არ მეგონა თუ შემიყვარდებოდი (17)(18)

-სანდროს მამა გარდაეცვალა.და საავადმყოფოში.
-აა,ცუდია.ვიზიარებ.
-.....
-შენ და სანდრო შერიგდით?
-კი. თავი ჩავღუნე
-გიყვარს?
-კი,თან ძაან
-ხოო . თქვა დამწუხრებულმა
-კარგი მე შევლ გამოვიცვლი და ვჭამოთ,
-ხო, მარა წამო სადმე წავიდეთ, და იქ ვჭამოთ,შენც არ იწვალებ....
-კაი როგორც გინდა....
-მე და მიშკა პიცერიაში წავედით,შემდეგ მიშკა და მე ავედით მთაწმინდაზე....მანქანიდან გადავედით, იქვე სკამზე ჩამოვჯექით
თბილისი ხელის გულივით ჩანდა,ამ დროს მიშკამ დაიწყო :
-ნინი.... იცი რაღაცის თქმა მინდა უბრლოდ არ ვიცი როგორ გითხრა...როცა გაგიცანი იმ დღიდან მომწონხარ, და როცა შენ და სანდრო ერთად დაგინახეთ, მივხვდი რო მიყვარხარ...ვგიჟდები შენზე,ცხოვრებაში გოგო არ მყვარებია,მოწონებით რამდენიც გინდა მაგრამ შენ ყველას მირჩევნიხარ...მე არ ვიცოდი რა მეთქვა,არც ძალიან მოულოდნელი არ იყო სიმართლე გითხრათ რაღაც სიმპატიები მეც გამაჩნია,მაგრამ სანდრო მიყვარს,
-მიშკა არ ვიცი რა გითხრა, იცი რა ძნელი სიტუაცია მაქვს.იქით სანდრო, მაკუნა გიორგი თქვენ მამა, როგორ გითხრა, არ ვიცი, არ მინდა იმედები მოგცე მაგრამ ცოტა მომწონხარ, მაგრამ იმას არ ნიშნავს რომ სანდროს მივატოვებ და შენთან გამოვიქცევი,ამას ვერ გავუკეთებ ერთი და მეორე მიყვარს. თავი ჩავხარე....
-ეგრეც ვიცოდი არ უნდა მეთქვა,უბრალოდ მინდა იცოდე ყველაფერში ჩემი იმედი გქონდეს...
-მადლობ მიშ........წავიდეთ არა? უკვე გვიანია.თან რთული დღე მქონდა....
სახში წავედით ბიჭები უკვე მოსულები იყვნენ, დიდი ხანი ვლაპარაკობდით შემდეგ ჯოკერი ვითამაშეთ და დავწექით, მე 2 საათი საწოლში ვწრიალებდი, შემდეგ ტელეფონზე მესიჯი მომივიდა, დავხედე და უცხო ნომერი იყო,
‘მიყვარხარ ლამაზო’ ეს უკვე ზედმეტი იყო, მაშინვე მიშკას ოთახში შევვარდი შუქი ავანთე და არც ყვირილით არც ჩურჩულით გავაღვიძე.ზელსზევით შიშველი იყო, თვალების ფშხვნეტით გამომხედა.
-რა გაკივლებს გოგო ამ შუა ღამე?
-რა რა მაკივლებს ეს მესიჯი შენ გამომიგზავნე?!ხო გითხარი არა მიშკა??შეუგნებელი ხარ?
-მანახე რა მესიჯი? დაზსერიოზულდა მეც ტელეფონი მივაწოდე.
-ეს რაა არი? ვინაა?!!
-არ ვიცი.მე შენ მეგონე
-რას ქვია არ იცი ??? შენი ნომერი საიდან იცის აბა?
-არ ვიცითქო, კი არ დამესიზმრება...
-კაი ხვალ გავარკვევ...ეხა დამაძინე...
-კააი, ბოდიში რო გაგაღვიძე.
გამოვედი მეც უკვე მეძინებოდა,გაყინულ საწოლში შევწექი,და ტკბილ სიზმრებში გადავეშვი


მეორე დილა შაბათი იყო ამიტომ ყველა სახლში იყვნენ მე სანდროს ვურეკავდი მაგრამ ამაოდ, აბაზანაში შევედი წყალი გადავივლე რომ გამოვედი ტელეფონზე მესიჯი დამხვდა
-‘ლამაზო მიყვარხარ!! და სულ მალე ერთად ვიქნებით ჩემო პატარავ’
-რომელი ხარ?
-მალე გაიგებ...
-მითხარი!!!! ჯერესერთიც შენი პატარა მე არ ვარ და მეორე მოდი ამ ნომერზე აღარ მომწერო კარგი?!
-პატარავ სამწუხაროდ მაგ სურვილს ვერ აგისრულებ, და ზუსტად რო ჩემი პატარა ხარ და იქნები....!!!!
გავბრაზდი!!!! ოღონდ არ მინდოდა შემჩნევა
ავდექი ჩავიცვი და ბიჭებისკენ გავედი, მიშკა ლუდს სვავდა მეც შემომთავაეს მაგრამ ცივი უარით გავისტუმრე,დღეს ღამე გიორგი უნდა ჩამოსულიყო, არ ვიცი დავხვდე? მაგრამ რა ვუთხრა? იქნებ ჯობია მასთან გადავიდე საცხოვრებლად? არ ვიცი თან იმ უცნობზეც მეფიქრება ნეტავ ვინაა??
მიშკამ ლაპარაკი იმ მესიჯზე დამიწყო,როცა მე და ოთო მანქანების’გონკაობას’ ვთამაშობდით ფლეისთეიშენზე
-რა ქენი ხო არ გაგირკვევია ვინ მოგწერა მესიჯი?
-არა(თამაში დავასტოპეთ და სამივემ გავხედეთ მას,ოთოს და ნიკუშას აინტერესებდათ რა მესიჯზე ვსაუბრობდით ხოლო მე უბრალოდ გავხედე)
-მომე დავურეკავ
-ოო,იყოს ვინმეს შეეშლებოდა...
-მომეცითქო....
მეც მივეცი რაღაცეებს ათვალიერებდა არ მინდოდა იმ მესიჯებში რო შესულიყო მაგრამ ისე ნომერს როგორ ნახავდა,რომ დაერეკა..
-ჰაჰ,ამას უყურე რა....ნიკუშა მისკენ გაიწია რომ წაეკითხა თუ ენახა...
-როგორ ბედავს ტოო?
-რა არი ეგეთი ხმამაღლა წაიკითხეთ ბარემ..
ამ ორმა ‘დებილმაც’დაიწყეს ნაზად ამის კითხვა რაც უფრო ნერვებს მიშლიდა.... მერე ნომერი აკრიფა მიშკამ და ურეკავდა მაგრამ ამაოდ
‘აბონენტი გასულია მომსახურების ზონიდან’ !!! მე ისევ მივუბრუნდი თამაშს და მოვიგე კიდევაც,სანდროსთვის მინდოდა დარეკვა როცა თვითონ დამირეკა,მეც გავედი ფანჯარასთან დავდექი.
-ხო სანდრო
-რაშვები?
-რავიცი არაფერს.როგორ ხარ ??
-რავი კარგად დღეს ვერ გნახავ რაღაც თავს შეუძლოდ ვგძნობ
-უი? რას ამბობ? გინდა გამოვალ და წამალს მოგცემ
-არა არა იყოს....არ მინდა
-კარგი.როგორც გინდა დამირეკე როგორ იქნები.....
-კაი.
წავალ, იქნებ ვჭირდები.ახლა მძიმე პერიოდი აქ, ბევრი ადამიანი არსებობს რომელსაც როცა გარდაეცვლებიან საყვარელი ადამიანები ბოროტდებიან,და ჯავრს სხვებზე იხდიან...მაგრამ მე არასდროს არ ვყოფილვარ ესე,სანდროც რომ არ გახდეს ჯობია გვერდში დავუდგე ისე გეგა არ შემხმიანებია ნეტავ სად დაიკარგა ეგ უნამუსო ? მიშკას და ბიჭებს შუაში ჩავუსკუპდი და საწყალი სახით გავხედე
-რა იყო რა სახით მიყურებ?
-ისა იცი შენი მაანქანა?
-ოპაა.ტარებაც არ იცი!!!
-გეგონოს??!! ვიცი როგორ არა ))) აი გიორგი რო ჩამოვა კითხე
-აუფ,მანამდე თუ მანქანა დამილეწე გინდ იცოდე გინდ არა.
-არაა მიშშკ ვიცი მართლა.
-კაი ღადაობ რას მეუბნები წაიყვანე )) ჩათვალე შენია,ნუ ეხა ძაანაც ნუ ჩათვლი...
-მიყვარხარ მიყვარხარ მიყვარხარ .... (დავიხარე და ვაკოცე)
-მართლა?
-უი უი არა არა)
-ანუ არ გიყვარვარ?
-აუუ მიყვარხარ როგორც ძმა .
უცეებ ავხტი და ჩემ ოთახში შევედი შავები ჩავიცვი და სანდრინიოსთან წავედი, კარები მოახლემ გამიღო,სანდროზე ვკითხე და თავის ოთახშიაო,მისი ოთახი და კაბინეტი ერთად იყო, ყველა ოთახისგან გამოყოფით მეორე სართულზე, მეც ავედი სანდროს კარები ჩაკეტილი ქონდა დაახლოებით 5 წუთი ვაკაკუნებდი მერე გამიღო გამიკვირდა რატომ არ მიღებდა,ეტყობოდა ნერვიულობდა ალბათ მამამისის გამო მე ვაკოცე და მის ოთახში შევედი,პუფზე დავჯექი,რაღაც ჩხაკუნობდა მეც ყური დავუგდე შემდეგ სანდროს ვკითხე