საიდან დაიწყო ყველაფერი??–ძალადობიდან.. (თავი 1)
5 226 ნახვა
გამარჯობათ მე თათია ნიკოლეიშვილი ვარ, 24 წლის, რამოდენიმე წლის წინ საშინელი რამ შემემთხვა, ამიტომაც გადავწყვიტე ადგილმდებარეობა შემეცვალა, ერთ დღს გვიან ვბრუნდებოდი სახლში უკვე კორპუსთან ვიყავი როცა 6 ბიჭი ჩევამჩნიე მორიდებით შევხედე და გზა უნდა გამეგრძელებინა,
–ეი ლმაზო საით მიდიხაარ?–მითხრა ერთმა მე შევხედე და გზა გავაგრძელე არაფერი მითქვამს.
–მოდი რა გავერთოთ,–მეორე მომიახლოვდა, არყის სუნი ასდიოდა 6–ვე გალეშილი მთვრალები იყვნენ,
–თავი დამანებეთ–წინ გავიწიე მაგრამ უკნიდან რაღაც მომხვდა და გონება დავკარგე როცა დიდმა ტკივილმა გამომაფხიზლა მათ სახეებს ბუნდოვნად ვხედავდი და მათი ხმაც საშინლად ჩამესმოდა, ერთი ხელებს მიჭერდა ერთ ფეხებს, ნუ არ მინდა ამის გახსენება ისეთი დიდი ტკივილი ვიგრძენი რო გული წამივიდა გონს რო მოვედი ჩემი კორპუსის პადვალში ვეგდე ტანსაცმელი შემოხეული მუცლის ქვემოთ სისხლიანი მქონდა, მუხლებიც,სახე მეწვოდა, თავი ძლივს ავწიე,გარშემო ჩემი ტანსაცმლის ნაფლეთბი ვიპოვე,წამოვდექი რის ვაი ვაგლახით და სახლში ფრთხილად ავედი თან ვლოცულობდი რო არავის დავენახე, სახლის კარები შევაღე და იქვე ჩავიკეცე, იმდენად სუსტად ვიყავი ფეხებს ვეღარ ვგრძნობდი ის უფრო საშინლად მხდიდა რო 6–მა არაკაცმა მიხმარა,მერე ძლა მოვიკრიბე და წამოვდექი სააბაზანოში შევარდი და სარკეში რო ჩავიხედე ნანახმა შემძრა, მთლი სახე დასისხლიანებული ის არ იკმარეს რო გამაუპატიურეს და მცემეს კიდევ ტირილი დავიწყე,ცხელ წყალში ჩავწექი და თვალები დავხუჭე ის ის საშინელი მომენტი დამიდგა თვალწინ , და წამოვხტი უკვე ავქვითინდი, ასე ყყოველ დღე ვიტანჯები იმ ამბის მერე, სამი წელია მამაკაცს არ გავკარებულვარ არავინ მომკარებია, ვინმე ხელს რო მადეს პანიკასი ვარდები.ეხლა ახალ სახლში გადავედი ტაქსი სადარაზოსთან გაჩერდა იქ კი რამოდენიმე ახალგაზრდა იდგა უკვე დაბინდებული იყო, ჩემი ჩემოდანი გადმოიგო მძღოლმა ფული გადავუხადე და კიბეებზე ასვლა ვცადე, ჩემოდანი ორ საფეხურზე ძლივს ავიტანე..
–უკაცრავად დაგეხმარეით,–ახალგაზრდა მამაკაცის ხმა მომესმა რომელიც ჩემ ხელს შეეხო,მე წამოვიყვირე'–არ მომეკარო
–კი მაგრამ მე ხო დახმარება მინდოდა..?–გაიკვირვა..
–არ მინდა შენი დახმარება მეთვითონ მოვახერხებ..
–რატო ამბობ უარს დახმარებაზე..
–დავაი რაააა..–დავუყვირე და ჯაჯგური დავუწყე ჩემოდანს.მან გამომართვა და აიტანა..
–ეეი სად მიგაქვს დადე დროზე მეც ავყევი..
–მესამეზე ხო??
–ხოო.საიდან იცი რო აქ ვცხოვრობ.
–ამის მოპირდაპირედ მე ვცხოვრობ ხოლო შუაში ვიგაც ბებერი...
–კაი მადლობა..–ცივად ვუთხარი
–არაფრის,–კიბეებზე დაეშვა..
–ეი ლმაზო საით მიდიხაარ?–მითხრა ერთმა მე შევხედე და გზა გავაგრძელე არაფერი მითქვამს.
–მოდი რა გავერთოთ,–მეორე მომიახლოვდა, არყის სუნი ასდიოდა 6–ვე გალეშილი მთვრალები იყვნენ,
–თავი დამანებეთ–წინ გავიწიე მაგრამ უკნიდან რაღაც მომხვდა და გონება დავკარგე როცა დიდმა ტკივილმა გამომაფხიზლა მათ სახეებს ბუნდოვნად ვხედავდი და მათი ხმაც საშინლად ჩამესმოდა, ერთი ხელებს მიჭერდა ერთ ფეხებს, ნუ არ მინდა ამის გახსენება ისეთი დიდი ტკივილი ვიგრძენი რო გული წამივიდა გონს რო მოვედი ჩემი კორპუსის პადვალში ვეგდე ტანსაცმელი შემოხეული მუცლის ქვემოთ სისხლიანი მქონდა, მუხლებიც,სახე მეწვოდა, თავი ძლივს ავწიე,გარშემო ჩემი ტანსაცმლის ნაფლეთბი ვიპოვე,წამოვდექი რის ვაი ვაგლახით და სახლში ფრთხილად ავედი თან ვლოცულობდი რო არავის დავენახე, სახლის კარები შევაღე და იქვე ჩავიკეცე, იმდენად სუსტად ვიყავი ფეხებს ვეღარ ვგრძნობდი ის უფრო საშინლად მხდიდა რო 6–მა არაკაცმა მიხმარა,მერე ძლა მოვიკრიბე და წამოვდექი სააბაზანოში შევარდი და სარკეში რო ჩავიხედე ნანახმა შემძრა, მთლი სახე დასისხლიანებული ის არ იკმარეს რო გამაუპატიურეს და მცემეს კიდევ ტირილი დავიწყე,ცხელ წყალში ჩავწექი და თვალები დავხუჭე ის ის საშინელი მომენტი დამიდგა თვალწინ , და წამოვხტი უკვე ავქვითინდი, ასე ყყოველ დღე ვიტანჯები იმ ამბის მერე, სამი წელია მამაკაცს არ გავკარებულვარ არავინ მომკარებია, ვინმე ხელს რო მადეს პანიკასი ვარდები.ეხლა ახალ სახლში გადავედი ტაქსი სადარაზოსთან გაჩერდა იქ კი რამოდენიმე ახალგაზრდა იდგა უკვე დაბინდებული იყო, ჩემი ჩემოდანი გადმოიგო მძღოლმა ფული გადავუხადე და კიბეებზე ასვლა ვცადე, ჩემოდანი ორ საფეხურზე ძლივს ავიტანე..
–უკაცრავად დაგეხმარეით,–ახალგაზრდა მამაკაცის ხმა მომესმა რომელიც ჩემ ხელს შეეხო,მე წამოვიყვირე'–არ მომეკარო
–კი მაგრამ მე ხო დახმარება მინდოდა..?–გაიკვირვა..
–არ მინდა შენი დახმარება მეთვითონ მოვახერხებ..
–რატო ამბობ უარს დახმარებაზე..
–დავაი რაააა..–დავუყვირე და ჯაჯგური დავუწყე ჩემოდანს.მან გამომართვა და აიტანა..
–ეეი სად მიგაქვს დადე დროზე მეც ავყევი..
–მესამეზე ხო??
–ხოო.საიდან იცი რო აქ ვცხოვრობ.
–ამის მოპირდაპირედ მე ვცხოვრობ ხოლო შუაში ვიგაც ბებერი...
–კაი მადლობა..–ცივად ვუთხარი
–არაფრის,–კიბეებზე დაეშვა..
