ჩხუბით დაწყებული სიყვარული...6

ტელეფონი არ გამითიშია, ფანჯრიდან გადავიხედე, და ეზოში სანთლებით „მიყვარხარ“ ეწერა, იქვე კი ანდრო იდგა, დიდიხანი მივშტერებოდი ამ სანთლებს და ვერც კი შევამჩნიე თუ როგორ წავიდა ანდრო, ცოტა გული დამწყდა, ნელ_ნელა ქრებოდა.ტელეფონიც გაეთიშა, მადლობის გადახდა მინდოდა მაგრამ რომ დავურეკე გათიშული ჰონდა, მაგრამ უცებრაღაც ვიგრძენი სითბო, ვიღაც შემეხო და ხელები შემომხვია
_ რა თბილი ხარ, მიყვარხარ.. რა ჩუმად შემოდი,შემშინეეე.. უი მართლა ანა ხომ არ წასულა? ხო რჩება დღეეს?
_ალბათ კი
ჩემი ძმის ხმას არ ჰგავდა და ცოტა არ იყოს შემეშინდა,უკან გავბრუნდი და რას ვხედავ, სახე შემეცვალა და გამიკირდა, ჩემს წინ ანდრო იდგა
საშინლად დავიბენი, რადგან მას არ ველოდი, ახლა კი ის ჩემს პირისპირ რომ იყო, შიგნით რაღაცავ ვგრძნობდი, გული თითქოს ამომვარდნოდა, პირველად ჩავხედე მას მე მის წყვლით სავსე მწვანე თვალებში, ასე ახლოდან პირველად დავაკვირდი მის ლამაზ ნაკვთებს, დიდ ტუჩებს და მის ყავისფერ გრძელ თმას,თუ როგორ ფარავდა ის თვალებს ნახევრად, უფრო და უფრო ახლოს მიახლოვდებოდა, ჩვენი სხეულები ერთმანეთს შეეხნენ, მან კი მზერა ჩემს ტუჩებ მიაპყრო, შემდეგ კი ნელ ნელა უახლოვდებოდა მას, მაგრამ უცებ ვთქვი
–არ გინდა გთხოვ, ჯერ არ მიფიქრია, იმაზე რაც მითხარი
_რატომ? ოდნავ მაინც არაფერს გრძნობ?
_რავიიი, დავიბენი, რაგან რაღაცას ვგრძნობდი მის მიმართ მაგრამ აღიარება მიჭირდა
_რატომ დაიბენი? ესეიგი კი? არ მოგერიდს მითხარი რააა
_იცი, არვიცი, მგონიიი.....
_მგონი? თქვიი
_მგონი კი
მას სახე გაუბრწყინდა და მაგრად ჩამეხუტა, ძალიან მესიამოვნა და მინდოდა რომ არ გამეშვა, მაგრამ ასე რატოომ ხდებოდა ვერ ვხვდებოდი.. შემდეგ კი ყურში ჩამჩურჩულა ‘’მიყვარხარ“ ჩემო პრინცესაა. ერთმანეთთან ძალიან ახლოს ვიყავით, მის სუნსაც კი ვგრძნობდი და მშვიდ სუნთქვას, მისი წყლიანი თვალები ისევ მომაპყრო, და ასე ჩუმად ვუყურებდით ერთმანეთს, მაგრამ სიჩუმე ჩემმა ტელეფონის ზარმა დაარღვია, ტელეფონი სასწრაფოდ ავიღე
_ალო
_რას შვები ანნ?
_რავი ელლ არაფერს შენ?
_არც მე, რაიყო რატომ რეკავდი?
_აუ გოგო, რაღაცას გთხოვ და შემისრულებ?
_კიი, მიდი
_აუუ, ანდროს ნომერი ხომ იცი შეენ? და მომე რააა
_კი მაგრამ რატო?
_მაგას ხვალ აგიხსნი, მომცემ?
_კარგი მოგწერ
_ოღონდ არ უთხრა ანდროოს შენ არაფერი
_კარგი
არ მინდოდა რომ შეემჩნია ეს ანდროს მაგრამ მაინც მკითხა
_ვინ იყო?
_ელე
_რა უნდოდა მერე
_არაფერი ისე დარეკა, კაი კაი ქვევით ჩავიდეთ, და მართლლა ყველაფრისთვის მადლობა, და გთხოვ აღარ გინდა ეგეთები ვიცი რომ გიყვარვარ...
_კარგი
ქვევით ჩავედით, ჩემი ძმა და ანდრო ერთმანეთს გავაცნი, საერთო ენა გამონახეს, და ერთმანეთს კარგად შეეწყვნენ, ასევე ისიც უთხრა რომ მე ვუყვარდი, ყველაფერი მოუყვა.. შემდეგ კი გვიან წავიდა, მე გავაცილე. სახლში რომ მივედი, ჩემმა ძმამ მითხრა ხუმრობით
_გოგო, შენ რას უუნებ ამ ბიიჭს? ჰაა?
და გულიანად კაიცინა
_არ ვიწუნებ, უბრალოდ არ მიყვარს ჯერ..
ანი იმ დღეს ჩემთან დარჩა კარგად გავერთეთ, გვიანამდე არ დაგვიძინია, ხოლო ასევე ჩემი ძმა და ანი ჭუქჭუკებდნენ...