დოდოშკა ხურცილავა: ”ია ფარულავა გოიმია”

ყოფილი ტელესახე დოდოშკა (დოდო ხურცილავა) რამდენიმე თვეა თავის პირვანდელ საყვარელ საქმეს დაუბრუნდა – მომავალ თაობას თეატრს აცნობს. ტელევიზია ჯერ არ ენატრება, თუმცა მომავალში კვლავ ეკრანზე გამოჩენასაც არ გამორიცხავს. ის დღეს უკვე ღიად ლაპარაკობს იმის შესახებ, რა არ მოსწონდა გადაცემა "დღის შოუსა" და თავის თანაწამყვანების, ია ფარულავასა და ნანიკო ხაზარაძის. ამის შესახებ ადრე შალვა რამიშვილის გადაცემაშიც ისაუბრა, რასაც მაყურებელთა მხრიდან სხვადასხვაგვარი შეფასება მოჰყვა, მათ შორის ის, რომ პროტესტი დაგვიანებული იყო.
– ქალბატონო დოდო, როგორც თავად არაერთხელ გითქვამთ, ტელევიზია თქვენი შემოსავლის ერთ–ერთი მთავარი წყარო იყო. ახლა რას საქმიანობთ?
– ქორეოგრაფიულ სკოლაში გაკვეთილებს ვატარებ ხელოვნების ისტორიაში და ამავე დროს მოზარდ მაყურებელთა თეატრში ძალიან საინტერესო პროექტზე ვმუშაობ. ბავშვებს ავუხსნით, რა არის თეატრი, მისი კომპონენტები, ვაჩვენებთ თეატრის სამზარეულოს, გავაცნობთ კოსტიუმებს, დეკორაციებს და ა.შ.
– რომელიმე ტელეარხისგან შემოთავაზება არ მიგიღიათ?
– ჯერჯერობით არაფერია. ტელევიზიებში ცოტა ამღვრეული სიტუაციაა. რომ დაწყნარდება, მერე შეიძლება გამოვჩნდე, თუ ვინმეს დავჭირდები. რამდენიმე პროექტიც მაქვს.
– გენატრებათ კამერებთან მუშაობა?
– ჯერჯერობით არ მენატრება. ძალიან კარგად ვარ იქ, სადაც ვმუშაობ, რადგან ჩემი სფეროა. საერთოდ, თეატრში მისვლა ყოველთვის მეჩქარება, იმდენად მიყვარს. მას დიდი მაგია აქვს. ტელევიზიისგან ჯერჯერობით ვისვენებ.
– დასვენების პერიოდში "დღის შოუს" ძველ გადაცემებს ხომ არ უყურებთ და აფასებთ საკუთარ თავს, როგორც წამყვანს?
– არ მიყურებია. ძალიან მიჭირს ჩემი დაწერილის წაკითხვა, ჩემი გადაცემის ნახვა და ა.შ. სულ ვნერვიულობ, რომ სხვანაირად დავწერდი, ან სხვანაირ პასაჟს ჩავურთავდი... ამიტომ თავს აღარ ვიღიზიანებ ამ გადაცემის ყურებით, მით უმეტეს, რომ იყო შემთხვევები, როცა ცოტა უხერხულად ვგრძნობდი თავს. ლაპარაკს დავიწყებდი თუ არა, ორივე ერთად ამყვებოდა ანდა რომელიმე პარტნიორი არ ამბობდა იმას, რაც საჭირო იყო. ამასთან დაკავშირებით მერე საზოგადოებასთან კონფლიქტი იწყებოდა, რადგან მაყურებლები რეკავდნენ და უარყოფითი რეაქცია ჰქონდათ. გახსოვთ ალბათ სცენა, როცა ერთ–ერთი თანაწამყვანი ადგა და უხამსი მოქმედება უჩვენა მაყურებელს. ამ დროს თავზარი დამეცა, გული ცუდად გამიხდა...
– ასეთ დროს თანაწამყვანებს არაფერს ეუბნებოდით, თუნდაც გადაცემის შემდეგ, რომ კორექტულად უნდა მოქცეულიყვნენ?
– ამას აზრი არ ჰქონდა. სამწუხაროდ, ერთ–ერთს ეგონა, რომ შოუს კეთება უხამსობის თქმა და მასხარაობაა. ეს სწორი არ არის. შოუ არასდროს არის უხამსობა და არავითარ შემთხვევაში არ არის ღადაობა. ეს სიტყვაც კი თავზარს მცემს! "დღის შოუ" არ იყო საღადაო გადაცემა. ისეთ თემებს ვეხებოდით, როგორიც იყო უშვილობა, დაავადებები, 1937 წელი და ა.შ. ან თუნდაც, როცა ვსაუბრობდით სამოსზე, რა არის აქ საღადაო?! ძალიან დიდი მწერლები დიდ ყურადღებას უთმობდნენ ქალის ჩაცმულობას. ლევ ტოლსტოი თავიდან ბოლომდე აღწერს კოსტიუმებს, თუ რა აცვია ანა კარენინას, როგორი ბეჭდები უკეთია და ა.შ. ეს უზარმაზარი და ულამაზესი ხელოვნებაა.
– ეს გადაცემა ორი წელი გადიოდა ეთერში, ამ დროის განმავლობაში თანაწამყვანებთან ურთიერთობისას დისკომფორტი ნამდვილად არ გემჩნეოდათ. ამას როგორ ახერხებდით?
– ეს ვალდებულებაა. შენ თუ იღებ პირობებს, იმ პირობებით უნდა ითამაშო. თუ არ გინდა, დაიხურე ქუდი და წადი. გადაცემასთან დაკავშირებით არსებობდა ხელშეკრულება, რომ სამი წლის განმავლობაში ვერ წამოვიდოდით იქიდან. ვინც წავიდოდა, 50 000 ლარი უნდა გადაეხადა. უკაცრავად, მაგრამ თქვენ ჩემს სახლს ხედავთ და ამ ფასად სახლს ვერ გავყიდდი. და კიდევ იყო ერთი მნიშვნელოვანი რამ – მე ვიღებდი სხვა სიამოვნებას, როგორიც იყო ის, რომ ქუჩაში ადამიანები სიყვარულს მიხსნიდნენ. ახლაც, ამდენი დრო გავიდა და ისევ ვგრძნობ ამ განწყობას. ამ ბედნიერებას ვერ გადაფარავს ის, თუ რა ხდება კულისებმიღმა.
– ნანიკო ხაზარაძემ თქვა, რომ თქვენ პროტესტის გამოხატვის საშუალება გქონდათ მათთან, როგორც პარტნიორებთან.
– დიდ ბოდიშს ვიხდი, მაგრამ მასთან ვთქვი რამდენჯერმე, რაც არ მომწონდა და პასუხად მივიღე, ნუ მძაბავო. როცა ადამიანი ამას გეტყვის, თავი უნდა დაანებო. მე ძალიან მიყვარდა ნანიკო, რამდენად იმსახურებდა ამ სიყვარულს, არ ვიცი.
– სოციალურ ქსელში ბევრი გამოხმაურება მოჰყვა თქვენს განცხადებას. გკიცხავდნენ, აქამდე სად იყოო, ამბობდნენ, რომ მანამდე უნდა გამოგეთქვათ პროტესტი, სანამ გადაცემას დახურავდნენ. აღიარებთ, რომ ისინი მართლები არიან?
– ვერ გავაკეთებდი ამას, რადგან კარგად მესმოდა, სადაც ვმუშაობდი. როცა რაღაც კრიტიკულს იტყვი, უნდა ადგე და წამოხვიდე. თქვენ არ გაგიგიათ, რომ ადამიანებს განსხვავებული აზრის გამო სამსახურიდან აგდებენ? მე ამის საშუალება არ მქონდა. არც ახლა მაქვს საშუალება. პრობლემა მქონდა და ახლაც მაქვს. იძულებული ვიყავი, ამეტანა ის, რასაც ვიტანდი. გასული წლის ივლისში რამდენიმე გამოცემას მივეცი ინტერვიუ, სადაც აღვნიშნე, რომ არ მომწონდა სატელიტური თეფშების დაყადაღება. ამასთან დაკავშირებით გადაცემის პროდიუსერი დაიბარეს და უთხრეს, რომ თავი შემეკავებინა ასეთი რაღაცეების თქმისგან. სხვაგან რას ვამბობდი, იმას მიკონტროლებდნენ და წარმოიდგინეთ, რა მოხდებოდა, გადაცემაში რომ მეთქვა რამე.
– სოციალურ ქსელში დაიწერა, რომ თქვენ მედროვე ხართ, რადგან მხოლოდ ახლა გამოთქვით პროტესტი. შალვა რამიშვილმაც აღნიშნა მის გადაცემაში თქვენი სტუმრობის მერე, დოდოშკას ჰგონია, მისი დრო მოვიდაო. ასეთ შეფასებებზე მძაფრი რეაქცია გაქვთ თუ მათ მშვიდად აღიქვამთ?
– რატომ ვარ მედროვე? რადგან იქ ვმუშაობდი, ეს იმას ნიშნავს, რომ მათი თანამოაზრე ვიყავი? საბჭოთა კავშირის დროს რომ ვმუშაობდით, ყველანი კომუნისტების მომხრე ვიყავით? თუ შიმშილით მოვმკვდარიყავით? იცით, მედროვეობა რა არის? ერთი ხელისუფლების მომხრე რომ ხარ და მისი შეცვლის მერე მეორეს უჭერ მხარს. გადაავლონ თვალი გადაცემებს და ერთხელ მაინც თუ დაინახავენ, რომ მე კვერი დავუკარი მიშას კარის სეფექალს მის ქება–დიდებაში, ან დადებით კონტექსტში ვახსენე იმდროინდელი მთავრობის პოლიტიკა, კი, ბატონო, მიწოდონ მედროვე!
თვითონ ბატონმა შალვამ, მგონი, ვერ გაიგო, მე რა ვთქვი. მე სრულიად გარკვევით განვაცხადე, რომ სააკაშვილის წინააღმდეგი ვიყავი იმ დღიდან, რაც ის პოლიტიკურ ასპარეზზე გამოვიდა. მან დასაწყისშივე, 2003 წელს, პითეკანტროფები გვიწოდა მათ, ვინც მისი მომხრეები არ ვიყავით, ასლან აბაშიძის მხარდამჭერებს კი ბაბუინები ეძახა. ადამიანი, რომელიც ამგვარ შეფასებებს აძლევს თავის თანამემამულეებს, თუნდაც ისინი მისი მომხრეები არ იყვნენ, აუცილებლად გააკეთებს შემდეგ ისეთ რაღაცეებს, რაც გაკეთდა.
– შალვა რამიშვილმა რა გაიგო არასწორად?
– მეწყინა, მეორე გადაცემაში ვიღაცას რომ უთხრა (არ მახსოვს, ვის), შენც ისე არ მოგივიდეს, როგორც დოდოშკას მოუვიდა და ჰგონია, რომ "მევიდა მისი დროო". ჯერ ერთი, მე მისი დოდოშკა არ ვარ, მე ვარ ქალბატონი დოდო! როცა მას ბატონ შალვას ვუწოდებ, მანაც ანალოგიურად მომმართოს. მეორეც, არანაირად მიგულისხმია, რომ ჩემი დრო მოვიდა. ძალიან მეწყინა! თუ დააკვირდებით ჩემი ცხოვრების სტილს, ოდესმე იყო ჩემი დრო? საერთოდ, ყველა ქვეყანაში ყოველთვის ნაკლებადაა ინტელიგენციის დრო.
– ვიღაცამ შეიძლება თქვას, როგორც დღეს ხართ გადაცემის გარეშე, შეგეძლოთ, მაშინაც ისე ყოფილიყავით.
– უკაცრავად, მაშინაც და ახლაც ბანკის დიდი ვალი მაქვს. გადაცემაში იმიტომ არ ვიყავი, რომ ნიცაში დასასვენებლად მევლო.
– ია ფარულავამ თავის "ფეისბუქზე" დაწერა, თუ დოდოშკას არ მოსწონდა გადაცემა, ნუ იმუშავებდა და ნუ შეუკვეთავდა ყოველკვირა ახალ ბეჭდებს ოქრომჭედელთანო.
– ის ბეჭდები დედაჩემს და ბებიაჩემს ეკუთვნით, თავადაზნაურების წარმომადგენლები იყვნენ. ამის მთქმელი, მაპატიეთ და, გოიმია. ბომონდის წარმომადგენლები სხვის ბეჭდებზე არ ლაპარაკობენ.
– დღეს როგორი ურთიერთობა გაქვთ ყოფილ თანაწამყვანებთან?
– იაზე ლაპარაკი ზედმეტია. ნანიკო თვითონ არ მირეკავს. ახალი წლები იყო და რომ სდომოდა, დამირეკავდა და მომილოცავდა. ამბობს, რომ მასთან ახლოს ვიყავი და უნდა მეთქვა, თუ რამე მაწუხებდა. თუ ახლო ურთიერთობა გვქონდა, მაშინ უნდა გაეგო, რასაც ვამბობდი. მისგან პასუხად მხოლოდ ეს სიტყვები მივიღე, ნუ მძაბავო.
მანანა ნოდია