არ მეგონა თუ შემიყვარდებოდი(23)(24)

გიორგიმ მიშასთან წასვლა მთხოვა, ვერ ვიტყვი რომ არ მეჩხუბა არ დამაკლო, უფ თან როგორ?? მანქანაში მეჩხუბა მალე დანიშნულების ადგილზეც მივედით, ზემოთ ავედით, სახლში სამივე იყვნენ მიშაც გაღვიძებული იყო, ისინი ლაპარაკობდნენ მე კი ყავა გავიკეთე და ბარის ‘სტროიკიაზე ჩამომჯდარი ვუსმენდი’ როცა გიორგიმ რაღაც შემომთავაზა.კი არ შემომთავაზა მაიძულა ისე რომ გეგონება მე უსულო ვიყავი.
-დღეს ნინუცა ჩემთან გადმოვა,მადლობთ რომ მიხედეთ,იცი არ ვიცი მადლობა როგორ გადაგიხადოთ.
-არა რის მადლობა,ჩვენი და ძმა ხართ…-ამბოდა ოთო ამ დროს მიშკამ თვალი ჩემკენ გამოაპარა მე თვალი ავარიდე, გიორგის მივუცუცქდი, ბევრ რაღაცაზე ილაპარაკეს,გიორგი შოკში იყო,მამა მისი პირველი კაცი იყო რომელიც ყველაზე კარგი ადამიანი ეგონა მაგრამ ესე არ აღმოჩნდა,4 საათი გავიდა რაც აქ ვიყავით, გიორგიმ შემომთავაზა სახლში წასვლა….მეც დავთანხმდი.ცოტა ტანსაცმელი წავიღეთ დანარჩენზე ხვალ გამოვივლიდი, სიმართლე ვთქვა იმდენად მივეჩვიე არ მინდოდა წასვლა მაგრამ რატომღაც წამოვედი,იმ ღამეს კარგად მეძინა, მეორე დილას გვიან გავიღვიძე რაღა დილას შუა დღე იყო.ავდექი ჩავიცვი ვივარჯიშე ყავა დავლიე და გიორგის სამსახურში წავედი, გიო დირეკტორია ერთერთი, ფირმის,არ დავასახელებ…მივედი მანქანა და ფული მინდოდა და მომცა კიდევაც მისი კრედიტ კარტა, ჯერ მაკუნას საფლავზე ავედი სასაფლაოების ბავშვობიდან მეშინოდა, და არ მიყვარდა, ბევრი იტყვის ვის უყვარსო მაგრამ მე როცა ვუყურებდი ცუდად ვხდებოდი, მაგრამ ამ შემთხვევაში სხვანაირად ვიყავი,სიჩუმე სუფევდა არავინ იყო მე ყვავილები ავუტანე როცა მის საფლავს დავხედე ვერ ვხვდებოდი როგორ მალე განვითარდა ყველაფერი…
მალე ჩამოვედი სახლში წავედი გუნება შემეცვალა მაკუნას საფლავზე რომ ვიყავი, ახლა მხოლოდ ფიქრი მინდოდა, სახში არავინ იყო მეც მისაღებში მდივანზე წამოვწექი და ჭერს ვუყურებდი.შემდეგ ტელეფონი აწკრიალდა გეგა იყო,გაბრაზებული ვიყავი…და გაბრაებულმა ვუპასუხე
-ალო,
-ცოლი მოვიყვანე
-რაა?!!
-ცო-ლი მო-ვი-ყვა-ნეე!
-გაგიჟდიხო ?! თუ მაღადავებ?
-არა,გუშინ დავიწერეთ ჯვარი…
-ყოჩაღ.გავუთიშე მეწყინა….რომ არ მითხრა მე და ის ყოველთვის განუყრელები ვიყავით ჩემდა უნებურად ცრემლები გადმომცვივდა არადა მიხაროდა უბრალოდ არ მინდოდა რამე შეცვლილიყო მე და გეგას ურთიერთობაში ის მირეკავდა მე არ ვპასუხობდი…. გიორგიც მალე მოვიდა ბიჭებთან ერთად სუ დამავიწყდა მეთქვა, გიორგის ძმაკაცები რომლებსაც ადრე მე არ ვიცნობდი მაგრამ გიორგი დიდი ხანია იცნობს გიოსთან ცხოვრობენ დროებით იმიტომ არა რომ სახლი არ აქვთ გიორგის ესე ურჩევნია…..
-გაიგე გეგამ რო ცოლი მოიყვანა ?
-კი.
-რა სახე ჩამოგტირის არ გიხარია ?
-არ ჩამომტირის ძაან ბედნიერი ვარ.!!!
-ნინი რა გჭირს?
-არაფერი თავი დამანებე რა!! ჩემ ოთახში შევვარდი…და საწოლზე დავეხეთქე

-რა სახე ჩამოგტირის არ გიხარია ?
-არ ჩამომტირის ძაან ბედნიერი ვარ.!!!
-ნინი რა გჭირს?
-არაფერი თავი დამანებე რა!! ჩემ ოთახში შევვარდი…და საწოლზე დავეხეთქე და გაბრაზებულმა დავიწყე ფიქრი,გაგიკვირდათ ალბათ რაოტმ არ უხარია მისი მეგობრის ცოლის მოყვანაო მაგრამ მეწყინა რომ არაფერი მითხრა.! გიორგიმაც რომ არაფერი მითხრა,მე და ის და ძმა ვიყავით, გარეთ არ გამოვდიოდი არ მინდოდა ჭამა გიორგი შემოვიდა და ვილაპარაკეთ დამარწმუნა , მისაღებში გავედი და რას ხედავს ჩემი სილამაზით გამორჩეული თვალები გეგა და ვიღაც გოგო, ნუ რა ვიღაც მისი ცოლი ალბათ… მეშლება ნერვები მასზე, გიორგიზეც ესე ვიყავი მის შეყვარებულთან ერთად ატარებდა დღეებს, მეც არ მინდოდა გიორგისთან ურთიერთობის გაფუჭება, და ვითმენდი ამ გოგოს, არადა არ იყო ცუდი მაგრამ ვეჭვიანობდი რამდენი იტყვით ეგოისტიაო მაგრამ რა ვქნა ჩემი ძმა სიცოცხლეს მირჩევნია….და ვერავის ვერ ვაპატიებ დაგვაშოროს, კარგი მოვრჩეღ ჩემ ძმაზე და მის შეყვარებულზე საუბარს, გეგას მივუახლოვდი ის მხიარულად შემხვდა მე გადავკოცნე და გილოცავ ძალიან ცივად ვუთხარი, იმ გოგოს გამარჯობა ვუთხარი და მდივანზე დავჯექი გოგოს სწერვა სახით ვუყურებდი დავწვი რასაც ქვია, მე მაგას ვაჩვენებ, ფუფ…გეგა ცალკე თემა იყო, როგორ მიყურებდა.2ჯერ თვალები დამიბრიალა მაგრამ მე რისი ნინი ვარ თუ არ ვანანე….ცოლის მოყვანა…გოგო ლამაზი იყო მაგრამ მაინც მეზიზღებოდა, მალე გეგა და ის გოგო წავიდნენ გიორგი მეჩხუბა,მეც გადავწყვიტე გარეთ გავსულიყავი, ღამე 9 საათი იყო ბნლეოდა,რატომღაც გადავწუყვიტე ავსულიყავი ბიჭებთან და ჩემი ნივთები წამომეღო …. თუმცა არა ჩემი ნივთები არამედ ისინი მენახა….მაგრამ არა…არ ავალ! დიდი შეცდომა იქნება ჩემსგან,სახლში ავედი დღეები გავიდა, მიშკა მენატრება არ ვიცი რატომ ალბათ მიყვარს?? უკვე 3 კვირაა არ მინახია, მირეკავს მაგრამ არ მნახულობს, რამდენჯერმე იყვნენ მოსულები აქ მაგრამ მე არ ვიყავი იმ დროს სახში ნივთების წამოსაღებადაც არ მივსულვარ რატომღაც მამა არ ჩამოდიოდა დარეკვით გიორგის ურეკავდა და კითხულობდა იცოდა რომ მასთან ერთად ვიყავი.ერთ დღეს სახში უსაქმურად ვიჯექი,გადავწყვიტე ბიჭებთან ავსულიყავი დროსაც გავიყვანდი და მონატრებასაც ჩავკლავდი…ჰაჰაჰაჰ ….. თან საღამოა სახლში იქნებიან ყველანი დახეული ჯინსი მაიკა და ჟაკეტი ჩავიცვი გიოს მანქანას მოვაჯექი და წავედი მათკენ,ნაცნობი გარემო მომნატრებია….კიბეები ავირბინე რადგან საღამო იყო გარეთ სიჩუმე იყო ციოდა. კარებზე დავაზარუნე 1 წუთის მერე მიშკამ კარები გამიღო შემრცხვა თვალებში შეხედვა
-გამარჯობა.
-გაგიმარჯოს რამ შეგაწუხა ...
-ბარგის წაღება მინდა თან თქვენც .......... მომენატრეთ.
-ჩვენ გახსოვართ? რო გამოგეარა უფრო კაი იქნებოდა...
-ვერ მოვახერხე
-ხო სულ დამავიწყდა რა დაკავებული ხარ სახლში ჯდომით,მდივანზე დავჯექი...
-გეყო ირონია მიშკა! წავალ თუ ესე გეწყინა ჩემი აქ მოსვლა...
-მოდი მოდი რა მეწყინა ხო არ გაგიჟდი მოგვენატრე ყველას...
-ისინი სად არიან ?
-გუდაურში.
-შენ აქ რატო ?
-სამსახურის გამო. ვერ მივატოვებდი კომპანიას ჩამოვლენ და მე და ბიჭები წავალთ.
-ააა.
-დალევ რამეს?
-კი წვენს.
წვენი მომიტანა,ის ის იყო უნდა მომესვა როცა ლაპარაკი დამიწყო.
-არ გიყვარვარ?
-რაა?
-არ გიყვარვარ? ცოტა ხმას აუწია.
დავფიქრდი მიყვარდა ?? კი მაგრამ არ მინდოდა ეს მეთქვა...დავფიქრდი.ირონიულად ჩაიცინა მიხვდა რომ გაურკვევლობის ქვეშ ვიყავი ავდექი წასვლა მინდოდა ვერ ვუძლებდი მის დაჟინებულ მზერას კარებს ვაღებდი დავუძახე წავედი კარგადთქო როცა კარები მიმაკეტინა ხელი ხელზე ჩამკიდა კედელს მიმახეთქა და თვალებში მიყურებდა მის მძიმე სუნთქვას ვგრძნობდი ცუდად ვხვდებოდი, მინდოდა ჩავხუტებოდი და მეყვრია რომ ყველაზე მაგრად მიყვარს მაგრამ ეს ჩემს გატეხვას ნიშნავდა და მე ნინი ვარ!! ნი ნიი !! მაგრამ რა ვქნა ? სანდროს მერე კაცს არ ვენდობი მაგრამ მე ის მიყვარს, ისე როგორც სანდრო არ მყვარებია,მაკოცა მეც არ შევწინააღმდეგებივარ..!