შემიყვარდა (9 დასასრული )
2 625 ნახვა
როგორც კი ავდექი ეგრევე წავედი სოფის სანახავდ რომ ყველაფერი გაგვერკვია ეს უკვე ცანცარი იყო,თან თაიგული და საქორწილო ბეჭედი წავიღე რა იცი იქნებ აზრი შეიცვალა,კარი რომ გამიღო მის წინ დავიჩოქე.
-სოფ გემუდარები მაპატიე და ცოლად გამომყევი,ჯიბიდან ბეჭედი ამოვიღე და გავუწოდე
-არ ვიცი რა გითხრა იკა, მიყვარხარ მაგრამ
-რა მაგრამ სოფი გთხოვ მითხარი რომ თანახმა ხარ,და თუ არას მეტყვი სამუდამოდ დაგანებებ თავს
-მიყვარხარ და ძალიან მინდა რომ გაპატიო და ცრემლები წამოუვიდა
-გთხოვ ნუ ტირი უბრალოდ მითხარი თანახმა ხარ თუ არა
-არა რომ გითხრა დაგგკარგავ მე კი ეს არ მინდა,ამიტომ გპატიობ დე თანახმა ვარ
-რა მართლა?სიხარულისგან მეცხრე ცაზე ვიყავი ხელსი ამიყვანე და დავატრიალე ამ ქვეყნად ჩემზე ბედნიერი არავინ იყო
-წამო დედაჩემი უნდა გაგაცნო
-კარგი.
დედაჩემს ძალიან გაუხარდა ჩვენი დანახვა უბედნიერესი იყო,შემდეგ სამივე ერთად წავედით სოფისთან დედაჩემმა და დედამისმა ერთმანეთი გაიცნეს და ყველაფერი მშვენივრად იყო სოფის მამაც არ იყო წინააღმდეგი და დაინიშნა ქორწილის თარიღი,ლაშამ და ნუცამ რომ გაიგეს ეს ამბავი ყოველდღე გვაკითხავდნენ და ათას საჩუქრებს გვჩუქნიდენ ჩვენ და ჩვენს პატარას რომელიც სულ მალე მოევლინება ქვეყანას.ცემი პატარა ბიჭი ასე ვეძახდი ხოლმე მაგრამ სოფი მიბრაზდებოდა ბიჭი კიარა გოგოა
არა ბიჭიაა
-არა გოგოა
-არა ბიჭია
ასე ვკინკლაობდით სანამ სქესი არ დავადგინეთ ლაშა და ნუცა დაგვცინოდნენე ნეტავ როდის უნდა გაიზარდოთო თვითონ კიდე ისეთ უაზრობაზე კამათობდენ გავგიჟდი ნუცაც დღეღეზე ელოდებოდა პატარას,ამ ბოლო დროს ძალიან გაღორდნენე სოფი და ნუცა სულ ჭამენ და ჭამენ ერთხელ ნუცას და ლაშას ამაზე მოუვიდათ ჩხუბი,ორი კორონა იყიდეს და ორივეს შეჭმას ნუცა აპირებდა მაგრამ ლაშამ მეც მინდაო და დაიწყეს უაზრო ცანცარი,მოკლედ ქუცუნებივით გვყავდნენე რასაც დაინახავდნენე მახაზიასი ყველაფერი უნდოდათ სოფის განსაკუთრებით ტკბილი უნდებოდა,მუცლით ისეთი საყვარელი იყო წარამარა ვეხუტებოდი მას და მუცელზე ვეფერებოდი ჩემს პატარა კაცუნას,ყოველდღე ვუსმენდი მის გულისცემას სოფი 4_ე თვეში იყო რომ დავქორწილდით ეს დღე უმშვენიერესი იყო ბევრი სტუმრები არ გვყავდა,მოკრაძალებული ქორწილი გვქქონდა,ყველაფერმა მშვენივრად ჩაიარა მაგრამ ბოლოს ნუცას მუცელ ატკივდა და საავადმყოფოში გავაქცუნეთ,3 საათიანი ლოდინის შემდეგ ექიმი გაოდის და ლაშას ულოცავს
-გოგო შეგეძინათ გოგო,და გახარებული ლაშა ექიმს ეხუტება მერე ყველა ერთად ვზეიმობთ გიჟებივით დავხტივართ საავადმყოფოში და ვყვირივართ გოგოა გოგო მერე საჩუქრებზე წავედით მაღზიებში,ვიყიდეთ ორი დიდი გული წარწერით მიყვარხარ შოკოლადები ათასნაირი სათმაშოები და მოსართავები,რომ მივედით უკვე გვიანი იყო და აღარ უშვებდნენე მნახველებს მაგრამ ჩვენ ხომ გიჟები ვიყავით ისე გავძვერით ვერავინშეგვამჩნია და მზინარე ნუცასთან ჩუმად შევედით,იქაურობა ლამაზად მოვრთეთ ბუშტები აქეთ იქით დავაწყეთ შოკოლადები გვერდით მივუწყეთ და გამოვედით კმაყოფილი სახეებით მაგრამ დაცვამ დაგვინახა და ისეთები გამოვრბოდით რომ არ გამეჩერებინა ლაშა ალბათ კარებს შეასკდებოდა რადგან კარები უფარეული იყო და ვერ გაარჩია ღია იყო თუ დახურული,სამშვიდობოს ვართ შევძახეთ ერთხმად და ერთმანეთს გადავეხვიეთ,მაგრამ სოფი შემეცოდა თან მომენატრა მანქანაში დავტოვეთ რომ რამე არ მოსვლოდა მაინც ისიც ორსულად იყო და ვუფრთხილდებოდი ჩემს ანგელოზებს.
მეორე დღეს ნუცას სანახავად წავედით,ჯერ კიდევ ეძინა მანამ ლაშამ პატარა ნახა მას ბარბარე დაარქვეს,ნუცამ რომ გაახილა თვალები ყველა იქ ვიყავით ჩვენი სურპრიზით კმაყოფილი იყო.
გავიდა რამდენიმე თვე და სოფი მუცლის ტკივილით საავადმყოფოში წავიყვანეთ,რამდენიმე საათიანი ლოდისნის შემდეგ ექიმი გამოვიდა და მითხრა რომ ბიჭი შემეძინა რამაც ძალიან გამახარა მაგრამ მალევე დავმწუხრდი,სოფის მდგომარეობა მძიმე იყო და იმედი არ იყო გადარჩენის ეს რომ გავიგე ენა ჩამივარდა ხმას ვეღარ ვიხებდი,დედა და ლაშა მაწყნარებდენ მაგარმ ეს არ მშველოდა მუხლებზე დავემხე და ღმერთს მისი გადარჩენა ვთხოვე,ძალა გამომეცალა ყველაფერმა აზრი დაკარგა,დედა მეხუტებოდა და მამხნევებდა
-ნუ გეშინია კარგად იქნება
-არ მინდა რომ წავიდეს,მე უფლებას არ მივცემ წავიდეს
-დაწყნარდი ძმაო გადარჩება და ყველაფერი კარგად იქნება გთხოვ დამშვიდდი
-ვერ ვმშვიდდები ლაშა და რა ვქნა სოფი კვდება და როგორ მთხოვ დამშვიდებას,მისი ნახვა მინდა ექიმი სადაა,ექიმი რომ დავინახე მასთან მივარდი და ვთხოვე სოფის პალატაში შესვლა.
რომ დავინახე ლამის იქვე ჩავიკეცე ფერი აღარ ედო უგონოდ იყო აპარატზე შეერთებული ,ცრემლები მდინარესავით მოედინებოდნენე სიცოცხლე მძულდა მისი შემყურე მის ახლოს დავიჩოქე ხელი დავადე და ლოცვა დავიწყე ღმერთს მის გადარჩენას ვევედრებოდი,თავი დავადე და ჩამეძინა.ნახევარ საათსი ვიგრძენი ხელზე ვიღაც მიჭერდა,თვალები რომ გავახილე დავინახე სოფი როგორ მებღაუჭებოდა მან თვალები გაახილა სიხარულისგან არ ვიცოდი რა მექნა,ექიმო ჩქარა მოდით მან თვალები გაახილა,სწრაფად შემოვიდდნენ და სოფი გასინჯეს მე კი მთხოვეს პალატა დამეტოვებინა,ლაშა და დედა გაოცებული სახეებით მიყურებდნენე მათთან მივედი და ვუთხარი რომ სოფიმ ხელი მოკიდა და თვალები გაახილა რამაც ძალიან გაახარა,უზომოდ ბედნიერი ვიყავი,ექიმი რომ გამოვიდა უფრო ბედნიერი რადგან სოფი მალე გამოჯამრთელდებოდა.
2 კვირის შემდეგ,როგორც იქნა ჩემი ანგელოზი გამოწერეს და სახლში მივდივართ,ამის აღსანიშნად წვეულება გავმართეთ, პატარას გაბრიელი დავარქვით, დედასავით წაბლისფერ თმიანი და ჩემსავით მწვანე თვალებააა ისეთი საყვარელი რომ შეჭმა მინდება.
2 წლის შემდეგ,მე და ლაშას ბარბარე და გაბრიელი ბაღში მიგვყავს სახლში კი ორი ორსული გველოდება სოფი და ნუცა უკვე მეორეს ელოდებიან და ისევ ბურთები არიან და ახლა უკვე მჟავე მწარეს გვთხოვენ მოკლედ მე დ ალაშა საშინლად კარგ მდგომარეობაში ვართ.
დასასრული
მიყვარს როცა ყველაფერი გარგად მტავრდება. თქვენ რას იტყვით?
-სოფ გემუდარები მაპატიე და ცოლად გამომყევი,ჯიბიდან ბეჭედი ამოვიღე და გავუწოდე
-არ ვიცი რა გითხრა იკა, მიყვარხარ მაგრამ
-რა მაგრამ სოფი გთხოვ მითხარი რომ თანახმა ხარ,და თუ არას მეტყვი სამუდამოდ დაგანებებ თავს
-მიყვარხარ და ძალიან მინდა რომ გაპატიო და ცრემლები წამოუვიდა
-გთხოვ ნუ ტირი უბრალოდ მითხარი თანახმა ხარ თუ არა
-არა რომ გითხრა დაგგკარგავ მე კი ეს არ მინდა,ამიტომ გპატიობ დე თანახმა ვარ
-რა მართლა?სიხარულისგან მეცხრე ცაზე ვიყავი ხელსი ამიყვანე და დავატრიალე ამ ქვეყნად ჩემზე ბედნიერი არავინ იყო
-წამო დედაჩემი უნდა გაგაცნო
-კარგი.
დედაჩემს ძალიან გაუხარდა ჩვენი დანახვა უბედნიერესი იყო,შემდეგ სამივე ერთად წავედით სოფისთან დედაჩემმა და დედამისმა ერთმანეთი გაიცნეს და ყველაფერი მშვენივრად იყო სოფის მამაც არ იყო წინააღმდეგი და დაინიშნა ქორწილის თარიღი,ლაშამ და ნუცამ რომ გაიგეს ეს ამბავი ყოველდღე გვაკითხავდნენ და ათას საჩუქრებს გვჩუქნიდენ ჩვენ და ჩვენს პატარას რომელიც სულ მალე მოევლინება ქვეყანას.ცემი პატარა ბიჭი ასე ვეძახდი ხოლმე მაგრამ სოფი მიბრაზდებოდა ბიჭი კიარა გოგოა
არა ბიჭიაა
-არა გოგოა
-არა ბიჭია
ასე ვკინკლაობდით სანამ სქესი არ დავადგინეთ ლაშა და ნუცა დაგვცინოდნენე ნეტავ როდის უნდა გაიზარდოთო თვითონ კიდე ისეთ უაზრობაზე კამათობდენ გავგიჟდი ნუცაც დღეღეზე ელოდებოდა პატარას,ამ ბოლო დროს ძალიან გაღორდნენე სოფი და ნუცა სულ ჭამენ და ჭამენ ერთხელ ნუცას და ლაშას ამაზე მოუვიდათ ჩხუბი,ორი კორონა იყიდეს და ორივეს შეჭმას ნუცა აპირებდა მაგრამ ლაშამ მეც მინდაო და დაიწყეს უაზრო ცანცარი,მოკლედ ქუცუნებივით გვყავდნენე რასაც დაინახავდნენე მახაზიასი ყველაფერი უნდოდათ სოფის განსაკუთრებით ტკბილი უნდებოდა,მუცლით ისეთი საყვარელი იყო წარამარა ვეხუტებოდი მას და მუცელზე ვეფერებოდი ჩემს პატარა კაცუნას,ყოველდღე ვუსმენდი მის გულისცემას სოფი 4_ე თვეში იყო რომ დავქორწილდით ეს დღე უმშვენიერესი იყო ბევრი სტუმრები არ გვყავდა,მოკრაძალებული ქორწილი გვქქონდა,ყველაფერმა მშვენივრად ჩაიარა მაგრამ ბოლოს ნუცას მუცელ ატკივდა და საავადმყოფოში გავაქცუნეთ,3 საათიანი ლოდინის შემდეგ ექიმი გაოდის და ლაშას ულოცავს
-გოგო შეგეძინათ გოგო,და გახარებული ლაშა ექიმს ეხუტება მერე ყველა ერთად ვზეიმობთ გიჟებივით დავხტივართ საავადმყოფოში და ვყვირივართ გოგოა გოგო მერე საჩუქრებზე წავედით მაღზიებში,ვიყიდეთ ორი დიდი გული წარწერით მიყვარხარ შოკოლადები ათასნაირი სათმაშოები და მოსართავები,რომ მივედით უკვე გვიანი იყო და აღარ უშვებდნენე მნახველებს მაგრამ ჩვენ ხომ გიჟები ვიყავით ისე გავძვერით ვერავინშეგვამჩნია და მზინარე ნუცასთან ჩუმად შევედით,იქაურობა ლამაზად მოვრთეთ ბუშტები აქეთ იქით დავაწყეთ შოკოლადები გვერდით მივუწყეთ და გამოვედით კმაყოფილი სახეებით მაგრამ დაცვამ დაგვინახა და ისეთები გამოვრბოდით რომ არ გამეჩერებინა ლაშა ალბათ კარებს შეასკდებოდა რადგან კარები უფარეული იყო და ვერ გაარჩია ღია იყო თუ დახურული,სამშვიდობოს ვართ შევძახეთ ერთხმად და ერთმანეთს გადავეხვიეთ,მაგრამ სოფი შემეცოდა თან მომენატრა მანქანაში დავტოვეთ რომ რამე არ მოსვლოდა მაინც ისიც ორსულად იყო და ვუფრთხილდებოდი ჩემს ანგელოზებს.
მეორე დღეს ნუცას სანახავად წავედით,ჯერ კიდევ ეძინა მანამ ლაშამ პატარა ნახა მას ბარბარე დაარქვეს,ნუცამ რომ გაახილა თვალები ყველა იქ ვიყავით ჩვენი სურპრიზით კმაყოფილი იყო.
გავიდა რამდენიმე თვე და სოფი მუცლის ტკივილით საავადმყოფოში წავიყვანეთ,რამდენიმე საათიანი ლოდისნის შემდეგ ექიმი გამოვიდა და მითხრა რომ ბიჭი შემეძინა რამაც ძალიან გამახარა მაგრამ მალევე დავმწუხრდი,სოფის მდგომარეობა მძიმე იყო და იმედი არ იყო გადარჩენის ეს რომ გავიგე ენა ჩამივარდა ხმას ვეღარ ვიხებდი,დედა და ლაშა მაწყნარებდენ მაგარმ ეს არ მშველოდა მუხლებზე დავემხე და ღმერთს მისი გადარჩენა ვთხოვე,ძალა გამომეცალა ყველაფერმა აზრი დაკარგა,დედა მეხუტებოდა და მამხნევებდა
-ნუ გეშინია კარგად იქნება
-არ მინდა რომ წავიდეს,მე უფლებას არ მივცემ წავიდეს
-დაწყნარდი ძმაო გადარჩება და ყველაფერი კარგად იქნება გთხოვ დამშვიდდი
-ვერ ვმშვიდდები ლაშა და რა ვქნა სოფი კვდება და როგორ მთხოვ დამშვიდებას,მისი ნახვა მინდა ექიმი სადაა,ექიმი რომ დავინახე მასთან მივარდი და ვთხოვე სოფის პალატაში შესვლა.
რომ დავინახე ლამის იქვე ჩავიკეცე ფერი აღარ ედო უგონოდ იყო აპარატზე შეერთებული ,ცრემლები მდინარესავით მოედინებოდნენე სიცოცხლე მძულდა მისი შემყურე მის ახლოს დავიჩოქე ხელი დავადე და ლოცვა დავიწყე ღმერთს მის გადარჩენას ვევედრებოდი,თავი დავადე და ჩამეძინა.ნახევარ საათსი ვიგრძენი ხელზე ვიღაც მიჭერდა,თვალები რომ გავახილე დავინახე სოფი როგორ მებღაუჭებოდა მან თვალები გაახილა სიხარულისგან არ ვიცოდი რა მექნა,ექიმო ჩქარა მოდით მან თვალები გაახილა,სწრაფად შემოვიდდნენ და სოფი გასინჯეს მე კი მთხოვეს პალატა დამეტოვებინა,ლაშა და დედა გაოცებული სახეებით მიყურებდნენე მათთან მივედი და ვუთხარი რომ სოფიმ ხელი მოკიდა და თვალები გაახილა რამაც ძალიან გაახარა,უზომოდ ბედნიერი ვიყავი,ექიმი რომ გამოვიდა უფრო ბედნიერი რადგან სოფი მალე გამოჯამრთელდებოდა.
2 კვირის შემდეგ,როგორც იქნა ჩემი ანგელოზი გამოწერეს და სახლში მივდივართ,ამის აღსანიშნად წვეულება გავმართეთ, პატარას გაბრიელი დავარქვით, დედასავით წაბლისფერ თმიანი და ჩემსავით მწვანე თვალებააა ისეთი საყვარელი რომ შეჭმა მინდება.
2 წლის შემდეგ,მე და ლაშას ბარბარე და გაბრიელი ბაღში მიგვყავს სახლში კი ორი ორსული გველოდება სოფი და ნუცა უკვე მეორეს ელოდებიან და ისევ ბურთები არიან და ახლა უკვე მჟავე მწარეს გვთხოვენ მოკლედ მე დ ალაშა საშინლად კარგ მდგომარეობაში ვართ.
დასასრული
მიყვარს როცა ყველაფერი გარგად მტავრდება. თქვენ რას იტყვით?
