მაგიჟებს (1)(2)

ძალიან დიდი ხანი ვფიქრობდი მომეთხრო თუ არა ეს ისტორია.. მაგრამ გადავწყვიტე რომ კი. ცოტას გახალისდებით :* მე ელი ვარ 16 წლის. ფურცელივით სწორი ყავისფერი თმით. დიდი და მუდამ მბრწყინავი თაფლისფერი თვალებით, გრძელი წამწამებით და სწორი ცხვირით, პატარა და სქელი ტუჩებით. ყოველთვის ვიყავი თაყვანისმცემლების ფართო წრით განებივრებული და ვერასდროს ვერ წარმოვიდგენდი თუ საპირისპირო სქესი ჩემ მიმართ ინტერესს არ გამოიჩენდა. ^^
მეგობრებმა გადავწყვიტეთ რომ ზამთარში ბაკურიანში ერთად წავსულიყავით და ახალ წელს ერთად შევხვედროდით... ჩემი 2 დაქალი და მე ერთი ტაქსით წამოვედით დანარჩენები კი განაწილდნენ. ჩემი დაქალები: ანი-16 წლის. კარგი გარეგნობით და სალი-17 წლის აგრეთვე... ტაქსიში ათას სისულელეზე ვსაუბრობდით. გვინდოდა ვიღაც ბიჭები დაგვეკერა და ცოტა გავხალისებულიყავით. როგორც იქნა ჩავედით. საღამოს 8 იყო საათი. სამწუხაროდ 5 ვარსკვლავიან სასტუმროში მხოლოდ 1 ნომერიღა დარჩენილიყო. მე ანიმ და სალიმ გადავწყვიტეთ რომ აქ დავრჩენილიყავით დანარჩენები კი გვერდით სასტუმროში დაბინავდნენ. 10 ზე ჩვენი სასტუმროს ბარში შეხვედრა დავდქვით და დავიშალეთ. კარი ღია დავტოვეთ რადგან ბარგი შემოგვქონდა როცა ერთმა ბებია ქალმა ჩამოიარა და კარში შემოიჭყითა
-აბა გოგონებო ვინ ხართ საიდან ხართ.. მე ნინა ბებო ვარ
-სასიამოვნოა ნინა ბებო მე ელი ვარ ესენი ჩემი დაქალები არიან ანი და სალი. ჩვენ თბილისიდან ვართ დასასვენებლად ჩამოვედით 3 კვირით.
-ძალიან საყვარელი ბებია ბრძანდებით. ჩამიხტა საუბარში ანი
-კი კი ძალიან მეც ეგ უნდა მეთქვა დაუმატა სალიმ
-კარგით გოგონებო ხელს არ შეგიშლით დალაგდით. მე თქვენ გვერდით ნომერში ვარ და ხშირად დამინახავთ ხოლმე.. და გავიდა.
ჩვენ როგორც იქნა დავლაგდით..
ჩემთვის ყველაზე დიდი განტვირთვა ცხელი აბაზანაა. შევედი და 1 საათი ვაყურყუტე გოგონები. კარებზე მიბრახუნებდნენ
-ელიიიი მალე გამოდიი ჩვენც გვინდა აბაზანაააა. გამწარებული გაიძახოდა ანი
-ხო რააა 10ზე ქვევით უნდა ვიყოთ. დაუმატა სალი,
-კარგით გოგონებო სულ რაღაც 30წუთიც და გამოვალ. თან ჩუმად ჩავიცინე
-რააა? ხო არ გაგიჟდი მალე გამოოდიიი რაა ელიიიიიი (ანი)
-კარგი ხოოო გამოვდივარ.. თმები გავიშრე და გამოვედი..
როგორც იქნა მოწესრიგდნენ გოგონებიც და ქვევით ჩავედით ბავშვები უკვე მოსულიყვნენ და უჩვენოდ მოლხენაც დაეწყოთ. ჩამოვჯექით და კარგა ხანს ვიქეიფეთ კიდეც.
ყველა წავიდა მხოლოდ ჩვენ სამნი დავრჩნით.. რა უნდა გვექნა. არავინ იყო ბარში და ნომერში წასვლა გადავწყვიტეთ. ლიფტი გამოვიძახეთ და სწრაფადვე ავედით ზევით. გაიღო ლიფტის კარი და სამივე თითქოს წითელ ხალიჩაზე მივაბიჯებდით და ფოტოგრაფებს ვუღიმოდით ამაყად გამოვედით. იქვე ნინა ბებია ვიღაც ახალგაზრდასთან ერთად დავინახეთ. როცა ნინა ბებიამ დაგვინახა დაგვიძახა და გვითხრა :
-ვაა ჩემი გოგოები.. მოდით ერთად ყავა დავლიოთ.
და ახალგაზრდას რაღაც გადაუჩურჩულა..
ჩვენ მის საყელოს და დაბალზე გადაპარსულ მრგცალ ყავისფერ თმიან თავს ვხედავდით. ეტყობოდა რომ კარგი იქნებოდა.. ჯერ კიდევ თავის ფორმით განვსაჯეთ გოგოებმა :D
-ჩემია (ანი)
-კი უეჭველი (სალი)
-ჰააჰ. აბა რაა. რა თქმა უნდა ჩემია (მე )
შემდეგ კი ერთად ვთქვით
-ვნახოთ!
თანდათან ვუახლოვდებოდით. ბიჭი ნინა ბებოსთან ერთად ფეხზე წამოდგა ის ის იყო თავი შემოატრიალა რომ მისი გარეგნობით დაბრმავებულმა ჩემი კედის თასმას ფეხი დავაბიჯე და კინაღამ დავენარცხე. ანის რომ ხელით არ დავეჭირე.
თვალები შუბლზე აგვივიდა..
მაღალი იქნებოდა ასე 1.85 გამხდარი. დაბალი თმით ლამაზი ცხვირით სქელი და ლამაზი ფორმის ტუჩებით სწორი ფეხებით, კარგი ჩაცმის სტილით და რაც მთავარია რამაც დაგვაბრმავა მისი თვალები.. დიდი ყავისფერი თვალები გრძელი წამწამებით და ლამაზი ფორმის წაბებით. მოკლედ რავიცი საუკეთესო გარეგნობის
პატრონი რაა ^^ მივუახლოვდით.. ჯელტმენურად ყველა სკამზე დაგვსვა მე მის გვერდით მიმიჩინა ადგილი. მე ეს მისი მხრიდან სიმპათიის გამოხატვად მიმაჩნდა მაგრამ მეტი ადგილი არც დარჩენოდა :))
ძალიან სიმპათიური იყო. ლამის შევუტრიალდი და ვუთხარი რომ მესიმპათიურებოდა. ნინა ბებო მაშინვე მიხვდა რომ ძალიან მოგვეწონა ჩუმად ჩაიცინა ბიჭს თვალი ჩაუკრა რაც მხოლოდ მე არ გამომპარვია და დაიწყო.
-შენ ანი არაა.. მიმითითა ჩემზე.
-არა ნინა ბებო მე ელი ვარ. ანი თქვენ მარჯვნივ ზის. სალი მარცხნივ..
ნინა ბებომ ბიჭს გახედა და უთხრა
-მიხვდი ალბათ ვინ ვინ არის.
მან კიდევ თავი დაიქნია დასტურის ნიშნათ ნაზად გაიღიმა პ.ს. ვაიმე რა კბილები ქონდა... და თქვა
-კი კი რა ძნელი მისახვედრი ეს არის.
ვაიმე რა ხმა აქვს ამის დამალვა უკვე არ შემეძლო და თავი გვერდზე გავწიე რომ არ დამტყობოდა. შემდეგ კვლავ ნინა ბებო მოგვიტრიალდა და გვითხრა
-გოგოებო გაიცანით ეს ჩემი პარტნიორი გაბრიელია !
მე ჩემი ემოციები ვეღარ დავმალე და გადავიხარხარე გოგოებს კი ყბა ლამის ძირს დაუვარდაათ.. ამბობდნენ ძალით
-უი რა საყვარლები ხართ
თან სახე ეჭყანებოდათ. მე კიდევ ვხარხარებდი.
ბოლოს ვერც გაბრიელმა შეიკავა თავი და კარგად გადაიხარხარა ჩვენ ნინა ბებოც აგვყვა.. გოგოები მიხვდნენ რომ ნინა ბებია იტყუებოდა და ძალით ცდილობდნენ გაეღიმათ.
-რა იყოთ გოგოებო მართლა ხო არ დაიჯერეთ.. თქვა გაბრიელმა და ბებიასთან მივიდა. -ჩემო საყვარელო მოდი უნდა ჩაგეხუტო და უფრო გულიანად გადაიხარხარა.
-კარგი გეყო გაბრიელ ! თქვა ნინა ბებომ და სიცილისგან წამოსული ცრემლები შეიმშრალა. ეს ჩემი შვილიშვილია. გაბრიელი. შეეშინდა ბებიას მარტო გამოშვება და თან წამოყვა..
გული დაიმშვიდეს გოგონებმა. შემდეგ ყაავა შემოგვთავაზა გაბრიელმა ყველა დავთანხმდით და მის მოსატანად წავიდა.. როცა ლიფტში შევიდა და ნინა ბებო დაიმედდა რომ აქ აღარ იყო თქვა.
-გოგოებო ეს ჩემი გაზრდილი ბიჭია. მშობლები დაეღუპა დედა მის მშობიარობას გადაყვა მამა კიდე სიმსივნით გარდაეცვალა ბაბუა სანამ დაიბადებოდა მანამ დაეღუპა და მხოლოდ ჩვენ დავრჩით,
-რა საშინელებააა ვთქვი მე
-და თქვენ გაზარდეთ? დაუმატა სალიმ
-ხოო შვილებო მე გავზარდე. ფინანსებს არ ვუჩივოდი. ბიძამისი ბიზნესმენია და მუდამ გვამარაგებდა ფინანსურად და არა მარტო.
-კიდევ კარგი.. თქვა ანიმ
ამ დროს გაბრიელიც გამოჩნა და ყავა დაგვილაგა. როცა დაჯდა დავიბენი..აქამდე მისი გარეგნობით დაბრმავებული ვერაფერს ვამჩნევდი სხვას. ეხლა კი მისი სუნამო. არომატული. ჰაეროვანი. მალევე მოეკიდა იქაურობას. კისერი ხალებით მოწინწკლული.. ვგიჟდები ასეთ ბიჭებზე... თურმე სუნამოს სურნელით გაბრუებული ნელ ნელა უფრო ახლოს მივდიოდი ხელზე დაყრდნობილი ნიკაპით მასთან. გამომხედა და მითხრა
-ყავა გაგიცივდათ.
მაშინ გამოვფხიზლდი მაგრამ მისი სურნელი.. მმმ...
ყავა სწრაფად მოვსვი. არა თითქმის ერთი ყლუპით ჩავამთავრე, მაბრუებდა მისი სუნამო, მინდოდა იმ დახალულ კისერზე შემოვხვეოდი და სულ მთლად "შემესრუტა" მისი სუნამო. ჩვეულებრივად საუბრობდა. არაფერი განსაკუთრებული. ვცდილობდი არაფერი შემემჩნია მაგრამ როგორ? რანაირად? ბოლოს გადავწყვიტე გავცლოდი იქაურობას სანამ მართლა დამეტყობოდა ყველაფერი. წამოვდექი გოგონებიც ადგნენ, შეუმჩნევლად შარვალი მიმოვისწორე. ჟაკეტი მოვიცვი დავემშვიდობე და ნომრისაკენ წავედი. შევედით თუ არა ყველაფერი რაც ენაზე მოგვადგა ამოვყარეთ.. ანი ლოგინზე დაეცა. სალი დივანზე ბალიშს ეხუტებოდა. მე თვალებს კარზე მიყუდებული სწრაფ სწრაფად ვახამხამებდი.
-რა სქელი და ვნებიანი ტუჩები აქვს (სალი)
-რა მიმზიდველიააააა.. მმმ.. (ანი)
-რა სუნამო ესხა რა კისერი აქვს რა თვალები (მე)
მოკლედ ერთმანეთს არ ვაცლიდით ბიჭის აღწერას. დადგა რთული მომენტი. ვის დარჩებოდა გაბრიელი..
-ჩემია და არავინ შემეწინააღმდეგოთ (მე)
-არც იოცნებო (ანი)
-დამშვიდდით მგონი მე მოვწონვარ (სალი)
-ოკ (მე)
შუა ღამემდე ვსაუბრობდით გოგოები..
დილა...
როგორც იქნა გათენდა, ასე არასდროს გაგვხარებია გათენება, ჩვენ ხომ გაბრიელს ვნახვდით. ერთმანეთს აბაზანაში შესვლას არ ვაცლიდით. მალევე გვინდოდა გარეთ გასვლა რომ მოქმედება დაგვეწყო.. როგორც იქნა გავლაგდით. მე თხილამურებზე სრიალი ბავშვობიდანვე მეშინოდა რის გამოც ჯერ კაფეში ჩავედი. გოგონები კი მაშინვე გარეთ გაცვივდნენ.. ყავა შევუკვეთე. ველოდებოდი. ბედი მაქვს მეთქი ვერ ვიტყვი. ისიც შემოვიდა. დამინახა უბრალოდ ხელი დამიქნია. სახე გამინათდა მოვა ჩემ გვერდით დაჯდება. არაფერიც. გოგო შემოყვა ხელი მხარზე გადახვია და ისე მიიყვანა მაგიდამდე. ან ეს გოგო რას გავს. ან ამას რამ მოაწონა. შევცდი გემოვნება არ ქონია.
რა ვქნა ? რა გავაკეთო? რაღაცას ლაპარაკობდნენ რომ უცებ წამოდგნენ და ჩემი მაგიდისკენ წამოვიდნენ.
-დილა მშვიდობისა გაბრიელ.
-შენც ასევე ელი. გაიცანი ეს ნანიკოა ჩემი ბიძაშვილი. ეს ელია (დაფიქრდა) ჩემი ნომრის მეზობელი. და გაიცინა
გამიხარდა ძალიან გამიხარდა წამოვხტი და ვუთხარი
-სასიამოვნოა შენი გაცნობა ნანიკო.
-ჩემთვისაც.
-დანარჩენები სად არიან ? იკითხა გაბრიელმა
-სრიალებენ. ნაზად გავუღიმე
-მერედა შენ ?
-მე ვერ ვსრიალებ მეშინია.
-რატო ?
-რავიცი. ცოტა არ იყოს გამიტყდა
-კაი წავედით ჩვენ ჩვენც ვისრიალებთ მაშინ. და წავიდნენ
მე უფრო მეწყინა. ხომ ვუთხარი რომ მეშინოდა. დარჩენილიყო ჩემთან.
ყავას აღარც დავლოდებივარ ისე ავედი ნომერში... რა მეკეთებინა. მარტო ვიჯექი ჩემთვის ნომერში და მთელი დღე ინტერნეტში დავბოდიალობდი
მოსაღამოვდა გოგონებიც მოვიდნენ.
-აუ იცი მე და გაბრიელმა რამდენი ვისრიალეთ ერთაად ძაან გავერთეთ (სალი)
-მე კიდევ ბამბის ნაყინებზე დამპატიჟა და ბევრი ვიგიჟეთ (ანი)
- მე კიდევ მთელი დღეა ესე ვზივარ და ისევ შევტრიალდი.
ისევ გააგრძელეს გაბრიელზე საუბარი. მე ნერვები მეშლებოდა რადგან სათქმელი არაფერი მქონდა. ავდექი და გოგონებს ვუთხარი
-მე კინოში მივდივარ არ წამოხვალთ?
-არაა მალე ყავის დასალევად დასხდებიან ალბათ ბებია და შვილიშვილი და ჩვენც გავივლით რააა (ანი)
-ხო რაა (სალი)
-კაი მე წავედი (მე)
წავედი მარტო. მელოდრამა იყო. რაღაც კარგი ფილმი ჩანდა.შევედი. მხოლოდ მე ვიყავი. ცენტრში მოვთავსდი. ან რა აზრი ქონდა სად დავჯდებოდი. მხოლოდ მე ვიყავი. კიდევ კარგი საშინელებათა ფილმი არ იყო თორე გული გამისკდებოდა.
შუქი ჩააქვრეს. ეკრანი განათდა და უცებ გაიღო კარი და გაბრიელი შემოვიდა. ეკრანის შუქზე გავარჩიე მისი სახე. მანაც შემამჩნია. ან რა ძნელი შემსამჩნევი ვიქნებოდი მხოლოდ მე ვიყავი..
-ვაა ელიი. და ჩემკენ წამოვიდა
მოვიდა ჯერ მკითხა
-შეიძლება შენთან დავჯდე?
-კი რა თქმა უნდა და გვერდით მომისკუპდა
-იცი ამ ფილმს უკვე მე7 ვუყურებ რაც ბაკურიანში ვარ.
-რატო ?
-რავიცი ამის მეტი არაფერი გადის.
-რატო ?
-ხალხი არ დადის
-რატო ?
-სხვა რამე რო მკითხო ?!
-რატო ? და მერე მივხვდი რო ძაან გამაღიზიანებლად გამომივიდა უცებ გავაქანე თავი გამეცინა და ბოდიში მოვიხადე
-კაი არაუშავს.
ნაზად გავიღიმე და დაველოდე ფილმის გაშვებას. ვერ ვიტყვი აქტიურობდა მეთქი არც მე ვიწუხებდი თავს. მე ყურადღება არ მომაქცია და ჩემ დაქალებს ეპრანჭებოდა. ხო არ შევეტენები ?! მაგრამ შემოტრიალდა და მითხრა:
-იცი რა არ მომწონს თქვენ სამში ?
-რა ? ვკითხე და ცივმა ოფლმა დამასხა
-სამივე ერთმანეთზე ლამაზები ხართ
ჯანდაბა გავიფიქრე გულში.
-გმმადლობ ვუთხარი და გავიღიმე
-ნუ იღიმი
-უკაცრავად ?
-ძალიან გიხდება
-.....
-და მეწონები
-როგორ?
-კაი არაფერი.
ფილმი შუამდეც კი არ იყო მისული რო შემოტრიალდა და მითხრა წამო ყავა დავლიოთ რა.
-კაი ვუთხარი მე და ისევ გავიღიმე
-ნუ იღიმი მეთქი
-ბოდიში.
-კაი გაიღიმე მაშინ.
შევედით ჩვენი სასტუმროს კაფეში და რას ვხედავ გოგონებიც იქ სხედან. არ ვიცი რა დაემართათ. მომვარდნენ და მითხრეს
-ნიკუშამ დაგირეკა. ორი დღეა არ დაურეკავს და რა ხდებაო.
ნიკუშა ვინ იყო ან ვინ დამირეკა ვერ გავიგე?! მერეღა მივხვდი რასაც აკეთებდნე მ სწრაფად ამოვიღე მობილური და ვთქვი
-როგორ დამირეკა მობილური თან მქონდა.
დაიბნენ და ანიმ თქვა
-ვინ თქვა რო შენ მობილურზე დაგირეკა. მე დამირეკა.
-კაი გადავურეკავ ეხლავე. გაბრიელს არ მოეწონა. ეს მე ჩემს სასარგებლოდ გამოვიყენე. ვიფიქრე ცოტა წაიეჭვიანებს მეთქი. არადა ჯერ არაფერი ხდებოდა. გავედი კაფიდან. გოგონებიც მალევე მოვიდნენ. შემოვიდნენ თუ არა მაშინვე ვუთხარი
-ეს რა იყო გოგონებო გინდათ რომ ბიჭის გამო ვიჩხუბოთ?
-ნიკუშა ვინ არის.?
-კაი ელი რა გჭირს. გავიხუმრეთ გაიცინა ანის ყურადღების გადასატანად და ლოგინზე ჩამოჯდა. რატო უნდა მეჩხუბა იმის გამო რასაც წესით გაბრიელისთვის აზრი არ უნდა ქონოდა. გადავბრუნდი და დაძინება ვცადე.. როცა კარზე დააკაკუნეს. ანი გავარდა კარებში არავინ იყო. მაგრამ წერილი დაგვხვდა. ზემოდან ლამაზად ეწერა "ელის".
ანიმ მაშინვე გახსნა ვცადე წამერთვა მაგრამ არ გამომივიდა.
-ვიცი რომ ამ წერილს თქვენ მაინც კითხულობთ ან ისმენთ გოგონებო. ამიტომ ეს წერილი ელისთვინ უფრო სიმბოლო იყო. მინდა გითხრათ რომ სამივე ძალიან კარგები ხართ მაგრამ სამწუხაროდ ნიკუშა არ არსებობს. ალბათ არ იცოდით არაა.
მე გამიხარდა. ბედნიერი ვუსმენდი ანის.
-აუ ეს რა ტიპი ყოფილა რაა (ანი)