ჩემს შეყვარებულს ჩვენი მასწავლებელი შეუყვარდა

ისე ცუდად ვარ, სიკვდილს ვნატრობ. ხანდახან იმასაც ვფიქრობ, რომ თავი მოვიკლა, უბრალოდ ჩემი მშობლები მეცოდება, ისედაც გამწარებული არიან ჩემი ძმის გარდაცვალების გამო. ჩემი ძმა 3 წლის წინ ავარიაში დაიღუპა და ჩემმა მშობლებმა ძლივს გადაიტანეს. ამას თუ გადატანა ერქვა, იმიტომ, რომ დედა დღესაც ტირის. ხშირად უთქვამს, მე რომ არ ვყოლოდი, თავს მოიკლავდა. მეც ძალიან გამიჭირდა მის გარეშე, მაგრამ სკოლამ და მეგობრებმა გადამატანინეს ყველაფერი. ისინი სულ მხარში მედგნენ, მამხნევებდნენ და ყურადღებას არ მაკლებდნენ. ერთმა ჩემმა მეგობარმა, თიკომ, რომელიც სულ გრანდიოზულ დაბადების დღეებს იხდიდა, იმ წელს მოკრძალებული, ექვსბავშვიანი დაბადების დღე გადაიხადა, იმის გამო, რომ მეც წავსულიყავი და თავი კარგად მეგრძნო. თიკოსი უზომოდ მადლობელი ვიყავი მაშინაც და ახლაც ამისთვის. სწორედ თიკოს დაბადების დღეზე გავიცანი ზუკაც. ის წინა წლებშიც მინახავს მასთან(თიკოს მამის მეგობრის შვილია), მაგრამ მაშინ განსაკუთრებით დავუახლოვდი. ზუკაც იმ დღის მერე ხშირად მხვდებოდა ქუჩაში. ჯერ მეგონა, რომ შემთხვევით, თვითონაც ასე ამბობდა, მერე კი მითხრა, რომ ძალიან მოვწონდი და მე მელოდებოდა. ამ ამბავმა ძალიან შემაწუხა და თან გულში რაღაც გამინათა. შემაწუხა იმიტომ, რომ მრცხვენოდა, ჩემი ძმა რამდენიმე თვის მკვდარი იყო, მე კი სასიყვარულო თამაში დავიწყე. არ მინდოდა, ჩემს თავს გამოვტყდომოდი, რომ მეც ძალიან მომწონდა. თან მიხაროდა, ახლობლების ყურადღება არ მაკლდა, მაგრამ ჩემს ცხოვრებაში თითქოს რაღაც კარგი მოხდა. წელს ორივე აბიტურიენტები ვართ. ინგლისურშიც ერთ მასწავლებელთან ვემზადებით. ნათია ჩვენზე ოთხი წლით დიდია. ჩვენ მისი პირველი მოსწავლეები ვართ. მას ძალიან აქებდნენ და ასეც აღმოჩნდა, საოცრად განათლებული და ლამაზია. სწავლის გასაგრძელებლად უცხოეთშიც აპირებს წასვლას, მაგრამ ჩემი უბედურება ის არის, რომ ზუკას ნათია შეუყვარდა. ვხედავ, როგორ შესციცინებს თვალებში. მე კი ყურადღებასაც აღარ მაქცევს. ამ თემაზე არც ჩვენ და არც არავის არ ელაპარაკება და ეს უფრო მწყინს, არადა, პირველი კურსის მერე დაქორწინებას ვაპირებდით. ვიცოდი, მის მშობლებსაც მოვწონდი. ახლა აღარ ვიცი რა ვქნა, აღარც სწავლა მინდა და აღარც სიცოცხლე.