან.
-რას შვრები?
-ეხა გავიღვიძე შენ?
-რავი ერთ გოგოსთან ვიყავი,გამოგივლი ჩამოხვალ?
-(მოიცა ამან რა თქვა? გოგოსთანო? და ეხა მე ჩავიდე ??? გიჟია?)ვერა, იმ გოგოსთან მიდი და ის ჩამოვა!
-ჰაჰა,ვიცოდი რო იეჭვიანებდი და სპეციალურად გითხარი
-იიიი
-ჩამოხვალ?
-კი დამირეკე და ჩამოვალ.
-კაი 10 წუთში მანდ ვარ!
სანდრო მოვიდა მეც ჩავედი სადღაც წავედით ოღონდ ცოცხალი თავით არ მეუბნება სად მივყავარ,მალე მივედით ადგილი უცხო იყო.
-ნინი სურპრიზია არ გმაოიხედო!
-კაი.
-ლიფტში რო ჩავჯექით მივხვდი რო შენობაში ავდიოდით.კინაღამ წავიქეცი....
-გაახილე!
-ეს რა არი სან?
-ეს არის შენი ახალი სახლი.
-რაა?
-სახლი, შენი ახალი სახლი....სადაც მალეე ალბათ მე შენ და ჩვენი პატარა ვიცხოვრებთ,
-არაა სანნ ამას მე ვერრ ავიღებ??
-ჩათვალე ერთად ვიცხოვრებთ,
-შენთან ერთად?
-ხო,მიყვარხარ პრინჩეს (მაკოცა და დამაბზრიალა)
-მეც,მაგრამ
-არავითარი მაგრამ,ნივთებისთვის მოგცემ ფულს და იყიდე,
-არა არა! ჩემი ფულით!
-ოპაა.არა, ჩემიი!! და მორჩა ბაზაარი
-ოოო,კაი ხო!
-დღესვე წადი დაათვალიერე,მანქანაზე გურამს ვეტყვი და მოგაკითხავს.
-იყოს დაქსით წავალ.
-არა არა, გურამი წაგიყვანს, მე ოფისში მივდივარ. მამაჩემთან,
-კარგი.(მის ტუჩებს დავეწაფე) უცებ სანდროს ტელეფონმა დარეკა
-ალო
-.......
ხო მოვალ, რა ხდება ხო მშვიდობაა???
-........... ...........
-კარგი ეხავე წამოვალ.
-რა ხდება სან? რამე მოხდა?
-არ ვიცი მამაჩემის თანაშემწემ მოდი ოფისშიო და გავიაროთ და მერე აგიყვან სახში კარგი?
-კაი სან არაა პრობლემა, უცებ ჩავირბინეთ, სანდრო ისე ჩქარა ატარებდა მანქანას ცოტა არ იყოს და შემეშინდა,ოფიში შევედით მამამისი არსად ჩანდა ცოტა არ იყოს და ჩოჩქოლი იყო, ნეტავ რა ხდება??
-ივანე, ეს ნინია ჩემი შეყვარებული
-სასიამოვნოა.(ვუთხარით ერთმანეთს,და ხელი ჩამოვართვით)

-რა ხდება სან? რამე მოხდა?
-არ ვიცი მამაჩემის თანაშემწემ მოდი ოფისშიო და გავიაროთ და მერე აგიყვან სახში კარგი?
-კაი სან არაა პრობლემა, უცებ ჩავირბინეთ, სანდრო ისე ჩქარა ატარებდა მანქანას ცოტა არ იყოს და შემეშინდა,ოფიში შევედით მამამისი არსად ჩანდა ცოტა არ იყოს და ჩოჩქოლი იყო, ნეტავ რა ხდება??
-ივანე, ეს ნინია ჩემი შეყვარებული
-სასიამოვნოა.(ვუთხარით ერთმანეთს,და ხელი ჩამოვართვით)
-სანდრო! ცუდი ამბავი მაქვს შენთვის.
-რა ხდება?
-ბატონ ოთარს გულის შეტევა ქონდა და საავადმყოფოში წაიყვანეს…
-თავიდანვე იქ მივიდოდი აქ რას მომიყვანე ? უყვირა სანდრომ
-ასე ჯობია,რომ არ გენერვიულათ
-რა არ მენერვიულა შ*გ ხო არ გაქ რეებს მეუბნები! დროზე მითხარი რომელ საავადმყოფოშია,
-რესპუბლიკურში…
სანდრომ ხელი მაგრად ჩამჭიდა და გამაქროლა, ჩქარა მივრბოდით,მანქანაში ჩავჯექით, ადგილიდან მოწყდა, სპიდომეტრს რომ შევხედე 160ით მივდიოდით ძალიან შემეშინდა სიმართლე რომ გითხრათ,მესმოდა მისი, დედამისმა პატარაობაში მიატოვა, ხოლო ახლა როცა 1 ადამიანი ყავს და ისიც უკვდება ალვბათ რას განიცდის,
მალევე მივედით,მე უკან მივდიოდი ის კი წინ მირბოდა,იკითხა საით უნდა წავსულიყავით 3 საათის ოპერაციის მერე მე სანდროს ვაწყნარებდი როცა ექიმი გამოვიდა
-რა ხდება ექიმო ?? ყველაფერი რიგზეა?
-სამწუხაროდ,ვერ გ…..ადარჩა.
ამის თქმა და მე და სანდრო ერთად ჩავიმუხლეთ, ის კედელს ფეხს ურტყავდა მე კი კედელს მივეყრდენი და ჩავსრიალდი, ვტიროდით ძალიან მეცოდებოდა სანდრო, მის ადგილზე ალბათ მეც ესე ვიქნებოდი, რატომ ხდება ნეტავ ასე? ეჰ ღმერთო,რა უბედურებაა…!!!
სანდრო ჩამეხუტა მე ვამშვიდებდი,შემდეგ მამამისის ნახვა მოინდომა
მე გარეთ ველოდებოდი ყავას საყიდლად ქვედა სართულზე ჩავედი
ამ დროს ტელეფონი აწკრიალდა ნომერზე არ დამიხედია ყავას ველოდებოდი
-გისმენთ
-რას შვები?
-გეგუშ.რავიცი საავადმყოფოში ვართ მე და სანდრო,
-ხო მშვიდობაა?
-ამას თუ მშვიდობა ქვია.სანდროს მამას იფაქტი ჰქონდა და გარდაიცვალა
-კაი რას ამბობ ტოო.რომელ საავადმყოფოში ხართ?
-რესპუბლიკურში. მოდი.
-‘კაკრაზ ვაჟაზე ვარ’მოვალ აბა რას ვიზავ.
გავუთიშე და ზემოთ ავედი სანდრო გამოსული არ იყო არც მიცდია შესვლა ახლა მას მარტო ყოფნა და მამამისსთან ყოფნა ერჩივნა, გეგა მალე ამოვიდა, ნუ მე დავხვდი სანდროც მალე გამოვიდა, რაღაც საკითხებზე ელაპარაკებოდა ექიმს, მერე ჩემთან მოვიდა და მაგრად მომეხვია მეც არ დავაყოვნე და მოვეხვიე,მე და გეგამ მივუსამძიმრეთ,არვიცოდი რა იქნებოდა მომავალში, ან თ იარსებდა მე და სანდროს საერთო მომავალი….მალევე გავედით, საჭესთან სანდრო იჯდა, უსიტყვოდ მივედით სახლთან, სანდროს ვაკოცე და მაგრად გადავეხვიე თითქოს ვემშვიდობებოდი სამუდამოდო,თითქოს სადღაც მიდიოდა,გადავედი სადარბაზოში სანამ შევიდოდი ნიკუშას გავხედე რომელსაც ჩემსკენ ფანჯარა ქონდა ჩამოწეული და მიყურებდა მოსიყვარულე თვალებით,რა ვქნა მიყვარს!!! შეიძლება არაა ღირსი!!! მხოლოდ ის დამრჩა
ვინც შემიძლია მთელი ცხოვრება მიყვარდეს.....მეც შემოვბრუნდი და ავუყევი გზას,სახლში მარტო მიშკა იყო,
-სად იყავი?
-სანდროს მამა გარდაეცვალა.და საავადმყოფოში.
-აა,ცუდია.ვიზიარებ.
-.....
-შენ და სანდრო შერიგდით?
-კი. თავი ჩავღუნე
-გიყვარს?
-კი,თან ძაან
-ხოო . თქვა დამწუხრებულმა
-კარგი მე შევლ გამოვიცვლი და ვჭამოთ,
-ხო, მარა წამო სადმე წავიდეთ, და იქ ვჭამოთ,შენც არ იწვალებ....
-კაი როგორც გინდა....
-მე და მიშკა პიცერიაში წავედით,შემდეგ მიშკა და მე ავედით მთაწმინდაზე...