შევსებული არსებობა XXXI (დასასრული)

მოყოლილმა ნინო გააოგნა..
_ არ გეწყინოს, მაგრამ შენი ბრალია ყველაფერი, მარტო შენი სალო! სად მიდიოდი, კიდევ როგორ ენდე..
_ არ შემეძლო.. ვერ დავიკიდებდი.. ხომ ნახე როგორ უყვარს სანდრო? რას აკეთებს მისი გულისთვის.. რაც გინდა მიწოდე, მაგრამ ვერ დავტოვებდი ადამიანს, რომელიც იმავე თვისებებს ხედავს ამ ადამიანში.. ესე იგი არის მასში რაღაც ჰუმანური
_ შენ მართლა გაგიჟებულხარ.. ვერ ხვდები რომ შენ და მაგ ირმას სხვადასხვა რამის გამო გიყვართ ალექსანდრე? ირმასთვის სანდრო მორიგი მსუყე ლუკმაა, გემრიელი და უზრუნველი ცხოვრების გარანტი.. რაკი ამდენი ხანია მის გვერდით კონწიალობს სამუდამოდ თავისად დაუგულებია და ვერავის შეჭრას ეგუება მის ცხოვრებაში! ეგ რანაირი სიყვარულია ადამიანს ცხოვრება გაუმწარა! ასეთი ქალისგან ჰუმანურობას როგორ ელოდები? თვითონ არ ამბობდი “ისეთი ქალიო”?
_ ნინო, მაშინ სანდროც “ისეთი” მეგონა, გვერდზე გახედვა რომ ეზარებათ და ლოგიკურად აღარ იწუხებენ თავს მაშინ, როცა თვითონ უცვივდებიან ანგელოზები ხელში..
_ ეხლა ხომ დარწმუნდი, რომ თავს არ იწუხებენ მანამდე, სანამ ვინმე შენნაირი არ აუჩქროლებთ გულს..
_ და იწყება მერე გაუთავებელი ბრძოლა სიყვარულსი შესანარჩუნებლად.. ას ეარ მინდა, ეს გრძნობა სხვანაირად წარმომედგინა, მეგონა შვება უნდა მოეგვარა, მეგონა უნდა განეტვირთე, ყველაფერი გაგხარებოდა, უმიზეზოდ ბედნიერი ყოფილიყავი, თუნდაც ხეების უკან გემღერა როგორც ინდურ ფილმებშია, მაგრამ სხვა რაღაცას შევეჯახე.. ამდენი არასოდეს მიტირია ცხოვრებაში! ნუთუ ესაა სიყვარული? არასოდეს უნდა დამთავრდეს? ესაა ის გრძნობა, რამაც ძალა უნდა მომცეს ტანჯვას გავუძლო? არ მინდა ასე! არ მინდა ეჭვის თვალით მიყურებდეს ვინმე, არ მინდა ინტრიგების და ბოროტი ენების მსხვერპლი ვიყო!
_ სალომე..სალომე.. პატარა აღარ ხარ.. როცა ასეთ ადამიანს უყვარდები..
_ როგორს? აი როგორს? ფულიანს? სულ არ მჭირდება მისი ფული! გესმის? მირჩევნია არაფერი გააჩნდეს! ღატაკი იყოს და სადმე სოფელში ცხოვრობდეს ალიზით გალესილ და ისლით დახურულ სახლში! მის მდგომარეობას მარტო პრობლემები მოაქვს!
_ მისმა მდგომარეობამ ოცნება აგიხდინა და უამრავი ბედნიერება მოგანიჭა! კუბაში ხომ კარგად გრძნობდი თავს?
_ ნინო.. მე ჯერ ალექსანდრე მიყვარს და მერე გეოგრაფია! ჭირსაც წაუღია კუბა თუ უბედური ვიქნები, მე მატერიის გარეშე მჭირდება სიყვარული, სულ რომ ყველაფერი შემომეცალოს მიზეზი უნდა დამრჩეს, რის გამოც უნდა მიყვარდეს! ასე მესმის სიყვარული, ეს არის ცხოვრება და არა მდიდრების წრეში ერთ გაზულუქებულ და ჭირვეულ გოგოზე გადაყოლა! დედას გეფიცები თუ სანდროს ნაჩუქარი ერთი ბუშტი არ მერჩივნოს და მშვიდი ცხოვრება და სიყვარულით ტკბობა მასთან, ვიდრე ის მოგზაურობა კუბაში! პირობას გაძლევ არასოდეს ვინატრებდი! საშინლად დამღლელია!
_ ოჯახი მარტო ცულის ტარი არ არის სალო.. შენ ყველაზე უკეთ იცი ეს! ახალი სიცოცხლე რომ გაჩნდება იმას მოსთხოვე შენი ალიზით შეთხუპნული ბედნიერების გაზიარება!
_ იცი რა? ზუსტად ასე გამზარდა დედამ, მაგრამ არც ბედნიერება მომკლებია და არც სხვა რაიმე კონკრეტული და ყოფითი! დედასავით მეც მომანიჭებდა სიამოვნებას შვილისთვის თავგანწირვა! მეც სიამოვნებით ვივლიდი დახეული ფეხსაცმით ზამთრობით და ეს მეტ სტიმულს და ძალას მომცემდა ყველაფრისთვის მიმეღწია..ასე ვიქნებოდი ბედნიერი და არა ინტრიგებით გამომუშავებული მდგომარეობით!
_ შენ მარტო ეგ მხარე გაგისინჯავს სალო, მარტო მაგ მხარეს იცნობ.. რა იცი როგორი ტკბილია უზრუნველყო ის, რის გამოც ხატია უამრავ დროსა და ენერგიეს ხარჯავდა? იმ უზრუნველყოფით დაზოგილ დროს რა იცი რა საქმეს მოახმარდი? რამდენ რამეს შეიძენდი, რამდენს ისწავლიდი..
_ როცა ასეთი უზრუნველი გაქვს ყველაფერი სტიმული გეკარგება! მაინც თუ გაქვს რა თქმა უნდა აღარ ფიქრობ შემატებასა და შეძენაზე.. ბრძოლის უნარი იკარგება. სწორედ მაგიტომაც ხდებიან ფულის მერე ირმასნაირები და ათასი სისულელით იწამლავენ გონებას.. მისი ცხოვრება მარტო შიშკა ქმარია და ყოველდღიური, გამოულეველი ფული დაუსრულებლად საპრანჭად სალონებსა და სოლარიუმებში და ძონძების შესაძენად!
_ უკიდურესობაში ვარდები და გასაგებიცაა.. გაბრაზებული ხარ, მაგრამ ვერ გამიგია ირმას უბრაზდები, თუ ისევ ალექსანდრეს მდგომარეობას და სტატუსს როგორც ადრე?
_ ჩემს თავს ვუბრაზდები! იმიტომ, რომ საკუთარ ნაჭუჭში ჩატევა ვერ ვისწავლე, რომ ცოტნე დადიანივით თაფლის წასმა ვერ მოვიშალე და როგორც პატარაობაში დახოცილ მწერებს ვაპატიოსნებ და ვმარხავ!
_ ეგ სისულელეა.. ამას ვერასოდეს ისწავლი, ეგ შენ ხარ! შენში დევს, მაგით დაიბადე და რაც არ უნდა ებრძოლო და თავი დაიჭირო ასეთად დარჩები.. ეხლა გეჩვენება ეგ სისულელედ და ცუდ ჩვევად, მაგრამ აბა სხვებს ჰკითხე, მე მკითხე, შენს სამეგობროს, ყველას! სანდროს ჰკითხე აბა რატომ უყვარხარ.. მაინცდამაინც შენ, ზუსტად იმიტომ, რომ ეგეთი ხარ და მართალია ის ბიჭი რომ გეუბნება სადღაც ჩემთვის შემორჩიო!ეხლა ადექი! ტელეფონს ხმა ჩაურთე და ის ადამიანიც შეიცოდე.. შენ რომ ამ მდგომარეობებსა და სისულელეებზე ნერვიულობ მის მდგომარეობაში შედი! შენ რომ მისი მშობლების რეაქცია გზაფრავს და ის წაკლა ქალი ნერვებს გიშლის მას ამ ყველაფერთან ერთად შენი დაკარგვის ეშინია! შენი შეშინების ეშინია და ნუ დაღლი სალო ამით.. იცი რა/ დაიჯერებენ მისი მშობლები? გასაკვირიც არ იქნება, იმიტომ, რომ მათ კი არა შენც დაუჯერე თავის დროზე იმ ქალს და ეხლა ალექსანდრესთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ თუ მა თარ სჯერათ საკუთარი შვილის შენ მაინც დაანახო, რომ გჯეროდეს მისი.. ეხლა აქ კი არ უნდა იჯდე მასთან უნდა იყო, შენი გვემები გვერდზე უნდა გქონდეს გადადებული და შენი სიმშვიდით ამშვიდებდე! შენ ქალი ხარ სალო და პირველ რიგში ეს გმართებს! გასაგებია, რომ არ ისწრაფვოდი ამისკენ, მაგრამ დიდი ბედნიერება ღრუბლების გარეშე არ მოდის და შენ არ ხარ პირველი, არც უკანასკნელი, ვისაც რაღაც კუთხით ტანჯვა უწევს მომავალი ბედნიერებისთვის. მადლობელი უნდა იყო, უნდა ტკბებოდე განსაცდელის წუთებით, უნდა გეამაყებოდეს, რომ სიძნელეების გადალახვა გიწევთ, რომ იცოდე ეს უფრო ამყარებს თქვენს სიყვარულს, ოღონდ არ უნდა შეგეშინდეს, ოღონდ სასოწარკვეთა უნდა დაივიწყო! დარწმუნებული ვარ შენც ასე მეტყოდი, უბრალოდ შენს თავზე ძნელია ცივი და სწორი დასკვნები გამოიტანო.. ამ დროს ჩნდება ფერია ნინო, რომელიც ჯადოსნური ჯოხით საცრემლე არხებს გიკეტავს და უსაზღვრი ბედნიერებისკენ მიმავალ გზაზე გიბიძგებს – გაიცინა ნინომ, ღიმილი სალომეს სახეზეც შეამჩნია.. ეს თანხმობას ნიშნავდა. სალომემ ტელეფონი აიღო და ალექსანდრეს მიწერა ნინოსთან ვარ და გამოვალო.. ალექსანდრემ მაშინვე გადმორეკა, ხუთ წუთში მანდ გავჩნდები და დაბლა დამხვდიო, გაბრაზებული ჩანდა. ცოტა ხანში სალომე ალექსანდრეს მანქანაში იჯდა..
_ რატომ წახვედი..
_ არ წავსულ..
_ რატომ წახვედი მეთქი! – მოულოდნელად აფეთქდა ალექსანდრე და საჭეს მთელი ძალით დაარტყა ხელი, სალომე შეხტა..
_ ისევ შეგეშინდა? ეხლა რაღამ შეგაშინა გამაგებინე.. სალომე..ამიხსენი რას ვნიიშნავ შენთვის.. ყველა პრობლემაზე ასე უნდა გაიქცე სახლიდან?
_ შენ არ იცი რა მოხდა დღეს..
_ რა არ ვიცი..ყველაფერი ძალიანაც კარგად ვიცი! რატომ მიხვედი საერთოდ მასთან, რატომ მე არ მკითხე! ხომ გაგაფრთხილე ამას წინათაც ნუ ნახავ მეთქი! რას ნიშნავს ჩემი სიტყვა შენთვის? ჩემთვის რომ გეკითხა გეტყოდი, რომ მამაჩემი პროფილაქტიკისთვის აკითხავს ხოლმე მაგ კლინიკას და დღესაც აპირებდა მისვლას, იმიტომ, რომ ჩეხეთში წასვლამდე ვერ მოახერხა.. იმ ქალბატონმა მამიკოს ნაცნობებისგან გაიგო ეს და სულელი ბავშვივით გაგაბა!
_ ეს შენმა მშობლებმა ნახეს და ძალიან დიდი იმედგაცრუება დავინახე..
_ სალომე გეყოფა! მათ რა დაინახეს მე ნუ მასწავლი! სახლში გაოგნებულები რომ მოვიდნენ ხუთ წუთში დალაგდა ყველაფერი, იმიტომ, რომ მამაჩემმაც ძალიან კარგად იცოდა ირმას მამიკოს ნაცნობების ამბავი, დათვურ სამსახურზე რომ არიან გადამკვდრები ოღონდ მამამისისგან გაღიმება მიიღონ! გაოგნებულები შენი სისუსტით უფრო იყვნენ ბოლოს.. ის გაუკვირდათ რატომ არ დაიცავი თავი და რატომ არ მიუჩინე თავისი ადგილი! აი ეგ გაუკვირდათ და არა ის, რომ ის ქალი ინტრიგებს ხლართავდა! შენნაირი მიამიტი და სულელი ნუ გგონია ყველა.. დაფიქრების უნარყ აქვს იმ ხალხს.. ეს უნდობლობაა სალომე.. შენ ჩემი უნდა გჯეროდეს..უკვე რამდენჯერ გთხოვე, მაგრამ ჯიუტად განაგრძობ შენს ბავშვურ გადაწყვეტილებებზე სიარულს
_ მე პატარაობიდან ასემოვდივარ სანდრო.. ამის გამო ცხვირი არასოდეს წამიმტვრევია..
_ ეშენ იმას ცხვირის წამტვრევას არ ეძახი რაც დრეს მოხდა? თუნდაც მაშინ სოფელში რომ გაიქეცი? თუე ს ცხვირის წამტვრევა არ გგონია მაშინ მნიშვნელოვანი არ ყოფილა ეს უირთიერთობა შენთვის
_ როგორ შეგიძლია ამის თქმა..
_ როგორ და კარგად! აი ეგრე როგორც გესმის! ჩემი უნდა გჯეროდეს, მე უნდა მეფარებოდე! იმაში უნდა იყო დარწმუნებული, რომ ჩემს ოჯახში სიმაღლე მიკავია და ჩემი სიტყვა იწონება, რაღაცას ნიშნავს! ამ სიბინძურეების მოგვარება შენი პრობლემა იმ დღიდან აღარ არის რაც დაგინახე! მორჩა! გაითავისე ეს!
_ ეს იმას არ გულისხმობს, რომ ჩემით აღარ ვიფიქრო და მარტივად არ გადაწყვიტო და უმტკივნეულოდ, მაშინ, როცა შემიძლია შენ არ განერვიულო..
_ და ხომ მოაგვარე.. ეგ ხარ ხო სულ? ვეღარ უძლებ და სადღაც გარბიხარ, მერე მე მთელი ქალაქი გეძებ! ალბათ ასე დაინერგე ცხოვრების წესად.. ალბათ გაქცევა გირჩევნია მამაკაცის დაჯერებას.. იმის ბრალია მამის გარეშე რომ არ გაიზარდე!
_ გეყოფა! რა გინდა მოისმონო.. ვნანობ.. დამნაშავე ვარ ასე რომ მოვიქეცი! ჰო.. შემეშინდა, მაგრამ ამჯერად იმის შიში არ მქონია, რომ შენ არ გიყვარდი ან მატყუებდი.. შენების გაკვირვებული თვალების შემეშინდა.. შენ იცი რას ნიშნავს როცა გამუდმებული დაკვირვების ქვეშ მყოფი გგონია თავი.. ვიცოდი რაც არ უნდა გამეკეთებინა მაინც ეჭვს გამოიწვევდა ყველაფრი.. შენ თუ იცი მათ არ იციან ამდენი ბოღმა უკვალოდ რომ წამოვიდა! სულ დაძაბული ვიქნებოდი და უნდა შევგუებოდი ამას სანდრო! არსად გავქცეულვარ.. ნინოსთან ვიყავი..
_ ტელეფონს რატომ არ პასუხობდი, რატომ მეთქი გამაგებინე! რატომ გარბიხარ ამ დროს ნინოსთან? მან უფრო იცის ჩემს მშობლებს რა ეწყინებათ და გაუხარდებათ თუ მე? ასე არაფერი გამოვა! მოარღვიე ეგ დედაატირებული კედელი თუ რაღაც ჯანდაბა და ისწავლე პატივისცემა!
_ გამიჩერე.. – ალექსანდრემ მანქანა სანაპიროსთან მიაყენა.. სალომე სწრაფად გადმოვიდა მანქანიდან
_ არ მინდა ასე.. სიმშვიდე მინდა, ბედნიერება! ვიცი ქალი ვარ და ჯერ მე უნდა დავთმო, მაგრამ უცხოა ეს ყველაფერი ჩემთვის, მგონია არასოდეს დამთავრდება, მგონია სულ ასე იქნება, სულ ვიღაც იტრიალებს შენს გვერდით, რომელსაც შენთან ჩაგორება და ინტრიგების ქსოვა მოუნდება.. ამას ვერ გავუძლებ, მოვკვდები, დავიშლები.. ასე ემოციურად არაფერი მიმიღია ცხოვრებაში, შენგან მწყინს ყველაფერი და შენს გარშემო.. და ყველაზე მეტიც შენი მიხარია! მაპატიე, რომ ვერ ვეგუები ახალ ცხოვრებას, იცი რა? დღეს მართლა დავფიქრდი რა ჯობდა.. დავასკვენი, რომ სადღაც მიყრუებულში მშვიდად ცხოვრება ყველაფერს მერჩივდა! მაშინ ვიქნებოდი ლაღიც, ბედნიერიც და ყველაფერიც და არა ეხლა..შენს სასახლეში..
_ ეს პრობლემებისგან გაქცევაა! გადაკარგულში განდეგილივით წასვლისას პრობლემებს დაგ არე სამყაროს ემალები! როცა არაფერი იცი და არაფერი გესმის ნაკლები პრობლემა გაქვს, მაგრამ ერთი რამ გავიწყდება! ურთიერთობა ასეთ დროს კი არ იწრთობა, ზუსტად ეს ბობოქარი ცხოვრება და მისი სამკაულები აყალიბებს ამას! დროში გამოცდილი და გამობრძმედილი სიყვარული ყველაზე ძლიერია! ეგ გაქცევები დაივიწყე სალომე, აბსტრაქტული თუ ხილული მაინც გაქცევაა.. უფლებას აღარ მოგცემ გაიქცე! – ალექსანდრე უკვე ყვიროდა - შენ ჩემი ნაწილი ხარ და მოვითხოვ მეც ვიყო შენი! შენ თუ ეს ასე გიჭირს მე გადაგიწყვეტ ყველაფერს და იცი რატომ? მთლიანად გენდობი! ამ ჩხუბის მერეც კი ანგელოზად მეჩვენები! ერთადერთი რაც მინდა ეხლა შენი კოცნაა.. ნებისმიერი ძალის ფასად – ხელი კისერში მოკიდა, ძლიერად მიიზიდა თავისკენ და აკოცა.. მოსლუკუნე სალომეს სუნთქვა შეეკრა და უსაზღვრო..უზარმაზარი სითბო იგრძნო. დიდხანს, ძალიან დიდხანს იდგნენ ჩახუტებულები..
_ თითქოს სიმშვიდეს ვეძებ, არადა შენი ყვირილით დამტკიცებული სიყვარული ყველაზე უფრო მიფორიაქებს გულს.. – გაიცინა სალომემ – პარადოქსია არა?
_ სანამ სიმშვიდეს მოძებნიდე ჯერ გაერკვიე რისი მოძებნა გინდა, სულელო – ცხვირზე თითი წაკრა ალექსანდრემ
_ რატომ გიყვარვარ სანდრო..
_ არა, არ მიყვარხარ..მეტი! არსებობა ვეღარ წარმომიდგენია უშენოდ ფშავლის ქალო! შენ ჩემი არსებობა შეავსე.. არასოდეს გაგიშვებ.. შეეგუე ამას!
მათი ცხოვრება ერთი შეხედვით გამორჩეული არ ყოფილა, ერთმანეთი სამსახურში შეუყვადათ, ალბათ ორივეს ერთად, ბოროტმა ენებმა კინაღამ შეიწირა მათი ურთიერთობა, მაგრამ გაუძლეს, ჩვეულებრივი, მეგობრებით და სითბოთი სავსე ქორის წილი გააკეთეს და თქვენ წარმოიდგინეთ დასასვენებლადაც არ წასულან, შემდეგისთვის გადადეს. ვიცი რაზეც ფიქრობთ.. არაფერია ამაში განსაკუთრებული.. ასეთს ყველგან მოისმენ, ბანალური, სტანდარტული ამბავია, რაშიც როგორც წესი ან გულწრფელობას ხედავს ადამიანი, ან “ნახე? უფროსი როგორ შეაბა” აკერია პირზე. მთავარი ეს არ ყოფილა.. იცით მთავარი რა იყო? მათი ცხოვრება არასოდეს შეცვლილა!.. სულ ამ მონაყოლს ჰგავდა ცხოვრების სხვადასხვა ეტაპებზე – შესაბამისად.