ჩხუბით დაწყებული სიყვარული...8
2 424 ნახვა
_მეგობრად არ მთვლიი? გაკვირვებულმა ვკითხე
_ხო არ გთვლი ვერ გაიგე?
_კიი, მაგგარაამმ რაატომ?
–არ იცი ვითომ, შენ ანდრეა წამართვი, ერთადერთი ადამიანი ვინც მყვარებია და ისიც!
_როგოორ? მე წაგართვი? და ეს სისულელე საიდან მოიტანე საერთოოდ? ვინ გითხრა რომ მიყვარს ან წაგართვი?! ნუ სულელობ და რა გემართებაა? ვერ ვხვდები რაებს ბოდიალობ, მე არც კი მიყვარს, შეყვარებულები არ ვართ ელე, და როგორ უნდა წაგართვაა? ვერ გავიგე? ამიხსენი მაშინ რატომ წაგართვი, ან მე რა შუაში ვაარ, ანდროს შევუყვარდი მე კი არა, ეს შენც ძალიან კარგად იცი
_არ მაინტერესებს
ხმაზე ეტყობოდა რომ ტიროდა, და გათიშა...
დარეკვა ვცადე მაგრამ ტელეფონი გათიშული ჰქონდა, რათქმაუნდა მეწყინა მაგრამ მაინც ვბრაზდებოდი, რადგან ჩემი ბრალი არაფერი იყო, და რას მერჩოდა ვერ გავიგე…
სახლში რაც შემეძლო და ვიცოდი გავაკეთე, ჩემი ძმა მომეხმარა, რაღაც რაღაცეები მოიტანა, სკოლაში არ მივდიოდი, ამიტომ გვიანამდე ვიყავი უკვე 12 აკლდა 5 წუთი, სულაც არ მეძინებოდა fb ში ვიყავი, ბევრი მოლოცვები მომდიოდა, მაგრამ ჯერაც 12 არ იყო გამხდარი, თითქმის ყველამ მომილოცა, ელეს და ანდროს გარდა. ელემ ხო ის არც მომილოცავდა მაგრამ ანდროს რა დაემართა, ვერ გავიგეე... გავიდა ნახევარი საათი, ერთი საათი, ცოტა არ იყოს გავბრაზდი, ძილიც შემომერია, და დასაწოლად გავეშურე, რამოდენიმე ხნის შემდეგ ტელეფონმა დაიწკრიალა, ნახვა მეზარებოდა მაგრამ რომ არ გათიშულა, ავიღე, არც დამიხედია ვინ იყო.
_აუ ნახე რა მაგარი მთვარეა, გარეთ გაიხედეე, ფანჯარაში
_კი მაგრამ ვინხარ?
_ანდრო ვრ გოგო
_აჰა
გარეთ გავიხედე, სულაც არ იყო მთვარე ლამაზი, ჩვეულებრივი იყო მაგრამ უცებ რაღაც ხმა შემოომესმა „მიყვარხააარ, ჩემო ლამაზოო, გილოცავ დაბადების დღეეს“ მთელი ხმით იყვირა, ქვევით ჩავიხედე და ანდრო იყო, ისევ ისეთივე ულამაზესი რაღაც იყო ქვევით, სანთლებით „happy birthday” ეწერა. შემდეგ ტელეფონზე დამირეკა
_ქვევით ჩამოდი, გთხოოვ
_აუ, კარგი ახლავე
ცოტახანში ქვევით ჩავედი, ის მაგრად ჩამეხუტა და მიმიკრა შემდეგ კი ჩემი თავი ძლივს გამოვაწიწკნინე, ისე ძალიან თბილი იყო...
_აუ ძალიან მეძინება ანდრუშ
_კაი კაი ადი ჩემო ლამაზოო
_კარგი აბა დროებით, ხვალ გელოდები
ზევით ავედი და მალევე დზვიძინე, დილით ადრ გავიღვიძე და იქაურობა ულამაზესი იყო, ქვევით ვარდის ფურცლები ეყარა, ხოლო ირგვლის ბუშტები, ძალიან სილამაზე იყო, ხოლო შემდეგ ჩემი ძმა შემოვიდა
_მიყვარხააააარ, ჩემო ლამაზუნააა, გილოცავ დაბადების დღეესს
_ეს ყველაფერი შენ გამიკეთე
_ეგრე გამოდის
_მადლობაა, ჩემო საყვარლო
საჩუქარი გამომიწოდა და მაგრად ჩამეხუტა
_მადლობა ჩემოოოოო ბიჭოოო
_მიდი ნახე, მოგეწონება
_აუუ რა საყვარობაა მადლობააა, უზომოდ მიყვარხარ
ულამაზესი კაბა მაჩუქა, რომელიც ძალიან მომწონდა მაგრამ ვერ ვყიდულობდი რსდგან ფული არ მქონდა. მაგრამ ახლა ის ჩემია
_კარგი ადექი ახლაა
_ჰო გადი და გამოვალ
ავდექი მოვემზადე და გავედი, მზადება დავიწყე იქაურობა გავალამაზე და ახლა კი სტუმრებს ველოდებოდი, ნუ სტუმრებს რა ანდროს და ანის...
_ხო არ გთვლი ვერ გაიგე?
_კიი, მაგგარაამმ რაატომ?
–არ იცი ვითომ, შენ ანდრეა წამართვი, ერთადერთი ადამიანი ვინც მყვარებია და ისიც!
_როგოორ? მე წაგართვი? და ეს სისულელე საიდან მოიტანე საერთოოდ? ვინ გითხრა რომ მიყვარს ან წაგართვი?! ნუ სულელობ და რა გემართებაა? ვერ ვხვდები რაებს ბოდიალობ, მე არც კი მიყვარს, შეყვარებულები არ ვართ ელე, და როგორ უნდა წაგართვაა? ვერ გავიგე? ამიხსენი მაშინ რატომ წაგართვი, ან მე რა შუაში ვაარ, ანდროს შევუყვარდი მე კი არა, ეს შენც ძალიან კარგად იცი
_არ მაინტერესებს
ხმაზე ეტყობოდა რომ ტიროდა, და გათიშა...
დარეკვა ვცადე მაგრამ ტელეფონი გათიშული ჰქონდა, რათქმაუნდა მეწყინა მაგრამ მაინც ვბრაზდებოდი, რადგან ჩემი ბრალი არაფერი იყო, და რას მერჩოდა ვერ გავიგე…
სახლში რაც შემეძლო და ვიცოდი გავაკეთე, ჩემი ძმა მომეხმარა, რაღაც რაღაცეები მოიტანა, სკოლაში არ მივდიოდი, ამიტომ გვიანამდე ვიყავი უკვე 12 აკლდა 5 წუთი, სულაც არ მეძინებოდა fb ში ვიყავი, ბევრი მოლოცვები მომდიოდა, მაგრამ ჯერაც 12 არ იყო გამხდარი, თითქმის ყველამ მომილოცა, ელეს და ანდროს გარდა. ელემ ხო ის არც მომილოცავდა მაგრამ ანდროს რა დაემართა, ვერ გავიგეე... გავიდა ნახევარი საათი, ერთი საათი, ცოტა არ იყოს გავბრაზდი, ძილიც შემომერია, და დასაწოლად გავეშურე, რამოდენიმე ხნის შემდეგ ტელეფონმა დაიწკრიალა, ნახვა მეზარებოდა მაგრამ რომ არ გათიშულა, ავიღე, არც დამიხედია ვინ იყო.
_აუ ნახე რა მაგარი მთვარეა, გარეთ გაიხედეე, ფანჯარაში
_კი მაგრამ ვინხარ?
_ანდრო ვრ გოგო
_აჰა
გარეთ გავიხედე, სულაც არ იყო მთვარე ლამაზი, ჩვეულებრივი იყო მაგრამ უცებ რაღაც ხმა შემოომესმა „მიყვარხააარ, ჩემო ლამაზოო, გილოცავ დაბადების დღეეს“ მთელი ხმით იყვირა, ქვევით ჩავიხედე და ანდრო იყო, ისევ ისეთივე ულამაზესი რაღაც იყო ქვევით, სანთლებით „happy birthday” ეწერა. შემდეგ ტელეფონზე დამირეკა
_ქვევით ჩამოდი, გთხოოვ
_აუ, კარგი ახლავე
ცოტახანში ქვევით ჩავედი, ის მაგრად ჩამეხუტა და მიმიკრა შემდეგ კი ჩემი თავი ძლივს გამოვაწიწკნინე, ისე ძალიან თბილი იყო...
_აუ ძალიან მეძინება ანდრუშ
_კაი კაი ადი ჩემო ლამაზოო
_კარგი აბა დროებით, ხვალ გელოდები
ზევით ავედი და მალევე დზვიძინე, დილით ადრ გავიღვიძე და იქაურობა ულამაზესი იყო, ქვევით ვარდის ფურცლები ეყარა, ხოლო ირგვლის ბუშტები, ძალიან სილამაზე იყო, ხოლო შემდეგ ჩემი ძმა შემოვიდა
_მიყვარხააააარ, ჩემო ლამაზუნააა, გილოცავ დაბადების დღეესს
_ეს ყველაფერი შენ გამიკეთე
_ეგრე გამოდის
_მადლობაა, ჩემო საყვარლო
საჩუქარი გამომიწოდა და მაგრად ჩამეხუტა
_მადლობა ჩემოოოოო ბიჭოოო
_მიდი ნახე, მოგეწონება
_აუუ რა საყვარობაა მადლობააა, უზომოდ მიყვარხარ
ულამაზესი კაბა მაჩუქა, რომელიც ძალიან მომწონდა მაგრამ ვერ ვყიდულობდი რსდგან ფული არ მქონდა. მაგრამ ახლა ის ჩემია
_კარგი ადექი ახლაა
_ჰო გადი და გამოვალ
ავდექი მოვემზადე და გავედი, მზადება დავიწყე იქაურობა გავალამაზე და ახლა კი სტუმრებს ველოდებოდი, ნუ სტუმრებს რა ანდროს და ანის...
