სიყვარულის თავგადასავალი თავი 3

გათენდა ახალი დღე. თვალები გავახილე, მივიხედ–მოვიხედე და ვწევარ ერთ პატარა ოთახში, პატარა ლოგინზე, ფეხები გარეთ გადმომელაგა. უბრალო ოთახი იყო. მარტო ვიყავი. ცოთა შემეშინდა. ამ დროს კარზე კაკუნი ისმის. შემოვბიდა ანდრია, ხელში ჭიქა ეჭირა. მომიახლოვდა და მითხრა:
–ვიცი აქაურობა უბრალოა, მაგრამ გპირდები რომ საკვები და უზომოდ სიყვარული არ დაგაკლდება.
–მთავარია შენ ჩემთან ხარ. ვუთხარი და გავუღიმე.
–აი წვენი მოგიტანე.
ჭიქა გამოვართვი და გვერდით გადავდე. შემდეგ მალევე ავდექი დამოვწესრგიდი. გარეთ გავედით ორივე. თვალებს ვერ დავუჯერე. ეს იყო საოცრება. ჩემს წინ გადაიშალა ულამაზესი ბუნება: ტრიალა მინდორი, ულამაზესი ჩანჩქერი,ფერადი ყვავილები. თავი ზღაპარში მეგონა. მე არფერი ამხსოვდა. არ მახსოვდა აქ როგორ აღმოვჩნდი. ამ დროს ანდრიამ მითხრა:
–ვიცი! არ გემახსოვრება! გუშინ ჩაგეძინა გზაში. აქ ჩემმა მეგობარმა მოგვიყვანა.
–ამხელა გზაზე? ეგ როგორ?
–მანქანით, რა თქმა უნდა.
–თვითონ სად არის?
–წავიდა! იმ ღამესვე დაბრუნდა შინ.
–მეშინია!
–რისი?
–რომ არ გაგვცეს!
–ნუ გეშინია. მე მას ვენდობი. ის ჩემი ბავშვობის ძმაკაცია.
–მიყვარხარ და მინდა რომ მთელი ცხოვრება შენთან გავატარო.
–მასეც იქნება! და ერთმანეთს გადავეხვიეთ.
უეცრად ბუჩქებიდან რაგაც ხმა გამოვიდა. . . . .
PS-გამოთქვით თქვენი აზრი, მაინტერესებს...