მძულხარ კოსმოსამდე! იმის იქით, მიყვარხარ! III
2 080 ნახვა
კარი გაიღო. პადიეზდიდან გავედით და იმხელაზე დაუსტვინა ყურებში წუილის გარდა არაფერი მესმოდა.
- ეჰეიი! მეტკინა ყური! ამას აქ რა უნდა?... დააათოოო!
- გამარჯობა ჯიჯი.
- გამარჯობა.
- ეხლა თქვენ ილაპარაკეთ მე დაგტოვებთ.
- ეჰეი. არსადაც არ წახვალ. როგორც აქ ჩამომათრიე ისე იქნები ეხლა აქ.
- ჩუ. კაი. ჩურჩულით მითხრა დადუმ.
- უთხარი დათო?
- მე რატო უნდა მეთქვა?! აქ ხარ და უთხარი.
- რა უნდა გეთქვა.
- მაგას არა, მე. მომწონხარ.
- მშვენიერია. მერე?
- რა მერე?
- სუ ეს იყო?
- ჯიჯი ორი წუთი გავიდა ბებიაშენი დაგვჭრის.
- მართალი ხარ. ნახვამდის ალექს! იაზვურად ვუთხარი და წამოვედი.
- კარგად.
სახლში ავედი. დადუს რას ვერჩოდი, მე თვითონ მოვკვდი სიცილით.
დღიური ავიღე და წერა დავიწყე. თან ვიგლიჯებოდი სიცილით.
ყველაფერ კარგს,ჩემთვის აქვს ცუდი დასასრული. არც ეს იყო გამონაკლისი. ალექსა სუ არ მეკიდა?! მთავარი მისი ძმაკაცი იყო! ეს ბიჭი რაღაც სხვა იყო! და დარწმუნებული ვიყავი და საკუთარ თავსაც დავპირდი, რომ ამ ბიჭს ხელში ჩავიგდებდი. როგორც ყოველთვის ჩემი გავიტანე და ხელში ჩავიგდე კიდეც. როგორ?! ყველაფერი კი მოხდა ასე...
- ეჰეიი! მეტკინა ყური! ამას აქ რა უნდა?... დააათოოო!
- გამარჯობა ჯიჯი.
- გამარჯობა.
- ეხლა თქვენ ილაპარაკეთ მე დაგტოვებთ.
- ეჰეი. არსადაც არ წახვალ. როგორც აქ ჩამომათრიე ისე იქნები ეხლა აქ.
- ჩუ. კაი. ჩურჩულით მითხრა დადუმ.
- უთხარი დათო?
- მე რატო უნდა მეთქვა?! აქ ხარ და უთხარი.
- რა უნდა გეთქვა.
- მაგას არა, მე. მომწონხარ.
- მშვენიერია. მერე?
- რა მერე?
- სუ ეს იყო?
- ჯიჯი ორი წუთი გავიდა ბებიაშენი დაგვჭრის.
- მართალი ხარ. ნახვამდის ალექს! იაზვურად ვუთხარი და წამოვედი.
- კარგად.
სახლში ავედი. დადუს რას ვერჩოდი, მე თვითონ მოვკვდი სიცილით.
დღიური ავიღე და წერა დავიწყე. თან ვიგლიჯებოდი სიცილით.
ყველაფერ კარგს,ჩემთვის აქვს ცუდი დასასრული. არც ეს იყო გამონაკლისი. ალექსა სუ არ მეკიდა?! მთავარი მისი ძმაკაცი იყო! ეს ბიჭი რაღაც სხვა იყო! და დარწმუნებული ვიყავი და საკუთარ თავსაც დავპირდი, რომ ამ ბიჭს ხელში ჩავიგდებდი. როგორც ყოველთვის ჩემი გავიტანე და ხელში ჩავიგდე კიდეც. როგორ?! ყველაფერი კი მოხდა ასე...
