რატომ და როდის ვლინდება ფობია
3 671 ნახვა
შიში ადამიანის არსებობის განუყოფელი ნაწილია, მაგრამ სულ სხვაა აკვიატებული, ავადმყოფური შიში. რა არის ფობია და როგორ დავაღწიოთ მას თავი, ამის შესახებ ნევროლოგი ლია ლეკვეიშვილი გვესაუბრება:
- ფსიქიატრიაში ფობიას სხვადასხვა გამღიზიანებლის მიმართ შიშის რეაქციის პათოლოგიურ გამოვლინებად მიიჩნევენ. ეს არის აკვიატებული შიში, რომელიც სხვადასხვა ვითარებაში მწვავდება და ხშირად ლოგიკურ ახსნას არ ექვემდებარება, ამიტომ ადამიანი მთელი ცხოვრება გაურბის იმ ობიექტებს, რომლისაც ეშინია. მაგალითად, აიხმოფობიისას (მჭრელი და წვეტიანი საგნების შიში) ცდილობს თავი აარიდოს გალესილ და წვეტიან საგნებს, რადგან ეშინია, რომ ამ საგნებით ან სხვას დააზიანებს, ან საკუთარ თავს. საკმაოდ გავრცელებულია კლაუსტროფობია - ადამიანი მაღალ სართულზეც კი ფეხით ადის, ოღონდ ლიფტში არ ჩაჯდეს. ფობიის დამარცხება მისი აღმოცენების საწყის ეტაპზე გაცილებით იოლია. არსებობს უფრო მძიმე შემთხვევებიც, როცა შიში კონტროლს აღარ ექვემდებარება. მას პანიკურ აშლილობას უწოდებენ.
- შესაძლებელია, რომ ადამიანს ფობია ძლიერი სტრესის შემდეგ დაემართოს?
- რა თქმა უნდა. ფობიის გამომწვევი ერთ-ერთი ფაქტორი ძლიერი სტრესი ან მძიმე ავადმყოფობაა. ასეთ შემთხვევაში სხვადასხვა ტიპისა და ხასიათის ფობიები ვითარდება, მაგალითად, სიბნელის, ხმაურის, გარეთ გასვლის შიში და პაციენტმა დროულად უნდა მიაკითხოს ექიმს, სათანადო მკურნალობა რომ დაუნიშნოს. მედიკამენტები და მშვიდი გარემო პაციენტის გამოჯანსაღების გარანტიას იძლევა, თუმცა მთავარი პირობა მაინც ის არის, რომ ადამიანმა საკუთარი თავი თვითონ უნდა დაარწმუნოს - სიბნელეც და გარეთ გასვლაც მისთვის სრულიად უსაფრთხოა. სპეციალისტები ფობიების გენეტიკურ თეორიასაც ითვალისწინებენ. მაგალითად, თუ დედას გველის ეშინია, ის მის შვილსაც გადაეცემა და ბავშვობიდანვე გამოუვლინდება.
- რას იტყოდით ისეთ გავრცელებულ ფობიებზე, როგორიცაა ცხოველის ან ფრინველის შიში?
- ფობიის მკურნალობის გავრცელებული მეთოდი პაციენტისა და მისი შიშის ობიექტის დაახლოებაა. თუ ადამიანს ძაღლის ან კატისა ეშინია, ეს პრობლემა გაცილებით იოლი მოსაგვარებელია - მას თანდათან აჩვევენ ამ ცხოველს, უხსნიან, რომ არ დააზიანებს. დაახლოების პროცესი კი შიშის მიზეზის დადგენის შემდეგ იწყება. საკმაოდ გავრცელებულია ფრინველების შიში - ორნითოფობია, თუმცა ადამიანთა უმეტესობას გაშლილ სივრცეში ფრინველისა არ ეშინია, ეს ფობია დახურულ სივრცეში იჩენს თავს. მაგალითად, თუ ფრინველი შემთხვევით სადარბაზოში ან ოთახში შემოფრინდა, პანიკურ შიშს განიცდიან. გასაგებია, რომ ფრინველთან დაახლოება ჩვენს პირობებში შეუძლებელია, მათთან ურთიერთობა ადამიანს იშვიათად უწევს. ასეთ შემთხვევაში ადამიანმა თვითშთაგონებით უნდა "იმკურნალოს". საზოგადოდ, ფობიებთან საბრძოლველად იმპლოზიურ მეთოდს იყენებენ, რაც ცნობიერებაში "ჩაძირვას" ნიშნავს.
შიშს ბევრი გარეგანი და შინაგანი, თანდაყოლილი თუ შეძენილი ფაქტორი განაპირობებს. მაგალითად, მარტოობა, ავადმყოფობა, დამარცხების მოლოდინი, წარუმატებლობა და სხვა. შიშის თანმხლები განცდებია ძლიერი ნერვიული დაძაბულობა, გაქცევის სურვილი, ზოგჯერ აგრესიაც კი.
შიშისგან განსხვავებით, საფრთხის განცდა უფრო ბუნდოვანი და ხანგრძლივია, ის ცხოვრებისეულ მოვლენებს უკავშირდება. ამ საფრთხეს რეალური საფუძველი შესაძლოა არც კი ჰქონდეს, მაგრამ მისი მოლოდინი ადამიანის ცნობიერებას გამუდმებით "ღრღნის". ასეთია, მაგალითად, საკუთარი ან ახლობლის ავადმყოფობის მოლოდინი. საერთოდ, საფრთხის განცდა და შიშის სხვა ფორმები უმეტესად მეხსიერებას უკავშირდება - ადამიანს თავისი წარსულიდან ახსოვს არასასიამოვნო, სახიფათო მოვლენები და ეს "გამოცდილება" უნებურად მომავალშიც გადააქვს. მაგალითად, თუ ერთხელ ველოსიპედიდან ჩამოვარდა, ჰგონია, რომ მომავალშიც ასე მოხდება. იმავეს განიცდის, როცა ველოსიპედზე მჯდომ ადამიანს ხედავს; თუ ახლობელი დაკარგა, ყოველთვის თან სდევს სხვა ახლობლის დაკარგვის შიში.
- რა გზით შეიძლება ამგვარი შიშისგან განკურნება?
- უპირველესად, აუცილებელია თვითშთაგონება, რომ ცუდი არაფერი მოხდება. თუ ამ მეთოდმა არ გაამართლა, მაშინ პაციენტმა ფსიქოთერაპევტს უნდა მიმართოს, კარგი იქნება ნევროპათოლოგის დანიშნულების შესრულებაც, რომ მოწესრიგდეს ნერვული სისტემის დარღვევები (მომატებული აღგზნებადობა, გაღიზიანება, ძილის დარღვევა და სხვ).
ყველაზე გავრცელებული ფობიები:
ყველაფრის შიში - პანოფობია
ყოველივე ახლის შიში - ნეოფობია
ჰაერის შიში - ანემოფობია
სიცივის, ყინულისა და ყინვის შიში - კრიოფობია
სიბნელის შიში - სკოტოფობია
სინათლის შიში - ფოტოფობია
ჭექა-ქუხილის შიში - ბრონტოფობია
ხმაურის შიში - ლიგიროფობია
შეხების შიში - აფენფოსმოფობია
მარტოობის შიში - იზოლოფობია
ხორცის შიში - კარნოფობია
დაბერების შიში - გერონტოფობია
სიზმრის შიში - ონეიროფობია
სკლეროზის შიში - ამნეზიოფობია
სიბრმავის შიში - სკოტომაფობია
კიბოს შიში - კანცეროფობია
ცხოველების შიში - ზოოფობია
დიდი საგნების შიში - მეგალოფობია
ავტომობილების შიში - მოტოროფობია
წიგნების შიში - ბიბლიოფობია
კომპიუტერის შიში - კიბერფობია
ცეცხლსასროლი იარაღის შიში -
გოპლოფობია
საერთოდ ადამიანებისა -
ანტროპოფობია
მელოტებისა - პელადოფობია
ლამაზი ქალების შიში -
კალიგინეფობია
ქალწულობის დაკარგვისა -
პრომეიზოდოფობია
გასუქებისა - ობეზოფობია
სამოთხისა - ურანოფობია
ჯოჯოხეთისა - გადეფობია
ფერების შიში - ქრომოფობია
ციფრების შიში - ნუმეროფობია
საავადმყოფოებისა - ნოზოკომეფობია
ცარიელი ოთახებისა - ცენოფობია
ქუჩებისა - აგიროფობია
ხალხმრავლობისა - აგორაფობია.
ლიკა კერატიშვილი
- ფსიქიატრიაში ფობიას სხვადასხვა გამღიზიანებლის მიმართ შიშის რეაქციის პათოლოგიურ გამოვლინებად მიიჩნევენ. ეს არის აკვიატებული შიში, რომელიც სხვადასხვა ვითარებაში მწვავდება და ხშირად ლოგიკურ ახსნას არ ექვემდებარება, ამიტომ ადამიანი მთელი ცხოვრება გაურბის იმ ობიექტებს, რომლისაც ეშინია. მაგალითად, აიხმოფობიისას (მჭრელი და წვეტიანი საგნების შიში) ცდილობს თავი აარიდოს გალესილ და წვეტიან საგნებს, რადგან ეშინია, რომ ამ საგნებით ან სხვას დააზიანებს, ან საკუთარ თავს. საკმაოდ გავრცელებულია კლაუსტროფობია - ადამიანი მაღალ სართულზეც კი ფეხით ადის, ოღონდ ლიფტში არ ჩაჯდეს. ფობიის დამარცხება მისი აღმოცენების საწყის ეტაპზე გაცილებით იოლია. არსებობს უფრო მძიმე შემთხვევებიც, როცა შიში კონტროლს აღარ ექვემდებარება. მას პანიკურ აშლილობას უწოდებენ.
- შესაძლებელია, რომ ადამიანს ფობია ძლიერი სტრესის შემდეგ დაემართოს?
- რა თქმა უნდა. ფობიის გამომწვევი ერთ-ერთი ფაქტორი ძლიერი სტრესი ან მძიმე ავადმყოფობაა. ასეთ შემთხვევაში სხვადასხვა ტიპისა და ხასიათის ფობიები ვითარდება, მაგალითად, სიბნელის, ხმაურის, გარეთ გასვლის შიში და პაციენტმა დროულად უნდა მიაკითხოს ექიმს, სათანადო მკურნალობა რომ დაუნიშნოს. მედიკამენტები და მშვიდი გარემო პაციენტის გამოჯანსაღების გარანტიას იძლევა, თუმცა მთავარი პირობა მაინც ის არის, რომ ადამიანმა საკუთარი თავი თვითონ უნდა დაარწმუნოს - სიბნელეც და გარეთ გასვლაც მისთვის სრულიად უსაფრთხოა. სპეციალისტები ფობიების გენეტიკურ თეორიასაც ითვალისწინებენ. მაგალითად, თუ დედას გველის ეშინია, ის მის შვილსაც გადაეცემა და ბავშვობიდანვე გამოუვლინდება.
- რას იტყოდით ისეთ გავრცელებულ ფობიებზე, როგორიცაა ცხოველის ან ფრინველის შიში?
- ფობიის მკურნალობის გავრცელებული მეთოდი პაციენტისა და მისი შიშის ობიექტის დაახლოებაა. თუ ადამიანს ძაღლის ან კატისა ეშინია, ეს პრობლემა გაცილებით იოლი მოსაგვარებელია - მას თანდათან აჩვევენ ამ ცხოველს, უხსნიან, რომ არ დააზიანებს. დაახლოების პროცესი კი შიშის მიზეზის დადგენის შემდეგ იწყება. საკმაოდ გავრცელებულია ფრინველების შიში - ორნითოფობია, თუმცა ადამიანთა უმეტესობას გაშლილ სივრცეში ფრინველისა არ ეშინია, ეს ფობია დახურულ სივრცეში იჩენს თავს. მაგალითად, თუ ფრინველი შემთხვევით სადარბაზოში ან ოთახში შემოფრინდა, პანიკურ შიშს განიცდიან. გასაგებია, რომ ფრინველთან დაახლოება ჩვენს პირობებში შეუძლებელია, მათთან ურთიერთობა ადამიანს იშვიათად უწევს. ასეთ შემთხვევაში ადამიანმა თვითშთაგონებით უნდა "იმკურნალოს". საზოგადოდ, ფობიებთან საბრძოლველად იმპლოზიურ მეთოდს იყენებენ, რაც ცნობიერებაში "ჩაძირვას" ნიშნავს.
შიშს ბევრი გარეგანი და შინაგანი, თანდაყოლილი თუ შეძენილი ფაქტორი განაპირობებს. მაგალითად, მარტოობა, ავადმყოფობა, დამარცხების მოლოდინი, წარუმატებლობა და სხვა. შიშის თანმხლები განცდებია ძლიერი ნერვიული დაძაბულობა, გაქცევის სურვილი, ზოგჯერ აგრესიაც კი.
შიშისგან განსხვავებით, საფრთხის განცდა უფრო ბუნდოვანი და ხანგრძლივია, ის ცხოვრებისეულ მოვლენებს უკავშირდება. ამ საფრთხეს რეალური საფუძველი შესაძლოა არც კი ჰქონდეს, მაგრამ მისი მოლოდინი ადამიანის ცნობიერებას გამუდმებით "ღრღნის". ასეთია, მაგალითად, საკუთარი ან ახლობლის ავადმყოფობის მოლოდინი. საერთოდ, საფრთხის განცდა და შიშის სხვა ფორმები უმეტესად მეხსიერებას უკავშირდება - ადამიანს თავისი წარსულიდან ახსოვს არასასიამოვნო, სახიფათო მოვლენები და ეს "გამოცდილება" უნებურად მომავალშიც გადააქვს. მაგალითად, თუ ერთხელ ველოსიპედიდან ჩამოვარდა, ჰგონია, რომ მომავალშიც ასე მოხდება. იმავეს განიცდის, როცა ველოსიპედზე მჯდომ ადამიანს ხედავს; თუ ახლობელი დაკარგა, ყოველთვის თან სდევს სხვა ახლობლის დაკარგვის შიში.
- რა გზით შეიძლება ამგვარი შიშისგან განკურნება?
- უპირველესად, აუცილებელია თვითშთაგონება, რომ ცუდი არაფერი მოხდება. თუ ამ მეთოდმა არ გაამართლა, მაშინ პაციენტმა ფსიქოთერაპევტს უნდა მიმართოს, კარგი იქნება ნევროპათოლოგის დანიშნულების შესრულებაც, რომ მოწესრიგდეს ნერვული სისტემის დარღვევები (მომატებული აღგზნებადობა, გაღიზიანება, ძილის დარღვევა და სხვ).
ყველაზე გავრცელებული ფობიები:
ყველაფრის შიში - პანოფობია
ყოველივე ახლის შიში - ნეოფობია
ჰაერის შიში - ანემოფობია
სიცივის, ყინულისა და ყინვის შიში - კრიოფობია
სიბნელის შიში - სკოტოფობია
სინათლის შიში - ფოტოფობია
ჭექა-ქუხილის შიში - ბრონტოფობია
ხმაურის შიში - ლიგიროფობია
შეხების შიში - აფენფოსმოფობია
მარტოობის შიში - იზოლოფობია
ხორცის შიში - კარნოფობია
დაბერების შიში - გერონტოფობია
სიზმრის შიში - ონეიროფობია
სკლეროზის შიში - ამნეზიოფობია
სიბრმავის შიში - სკოტომაფობია
კიბოს შიში - კანცეროფობია
ცხოველების შიში - ზოოფობია
დიდი საგნების შიში - მეგალოფობია
ავტომობილების შიში - მოტოროფობია
წიგნების შიში - ბიბლიოფობია
კომპიუტერის შიში - კიბერფობია
ცეცხლსასროლი იარაღის შიში -
გოპლოფობია
საერთოდ ადამიანებისა -
ანტროპოფობია
მელოტებისა - პელადოფობია
ლამაზი ქალების შიში -
კალიგინეფობია
ქალწულობის დაკარგვისა -
პრომეიზოდოფობია
გასუქებისა - ობეზოფობია
სამოთხისა - ურანოფობია
ჯოჯოხეთისა - გადეფობია
ფერების შიში - ქრომოფობია
ციფრების შიში - ნუმეროფობია
საავადმყოფოებისა - ნოზოკომეფობია
ცარიელი ოთახებისა - ცენოფობია
ქუჩებისა - აგიროფობია
ხალხმრავლობისა - აგორაფობია.
ლიკა კერატიშვილი