რაღაც მთავრდება, მაგრა ამავდროულად რაღაც იწყება! (1)
2 378 ნახვა
არა მარიამ ასე გაგრძელება უკვე აღარ შეიძლება... ვეღარ გცნობ! ძალიან შეიცვალე! არარაობა ხარ! სარკეში ჩაიხედე რას გავხარ? სად გაქრაის მხიარული და კარგი ადამიანი?! სად გაქრა ჩემი შვილი მარიამ! მე ესეთი მარი არ გამიჩენია და არც გამიზრდია! რაც მამაშენი სახლიდან წავიდა სულ აუში ცხოვრებას ხელი! ნუთუ სულ ცოტათი მაინც არ გიყვარვარ შვილოო? შენი თავი თუ არ გეცოდება მე მაინც შემიცოდე! მერამდენედ უნდავიპოვო ეს საშინელება შენს ოთახში?
-დამანებე დედა თავი რა არ დაიღალე?მიყვარხარ და არ მინდა რომ ასეთი შვილი გყავდეს მაგრამ ვერ ვეშვები დეეე! დამეხმარე რა გთხოვ!.. ვთქვი და მწარედ ავქვითინდი... ჩემს ულამაზეს დედიკოს კალთაში ჩავუდე თავი და წელზე ძალიან მაგრად მივეკარი!
-მარი დედიკო რატომ დალიე პირველად?!
-გეტყვი ოღონდ არ მეჩხუბო კარგი?!
-არა დე! გაგიგებ ხომ იცი...
-აი ამიტომ მიყვარხარ!
-ერთი ცვეულებრივი დღე იყო როცა მას შევხვდი, დავინახე და მივხვდი, რომ ის იყო ის ვისაც მე ვეძებდი... ის იესეთი კარგია მაღალი დაკუნთული სხეულით შავი თმით რომელიც ძალიან დაბალზე აქვს შეჭრილი ლამაზი პატარა აპრეხილი ცხვირი, ისეთი როგორიც ქართველებს იშვიათად აქვთ და შავი მოელვარე წყლიანი თვალები! ღმერთო როგორ მიყვარს!(ვთქვი და ვიგრძენი როგორ ჩამომიგორდა თვალზე ცრემლი) როდესაც დავინახე ერთ ადგილას გავშეშდი ვეღარ ვინძრეოდი... ის ბიჭებთან მივიდა და მათგან ერთერთმა კი მომაძახა:
-რა იყო ლამაზო რა დანახე ასეთი რომ გაშეშდი?
-მომეწონე და აი როგორ მეთქვა მაგას ვფიქრობდი!
-ვაუ! მართლა? აუ მეეც!
-უიმორი დატენე ბიჭი! მივაძახე და გზა განვაგრძე
იმ ამბის მერე ერთი კვირა აარაფერი მომხდარა... იმის გამო რომ ჩემი მეგობარი ნანუკა არ გამოირჩევა კარგი რეპუტაციით რათქმაუნდა ჩემზეც ცუდი ამბები გაავრცელეს რაც გულს ძალიან მტკენდა... ერტ დღეს ნანუკა წვეულება მოაწყო მე,ლიზი და ანა რათქმაუნდა იქ ვიყავით... წვეულება კვე დაწყებული იყო როდესაც კარის ხმა გაიმა შევამჩნიე რომ იმ დღეს რომ სკოლის წინ ბიჭები ვანხე ისინი იყვნენ და მათში ის შავთვალებაც იყო მხოლოდ ახლა შევამშნიე რომ ქამელეონის თვალები ქონდა დღეს ნაცრისფერი ზედა ეცვა და მისი თვალებიც ნაცრისფერი გამხდარიყო.... ყველა სვამდა ჩემს გარდა... თავი ამატკია ხმამაღალმა მუსიკამ და აივანზე გავედი მალე ის ბიჭი გამომყვა იმდღეს რომ დიდ ოხუნჯად მოიტანა თავი:
-აქ რას აკეთებ პატარავ?
-პატარა ბებიაშენია იდიოტო!
მან შემომატრიალა და მაკოცა მე კი რადგან ვერაფერი მოვახერხე ფეხებს შუა ვუთავაზე ხოლო შემდეგ ერთი დიდი სილა გავარტყი... მანაც სცადა ხელის შემოტრიალება მაგრამ შავთვალებამ გადამარჩინა:
-ეე ბიჭო შ*გ ხომ არ გაქ რას აკეთებ შეა*ვი დროზე ოთახში და გარეთ გამოსული არ დაგინახო...
-კაი კაი !
ის ბიჭი შევიდა მე კი თავი ვეღარ შევიკავე და ტირილი დავიწყე:
-რატომ ტირი?
-იმიტომ რომ იდიოტმა მაკოცააა....
-კაი ერთი და ეხლა არ მითხრა რომ შენთვის ეს პირველი იყოო... კაი რა შენზე რეებს ლაპარაკობენ და რასაც წარმოადგენ ყველამ იცის...
-ლაპარაკობენ მხოლოდ! ლაპარაკობენ... შენც ათსავით ფიქრობ რომ ბო*ი ვარ არა? ნეტა ერთი ვის აქვს ნანახი ჩემი ბოზობა ეები რომ აქვთ ორი მეტრი და ნაკეცებათ რომ უყრიათ მუცელში... ვთქვი და გამოვიქეცი... კარები გამოვაღე და კიბეებზე ჩავრბოდი ის კი გამომეკიდა მე არ ვჩერდებოდი მან კი მაინც დამიჭირა:
-გაჩერდი გთხოოვ!
-რა გინდა?
-მე მჯერა შენი!
-არ მითხოვია დაიჯერეთქო!
-მაპატიე გთხოვ! ამ დროს კი მოვიდა და მაკოცა მე შევეწინააღმდეგე და სახლშ ავბრუნდი ჩანთა ჩამოვიტანე და აფთიაქში შევედი ფსიქოტროპული ვიყიდე და ცხოვრებასჰი პირველად 3 აბი დავლიე.... ძლიან მომეწონა და პირველს მიყვა მეორე მესამე მეოთხე მერე უკვე მოთხოვნილება მქონდა და აი ახლა დედიკო ასეთ დღეში ვარ!
დე ახლა 3 აბიც აღარ მყოფნის 7 აბი მინიმუმ დეე!
-მარიამ! რა ქვია იმ ბიჭს?
-გიორგი დე...
-გიყვარს დედიკო?
-კი დე თან ძალიან...
-რატო გიყვარს ასე დე?
-რომ იცნობდე აღაარ შემეკითხებოდი...
-მასაც უყვარხარ დედიკო?
-ვუყვარდი დე მაგრამ როცა გაიგო რომ აბებს ვსვამდი თავიდან მთხოვა აღარ მიიღო თორემ დამკარგავო მერე მეც მის ჩუმად მაინც დავლიე და დავკარგე დედიკო!
-მე მჯერა რომ შენ ამ საზიზღრობას თავს დაანებებ და დაიბრუნებ პირველ რიგში ჩემს მარიამს და შემდე დაუიბრუნებ შენს გიოს არა დეე?
-კი კი დე კი დეე! ამიტომ მიყვარხარ ყველაზე მეტად შენ ჩემო ერთადერთო და უსაყვარლესო საუკეთესო დედიკოოო!
-ჩემი სულელი პატარა გოგო!!!
-დეეე?!
-რა დედი?!
-იცი მე.................
მარიამ! რა ქვია იმ ბიჭს?
-გიორგი დე...
-გიყვარს დედიკო?
-კი დე თან ძალიან...
-რატო გიყვარს ასე დე?
-რომ იცნობდე აღაარ შემეკითხებოდი...
-მასაც უყვარხარ დედიკო?
-ვუყვარდი დე მაგრამ როცა გაიგო რომ აბებს ვსვამდი თავიდან მთხოვა აღარ მიიღო თორემ დამკარგავო მერე მეც მის ჩუმად მაინც დავლიე და დავკარგე დედიკო!
-მე მჯერა რომ შენ ამ საზიზღრობას თავს დაანებებ და დაიბრუნებ პირველ რიგში ჩემს მარიამს და შემდე დაუიბრუნებ შენს გიოს არა დეე?
-კი კი დე კი დეე! ამიტომ მიყვარხარ ყველაზე მეტად შენ ჩემო ერთადერთო და უსაყვარლესო საუკეთესო დედიკოოო!
-ჩემი სულელი პატარა გოგო!!!
-დეეე?!
-რა დედი?!
-იცი მე მონასტერში უნდა წავიდე!
-კარგი დე და როდის?
-დღესვე... ახლავე დეე...
-კარგი დედიკო მაშინ ჩვენს მოძღვარს დავურეკავ და ახლავე მიგიყვან გავაფრთხილებ რომ ერთ ოთახში შეგიშვან და მარტო არ დაგტოვონ მოვუყვები ყველაფერს და სანამ არ იგრძნობს რომ კარგად ხარ არ გამოგიშვებს...
-კარგი დეე....
-თან დედიკო შენ იბანავე ეხლა და მე საუზმეს მოგიმზადებ...
დედა გავიდა მე ავდექი ვიბანავე თავი მოვიწესრიგე თმა ზემოთ ავიწიე და კოსა გავიკეთე თავზე თავსაფარი დავიფარე შავი მაიკა და შავი გრძელი კაბა ჩავიცვი და თან ასეთი გრძელი კაბები და მაიკები ჩავიდე ჩანთაში ყველაფერი დავასრულე და დედიკომაც დამიძახა:
-მარი დე მოდი ჭამე და მივდივართ!
-კარგიი... მივედი ვისაუზმე და ქვემოთ ჩავედით...მანქანაში ჩავჯექი და დედას ვთხოვე გიორგის უბანში წავეყვანე ისიც დამთანხმდა დედას ტელეფონი გამოვართვი და გიორგის დავურეკე... მალევე მიპასუხა:
-ალო გიორგი მარიამი ვარ!
-ვიცი გიცანი...
-იცი მე შენს უბანში ვარ და შეგიძლია ჩამოხვიდე და მნახო?
-რატომ?
-მე მივდივარ და მინდა რომ გნახო
-სად მიდიხარ გოგო?
-მოდიხარ?
-კი.. კი ახლავე...
ტელეფონი გამითიშა და 5 წუთში უბანში გაჩნდა:
-მარიამ რა მონაზონივით გაცვია?
-მონასტერში მივდივარ!
-რატომ? გაუბერე? რაადგან დროებით დაგშორდი ხომ არ ნიშნავს იმას რომ უნდა გაიქცე?
-მე ჯერ ძველი ლაღი და უდარდელი მარიამი უნდა დავიბრუნო და მერე შენ დაიბრუნებ უბრალოდ მინდოდამეთქვა რომ ძალიან მიყვარხარ და მე ამას შენთვის ვაკეთებ!
-ჩემი ლამაზი პატარა გოგონა! მეც მიყვარხარ!!! მიყვარხარ! მიყვარხარ! მიყვარხარ! თქვა ხელში ამიტაცა და ჰაერში მაბზრიალებდა...
-კარგი დამსვი ჩემი წასვლის დროა!
-დაგელოდები მარიამ! სულ სულ მუდამ დაგელოდები და არასოდეს დაივიწყო მიყვარხარ თავზე მეტაად!
მანქანაში ჩავჯექი და გავიგე როგორ დაიყვირა“მიყვარხარ მარიამ!“
გამეცინა და თვალებიდან ცივ სახეზე თბილი ცრემლი ჩამომიგორდა მერე დედას გავხედე და ის ტიროდა:
-რა გჭირს დე?
-არაფერი დედიკო უბრალოდ მივხვდი რომ შენ უკვე გაიზარდე... იცი გიორგი ძალიან მომეწონა გიორგი! მგონი მართლა უყვარხარ!
-მეც მიყვარს დე მეც....
-აი მოვედით ჩემო გოგონავ!
-კარგი შევედი მე დე თორემ შენ ამატირებ...
დედიკოს ვაკოცე და გავიქეცი... მონასტერში სამი თვე ვიყავი... იქ ყოფნის დროს საოცრად დავმშვიდდი, მიუხედავად იმისა, რომ თავიდან დიდი მოთხოვნილება მქონდა აგრამ ნელ-ნელა ეს მოთხოვნილებაც შემცირდა!
გაგრძელება იქნება
-დამანებე დედა თავი რა არ დაიღალე?მიყვარხარ და არ მინდა რომ ასეთი შვილი გყავდეს მაგრამ ვერ ვეშვები დეეე! დამეხმარე რა გთხოვ!.. ვთქვი და მწარედ ავქვითინდი... ჩემს ულამაზეს დედიკოს კალთაში ჩავუდე თავი და წელზე ძალიან მაგრად მივეკარი!
-მარი დედიკო რატომ დალიე პირველად?!
-გეტყვი ოღონდ არ მეჩხუბო კარგი?!
-არა დე! გაგიგებ ხომ იცი...
-აი ამიტომ მიყვარხარ!
-ერთი ცვეულებრივი დღე იყო როცა მას შევხვდი, დავინახე და მივხვდი, რომ ის იყო ის ვისაც მე ვეძებდი... ის იესეთი კარგია მაღალი დაკუნთული სხეულით შავი თმით რომელიც ძალიან დაბალზე აქვს შეჭრილი ლამაზი პატარა აპრეხილი ცხვირი, ისეთი როგორიც ქართველებს იშვიათად აქვთ და შავი მოელვარე წყლიანი თვალები! ღმერთო როგორ მიყვარს!(ვთქვი და ვიგრძენი როგორ ჩამომიგორდა თვალზე ცრემლი) როდესაც დავინახე ერთ ადგილას გავშეშდი ვეღარ ვინძრეოდი... ის ბიჭებთან მივიდა და მათგან ერთერთმა კი მომაძახა:
-რა იყო ლამაზო რა დანახე ასეთი რომ გაშეშდი?
-მომეწონე და აი როგორ მეთქვა მაგას ვფიქრობდი!
-ვაუ! მართლა? აუ მეეც!
-უიმორი დატენე ბიჭი! მივაძახე და გზა განვაგრძე
იმ ამბის მერე ერთი კვირა აარაფერი მომხდარა... იმის გამო რომ ჩემი მეგობარი ნანუკა არ გამოირჩევა კარგი რეპუტაციით რათქმაუნდა ჩემზეც ცუდი ამბები გაავრცელეს რაც გულს ძალიან მტკენდა... ერტ დღეს ნანუკა წვეულება მოაწყო მე,ლიზი და ანა რათქმაუნდა იქ ვიყავით... წვეულება კვე დაწყებული იყო როდესაც კარის ხმა გაიმა შევამჩნიე რომ იმ დღეს რომ სკოლის წინ ბიჭები ვანხე ისინი იყვნენ და მათში ის შავთვალებაც იყო მხოლოდ ახლა შევამშნიე რომ ქამელეონის თვალები ქონდა დღეს ნაცრისფერი ზედა ეცვა და მისი თვალებიც ნაცრისფერი გამხდარიყო.... ყველა სვამდა ჩემს გარდა... თავი ამატკია ხმამაღალმა მუსიკამ და აივანზე გავედი მალე ის ბიჭი გამომყვა იმდღეს რომ დიდ ოხუნჯად მოიტანა თავი:
-აქ რას აკეთებ პატარავ?
-პატარა ბებიაშენია იდიოტო!
მან შემომატრიალა და მაკოცა მე კი რადგან ვერაფერი მოვახერხე ფეხებს შუა ვუთავაზე ხოლო შემდეგ ერთი დიდი სილა გავარტყი... მანაც სცადა ხელის შემოტრიალება მაგრამ შავთვალებამ გადამარჩინა:
-ეე ბიჭო შ*გ ხომ არ გაქ რას აკეთებ შეა*ვი დროზე ოთახში და გარეთ გამოსული არ დაგინახო...
-კაი კაი !
ის ბიჭი შევიდა მე კი თავი ვეღარ შევიკავე და ტირილი დავიწყე:
-რატომ ტირი?
-იმიტომ რომ იდიოტმა მაკოცააა....
-კაი ერთი და ეხლა არ მითხრა რომ შენთვის ეს პირველი იყოო... კაი რა შენზე რეებს ლაპარაკობენ და რასაც წარმოადგენ ყველამ იცის...
-ლაპარაკობენ მხოლოდ! ლაპარაკობენ... შენც ათსავით ფიქრობ რომ ბო*ი ვარ არა? ნეტა ერთი ვის აქვს ნანახი ჩემი ბოზობა ეები რომ აქვთ ორი მეტრი და ნაკეცებათ რომ უყრიათ მუცელში... ვთქვი და გამოვიქეცი... კარები გამოვაღე და კიბეებზე ჩავრბოდი ის კი გამომეკიდა მე არ ვჩერდებოდი მან კი მაინც დამიჭირა:
-გაჩერდი გთხოოვ!
-რა გინდა?
-მე მჯერა შენი!
-არ მითხოვია დაიჯერეთქო!
-მაპატიე გთხოვ! ამ დროს კი მოვიდა და მაკოცა მე შევეწინააღმდეგე და სახლშ ავბრუნდი ჩანთა ჩამოვიტანე და აფთიაქში შევედი ფსიქოტროპული ვიყიდე და ცხოვრებასჰი პირველად 3 აბი დავლიე.... ძლიან მომეწონა და პირველს მიყვა მეორე მესამე მეოთხე მერე უკვე მოთხოვნილება მქონდა და აი ახლა დედიკო ასეთ დღეში ვარ!
დე ახლა 3 აბიც აღარ მყოფნის 7 აბი მინიმუმ დეე!
-მარიამ! რა ქვია იმ ბიჭს?
-გიორგი დე...
-გიყვარს დედიკო?
-კი დე თან ძალიან...
-რატო გიყვარს ასე დე?
-რომ იცნობდე აღაარ შემეკითხებოდი...
-მასაც უყვარხარ დედიკო?
-ვუყვარდი დე მაგრამ როცა გაიგო რომ აბებს ვსვამდი თავიდან მთხოვა აღარ მიიღო თორემ დამკარგავო მერე მეც მის ჩუმად მაინც დავლიე და დავკარგე დედიკო!
-მე მჯერა რომ შენ ამ საზიზღრობას თავს დაანებებ და დაიბრუნებ პირველ რიგში ჩემს მარიამს და შემდე დაუიბრუნებ შენს გიოს არა დეე?
-კი კი დე კი დეე! ამიტომ მიყვარხარ ყველაზე მეტად შენ ჩემო ერთადერთო და უსაყვარლესო საუკეთესო დედიკოოო!
-ჩემი სულელი პატარა გოგო!!!
-დეეე?!
-რა დედი?!
-იცი მე.................
მარიამ! რა ქვია იმ ბიჭს?
-გიორგი დე...
-გიყვარს დედიკო?
-კი დე თან ძალიან...
-რატო გიყვარს ასე დე?
-რომ იცნობდე აღაარ შემეკითხებოდი...
-მასაც უყვარხარ დედიკო?
-ვუყვარდი დე მაგრამ როცა გაიგო რომ აბებს ვსვამდი თავიდან მთხოვა აღარ მიიღო თორემ დამკარგავო მერე მეც მის ჩუმად მაინც დავლიე და დავკარგე დედიკო!
-მე მჯერა რომ შენ ამ საზიზღრობას თავს დაანებებ და დაიბრუნებ პირველ რიგში ჩემს მარიამს და შემდე დაუიბრუნებ შენს გიოს არა დეე?
-კი კი დე კი დეე! ამიტომ მიყვარხარ ყველაზე მეტად შენ ჩემო ერთადერთო და უსაყვარლესო საუკეთესო დედიკოოო!
-ჩემი სულელი პატარა გოგო!!!
-დეეე?!
-რა დედი?!
-იცი მე მონასტერში უნდა წავიდე!
-კარგი დე და როდის?
-დღესვე... ახლავე დეე...
-კარგი დედიკო მაშინ ჩვენს მოძღვარს დავურეკავ და ახლავე მიგიყვან გავაფრთხილებ რომ ერთ ოთახში შეგიშვან და მარტო არ დაგტოვონ მოვუყვები ყველაფერს და სანამ არ იგრძნობს რომ კარგად ხარ არ გამოგიშვებს...
-კარგი დეე....
-თან დედიკო შენ იბანავე ეხლა და მე საუზმეს მოგიმზადებ...
დედა გავიდა მე ავდექი ვიბანავე თავი მოვიწესრიგე თმა ზემოთ ავიწიე და კოსა გავიკეთე თავზე თავსაფარი დავიფარე შავი მაიკა და შავი გრძელი კაბა ჩავიცვი და თან ასეთი გრძელი კაბები და მაიკები ჩავიდე ჩანთაში ყველაფერი დავასრულე და დედიკომაც დამიძახა:
-მარი დე მოდი ჭამე და მივდივართ!
-კარგიი... მივედი ვისაუზმე და ქვემოთ ჩავედით...მანქანაში ჩავჯექი და დედას ვთხოვე გიორგის უბანში წავეყვანე ისიც დამთანხმდა დედას ტელეფონი გამოვართვი და გიორგის დავურეკე... მალევე მიპასუხა:
-ალო გიორგი მარიამი ვარ!
-ვიცი გიცანი...
-იცი მე შენს უბანში ვარ და შეგიძლია ჩამოხვიდე და მნახო?
-რატომ?
-მე მივდივარ და მინდა რომ გნახო
-სად მიდიხარ გოგო?
-მოდიხარ?
-კი.. კი ახლავე...
ტელეფონი გამითიშა და 5 წუთში უბანში გაჩნდა:
-მარიამ რა მონაზონივით გაცვია?
-მონასტერში მივდივარ!
-რატომ? გაუბერე? რაადგან დროებით დაგშორდი ხომ არ ნიშნავს იმას რომ უნდა გაიქცე?
-მე ჯერ ძველი ლაღი და უდარდელი მარიამი უნდა დავიბრუნო და მერე შენ დაიბრუნებ უბრალოდ მინდოდამეთქვა რომ ძალიან მიყვარხარ და მე ამას შენთვის ვაკეთებ!
-ჩემი ლამაზი პატარა გოგონა! მეც მიყვარხარ!!! მიყვარხარ! მიყვარხარ! მიყვარხარ! თქვა ხელში ამიტაცა და ჰაერში მაბზრიალებდა...
-კარგი დამსვი ჩემი წასვლის დროა!
-დაგელოდები მარიამ! სულ სულ მუდამ დაგელოდები და არასოდეს დაივიწყო მიყვარხარ თავზე მეტაად!
მანქანაში ჩავჯექი და გავიგე როგორ დაიყვირა“მიყვარხარ მარიამ!“
გამეცინა და თვალებიდან ცივ სახეზე თბილი ცრემლი ჩამომიგორდა მერე დედას გავხედე და ის ტიროდა:
-რა გჭირს დე?
-არაფერი დედიკო უბრალოდ მივხვდი რომ შენ უკვე გაიზარდე... იცი გიორგი ძალიან მომეწონა გიორგი! მგონი მართლა უყვარხარ!
-მეც მიყვარს დე მეც....
-აი მოვედით ჩემო გოგონავ!
-კარგი შევედი მე დე თორემ შენ ამატირებ...
დედიკოს ვაკოცე და გავიქეცი... მონასტერში სამი თვე ვიყავი... იქ ყოფნის დროს საოცრად დავმშვიდდი, მიუხედავად იმისა, რომ თავიდან დიდი მოთხოვნილება მქონდა აგრამ ნელ-ნელა ეს მოთხოვნილებაც შემცირდა!
გაგრძელება იქნება
