შემიყვარდა(6)
2 905 ნახვა
ეს დღეც გიჟობით დაიწყო,სოფოს ვთხოვე ყავის გაკეთება დიდი სიამოვნებით მითხრა რა გავიდა 5 წუთში მომართვა ,ინებე საყვარელო გემრიელად მიირთვი,რომ მოვსვი ლამის გული ამერია შაქრის მაგივრად მარილი ეყარა და კიდე რაღაც საზიზღრობები სოფის გავეკიდე ისე დარბოდა ვერაფრით დავიჭირე მერე ლაშაც მომეხმარა და დაიწყო სოფის წამება იმდენი ვუღუტუნეთ საწყალი სახეზე ფერები გადასდიოდა ხან წითლდებოდა ხან ლურჯდებოდა სიცილით ლამის მოვკალით,საჭმელი არაფერი იყო და მაღაზიასი ჩასვლაც გვეზარებოდა ბოლოს მაინც მე მომიწია ჩასვლა იმდენი იწუწუნეს,აუ მე თავი მტკივა,მე კიდე ხელი,კაითხო მე ცავალ ოღონ აქ არ დაიშალოთ და ბუზღუნით ვუთხარი და გარეთ გამოვედი,კარგი ამინდი იყო,მაგრამ ნუცას რომ შევხვდი ხალისი გამიქრა ყველაფრის
-ვა იკუშ როგორ ხარ საყვარელო?
-საყვარელოს ნუ მეძახი ახლა შენთვის არ მცალია,შემოვბრუნდი უნდა წამოვსულიყავი როცა ხელი მოკიდა მომაბრუნა და მაკოცა,მაშინ არ ვიცოდი სოფი ფანჯრიდან თუ იყურებოდა,მე სწრაფად მოვიცილე ნუცა და მაღაზიაში წავედი,რომ ამოვედი სოფი ხმას აღარ მცემდა ლაშა კი გიჟივიტ მომვარდა
-ბიჭო ეს რა ქენი?
-რაიყო რა ვქენი ამისთანა მაღაიზაში ვიყავი რა გჭირთ რა ეშმაკი გეტაკათ სოფის რა ჭირს?
-რა ჭირს?შენ სულ გაგიფრენია ამ ბოლო დროს,სენ რომ გახვედი ფანჯრიდან გამოგხედა და დაგინახა როოგრ კოცნიდი ნუცას ახლა კი ჯობია აუხსნა ყველაფერი,მე გავფითრდი აღარ ვიცოდი რა მექნა სოფისთან მივედი და ბოდიშები ვუხადე მაგრამ ის ზედაც არ მიყურებდა,ავუხსენი რომ ჩემი ბრალი არ იყო მაგრამ არ მიჯერებდა,ლაშა ერთი წამით წამოდი საქმე მაქ,ლაშა გარეთ გავიყვანე,
-გისმენ რა გინდა?
-რა და სოფის მიხედე რა და მეც მალე მოვალ
-სად მიდიხარ,ან რატო?
-რომ მოვალ დაინახავ რატოც ახლა კი შედი დაამშვიდე
ლაშა შინ სევიდა მეკი წავედი,სამკაულების მაღაზიები დავიარე და ერთი ძალიან ლამაზი სამკაული შევარჩიე გულის ფორმის ვერცხლისფერი თვლებით,პატარა ვარდების თაიგულიც მივაყოლე და სახლში ავედი,სოფის მივუახლოვდი დავუჩოქე და პატიება ვთხოვე თან თაიგული და ყელსაბამი გავუწოდე მან გამომართვა და გადამეხვია
-კარგი გაპატიებ ოღონდ დღეს არსად გაგიშვებ
-არც ვაპირებ ჩემო პრინცესა,შუბლზე ვაკოცე და ლაშასთან მივედი
-ჰა როგორია კაი გეგმა იყო?
-კი მაგრამ აქ მე აფერისტობას ვერ ვხედავდი შენ მართლა შეგიყვარდა ძმაო მაგრამ არ გინდა აღიარო
-შემიყვარდა არა ის კიდე
-რა აბა რა?ჰა ეჰ იკუშ იკუშ
-დამანებე ეხლა თავი რა და გირჩევნია მომეხმარო დღეს საჭმელს ჩვენ ვაკეთებთ
-და რას ?
-რას კიარა ვის
-რა?
-ხო სენ უნდა შეგდო რუმელში და შეგბრაწო,კაი რაიყო ვიხუმრე ეგეთი სახით ნუ მიყურებ თორე უკვე მეშინია,წამო ეხლა და ნახავ რასაც გავაკეთებთ
-ხო შენ უნდა შეგდო ღუმელში და შეგბრაწო,კაი რაიყო ვიხუმრე ეგეთი სახით ნუ მიყურებ თორე უკვე მეშინია,წამო ეხლა და ნახავ რასაც გავაკეთებთ
სამზარეულოში გამოცდილი მზარეულებივით ვტრიალებდით,გადავწყვიტეთ პიცა გაგვეკეთებინა,უგემრიელესი გამოგვივიდა სურნელი მთელ სახლსი ტრიალებდა,პიცით რომ წავიხემსეთ გარეთ გავედით სასეირნოთ,უეცრად ხმა მოგვესმა ვიღაც სოფის ეძახდა მივიხედეთ და ახალგაზრდა გოგონა დავინახეტ რომელიც ჩვენსკენ მოდიოდა,რომ მოგვიახლოვდა სოფის გადაეხვია,სოფი გაოცებული იყურებდა,უკაცრავად მაგრამ გიცნობტ?
-სოფ როგორ ხარ?მარი ვარ შენი მეგობარი სად დაიკარგე?სოფო ხმას არ იღებდა უბრალოდ გაოცებული იდგა და უცნობს შესცქეროდა
-დიდი ბოდიში გოგონა ალბათ გეშლებათ ჩავერთე მე
-არა რა მეშლება სოფი ვერ მცნობ?
-მაპატიეტ მაგრამ ვერა
-ხომ გითხრატ გასაგებათ ახლა კი გაგვატარეთ,ავნერვიულდი ვაითუ ამ გოგომ ყველაფერი გაახსენოს მეთქი შემეშინდა სოფის ხელი მოვკიდე და სწრაფად ავიყავნე სახლში
-იკა რა ხდება?რატო წამოვედით?
-არაფერი ძვირფასო ალბათ ვიგაცას მიგამსგავს
-მაგრამ სხელიც დაემთხვა და
-ეგ ხდება ხოლმე სოფი მარტო შენ ხომ არ გერქმევა და გავურიმე
-ისე მართალი ხარ და მანაც გამიღიმა,იკ რაღაც მინდა გითხრა
-მითხარი ძვირფასო ხო იცი უარს არაფერზე გეტყვი
-გახსოვს ნუცა?
-კი,ცოტა ავნერვიულდი
-ჩემი დეიდაშვილიაო რომ მითხარი მაგრამ არ მგონია დეიდაშვილებს ტუჩებსი კოცნიტ ესალმებოდნენ სინამდვილესი შენი ვინაა იკა სიმართლე მითხარი ტუ არ გინდა რომ გავბრაზდე
-კაი გეტყვი,სანამ შენ გაგიცნობდი ნუცა ჩემი შეყვარებული იყო როცა შენ შეგხვდი შემიყვარდი და ნუცასთან კავშირი გავწყვიტე მაგრამ მე მეგონა ასე,ის ისევ კუდსი დამზდევს,მას მე არ ვუყვარვარ მაგრამ რა უნდა აზზე არ ვარ ნუ სიანმდვილეში ვარ მაგრამ ამას სოფის ნაღდათ ვეღარ ვეტყოდი,
-კარგი საყვარელო გასაგებია,ისეთი სახე მიიღო მომინდა მასთან მივედი და კოცნა დავუწყე მაიკა გავიხადე მერე მანაც ხელში ავიყვანე და საწლოზე დავაწვინე,ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა გააზრებაც ვერ მოვასწარი მისი შეხება ძალიან მსიამოვნებდა ძალიან პატარა და ნაზი იყო ისეტი რომ მინდოდა ეს უსასრულოდ გაგრძელებულიყო,ცემთავს ვუთხარი შეგიყვარდა,შეგიყვარდა იკუშ და სიხარულისგან სახე გამებადრა სოფი კი მიყურებდა და იღიმოდა
-იკ
-ხო საყვარელო
-შვილი მინდა,ამის თქმაზე ცოტა ავნერვიულდი მაგრამ ვეცადე ეს არ შეემჩნია ამ დღის შემდეგ რომ დაორსულდეს არაა გასაკვირი ორი ერთდროულად რა ვქნა ეხლა ისევ ნუცა გამახსენდა და ნერვები უფრო მომეშალა
-მეც საყვარელო მისკენ გადავბრუნდი და შუბლზე ნაზად ვაკოცე,გაინაბა და თვალები დახუჭა,მე კი რა დამაძინებდა ვფიქრობდი ნუცაზე და მასზე,ნეტა მართლა ორსულადაა?აუ არ ვიცი მე ხომ თავს ვიცავდი არა ჩემგან არ იქნება ახლავე წავალ და ყველაფერს ვათქმევინებ,საწოლიდან წამოვდექი ისე რომ სოფის არ გაღვიძებოდა ჩავიცვი და ბარში ნუცასთან წავედი,ლაშაც იქ დამხვდა რაც ძალიან გამიკვირდა რადგან ლაშა უჩემოდ არსად დადიოდა,რომ დამინახა გაფითრდა ხმას ვეღარ იღებდა
-ლაშ რა გჭირს ოე აქ ხარ?
ცოტა გამოფხიზლდა
-აა კი აქ ვარ მოიცა შენ აქ რა გინდა>?
-როგორ ტუ რა მინდა ნუცას სანახავად შემოვედი
-ააა,და სახე დაემანჭა,აი ნუცაც მოვიდა
-რა ხდება იკუშ?ხელი მკლავში მოვკიდე და გარეთ გამოვიყვანე
-რა გჭირს მხეცო მეტკინა
-დროზე სიმართლე მითხარი ბავშვი ჩემია ტუ არა?
-შენია იდიოტო შ..... ლაშა გამოვიდა და გააწყვეტინა
-იკა რაღაც მინდა გითხრა და იმედია მაპატიებ
-მითხარი აბა გისმენ
-ეს ბავშვი ჩემია,მეც ახლა გავიგე ბარსი რომ მოვედი ნუცამ მითხრა ამიტომ იმ კვირასი ცოლად მომყავს შენ თუ წინააღმდეგი არ ხარ
-არა მაგრამ ნუცამ უნდა ამიხსნას რატომ მოიტყუა
-მინდოდა და მოგატყუე რა შენი საქმეა?რაიყო შეგეშინდა ცოლის>?
-შენ ეგ საიდან იცი?და ლაშას შევხედე
-ბოდიში ზმაო მაგრამ რომ ვუთხარი ცოლი ყავს მეთქი მერე გამომიტყდა რომ ბავშვი ჩემი იყო
-კარგით აღარ მინდა ამაზე ლაპარაკი ყველაფერი წარსულში დარჩეს,რაც შეეხება თქვენს ქორწილს მე არ ვარ წინააღმდეგი თუ გინდა მეჯვარე მე ვიქნები და ნაძალადევად გავუღიმე,გულის სიღრმესი მაინც რაღაც მღრღნიდა
-კაი ძმაო გადაწყვეტილია შენ იქნები ჩემი მეჯვარე და ხელი მხარზე გადამხვია
-წამოდით ჩემთან ავღნიშნოთ თან ნუცას ჩემს ცოლს გავაცნობ
-კარგი,დამთანხმდნენ ორივე და სახლში წავედით
გაგრძელება იქნება
-ვა იკუშ როგორ ხარ საყვარელო?
-საყვარელოს ნუ მეძახი ახლა შენთვის არ მცალია,შემოვბრუნდი უნდა წამოვსულიყავი როცა ხელი მოკიდა მომაბრუნა და მაკოცა,მაშინ არ ვიცოდი სოფი ფანჯრიდან თუ იყურებოდა,მე სწრაფად მოვიცილე ნუცა და მაღაზიაში წავედი,რომ ამოვედი სოფი ხმას აღარ მცემდა ლაშა კი გიჟივიტ მომვარდა
-ბიჭო ეს რა ქენი?
-რაიყო რა ვქენი ამისთანა მაღაიზაში ვიყავი რა გჭირთ რა ეშმაკი გეტაკათ სოფის რა ჭირს?
-რა ჭირს?შენ სულ გაგიფრენია ამ ბოლო დროს,სენ რომ გახვედი ფანჯრიდან გამოგხედა და დაგინახა როოგრ კოცნიდი ნუცას ახლა კი ჯობია აუხსნა ყველაფერი,მე გავფითრდი აღარ ვიცოდი რა მექნა სოფისთან მივედი და ბოდიშები ვუხადე მაგრამ ის ზედაც არ მიყურებდა,ავუხსენი რომ ჩემი ბრალი არ იყო მაგრამ არ მიჯერებდა,ლაშა ერთი წამით წამოდი საქმე მაქ,ლაშა გარეთ გავიყვანე,
-გისმენ რა გინდა?
-რა და სოფის მიხედე რა და მეც მალე მოვალ
-სად მიდიხარ,ან რატო?
-რომ მოვალ დაინახავ რატოც ახლა კი შედი დაამშვიდე
ლაშა შინ სევიდა მეკი წავედი,სამკაულების მაღაზიები დავიარე და ერთი ძალიან ლამაზი სამკაული შევარჩიე გულის ფორმის ვერცხლისფერი თვლებით,პატარა ვარდების თაიგულიც მივაყოლე და სახლში ავედი,სოფის მივუახლოვდი დავუჩოქე და პატიება ვთხოვე თან თაიგული და ყელსაბამი გავუწოდე მან გამომართვა და გადამეხვია
-კარგი გაპატიებ ოღონდ დღეს არსად გაგიშვებ
-არც ვაპირებ ჩემო პრინცესა,შუბლზე ვაკოცე და ლაშასთან მივედი
-ჰა როგორია კაი გეგმა იყო?
-კი მაგრამ აქ მე აფერისტობას ვერ ვხედავდი შენ მართლა შეგიყვარდა ძმაო მაგრამ არ გინდა აღიარო
-შემიყვარდა არა ის კიდე
-რა აბა რა?ჰა ეჰ იკუშ იკუშ
-დამანებე ეხლა თავი რა და გირჩევნია მომეხმარო დღეს საჭმელს ჩვენ ვაკეთებთ
-და რას ?
-რას კიარა ვის
-რა?
-ხო სენ უნდა შეგდო რუმელში და შეგბრაწო,კაი რაიყო ვიხუმრე ეგეთი სახით ნუ მიყურებ თორე უკვე მეშინია,წამო ეხლა და ნახავ რასაც გავაკეთებთ
-ხო შენ უნდა შეგდო ღუმელში და შეგბრაწო,კაი რაიყო ვიხუმრე ეგეთი სახით ნუ მიყურებ თორე უკვე მეშინია,წამო ეხლა და ნახავ რასაც გავაკეთებთ
სამზარეულოში გამოცდილი მზარეულებივით ვტრიალებდით,გადავწყვიტეთ პიცა გაგვეკეთებინა,უგემრიელესი გამოგვივიდა სურნელი მთელ სახლსი ტრიალებდა,პიცით რომ წავიხემსეთ გარეთ გავედით სასეირნოთ,უეცრად ხმა მოგვესმა ვიღაც სოფის ეძახდა მივიხედეთ და ახალგაზრდა გოგონა დავინახეტ რომელიც ჩვენსკენ მოდიოდა,რომ მოგვიახლოვდა სოფის გადაეხვია,სოფი გაოცებული იყურებდა,უკაცრავად მაგრამ გიცნობტ?
-სოფ როგორ ხარ?მარი ვარ შენი მეგობარი სად დაიკარგე?სოფო ხმას არ იღებდა უბრალოდ გაოცებული იდგა და უცნობს შესცქეროდა
-დიდი ბოდიში გოგონა ალბათ გეშლებათ ჩავერთე მე
-არა რა მეშლება სოფი ვერ მცნობ?
-მაპატიეტ მაგრამ ვერა
-ხომ გითხრატ გასაგებათ ახლა კი გაგვატარეთ,ავნერვიულდი ვაითუ ამ გოგომ ყველაფერი გაახსენოს მეთქი შემეშინდა სოფის ხელი მოვკიდე და სწრაფად ავიყავნე სახლში
-იკა რა ხდება?რატო წამოვედით?
-არაფერი ძვირფასო ალბათ ვიგაცას მიგამსგავს
-მაგრამ სხელიც დაემთხვა და
-ეგ ხდება ხოლმე სოფი მარტო შენ ხომ არ გერქმევა და გავურიმე
-ისე მართალი ხარ და მანაც გამიღიმა,იკ რაღაც მინდა გითხრა
-მითხარი ძვირფასო ხო იცი უარს არაფერზე გეტყვი
-გახსოვს ნუცა?
-კი,ცოტა ავნერვიულდი
-ჩემი დეიდაშვილიაო რომ მითხარი მაგრამ არ მგონია დეიდაშვილებს ტუჩებსი კოცნიტ ესალმებოდნენ სინამდვილესი შენი ვინაა იკა სიმართლე მითხარი ტუ არ გინდა რომ გავბრაზდე
-კაი გეტყვი,სანამ შენ გაგიცნობდი ნუცა ჩემი შეყვარებული იყო როცა შენ შეგხვდი შემიყვარდი და ნუცასთან კავშირი გავწყვიტე მაგრამ მე მეგონა ასე,ის ისევ კუდსი დამზდევს,მას მე არ ვუყვარვარ მაგრამ რა უნდა აზზე არ ვარ ნუ სიანმდვილეში ვარ მაგრამ ამას სოფის ნაღდათ ვეღარ ვეტყოდი,
-კარგი საყვარელო გასაგებია,ისეთი სახე მიიღო მომინდა მასთან მივედი და კოცნა დავუწყე მაიკა გავიხადე მერე მანაც ხელში ავიყვანე და საწლოზე დავაწვინე,ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა გააზრებაც ვერ მოვასწარი მისი შეხება ძალიან მსიამოვნებდა ძალიან პატარა და ნაზი იყო ისეტი რომ მინდოდა ეს უსასრულოდ გაგრძელებულიყო,ცემთავს ვუთხარი შეგიყვარდა,შეგიყვარდა იკუშ და სიხარულისგან სახე გამებადრა სოფი კი მიყურებდა და იღიმოდა
-იკ
-ხო საყვარელო
-შვილი მინდა,ამის თქმაზე ცოტა ავნერვიულდი მაგრამ ვეცადე ეს არ შეემჩნია ამ დღის შემდეგ რომ დაორსულდეს არაა გასაკვირი ორი ერთდროულად რა ვქნა ეხლა ისევ ნუცა გამახსენდა და ნერვები უფრო მომეშალა
-მეც საყვარელო მისკენ გადავბრუნდი და შუბლზე ნაზად ვაკოცე,გაინაბა და თვალები დახუჭა,მე კი რა დამაძინებდა ვფიქრობდი ნუცაზე და მასზე,ნეტა მართლა ორსულადაა?აუ არ ვიცი მე ხომ თავს ვიცავდი არა ჩემგან არ იქნება ახლავე წავალ და ყველაფერს ვათქმევინებ,საწოლიდან წამოვდექი ისე რომ სოფის არ გაღვიძებოდა ჩავიცვი და ბარში ნუცასთან წავედი,ლაშაც იქ დამხვდა რაც ძალიან გამიკვირდა რადგან ლაშა უჩემოდ არსად დადიოდა,რომ დამინახა გაფითრდა ხმას ვეღარ იღებდა
-ლაშ რა გჭირს ოე აქ ხარ?
ცოტა გამოფხიზლდა
-აა კი აქ ვარ მოიცა შენ აქ რა გინდა>?
-როგორ ტუ რა მინდა ნუცას სანახავად შემოვედი
-ააა,და სახე დაემანჭა,აი ნუცაც მოვიდა
-რა ხდება იკუშ?ხელი მკლავში მოვკიდე და გარეთ გამოვიყვანე
-რა გჭირს მხეცო მეტკინა
-დროზე სიმართლე მითხარი ბავშვი ჩემია ტუ არა?
-შენია იდიოტო შ..... ლაშა გამოვიდა და გააწყვეტინა
-იკა რაღაც მინდა გითხრა და იმედია მაპატიებ
-მითხარი აბა გისმენ
-ეს ბავშვი ჩემია,მეც ახლა გავიგე ბარსი რომ მოვედი ნუცამ მითხრა ამიტომ იმ კვირასი ცოლად მომყავს შენ თუ წინააღმდეგი არ ხარ
-არა მაგრამ ნუცამ უნდა ამიხსნას რატომ მოიტყუა
-მინდოდა და მოგატყუე რა შენი საქმეა?რაიყო შეგეშინდა ცოლის>?
-შენ ეგ საიდან იცი?და ლაშას შევხედე
-ბოდიში ზმაო მაგრამ რომ ვუთხარი ცოლი ყავს მეთქი მერე გამომიტყდა რომ ბავშვი ჩემი იყო
-კარგით აღარ მინდა ამაზე ლაპარაკი ყველაფერი წარსულში დარჩეს,რაც შეეხება თქვენს ქორწილს მე არ ვარ წინააღმდეგი თუ გინდა მეჯვარე მე ვიქნები და ნაძალადევად გავუღიმე,გულის სიღრმესი მაინც რაღაც მღრღნიდა
-კაი ძმაო გადაწყვეტილია შენ იქნები ჩემი მეჯვარე და ხელი მხარზე გადამხვია
-წამოდით ჩემთან ავღნიშნოთ თან ნუცას ჩემს ცოლს გავაცნობ
-კარგი,დამთანხმდნენ ორივე და სახლში წავედით
გაგრძელება იქნება
