კოცნის საფასური 9

ნანიმ აღარაფერი უპასუხა, თავის დაქნევით დაემშვიდობა, გვერდზე გაუარა და აივანზე ავიდა. გრძნობდა, რომ სანდრო თვალს არ აშორებდა, ერთი სული ჰქონდა, მოტრიალებულიყო, მაგრამ… თავის ოთახში შევიდა და საუზმემდე არ გამოსულა. გული დაუმძიმა შეხვედრამ… როცა სასტუმრო ოთახის კარი შეაღო, ლექსოს მოჰკრა თვალი. თითქოს მის გამოჩენას ელოდაო, იგი მიეჭრა დას, გადაეხვია და მადლობის სათქმელად მოემზადა. ნანიმ მაშინვე ხმა გააკმენდინა. _ მადლობა საჭირო არ არის. ასე მგონია, ამ გარიგებით ერთი პრობლემა მოვაგვარეთ, მაგრამ გაცილებით უარესი მივიღეთ. _ კარგი რა, ნანი, რას ართულებ, ტყუილად გგონია ასე. სანდროს მხოლოდ ერთი ხმის უფლება ექნება. ეს განსხვავებული კომპანიაა, თბილისში სოკოებივით რომ არის მომრავლებული, ისეთი ხომ არ გგონია? აქ მმართველობის ყველაზე მკაცრი, უცხოური წესებია შემოღებული. რას ჩამოგიშვია ეგ ლამაზი ცხვირი? ბოლოს და ბოლოს, საქორწინო გარიგება სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ის ჩვენი ოჯახის წევრი გახდება. მას ვერც კი წარმოუდგენია, რა ძნელია ჩვენ წინააღმდეგ გალაშქრება, თუკი მოინდომებს, ვერაფერს გახდება. მის სიტყვას ძალა არ ექნება, იქადაგოს, რამდენიც უნდა. როცა დაიღლება, მოუწევს პოზიციების დათმობა და უკანა პლანზე გადასვლა. ნანიმ დამცინავად გადახედა ძმას. _ იცი, რა მიკვირს? შენ და მამა ისე იქცევით, თითქოს აქაურები არ იყოთ. _ რაში გვატყობ, იქნებ მითხრა? კოპები შეკრა ლექსომ. _ ყველაფერში, ნიშნის მოგებით მიუგო ნანიმ, ჯერ ერთი, ისე გამიმეტეთ, თვალიც არ დაახამხამეთ. ყველაზე ზნედაცემული ქართველი მამაკაცი არ მოიქცეოდა ასე. თქვენ რა ჯიშის და ჯილაგის ხართ, არ ვიცი. მეორეც, ხელის აწევით შეაჩერა ლექსო, რომელმაც რაღაცის თქმა დააპირა, ამ საქმეში ჩვენი ნახევარი სანათესაოა თითქმის ჩართული და როგორ გგონია, შენი “ფეხებზე” ბიძა, მისი უსაქმური ბიჭები და შენი ამაზრზენი ცოლი ოჯახური სიწმინდის სადარაჯოზე დადგებიან? საკმარისია, სანდრომ მათ ფული შეაძლიოს, ეგრევე გაყიდიან ჩვენს ინტერესებს. შენი საშველი არ იქნება, ლექსო, იდეალისტი ხარ, ამრეზით მიუგდო ძმას და კარი გაიჯახუნა. სასადილო ოთახში შესულს სანდრო იქ დახვდა. მამაკაცი მაგიდას მიჯდომოდა და ყავას შეექცეოდა. იგი მაშინვე წამოდგა და ნანის სკამი შესთავაზა. “მომკლა ამის ჯენტლმენობამ”, ჩაეცინა გულში გოგონას, მაგრამ არაფერი შეიმჩნია. დაჯდომისთანავე შეამჩნია, რომ მამაკაცი აღელვებული იყო და ამის დამალვას ცდილობდა. ცოტა არ იყოს, გაუკვირდა. _ რა ეშმაკები ხართ, თქვენ, ჩემ გარდა ვინ იცის! მაგარი კონსპირატორები აღმოჩნდით! აჭიკჭიკდა დოდო, რომელიც იქვე, გაზქურასთან ტრიალებდა, მე მართლა დავიჯერე, რომ თქვენ ერთმანეთი აქ გაიცანით და მომეჩვენა, რომ ნანი თვალის დასანახავად ვერ გიტანდათ. _ ჰო… შენ არ იცი, დოდო, სანდრო სიურპრიზების როგორი დიდოსტატია! თავი დააქნია ნანიმ. _ ნანიკო, საყვარელო, მოდი, ცოტა გავისეირნოთ, არ გინდა? თუ ჯერ უნდა ჭამო? სანდრომ მკლავზე ოდნავ მოუჭირა თითები, თან ეკლესიაში შევიაროთ და ჯვრისწერის საქმეებიც მოვაგვაროთ. _ ერთი წუთით, ძმაო! ერთი წუთით მოითმინე! წამოიძახა ამ დროს შემოსულმა ლექსომ. _ რა იყო, ლექსო, მოხდა რამე? სანდრომ საჭიროზე მეტი შინაურულობით მიმართა მომავალ ცოლისძმას. _ არა, მე… მე უბრალოდ… მე მინდოდა მეთქვა, რომ… თუკი ნანი ჯერაც არაა ამისთვის მზად, იქნებ არ იჩქაროს… _ ოოო, ჩემო ლექსო, ეგ უკვე მკითხაობას ჰგავს. იქნებ თავად ნანის ვკითხოთ? მასზე უკეთ ვინ გვეტყვის სიმართლეს? სიტუაციას ამწუთას მხოლოდ მშვენიერი ლედი განაგებს! თუმცა, მე მგონია, რომ იგი მოუთმენლად ელის იმ დღეს, როცა ჩვენ დავქორწინდებით. ასე არ არის, ძვირფასო ნანი? მრავალმნიშვნელოვნად გაუღიმა მამაკაცმა “საცოლეს”. სანამ ნანი რამეს იტყოდა, სანდრო წამოდგა, გოგონას გვერდით ამოუდგა, წელზე ხელი მოხვია და ოდნავ მიიკრა სხეულზე. _ რა თქმა უნდა, სანდრო, რა დროს ორჭოფობაა, საკმაოდ დამაჯერებლად წარმოთქვა ნანიმ, საქმროს ღიმილს დაყენებული ღიმილი შეაგება და თან მთელი შხამი ჩააყოლა შიგ. გოგონა უხმოდ მიჰყვებოდა მამაკაცს. ირგვლივ საოცარი იდილია სუფევდა. ბაღი ყვავილებით იყო მოფენილი, სახლის გვერდით ჩამავალი მდინარე კი მზის სხივებზე ლაპლაპებდა. ფუტკრების ზუზუნი და ჩიტების ჭიკჭიკი სმენას ატკბობდა. მონატრებულ სოფელში ეგონებოდა ადამიანს თავი. _ რა მაგარი ამინდია, არა? მაგარი კი არა, მშვენიერი, სიჩუმე სანდრომ დაარღვია. _ ჩვენ მშვენიერებაზე განსხვავებული აზრი გვაქვს, ჩაიბუზღუნა გოგონამ. _ შესაძლოა, მაგრამ ვფიქრობ, დაქორწინებამდე ჩვენი უთანხმოება უნდა დავივიწყოთ, თორემ არავინ დაიჯერებს უეცარი სიყვარულის ამბავს. _ ჩვენ რა, ამ პროგრამის მიხედვით უნდა ვიმოქმედოთ? მრეზით გამოხედა ნანიმ. _ რატომაც არა? უდარდელად მიუგო სანდრომ, სიყვარული რითია ცუდი? თანაც, მერე პრესაში დაწერენ, რომ მე თქვენი კონცერნის დირექტორთა საბჭოს წევრი გავხდი, მაგრამ თუ ვინმემ იყნოსა, რომ ეს ყველაფერი ბლეფია და მხოლოდ საქმიან გარიგებას აქვს ადგილი, მაშინ აღარ მოგვასვენებენ “ყვითელი” ჟურნალისტები და ცუდ დღეში ჩავცვივდებით. აი, სკანდალი ეგ იქნება, თუ იქნება. _ შენ ფიქრობ, რომ ჩვენ ვინმეს მოტყუებას შევძლებთ? მისდა უნებურად, ნანი “შენობითზე” გადავიდა, თან ისე, რომ თავად არც შეუმჩნევია. _ რა თქმა უნდა, სანდროს ფარულმა ღიმილმა გადაურბინა ტუჩებზე, მაგრამ მომავალი ცოლის ასე მოულოდნელად გაშინაურება არ შეიმჩნია და თვითონაც “შინაურულად” გააგრძელა, თუ შენ ისე მოიქცევი, როგორც ახლა. სხვათა შორის, შენი ძმაც არასწორად იქცევა. იქნებ შეგეხსენებინა, რომ შეურაცხყოფილი ძმის როლის თამაში დაგვიანებულია. _ კარგი, შევახსენებ, შენ კი ჩემს შებმას შეეშვი. _ ამის პირობას ვერ მოგცემ. შენ რა, გინდა, რომ ყველა ყველაფერს მიხვდეს? _ ჰო, ეგ დამავიწყდა. სრულებით გასაგებია ჩემთვის, რაც იმალება ამ ბნელი საქმის უკან. _ რომელი ბნელი საქმის უკან? მე ხომ არ წამომიწყია ეს თამაში? მოწვევა თქვენების ინიციატივით მოხდა, იდეაც ნაწილობრივ მათი იყო და არა ჩემი. მე არც ვიცოდი, შენ თუ ამ ოჯახის წევრი იყავი. _ სამწუხაროდ, ეს მხოლოდ დასაწყისია, თითქოს დაიჩივლა გოგონამ და ამოიოხრა, მაგრამ წინადადების დამთავრებაც ვერ მოასწრო, რომ სანდრომ მხრებში უხეშად ჩაავლო ხელი და თავისკენ შემოაბრუნა. _ იცი, რას გეტყვი? უარის თქმა ჯერ კიდევ არ არის გვიან! რა საჭიროა თავის გაწირვა. წამებულის გვირგვინი არ გიხდება. თუ ეს გეგმა შენში ზიზღს იწვევს, შეგიძლია უკან დაიხიო. _ სხვათა შორის, უარის თქმა შენც შეგიძლია! გაღიზიანდა ნანი და თავადაც გადავიდა შეტევაზე, შენ ისე შეგიძლია კონცერნი დააფინანსო, რომ დირექტორთა საბჭოს წევრი არ გახდე. სანდროს სიცილი აუტყდა. _ რა ჭკვიანები ხართ ეს მხეიძეები! ესე იგი, შენს უქნარა ძმას ფული ჩემოდნით მივართვა, არა? თუ ჩეკი გამოვუწერო, რომელშიც თანხა არ იქნება მითითებული? რას მირჩევ, ყველაზე ჭკვიანო? დამცინავი იერი აიკრა მამაკაცმა სახეზე, უკაცრავად, მაგრამ მირჩევნია, ის ფული უპატრონო ბავშვებს გადავურიცხო ან ლეიკემიით დაავადებულ პატარებს. _ მერედა, რა გიშლის ხელს? გადაურიცხე, რა… შენ რომ კარგი ადამიანი იყო, ამას აქამდეც გააკეთებდი, ნანიმ უხეშად მოიცილა მისი ხელები და ნაბიჯს აუჩქარა. სანდრო შეჩერდა. მიხვდა, ასეთი საქციელით საბოლოოდ გადაიმტერებდა საცოლეს და შესაძლოა, მათი შეუღლება არც მომხდარიყო, ამიტომ ტონი შეარბილა და სიცილნარევი ხმით წარმოთქვა. _ როგორ შეუმჩნევლად გადავედით შენობითზე, ატყობ? ვფიქრობ, ეს კარგის ნიშანია. ნანი შეჩერდა. ნელა შემობრუნდა და შეცბუნებული გამომცდელი მზერით მიაჩერდა მოსაუბრეს. ერთხანს სიჩუმე ჩამოვარდა. პაუზა უსაშველოდ გაიწელა. ორივე თავისთვის ფიქრობდა რაღაცას. ბოლოს ნანიმ თქვა. _ მე მამას პირობა მივეცი და სიტყვის უკან წაღებას არ ვაპირებ, თუმცა დიდი სიამოვნებით გავაკეთებდი ამას, სხვა გზა რომ დაეტოვებინათ ჩემთვის. _ აუჰ! რა კეთილშობილური საქციელია! ნამდვილი ვაჟკაცივით მსჯელობ! არადა, ამ დროს ქალი ხარ. და რა გინდა მაგით დაამტკიცო? რომ უბიწო ქალწულივით ურჩხულს მსხვერპლად ეწირები? ბარემ მითხარი, რომ ასეა. _ როგორ მიბედავ ასე ლაპარაკს! ვეღარ მოითმინა ნანიმ და მრისხანე მზერა ესროლა. _ ჩვეულებრივად, მშვიდად მიუგო სანდრომ, მე ხომ შენი საქმრო ვარ. ნანიმ ხელი აიქნია, რომ უტიფარი მამაკაცისთვის სილა გაეწნა, მაგრამ სანდრო უფრო მარჯვე აღმოჩნდა. მან ხელი ჰაერშივე დაუჭირა, თავისკენ მიიზიდა და მკერდზე მიიკრა. ნანის მისმა სიახლოვემ თავბრუ დაახვია. “მგონი, მომწონს ეს დეგენერატი”, გაიფიქრა შეშინებულმა. _ ალბათ გახსოვს, ჩემო ძვირფასო, რომ კოცნაში 10 ლარი შემომთავაზე. ახლა ორჯერ გაკოცებ და ორ ლარს გადაგიხდი. ნანიმ მსუბუქად შეჰკივლა და მამაკაცის მკლავებიდან თავის გათავისუფლება სცადა, მაგრამ ვეღარ მოასწრო. სანდრომ მოხერხებულად გადაუწია თავი და ტუჩებზე დააცხრა. სწრაფად კოცნიდა, თითქოს ამით მის დასჯას ცდილობსო. ნანი ფართხალებდა, წინააღმდეგობას უწევდა, თავის დაღწევას ცდილობდა, თუმცა არაფერი გამოსდიოდა. მაგრამ უნდოდა კი, გათავისუფლებულიყო ამ თავბრუდამხვევი ალერსისგან? მსგავსი რამ არასდროს განეცადა აქამდე, უნდოდა, ეს წამები არ დამთავრებულიყო, დიდხანს, ძალიან დიდხანს გაგრძელებულიყო და სანდროს ხელი არ გაეშვა მისთვის. ის-ის იყო, მოეშვა, მოდუნდა და მამაკაცის ნებას დაჰყვა, რომ უეცრად ყველაფერი დამთავრდა. სანდრომ ისევე უხეშად მოიცილა, როგორც მიიზიდა… ნანიმ გაოცებით შეხედა. თანდათან დაუბრუნდა ცნობიერება, მოეგო გონს, როგორც იქნა. სანდრო უკვე მოშორებით იდგა და თვალმოჭუტული შესცქეროდა. გოგონამ ინსტინქტურად ხელი ტუჩებზე აიფარა. _ ოჰ, რა სამწუხაროა, რომ აქვე, სადმე თივის ზვინი არ არის, რა დროს გავატარებდით! არა, ნამდვილად არ მწყალობს ბედი. უკაცრავად, “ალერსოვანი” იდილია რომ დაგირღვიე, ნიშნის მოგებით გაუღიმა მამაკაცმა. _ შენ… შენ… შენ ნაძირალა ხარ! კბილებშუა ზიზღით გამოცრა ნანიმ, გგონია, მაგის უფლებას მოგცემდი? სანდრომ ხელები გაშალა. _ იცი, რა? ახლა ნამდვილად პატარძალს ჰგავხარ და არა წამებულს. იქნებ მოვახერხოთ მღვდლის გაცურება და თავი შეყვარებულებად მოვაჩვენოთ? რაღაც კარგად გამოგდის. ნანი სიმწრით ტუჩებს იკვნეტდა. ჯანდაბას! ჯანდაბას! ეს რა გააკეთა, როგორ გასცა თავი. როგორ უნდოდა გაქცეულიყო და ეს დამცინავი ღიმილი მეტად აღარასდროს დაენახა, მაგრამ რაც შეიძლებოდა, მოთოკა განრისხება და თავშეკავებულად უპასუხა. _ ჩემი თხოვნა იქნება, ამ წუთიდან აღარასდროს შემეხო. _ როგორც გინდა, სულაც არ ვარ წინააღმდეგი, უდარდელად დაეთანხმა მამაკაცი, თუკი შენ ეს ნამდვილად გსურს. _ დიახაც მსურს, ნამდვილად ასე მსურს! მაინც ვერ მოითმინა გოგონამ და გაბრაზებულმა წამოიყვირა. _ მე კი მგონია, მაინცდამაინც არ უნდა იყო დარწმუნებული შენს სიტყვებში… საქმე ლაპარაკზე უკეთ გამოგდის, ისე, ჩვენში რომ დარჩეს, კვლავ ის საზიზღარი ღიმილი აიკრა სანდრომ ტუჩებზე, შემდეგ გატრიალდა და გზას გაუყვა. გაწბილებული გოგონა უკან დაედევნა. ხანში შესული მღვდელი გააოცა სანდროს სიტყვებმა, ძალიან გვეჩქარება ჯვრის დაწერა და როგორ შეიძლება ეს მოვახერხოთო. _ ხომ სიმართლეს ვამბობ, სიხარულო, შენც ხომ გეჩქარება? მამაკაცმა ირიბად მოხედა მის უკან მდგარ გოგონას და მრავალმნიშვნელოვნად გაუღიმა. _ დიახ. რაც უფრო მალე დავქორწინდებით, მით უკეთესი იქნება, ძლივს ამოილუღლუღა თავჩაღუნულმა. სანდრომ ხელი მოხვია ნანის და მკერდზე მიიკრა. ნანის უსიამოვნოდ გააჟრჟოლა, მაგრამ ახლა ფართხალს ვერ დაიწყებდა, უნდა მოეთმინა. _ გასაგებია, გასაგები, გაეღიმა მღვდელს, ზეგ სამშაბათია და 12 საათზე მობრძანდით. _ გმადლობთ, მამაო, თავი დაუქნია სანდრომ, ნანის მაჯაში ჩაავლო ხელი და ტაძრიდან გამოიყვანა. _ რა საშინელებაა! აღშფოთდა გოგონა, როდესაც ეკლესიას კარგა მანძილით დაშორდნენ, მამაომ ალბათ იფიქრა, რომ ორსულად ვარ და იმიტომაც ვჩქარობთ. ღმერთო, როგორ ვიტყუები, რა საზიზღრობაა. _ დიდი ამბავი, რა გენაღვლება, რას იფიქრებს მღვდელი? კვლავ უდარდელი ტონით მიუგო მამაკაცმა. _ ეს შენ არ გენაღვლება ალბათ, მე კი ძალიან მაწუხებს. გამიჭირდება საკურთხეველთან ტყუილის თქმა, იმიტომ, რომ… _ რას იზამ, უნდა გავუძლოთ. არც მე მეხალისება, მაგრამ ასეა საჭირო და ამას ვერსად წავუვალთ, მშვიდად უპასუხა “საქმრომ”. ნანის თვალები ცრემლით აევსო, უჭირდა მისგან ამდენი დამცირების ატანა. _ შენთვის ალბათ ადვილია, ჩემთვის კი… ხმა აუკანკალდა, ეს ჩემი ცხოვრებაა და ჩემი რეპუტაცია. სანდრო მოიღუშა და ტუჩები მაგრად მოკუმა. _ გგონია, მარტო შენ ხარ მსხვერპლი? ხომ არ დაგავიწყდა, რომ ამ გარიგებაში მეც ჩამითრიეს? შემთხვევით, მე ხომ არაფერს მაბრალებ? _ თუ ასეა, თხოვნა მექნება შენთან. ჩემ გამო შენს ცხოვრებაში ნურაფერს შეცვლი, კარგი? თუ ასე გეთანაღრება გული და შენი სურვილით არ მოდიხარ ამ ბიზნესში, ვერც საქმეს გაართმევ თავს. მით უმეტეს, ჩვენი დაქორწინება დროებითია და ძალიან მალე განქორწინებისთვის საბაბი დაგვჭირდება! _ ამით რისი თქმა გინდა? რომ შემიძლია, გიღალატო? ჩაეცინა სანდროს, წარმომიდგენია, რა დაემართებოდა მამაოს, შენი სიტყვები რომ მოესმინა. განქორწინებისთვის ისიც საკმარისია, თუ ორი წელი ცალ-ცალკე ვიცხოვრებთ. ჩვენ ხომ შევთანხმდით ამაზე? მშვიდად, უსკანდალოდ დავშორდებით. ეგღა მაკლია, ისტერიკები მომიწყო ცოტა ხანში და ეჭვიანობის სცენები გამიმართო, მერე კი ამის გამო ვშორდები ამ ადამიანსო, იყვირო. ნანი ერთხანს ჩუმად იყო, შემდეგ კი ცივად წარმოთქვა. _ რატომღაც, მგონია, რომ ამ გარიგებით ძალიან ამაყობ. _ ჯერ კონცერნი ამოვათრიოთ ჭაობიდან და სიამაყეზე მერე ვილაპარაკოთ. ნანი გაჩუმდა. _ ალბათ არ გეწყინება, თუ სახლამდე არ მიგაცილებ, თქვა სანდრომ. _ რა თქმა უნდა, არა, პირიქით, გამიხარდება, თუ მარტო დავრჩები, ამჯერად ნანიმ მიუგო უდარდელი ტონით და წარბები აწკიპა. მამაკაცს არაფერი უთქვამს, თავი დააქნია მხოლოდ და გზა ჩქარი ნაბიჯით გააგრძელა. ნანი იდგა და უყურებდა, როგორ მიეფარა მამაკაცის სპორტული სილუეტი მოსახვევს. მარტო დარჩა, მაგრამ სანდროზე ფიქრი არ ასვენებდა. ეს კაცი გონებას უბურღავდა. არა, ასე არ ივარგებს, როგორმე უნდა გაუძლოს და თავიდან ამოიგდოს მასზე ფიქრი, თორემ ცხოვრება ტანჯვად გადაექცევა… ავტორი: სვეტა კვარაცხელია

სიახლის წყარო: http://www.4love.ge/istory/68082--9.html