ჩხუბით დაწყებული სიყვარული...15
2 108 ნახვა
საავადმყოფოდან მალევე გამომწერე, სახლში შევედი, იქაურობა ძალიან მომენატრა რატომღაც.. შიგნით რომ შევედი ძირს და წერილი ეგდო.. ავიღე და კითხვა დავიწყე
„ ვიცი რომ არ მაფასებდით და არ გიყვარდით, მაგრამ მე სულ მიყვარდით და მეყვარებით მუდამ, გთხოვ ახლა მაინც მაპატიეთ... ვიცოდი რომ ამ ცხოვრებაში არ მაპატიებდით, ამიტომ ჩემ ცხოვრებას აზრი არ ჰქონდა..
წერილი მამასგნ იყო, ამ ყველაფერმა გული ამიჩუყა და ავქვითინდი... მაინც ძალიან იმოქმედა ჩემზე, ბოლოს და ბოლოს ის ხომ ჩემი მამა იყო!
ფიქრებიდან ჩემმა ძმამ გამომიყვანა
_ეგ რა არის ჩემო ლამაზო? ან რატომ ტირი?
_წერილია
_რა წერილი, ვისგან
_მამასგან
_მაჩვენე, სახე ცოტა შეეცვალა და შევამჩნიე რომ აერია და მოიწყინა.. ვუყურებდი მის სახეს და უფრო და უფრო ეცვლებოდა, სახეზე ცრემლი წამოუვიდა და ოთახისაკენ საჩქაროდ გაეშურა, დიდიხანი არ გამოსულა, მაგრამ შემდეგ კი მოუწია რადგან ანი მოვიდა მის სანახავად..
_რას შვები ანიი, როგორ ხარ ჩემო ლამაზოო (მე)
_კარგად შენ
_მეეც, გოგო ნიკას როდის ეტყვი ფეზმძიმედ რომ ხაარ?
_ახლა მოვედი მაგის სათქმელად, სად არისს?
_ოთახშია, შეხვალ თუ დავუძახოო?
_არა შევალ..
მე კი ჩემს ოთახში გავედი და ფანჯრას მივუახლოვდი ვიხსენებდი წარსულს.. და ვტკბებოდი..
უცებ ყვირილის ხმა მომესმა, თავიდან შემეშინდა მაგრამ შემდეგ ნიკას ოთახში შევედი და დავინახერომ მას ანი ჰყავდა ხელში და ირგვლი ატრიალებდა, ძალიან გახარებულები იყვნენ ორივენი, შემდგ კი ძირს დასვა და მუცელზე ფერება დაუწყო და მოეალერსა... მეც მივულოცე მათ დაგახარებული ოთახიდან გამოვედი, ამ დროს ანდრო საშინლად მომენატრა, ამიტომ მას დავურეკე
_რას შვებიი?
_არაფერს შენ ჩემო ლამაზო?
_არც მე, აუუ შეგიძლია ჩემთან მმოხვიდე?
_მოსული ვარ, ამოვიდე თუ შენ ჩამოხვალ ქვევით?
_მართლაა? მიყვარხაარ.ჩამოვალ ახლავეე..
_მეც.. მალე
გავემზადე და სასწრაფოთ ქვევით ჩავედი.. მისი ნახვა ისე გამიხარდა თითქოს საუკუნეა არ მენახოს, მაგრად ჩავეხუტე და ვაკოცე.. ის დღე მშვენივრად გავატარეთ,ბ ევრი ვიხალისეთ, ვიცინეთ.
_ ნია, ჩემთან წავიდეთ სახში გთხოვ,დარჩები ჩემთან?
_კიი
ანროს სახლში შევედი, იქ არავინ იყო და მან მითხრა რომ არც არავინ მოვიდოდა, უკვე საკმაოდ გვიანი იყო მე დაღლილი ვიყავი
_აუ ანდრუშ, ძალიან დაღლილი ვარ და უნდა დავწვე
_კარგი, მეც..
ის ოთახისაკენ გაეშურა, მე კი თავი მოვიწესრიგე დასაძინებლად მოვემზადე და ოთახში შევედი, ანდრო გაუნძრევლად იდგა და მიყურებდა, ის მომიახლოვდა ხელი ასწია და ლოყაზე მომეფერა. ისეთი მსუბუქი და ამაღელვებელი იყო ეს შეხება, რომ შიგნით საოცარი რამ ვიგრძენი. გული გამალებით ძგერდა და დამშვიდებას არც ცდილობდა.ახლა კი იმდენად ახლოს იყო, რომ მისი ხშირი სუნთქვით მკერდის მოძრაობას ვგრძნობდი
მეორე ხელიც ასწია, ჩემი სახე თითებში მოიქცია და ცხვირით ლოყაზე მომეფერა. ღრმად ჩავისუნთქე, მის კლავებს ჩავეჭიდე და კიდევ უფრო ახლოს მივიწიე. სულ ოდნავ, ძალიან მკრთალად ვიგრძენი მისი ტუჩების შეხება ჩემს ბაგეებზე, ხელების მოძრაობა ჩემს ტანზე თანდათან მიზიდავდნენ მისკენ. სუნთქვა შემეკვრა და ერთი წამით მეგონა, რომ გული გამიჩერდებოდა, მაგრამ შემდეგ იმდენად აჩქარდა, რომ მეც ამიყოლია. ხელები კისერზე შემოვხვიე და მაისური ერთი ხელის მოსმით გავაძრე, მის თმას ჩავებღაუჭე და მთელი ძალით მივეკარი, წელზე ხელი მომხვია, ისევ მიმიზიდა თავისკენ, სახე ჩემს თმაში ჩარგო და კისერზე მისი ცხელი ტუჩები ვიგრძენი, რომლებმაც ტუჩებისკენ გაიწიეს. გონება ვეღარაფერზე ფიქრობდა. ახლა მხოლოდ სხეული გრძნობდა მხოლოდ ერთი ნაბიჯი გადმოდგა წინ, რამაც უკან დამახევინა. ოდნავ მიბიძგა, თავი ვერ შევიკავე და საწოლზე დავვარდი.. . ანდრო ისევ ჩემს ტუჩებს დაეწაფა. ვიგრძენი, როგორ ჩაცურდნენ მისი მხურვალე ხელები თეძოებზე, როგორ წაეტანნენ ჩემს ჯინსის შარვალს და ვერც კი მივხვდი, როგორ გაქრა ჩემი სხეულიდან ტანსაცმელი.
„ ვიცი რომ არ მაფასებდით და არ გიყვარდით, მაგრამ მე სულ მიყვარდით და მეყვარებით მუდამ, გთხოვ ახლა მაინც მაპატიეთ... ვიცოდი რომ ამ ცხოვრებაში არ მაპატიებდით, ამიტომ ჩემ ცხოვრებას აზრი არ ჰქონდა..
წერილი მამასგნ იყო, ამ ყველაფერმა გული ამიჩუყა და ავქვითინდი... მაინც ძალიან იმოქმედა ჩემზე, ბოლოს და ბოლოს ის ხომ ჩემი მამა იყო!
ფიქრებიდან ჩემმა ძმამ გამომიყვანა
_ეგ რა არის ჩემო ლამაზო? ან რატომ ტირი?
_წერილია
_რა წერილი, ვისგან
_მამასგან
_მაჩვენე, სახე ცოტა შეეცვალა და შევამჩნიე რომ აერია და მოიწყინა.. ვუყურებდი მის სახეს და უფრო და უფრო ეცვლებოდა, სახეზე ცრემლი წამოუვიდა და ოთახისაკენ საჩქაროდ გაეშურა, დიდიხანი არ გამოსულა, მაგრამ შემდეგ კი მოუწია რადგან ანი მოვიდა მის სანახავად..
_რას შვები ანიი, როგორ ხარ ჩემო ლამაზოო (მე)
_კარგად შენ
_მეეც, გოგო ნიკას როდის ეტყვი ფეზმძიმედ რომ ხაარ?
_ახლა მოვედი მაგის სათქმელად, სად არისს?
_ოთახშია, შეხვალ თუ დავუძახოო?
_არა შევალ..
მე კი ჩემს ოთახში გავედი და ფანჯრას მივუახლოვდი ვიხსენებდი წარსულს.. და ვტკბებოდი..
უცებ ყვირილის ხმა მომესმა, თავიდან შემეშინდა მაგრამ შემდეგ ნიკას ოთახში შევედი და დავინახერომ მას ანი ჰყავდა ხელში და ირგვლი ატრიალებდა, ძალიან გახარებულები იყვნენ ორივენი, შემდგ კი ძირს დასვა და მუცელზე ფერება დაუწყო და მოეალერსა... მეც მივულოცე მათ დაგახარებული ოთახიდან გამოვედი, ამ დროს ანდრო საშინლად მომენატრა, ამიტომ მას დავურეკე
_რას შვებიი?
_არაფერს შენ ჩემო ლამაზო?
_არც მე, აუუ შეგიძლია ჩემთან მმოხვიდე?
_მოსული ვარ, ამოვიდე თუ შენ ჩამოხვალ ქვევით?
_მართლაა? მიყვარხაარ.ჩამოვალ ახლავეე..
_მეც.. მალე
გავემზადე და სასწრაფოთ ქვევით ჩავედი.. მისი ნახვა ისე გამიხარდა თითქოს საუკუნეა არ მენახოს, მაგრად ჩავეხუტე და ვაკოცე.. ის დღე მშვენივრად გავატარეთ,ბ ევრი ვიხალისეთ, ვიცინეთ.
_ ნია, ჩემთან წავიდეთ სახში გთხოვ,დარჩები ჩემთან?
_კიი
ანროს სახლში შევედი, იქ არავინ იყო და მან მითხრა რომ არც არავინ მოვიდოდა, უკვე საკმაოდ გვიანი იყო მე დაღლილი ვიყავი
_აუ ანდრუშ, ძალიან დაღლილი ვარ და უნდა დავწვე
_კარგი, მეც..
ის ოთახისაკენ გაეშურა, მე კი თავი მოვიწესრიგე დასაძინებლად მოვემზადე და ოთახში შევედი, ანდრო გაუნძრევლად იდგა და მიყურებდა, ის მომიახლოვდა ხელი ასწია და ლოყაზე მომეფერა. ისეთი მსუბუქი და ამაღელვებელი იყო ეს შეხება, რომ შიგნით საოცარი რამ ვიგრძენი. გული გამალებით ძგერდა და დამშვიდებას არც ცდილობდა.ახლა კი იმდენად ახლოს იყო, რომ მისი ხშირი სუნთქვით მკერდის მოძრაობას ვგრძნობდი
მეორე ხელიც ასწია, ჩემი სახე თითებში მოიქცია და ცხვირით ლოყაზე მომეფერა. ღრმად ჩავისუნთქე, მის კლავებს ჩავეჭიდე და კიდევ უფრო ახლოს მივიწიე. სულ ოდნავ, ძალიან მკრთალად ვიგრძენი მისი ტუჩების შეხება ჩემს ბაგეებზე, ხელების მოძრაობა ჩემს ტანზე თანდათან მიზიდავდნენ მისკენ. სუნთქვა შემეკვრა და ერთი წამით მეგონა, რომ გული გამიჩერდებოდა, მაგრამ შემდეგ იმდენად აჩქარდა, რომ მეც ამიყოლია. ხელები კისერზე შემოვხვიე და მაისური ერთი ხელის მოსმით გავაძრე, მის თმას ჩავებღაუჭე და მთელი ძალით მივეკარი, წელზე ხელი მომხვია, ისევ მიმიზიდა თავისკენ, სახე ჩემს თმაში ჩარგო და კისერზე მისი ცხელი ტუჩები ვიგრძენი, რომლებმაც ტუჩებისკენ გაიწიეს. გონება ვეღარაფერზე ფიქრობდა. ახლა მხოლოდ სხეული გრძნობდა მხოლოდ ერთი ნაბიჯი გადმოდგა წინ, რამაც უკან დამახევინა. ოდნავ მიბიძგა, თავი ვერ შევიკავე და საწოლზე დავვარდი.. . ანდრო ისევ ჩემს ტუჩებს დაეწაფა. ვიგრძენი, როგორ ჩაცურდნენ მისი მხურვალე ხელები თეძოებზე, როგორ წაეტანნენ ჩემს ჯინსის შარვალს და ვერც კი მივხვდი, როგორ გაქრა ჩემი სხეულიდან ტანსაცმელი.
