რა საერთო აქვს ფილმებს - 'ჩემი ცოლის დაქალის ქორწილი” და "სექსი დიდ ქალაქში"?
2 414 ნახვა
ბოლო დროს, ჩვენში მყარად მოიკიდა ფეხი ქართული პროდუქციის ძაგების ტენდენციამ. სულერთია, კარგია ეს პეოდუქტი-ცუდია, ვარგა-არ ვარგა, ცოტათი არაუშავს თუ სრული ნაგავია, უნდა აძაგო, მორჩა და გათავდა. ოღონდ ისე კი არა, რომ ირონიით წაკბინო, არა, უნდა დაკბინო, და თან ისეთი ძალით, ვერანაირმა შრატმა რომ ვეღარ უშველოს.
როგორც ეტყობა, სიტყვა კრიტიკა ზოგიერთმა პირდაპირი მნიშვნელობით აღიქვა. ფილმის, სატელევიზიო გადაცემისა თუ ლიტერატურული ნაწარმოების კრიტიკა უპირობო ლანძღვად მოიაზრა და ამ გზით, წუნია და რაც მთავარია, ,,გემოვნებიანი" მკითხველის თუ მაყურებლის სახელი განიმტკიცა. თუმცა, ვისთვის როგორ?!
სიმართლე რომ ითქვას, ზედმეტად ჩამტკბარი კრიტიკა-რეცენზიების მოყვარული არც არასდროს ვყოფილვარ, რადგან მცირე ირონიის საბაბს ჩვენში ნაბისმიერი პროდუქცია იძლევა, ასე რომ, ,,პილპილმოყრილი მადლის" პრინციპით მიდგომა და ბევრ სიკეთესთან ერთად მცირე ხარვეზების აღნიშვნაც არ მგონია ურიგო.
ზოგადად, ყოველთვის წინააღმდეგი ვიყავი ფილმის ზედმეტი რეკლამირებისა და წინასწარი აჟიოტაჟის, რადგან მოლოდინი და იმედები იმდენად დიდია, რომ წინასწარ შემზადებული მაყურებელი ფილმისაგან რაღაც გრანდიოზულსა და შეუძლებელს ელის, საშუალო რეალობა კი იმედგაცრუებას ბადებს.
10 იანვარს, კინოთეატრ ,,ამირანში" ყველასათვის საყვარელი ქართული სერიალის, ,,ჩემი ცოლის დაქალების" მორიგი სეზონი მხატვრული ფილმით დაასრულეს და ფართო საზოგადოებას ,,ჩემი ცოლის დაქალის ქორწილი" წარუდგინეს.
ფილმი სრულმეტრაჟიანი ნამდვილად არის (გადავთვალე და სამი სერიის ნაერთს უდრიდა), მაგრამ სერიალის მესვეურებმა ვერ მისცეს კლასიკური მხატვრული ფილმის სახე და სატელევიზიო სერიალის ჩარჩოებს ვერ გასცდნენ. თუმცა, ეჭვი მაქვს, ფილმის მაღალმხატვრულ ღირებულებაზე სულაც არ ჰქონდათ პრეტენზია მის შემქმნელებს, აი კომერციული კუთხით კი, ზუსტად ვიცი, რომ ნებისმიერ ქართულ რეკორდს მოხსნის.
კიდევ ერთიც უნდა აღვნიშნო- ფილმი შესანიშნავად გამოდგება როგორც ზედმიწევნით ზუსტი დოკუმენტური მასალა ქართული ადათ-წესების შესახებ, რადგან ასე დეტალურად ქართული ქორწილი და ტრადიციები ჯერ არსად გაშუქებულა.
მოკლედ, ბევრი იარა თუ ცოტა იარა ჩვენმა კატო-კატუნიამ, ისევ ,,ყოვლისშემძლე დიმიტრისთან" მიცუნცულდა და ხანმოკლე ურთიერთობებს სტაბილური კომფორტი ამჯობინა. ,,ჩემი ცოლის დაქალის ქორწილიც" სწორედ თავქარიანი კატოსა და მარადმწვანე რომეო დიტოს საქორწინო სამზადიის ეძღვნება.
არ ვიცი, შემთხვევითი დამთხვევაა თუ გამიზნული, მაგრამ სერიალის მორიგი სეზონის მისი ერთ-ერთი მთავარი გმირის ქორწილით დასრულება და თანაც ამის ფილმის ფორმატში გადაღება ძალიან მაგონებს სერიალ ,,სექსი დიდ ქალაქშის" მხატვრულ ვერსიას, სადაც სიუჟეტი ქერი ბრედშოუს საქორწინო სამზადისის ირგვლივ ტრიალებს.
ქორწილი ჩვენთანაც გაჩაღდა, ოღონდ მისი კლასიკური, ქართული გაგებით და თანაც იმხელა დოზით, რომ ქართულ კინემატოგრაფს ამგვარი ჯერ არ ახსოვს. მოკლედ და კონკრეტულად რომ ვთქვათ, ყველა ოჯახში არსებული ქორწილის ვიდეო ახლა მაღალ რანგში გადავიდა და შეიძლება გარკვეულ მხატვრულ ღირებულებაზეც კი ჰქონდეს პრეტენზია.
რაც შეეხება სიუჟეტს: ჯერ კიდევ სერიალის დაწყების პერიოდში აღვნიშნე, რომ ახალგაზრდა სცენარისტი ქეთი დევდარიანი უნიჭიერესია თავის ჟანრში და ქმნის საკმაოდ ორიგინალურ, ძალიან სახალისო და რაც მთავარია, ჭეშმარიტად ქართულ ხასიათზე მორგებულ ეროვნულ პროდუქტს, რომელიც ყველა ასაკისა თუ გემოვნების ადამიანს მოსწონს.
ფილმიც ასეთივე გამოვიდა, ჭეშმარიტად ჩვენი და ჭეშმარიტად ქართული. აქ თავმოყრილია აბსოლუტურად ყველა ნიუანსი და ცოტათი საქილიკო დეტალი, რომელიც ჩვენს ქორწილებსა და ზოგადად, ქართულ ყოფას ახასიათებს, დაწყებული შვილის არჩევანით გულმოკლული სადედამთილოს ისეტერიკებით, დამთავრებული ქორწილში ამტყდარი ჩხუბითა და აყალ-მაყალით.
ფილმში სიუჟეტი სულ მცირე დოზით, მაგრამ მაინც იხლართება რუსეთიდან ჩამობრძანებული კატოსა და ლიკუნას ლოველასი მამის გამოჩენით, რომელსაც ,,თუთიყუში მარჩელოს" ლეგენდარული შემსრულებელი ნუგზარ ერგემლიძე ასრულებს და უნდა აღინიშნოს, რომ საკმაოდ დასამახსოვრებე, ერთგვარად კომიკურ სახეს ქმნის და დასანანი იქნება, თუ მხოლოდ კატოს ქორწილისთვის გამოჩნდება.
თუმცა, თუკი პატარძლის ქმარყოფილის სიტყვებს გავითვალისწინებთ, რომელიც ამბობს, სულ კატოს ქორწილისთვის როგორ უნდა ჩამოხვიდე თბილისშიო, შეიძლება ეს პერსონაჟი მეორედ ვეღარც ვიხილოთ. ჰო, კიდევ ერთი, კატოს მამიკო რუსეთიდან ყველასათვის უცნობი სიურპრიზით, მესამე კირვალიძით ბრუნდება. ასე რომ, კატო და ლიკუნა რუსი დაიკოს პატრონები ხდებიან.
არ ვიცი, შესაძლოა დაინტერესებული მაყურებლისათვის არც უნდა მეთქვა ეს ნიუანსები და ფილმის გემრიელი ლუკმები კინოთეატრში სანახავად უნდა შემომენახა, მაგრამ იმასაც ვიტყვი, რომ ზემოთქმულის გარდა, მაყურებელს ძალიან, ძალიან ბევრი სახალისო და რაც მთავარია, მოულოდნელი მომენტი ელის წინ, როდესაც ზოგიერთი აქამდე ჩრდილში მდგარი პერსონაჟი საკუთარ ორიენტაციასა და გრძნობებში გამოტყდება, ზოგიერთი კი – ქორწილის სუფრაზევე მიაგნებს ახალ სიყვარულს.
ამდენ სახუმარო და სახალისო მომენტს შორის, არ შემიძლია არ აღვნიშნო ცოტათი დრამატული და სევდიანი სცენა, რომელმაც გამოგიტყდებით და პირველად დამითუთქა გული. ვინ ვინ და, ალბათ ირაკლი ხურცილავას ვერასდროს წარმოიდგენთ ამგვარ სიტუაციაში, მაგრამ ხომ გაგაფრთხილეთ, წინ ბევრი მოულოდნელობა გელით-თქო?
ასე რომ, დროს ნუ დაკარგავთ, თუკი თქვენც ჩემსავით და ჩემზე მეტადაც გიყვართ სერიალი ,,ჩემი ცოლის დაქალები", ნუღარ აყოვნებთ, კინოთეატრები გელით!!!
ია ბერიაშვილი
როგორც ეტყობა, სიტყვა კრიტიკა ზოგიერთმა პირდაპირი მნიშვნელობით აღიქვა. ფილმის, სატელევიზიო გადაცემისა თუ ლიტერატურული ნაწარმოების კრიტიკა უპირობო ლანძღვად მოიაზრა და ამ გზით, წუნია და რაც მთავარია, ,,გემოვნებიანი" მკითხველის თუ მაყურებლის სახელი განიმტკიცა. თუმცა, ვისთვის როგორ?!
სიმართლე რომ ითქვას, ზედმეტად ჩამტკბარი კრიტიკა-რეცენზიების მოყვარული არც არასდროს ვყოფილვარ, რადგან მცირე ირონიის საბაბს ჩვენში ნაბისმიერი პროდუქცია იძლევა, ასე რომ, ,,პილპილმოყრილი მადლის" პრინციპით მიდგომა და ბევრ სიკეთესთან ერთად მცირე ხარვეზების აღნიშვნაც არ მგონია ურიგო.
ზოგადად, ყოველთვის წინააღმდეგი ვიყავი ფილმის ზედმეტი რეკლამირებისა და წინასწარი აჟიოტაჟის, რადგან მოლოდინი და იმედები იმდენად დიდია, რომ წინასწარ შემზადებული მაყურებელი ფილმისაგან რაღაც გრანდიოზულსა და შეუძლებელს ელის, საშუალო რეალობა კი იმედგაცრუებას ბადებს.
10 იანვარს, კინოთეატრ ,,ამირანში" ყველასათვის საყვარელი ქართული სერიალის, ,,ჩემი ცოლის დაქალების" მორიგი სეზონი მხატვრული ფილმით დაასრულეს და ფართო საზოგადოებას ,,ჩემი ცოლის დაქალის ქორწილი" წარუდგინეს.
ფილმი სრულმეტრაჟიანი ნამდვილად არის (გადავთვალე და სამი სერიის ნაერთს უდრიდა), მაგრამ სერიალის მესვეურებმა ვერ მისცეს კლასიკური მხატვრული ფილმის სახე და სატელევიზიო სერიალის ჩარჩოებს ვერ გასცდნენ. თუმცა, ეჭვი მაქვს, ფილმის მაღალმხატვრულ ღირებულებაზე სულაც არ ჰქონდათ პრეტენზია მის შემქმნელებს, აი კომერციული კუთხით კი, ზუსტად ვიცი, რომ ნებისმიერ ქართულ რეკორდს მოხსნის.
კიდევ ერთიც უნდა აღვნიშნო- ფილმი შესანიშნავად გამოდგება როგორც ზედმიწევნით ზუსტი დოკუმენტური მასალა ქართული ადათ-წესების შესახებ, რადგან ასე დეტალურად ქართული ქორწილი და ტრადიციები ჯერ არსად გაშუქებულა.
მოკლედ, ბევრი იარა თუ ცოტა იარა ჩვენმა კატო-კატუნიამ, ისევ ,,ყოვლისშემძლე დიმიტრისთან" მიცუნცულდა და ხანმოკლე ურთიერთობებს სტაბილური კომფორტი ამჯობინა. ,,ჩემი ცოლის დაქალის ქორწილიც" სწორედ თავქარიანი კატოსა და მარადმწვანე რომეო დიტოს საქორწინო სამზადიის ეძღვნება.
არ ვიცი, შემთხვევითი დამთხვევაა თუ გამიზნული, მაგრამ სერიალის მორიგი სეზონის მისი ერთ-ერთი მთავარი გმირის ქორწილით დასრულება და თანაც ამის ფილმის ფორმატში გადაღება ძალიან მაგონებს სერიალ ,,სექსი დიდ ქალაქშის" მხატვრულ ვერსიას, სადაც სიუჟეტი ქერი ბრედშოუს საქორწინო სამზადისის ირგვლივ ტრიალებს.
ქორწილი ჩვენთანაც გაჩაღდა, ოღონდ მისი კლასიკური, ქართული გაგებით და თანაც იმხელა დოზით, რომ ქართულ კინემატოგრაფს ამგვარი ჯერ არ ახსოვს. მოკლედ და კონკრეტულად რომ ვთქვათ, ყველა ოჯახში არსებული ქორწილის ვიდეო ახლა მაღალ რანგში გადავიდა და შეიძლება გარკვეულ მხატვრულ ღირებულებაზეც კი ჰქონდეს პრეტენზია.
რაც შეეხება სიუჟეტს: ჯერ კიდევ სერიალის დაწყების პერიოდში აღვნიშნე, რომ ახალგაზრდა სცენარისტი ქეთი დევდარიანი უნიჭიერესია თავის ჟანრში და ქმნის საკმაოდ ორიგინალურ, ძალიან სახალისო და რაც მთავარია, ჭეშმარიტად ქართულ ხასიათზე მორგებულ ეროვნულ პროდუქტს, რომელიც ყველა ასაკისა თუ გემოვნების ადამიანს მოსწონს.
ფილმიც ასეთივე გამოვიდა, ჭეშმარიტად ჩვენი და ჭეშმარიტად ქართული. აქ თავმოყრილია აბსოლუტურად ყველა ნიუანსი და ცოტათი საქილიკო დეტალი, რომელიც ჩვენს ქორწილებსა და ზოგადად, ქართულ ყოფას ახასიათებს, დაწყებული შვილის არჩევანით გულმოკლული სადედამთილოს ისეტერიკებით, დამთავრებული ქორწილში ამტყდარი ჩხუბითა და აყალ-მაყალით.
ფილმში სიუჟეტი სულ მცირე დოზით, მაგრამ მაინც იხლართება რუსეთიდან ჩამობრძანებული კატოსა და ლიკუნას ლოველასი მამის გამოჩენით, რომელსაც ,,თუთიყუში მარჩელოს" ლეგენდარული შემსრულებელი ნუგზარ ერგემლიძე ასრულებს და უნდა აღინიშნოს, რომ საკმაოდ დასამახსოვრებე, ერთგვარად კომიკურ სახეს ქმნის და დასანანი იქნება, თუ მხოლოდ კატოს ქორწილისთვის გამოჩნდება.
თუმცა, თუკი პატარძლის ქმარყოფილის სიტყვებს გავითვალისწინებთ, რომელიც ამბობს, სულ კატოს ქორწილისთვის როგორ უნდა ჩამოხვიდე თბილისშიო, შეიძლება ეს პერსონაჟი მეორედ ვეღარც ვიხილოთ. ჰო, კიდევ ერთი, კატოს მამიკო რუსეთიდან ყველასათვის უცნობი სიურპრიზით, მესამე კირვალიძით ბრუნდება. ასე რომ, კატო და ლიკუნა რუსი დაიკოს პატრონები ხდებიან.
არ ვიცი, შესაძლოა დაინტერესებული მაყურებლისათვის არც უნდა მეთქვა ეს ნიუანსები და ფილმის გემრიელი ლუკმები კინოთეატრში სანახავად უნდა შემომენახა, მაგრამ იმასაც ვიტყვი, რომ ზემოთქმულის გარდა, მაყურებელს ძალიან, ძალიან ბევრი სახალისო და რაც მთავარია, მოულოდნელი მომენტი ელის წინ, როდესაც ზოგიერთი აქამდე ჩრდილში მდგარი პერსონაჟი საკუთარ ორიენტაციასა და გრძნობებში გამოტყდება, ზოგიერთი კი – ქორწილის სუფრაზევე მიაგნებს ახალ სიყვარულს.
ამდენ სახუმარო და სახალისო მომენტს შორის, არ შემიძლია არ აღვნიშნო ცოტათი დრამატული და სევდიანი სცენა, რომელმაც გამოგიტყდებით და პირველად დამითუთქა გული. ვინ ვინ და, ალბათ ირაკლი ხურცილავას ვერასდროს წარმოიდგენთ ამგვარ სიტუაციაში, მაგრამ ხომ გაგაფრთხილეთ, წინ ბევრი მოულოდნელობა გელით-თქო?
ასე რომ, დროს ნუ დაკარგავთ, თუკი თქვენც ჩემსავით და ჩემზე მეტადაც გიყვართ სერიალი ,,ჩემი ცოლის დაქალები", ნუღარ აყოვნებთ, კინოთეატრები გელით!!!
ია ბერიაშვილი
