ნუკი კოშკელიშვილს შეყვარებულზე საუბარი არ სურს

ნუკი კოშკელიშვილის ტელეკარიერა თავბრუდამხვევად დაიწყო, ჯერ ერთი გადაცემა, მერე – მეორე, მერე "ცეკვავენ ვარსკვლავები", ბოლოს მას "იმედში" საკუთარი გადაცემაც კი ჰქონდა – "ნუკის დილა". მერე კი ეს ყველაფერი ერთი ხელისმოსმით დამთავრდა და ახლა ნუკი მხოლოდ სერიალში "შუა ქალაქში" მონაწილეობს. აქვს პარალელური, არასატელევიზიო სამუშაოც – ერთ–ერთ კლუბში საღამოები მიჰყავს. საკუთარ თავს ისევ გასართობი გადაცემის წამყვანად ხედავს, მაგრამ არ იცის, ეს ოცნება როდის აუხდება. რაც შეეხება პირადს, ნუკი გასულ წელს ღიად საუბრობდა თავის შეყვარებულზე, ოთო მარგოშვილზე, ახლა კი ამ თემაზე ლაპარაკისგან თავს იკავებს.
– ნუკი, როგორ მიედინება თქვენი ცხოვრება ბოლო თვეებში, რა სიახლეებია?
– არანაირი სიახლე არ არის, მათ შორის – არც ტელევიზიასთან დაკავშირებით.
– არც გეგმები გაქვთ?
– რამდენიმე პროექტი მაქვს, მინდა, გასართობი გადაცემის წამყვანი ვიყო, მაგრამ ჯერჯერობით ამაზე ვერაფერს ვიტყვი. ძიების პროცესში ვარ. ტელეკომპანია "იმედთან" მოლაპარაკება ჯერ არ მიცდია, მაგრამ ამ ტელევიზიაში ძალიან მინდა ყოფნა, რადგან იქ კომფორტულად ვგრძნობდი თავს. თუ რამე იქნება, დიდი სიამოვნებით დავიწყებ მუშაობას, თუმცა ჯერ ვერ ვატყობ, რომ გასართობი ტიპის გადაცემები ვინმეს აინტერესებდეს.
– როგორ შეხვდით ახალ წელს?
– ერთ–ერთ ახალგახსნილ კლუბში ვმუშაობდი, მე და კოტიკო თოლორაია წამყვანები ვიყავით. ამ კლუბში უკვე სტაბილურად ვმუშაობთ, საღამოები მიგვყავს. ასე რომ, მე და კოტიკო დავებედეთ ერთმანეთს, ეს დღესასწაულები სულ ერთად ვიმუშავეთ.
– გაქვთ რაიმე საახალწლო ტრადიცია, რომელსაც ყოველთვის იცავთ?
– სანამ კლუბში წავიდოდით, მანამდე, რა თქმა უნდა, სახლში შევხვდით. კოტიკო მეგობრებთან და თავის მეუღლესთან ერთად იყო, მე – დაქალებთან ერთად, მთელი ჩემი ოჯახი დასასვენებლადაა წასული და მე მარტო დამტოვეს. ახალი წლის შეხვედრას ძირითადად სულ ვაგვიანებთ ხოლმე. წელს ვთქვი, რომ ჩემი საათი იყო ყველაზე ზუსტი და გადავწყვიტე, სწორედ მას დავყრდნობოდი. ასეთი ტრადიცია მაქვს – ახალი წლის ღამეს სურვილებს ვწერ ფურცელზე, ვწვავ, ვყრი შამპანურში და ვსვამ. წელსაც უამრავი ფურცელი დავწვი და ჩავაგდე შამპანურში. დავიხრჩვი იმის სმით და უცებ აღმოვაჩინე, რომ ამ რიტუალის შესრულება ადრე მომივიდა. მოკლედ, მეორედ მომიწია სურვილების ჩამოწერა და დალევა. შემდეგ წავედი კლუბში. იქ კარგად მოვილხინეთ, გათენებისას კი ავიტეხეთ, რომ ხინკლის ჭამა გვინდოდა. სახინკლე გადატენილი დაგვხვდა, ბევრი ყოფილა ჩვენნაირი. მერე უცბათ კოტიკომ გუდაურში წასვლა მოინდომა. ჩვენც დავთანხმდით. წავედით სახლებში, ბარგი ჩავაწყვეთ, მაგრამ მერე აღმოჩნდა, რომ კოტიკოს დაეძინა და ვეღარ წავედით.
– გასული წელი თქვენთვის წარმატებებით კი დაიწყო, მაგრამ წარუმატებლად დასრულდა...
– გასული წელი ჩემთვის კარგიც იყო და ცუდიც. ძალიან კარგად მახსენდება პროექტი "ცეკვავენ ვარსკვლავები", სადაც მონაწილეობა მივიღე, ათასი საქმე მქონდა, სერიალში დავიწყე თამაში, მქონდა ჩემი გადაცემა "ნუკის დილა" და ა.შ. რაც შეეხება ცუდ მოვლენას, ჩემთვის, ისევე როგორც ნებისმიერი ადამიანისთვის, უსიამოვნოა, როცა წლის ბოლოს უსამსახუროდ რჩები. ჩემ გარშემო ბევრი დარჩა სამსახურის გარეშე. არ მომწონს, რომ არ არსებობს გასართობი გადაცემები, რაც ჩემი სფეროა.
– რა იმედებს ამყარებთ ახალ წელზე?
– მაქვს საყვარელი ციფრები, მაგალითად, "9" მომწონს და როცა წელში ეს ციფრი ურევია, ძალიან კარგი წელი მაქვს. ასევე მიყვარს "12". ყველაზე მეტად მეშინია 2016 წლის, რადგან "6" არ მიყვარს.
– 21 დეკემბერს თქვენც ხომ არ ელოდით სამყაროს აღსასრულს?
– არა და საერთოდ ასეთი რაღაცეების არ მჯერა. ეს თემა ძალიან აქტუალური იყო, ზოგი სანთლებსაც იმარაგებდა და ამაზე სულ მეცინებოდა. ერთხელ კი ვთქვი, მართლა რომ მოხდეს რამე, სად მივდივართ–მეთქი.
– სამსახურის თემას დავუბრუნდები. გადაცემის დახურვა მძიმედ გადაიტანეთ?
– გადაცემის დახურვა აბსოლუტურად ნორმალურია, არავითარ შემთხვევაში ვამბობ, ეს როგორ გამიბედეს–მეთქი. როცა ერთი იხურება, მაინც იმედიანად უყურებ მომავალს, რომ სხვა გადაცემა გაკეთდება. ამ ეტაპზე კი ეს იმედი არ მაქვს. ამის გამო ვითრგუნები. მინდა, იყოს გართობა, გვიხაროდეს და ა.შ. ვერ ვიტყვი, რომ ყველა გადაცემა, რასაც ვაკეთებდი, კარგი იყო, მაგრამ... მინდა, რომ წინ ვიხედებოდე და მჯეროდეს, ყველაფერი კარგად იქნება. გული დამწყდა არა ჩემს თავზე, რადგან მე სხვა შემოსავალიც მაქვს, არამედ იმაზე, რომ საახალწლოდ ადამიანები გასართობ გადაცემებს და შოუებს ელოდებოდნენ, მაგრამ არ იყო. ვიღაცას არ აქვს საშუალება, რომ ამ დღეს პარიზში შეხვდეს და ამიტომ ტელევიზორს უყურებს, ამ დროს გასართობი გადაცემების არქონა გულდასაწყვეტია.
– 22 წლის ასაკში თითქმის დამოუკიდებლად ცხოვრობთ. ტელევიზიიდან წამოსვლის შემდეგ, ბუნებრივია, ფინანსებიც შეგიმცირდებოდათ. რაიმეზე მოგიწიათ უარის თქმა, თავის შეზღუდვა?
– მადლობა ღმერთს, ოჯახი მყავს და მეხმარებიან, მაგრამ, რა თქმა უნდა, რაღაცეებზე უარის თქმა მომიწია. მჯერა, რომ რამდენიც უნდა ჰქონდეს ადამიანს, 10 თუ 50 ლარი, მაინც ერთნაირად არ არის საკმარისი. ფული არასდროს არის ზედმეტი ან საკმარისი, ერგები იმას, რა შემოსავალიც გაქვს. ცუდად ნამდვილად არ ვარ, მაგრამ ტელევიზია ჩემთვის არამხოლოდ შემოსავალია, ეს საქმე მიყვარს. ოფისში მუშაობით შეიძლება მეტი შემოსავალი მქონდეს, მაგრამ სიამოვნება ჩემთვის კამერა, გრიმი და მაყურებელთან ურთიერთობაა.
– ჩვენთან ერთ–ერთ ინტერვიუში აღნიშნეთ, რომ იმდენად დაკავებული იყავით, შეყვარებულისა და მეგობრებისთვის ვერ იცლიდით. სამაგიეროდ ახლა გამოგითავისუფლდათ დრო.
– კი, ახლა მეგობრებს ნამდვილად დიდ დროს ვუთმობ.
– შეყვარებულს?
– ამ თემაზე კომენტარის გაკეთება არ მინდა. ახლა უფრო მეტი დრო მაქვს, რომ ახლობლებთან ვიურთიერთო.
– 2012 წელი პირად ცხოვრებაშიც არ იყო წარმატებული?
– მიმაჩნია, რომ 2012, საერთო ჯამში, ცუდი წელი არ იყო.
– პირად ცხოვრებაში ჰარმონიის და კომფორტის შეგრძნება როდის გაქვთ?
– ძალიან რთულია ამის თქმა. ზოგჯერ გგონია, რომ კომფორტია, როცა გიყვარს და უყვარხარ. ზოგჯერ გგონია, რომ კომფორტია, როცა მარტო ხარ. ცვალებადია ეს ყველაფერი, ისევე როგორც გემოვნება, დღეს რომ ვარდისფერი მოგწონს, ხვალ შეიძლება იისფერი მოგეწონოს. ასევეა პირადი ცხოვრებაც – ზოგჯერ ყვავილები და რომანტიკა გიტაცებს, ზოგჯერ კი გირჩევნია, უბრალოდ კარგი მეგობრები იყოთ.
– რაც შეეხება პროექტის "ცეკვავენ ვარსკვლავები" მეორე სეზონს, როგორ აფასებთ მას და ვის გულშემატკივრობდით?
– ოთო ფოლადაშვილის და რუსკა მაყაშვილის წყვილი მომწონდა და ძალიან გამიხარდა მათი გამარჯვება. დარწმუნებული ვარ, რომ ოთოზე კარგი მოცეკვავე ამ პროექტს არ ჰყოლია, თუმცა დანარჩენებიც გადასარევები არიან. გულშემატკივრის ამპლუაში უფრო ვღელავდი, ვიდრე მაშინ, როცა პროექტში ვიყავი. ძალიან კარგი სეზონი გამოვიდა.
– ნუკი, ხშირად ამბობენ, რომ წარმატებას ნაცნობების დახმარებით მიაღწიეთ. რას იტყვით ამაზე?
– არც ერთი ადამიანი ყოფილა ჩემს ცხოვრებაში, ვისთვისაც დახმარება მითხოვია. პირველად ქალბატონმა ია კიწმარიშვილმა ამიყვანა კონკურსისთვის "მის საქართველო", მერე მოვიდა "იმედის" რეჟისორი ბესო სოლომონაშვილი და მითხრა, ერთი–ორი სიტყვა მეთქვა კამერასთან, რის შემდეგაც ტელევიზიაში ამიყვანეს და იმის მერე მოვდივარ და მოვდივარ. ჩემს თავთან არ ვიქნები მართალი, რომ ვინმეს ვთხოვო დახმარება და ისე წავიდე წინ.
– რა სახის კრიტიკა მოგისმენიათ თქვენი მისამართით და გაგითვალისწინებიათ?
– სულ პირველად რომ დავიწყე გოგიჩასთან (მსახიობი გიორგი გოგიჩაიშვილი, ავტ.) ერთად დილის გადაცემის წაყვანა, შენიშვნას მაძლევდნენ, რომ ცოტა ხმა ამომეღო და მეაქტიურა. ეს გავითვალისწინე. იყო კრიტიკა, რომ ეკრანზე სათვალეს ხშირად ვიყენებდი. რეალურად ეს მჭირდება იმიტომ, რომ მხედველობა დაქვეითებული მაქვს, კამერებს კარგად ვერ ვხედავდი. ეს შენიშვნაც გავითვალისწინე და ვცადე, საათვალე იშვიათად გამომეყენებინა.
მანანა ნოდია