ჩხუბით დაწყებული სიყვარული... 4
2 510 ნახვა
45 წუთი საშინლად მიიკლაკნებოდა, საშინლად მომაბეზრებელი იყო, მართალია კარგ ხასიათზე ვიყავი მაგრამ მაინც...ის კი ისევ მე მიყურებდა, რატომღაც მსიამოვნებდა მაგრამ ამავდროულად მაღიზიანებდა კიდეც... ათას რამეზე ვფიქრობდი, ანდროზე,ჩემ ძმაზე, ანიზე, და რავი.. ალბათ დღეს ანის დავურეკავ და ვთხოვ რომ ჩემთან დარჩეს, ნიკას და მას ხომ ერთმანეთი მოწონს, არა რა ამაში დარწმუნებული ვარ. ორივენი შეცვლილნი არიან, აუცილებლად ვეტყვი რომ ჩემთან დარჩეს დღეს, სანამ დროა. ანდრო კი, ისევ მე მიყურებდ, აუ ისე ნეტავ რისი თქმა უნდოდა? ისე დაიწყო დამაინტრიგა, აუ შეილება მოვწონვარ, ნუ ისე საყვარელი ტიპია, სიმპატიურია, მაგრამ ისე მაგით არ განისაზღვრება ყველაფერიი.. ჩემთვის მნიშვნელოვანია წესიერი იყოს, იყოს კეთილი, სამართლიანი,მეგობრული, ერთგული.. არ მიყვარს უხეში ადამიანები, არც ბლატნოები და ა.შ.. აი მაგალითად, ბევრი ამბობ რომ თუ ბიჭმა იტირა ესეიგი ის ქალუსიაოო, ასე რომ ამბობენ არ მსიამოვნებს რადგან ბიჭმა თუ არ იიტირა ის მაშინ კაცი არ ყოფილა! არ ვიცი უბრალოდ როგორია ეს ანდრო, შეიძლება ისეთი იყოს მე როგორიც მომწონს არ ვიცი, ყველაფერი წინაა...
ფიქრებიდან ზარის ხმამ გამომიყვანა...
დასვენება დიდი გვქონდა, ამიტომ ანდრომ მთხოვა რომ სადმე სიჩუმეში წავსულიყავით, რომ ერთმანეთი გაგვეცნო... მეც რათმაუნდა დავთანხმდი, და ხმისამოუღებლად გავყევი. ის დაბნეული იყო, თვითონაც არ იცოდა რას ლაპარაკობდა! საშინლად არეულად რაპარაკობდა
_ნუ გეშინია, არ შეგჭამ, და ნუ იძაბები, ჩვენ ხომ კლასელები ვართ და ერთმანეთი უნდა გავიცნოთ (და გადავიხარხარე)
_ არა არ მეშინია და გაიღიმა..
ჯერ ის მიყვებოდა რაღაცეებს მასზე, მაგრამ ვერ მოასწრო რადგან ზარი დაირეკა
_აუუ ცუდია, არ მინდა შესვლა გაკვეთილძე , აუ თან მუსიკა გვაქ
_არც მე მინდა
_არ შევიდეთ კარგი
_რავი კარგი
მის თავზე საუბარიი გააგრძელა, შემდეგ კი მე ყურვებოდი ჩემს თავზე, ნუ რაც საჭირო იყო ვუთხარი
_უი მართლა ის ბიჭი ვინაა ყოველ დილით რომ მოყავხარ? შეყვარებული?
_არა კაცო, (გულიანად გავიცინე) ჩემი ძმაა..
–უი, მემეგონა დედისერთა იყავი
_მშობლებს რა ქვიათ?
_დედა არ მყავს, მამას კი ბექა მაგრამ მიგვატოვა
_მაპატიე, ეს რომ გაგახსენე
_არაუშავს
შემდეგ ბევრ რამეზე ვლაპარაკობდით, ათას რამეძე, ბევრ კარგზეც და ასევე ცუდძეც...
იმ დღეს სკოლიდან წამოვედით, და ვსეირნობდით... ნელ–ნელა ერთმანეთს დავუახლოვდით, მე მას უკვე საუკეთესო მეგობრადაც კი ვთვლიდი (ძმაკაცად)
ერთ დღესაც სკოლაში რომ მივედი მითხრა
_შეგიძლია ამის მერე სადღაც გამომყვე?
_კარგი
გაკვეთილძე შევედი, რათქმაუნდა ძალიან უაზრო იყო მასწავლებლის ტიქტიკი. მისი მოსმენა რ მინდოდა ამიტომ დავიწყე იმაზე ფიქრი თუ რისი თქმა უნდოდა ანდრო, მაგრამ ვერ ვხვდებოდი, ძალიან პანტაზიებში წავედი მაგრამ ამ ფანტაზიებიებიდან ზარის ხმამ გამომიყვანა და თან ვიღაც მეძახდა.
_ნია, რაღაც უნდა გითხრა გამოდი გარეთ (ანდრო)
უხმოდ გავყევი, გარეთ გამიყვანა და სადღაც მივყავდი
_სად მივდივართ?
_ყველაფერს გაიგებ!
ისევ სადღაც მივყავდი, ცოტა არ იყოს შევშინდი, ისევ მინდოდა რაღაცის თქმა მაგრამ..
_აი მოვედით
_კი მაგრამ, აქ რატომ მომიყვანე, ვერ ...
_გაჩუმდი.
ფიქრებიდან ზარის ხმამ გამომიყვანა...
დასვენება დიდი გვქონდა, ამიტომ ანდრომ მთხოვა რომ სადმე სიჩუმეში წავსულიყავით, რომ ერთმანეთი გაგვეცნო... მეც რათმაუნდა დავთანხმდი, და ხმისამოუღებლად გავყევი. ის დაბნეული იყო, თვითონაც არ იცოდა რას ლაპარაკობდა! საშინლად არეულად რაპარაკობდა
_ნუ გეშინია, არ შეგჭამ, და ნუ იძაბები, ჩვენ ხომ კლასელები ვართ და ერთმანეთი უნდა გავიცნოთ (და გადავიხარხარე)
_ არა არ მეშინია და გაიღიმა..
ჯერ ის მიყვებოდა რაღაცეებს მასზე, მაგრამ ვერ მოასწრო რადგან ზარი დაირეკა
_აუუ ცუდია, არ მინდა შესვლა გაკვეთილძე , აუ თან მუსიკა გვაქ
_არც მე მინდა
_არ შევიდეთ კარგი
_რავი კარგი
მის თავზე საუბარიი გააგრძელა, შემდეგ კი მე ყურვებოდი ჩემს თავზე, ნუ რაც საჭირო იყო ვუთხარი
_უი მართლა ის ბიჭი ვინაა ყოველ დილით რომ მოყავხარ? შეყვარებული?
_არა კაცო, (გულიანად გავიცინე) ჩემი ძმაა..
–უი, მემეგონა დედისერთა იყავი
_მშობლებს რა ქვიათ?
_დედა არ მყავს, მამას კი ბექა მაგრამ მიგვატოვა
_მაპატიე, ეს რომ გაგახსენე
_არაუშავს
შემდეგ ბევრ რამეზე ვლაპარაკობდით, ათას რამეძე, ბევრ კარგზეც და ასევე ცუდძეც...
იმ დღეს სკოლიდან წამოვედით, და ვსეირნობდით... ნელ–ნელა ერთმანეთს დავუახლოვდით, მე მას უკვე საუკეთესო მეგობრადაც კი ვთვლიდი (ძმაკაცად)
ერთ დღესაც სკოლაში რომ მივედი მითხრა
_შეგიძლია ამის მერე სადღაც გამომყვე?
_კარგი
გაკვეთილძე შევედი, რათქმაუნდა ძალიან უაზრო იყო მასწავლებლის ტიქტიკი. მისი მოსმენა რ მინდოდა ამიტომ დავიწყე იმაზე ფიქრი თუ რისი თქმა უნდოდა ანდრო, მაგრამ ვერ ვხვდებოდი, ძალიან პანტაზიებში წავედი მაგრამ ამ ფანტაზიებიებიდან ზარის ხმამ გამომიყვანა და თან ვიღაც მეძახდა.
_ნია, რაღაც უნდა გითხრა გამოდი გარეთ (ანდრო)
უხმოდ გავყევი, გარეთ გამიყვანა და სადღაც მივყავდი
_სად მივდივართ?
_ყველაფერს გაიგებ!
ისევ სადღაც მივყავდი, ცოტა არ იყოს შევშინდი, ისევ მინდოდა რაღაცის თქმა მაგრამ..
_აი მოვედით
_კი მაგრამ, აქ რატომ მომიყვანე, ვერ ...
_გაჩუმდი.
