ჩხუბით დაწყებული სიყვარული... 16 / 17

თვალები გავახილე, აზრზე მოვედი ირგვლივ მივიხედ –მოვიხედე და ანდროარსად იყო.. ხალათი მოვიცვი და წამოვდექი, კართან მივედი მაგრამ უცებ წინ ანდრო შემომეჩეხა
_სად მიდოდი?
_რავი აქ რომ არ იყავი...
_კარგი.. ის მომიახლოვდა ხელები შემომხვია, გულში ჩამიკრა მე მესმოდა მისი გულის ხმა გამალებიით ჩქარა ცემდა, მოეალერსა და ჩემს ბაგეებს დაეწაფა.. შემდეგ ხელის ერთი მოძრაობით ხალათი გამაძრო და სხეულძე შემეხო. მომეალერსა
_გთხოვ არ გინდა!
_კი მაგრამ ნია რატომ
ხმა არ ამოიღია ხალათი მოვიცვიდა ოთახიდნ გავედი, პირდაპირ სააბაზანოში შევედი, შხაპი მივიღე და გარეთ გამოვედი, ანდრო გაბრაზებული სახითმომაჩერდა, ხელი მაგრად ჩამჭიდა და არ მიშვებდა
–გამიშვი გთხოვ, მტკივა
_რა გჭირს?
_ცუდად ვგრძნობ თავს.
_კარგი
გაბრაზებულმა ხელიი გამიშვა და საძინებელში შევიდა მალევე გამოვიდა გამოწყობილი და წასვლას აპირებდა. მაგრამ უცებ შევაჩერე და ვუთხარი
_სად მიდიხარ?
_მალე მოვალ
_კი მაგრამ...
სიტყვის თქმა არ მაცალა და უცებ გავიდა კარი მოიჯახუნა, მისმა ამ ქცევამ საშინლად გამაღიზიანა, მეც სასწრაფოდ ჩავიცვი და წავედი.. სახლში მივედი, მაგრამ არავინ იყო, კარი ღია იყო ხოლო შიგნით კი არავინ იყო.. იქაურობა სულ ჩაბნელებული იყო, ფარდები გადაწეული იყო ვყელგან, და კარები დახურული, შევშინდი, ტელეფონი ავიღე და გაორთული იყო, ხოლო შემდეგ კი მობილურით დავრეკე ზარი არ გადიოდა, უცებ უკნიდან ვიღაც შემეხო, შიშისგან ვიკივლე
–რა საზიზგარი ხარ ნიკა , შემაშინე, ეგრე აღარ გააკეთო
მაგრამ ხმას არ იღებდა უკან შევბრუნდი და სახე წამეშალა. ჩემს წინ ვიღაც ნიღბიანი იდგა, ხმას ვერ ვიღებდი საშინლად ავნერვიულდი, გაქცევა მინდოდა მგრამ მან ხელი მაგრად ჩამჭიდა და არსად მიშვებდა..
ძლივს ხმა ამოვიღე და ვუთხარი
_ ხელი გამიშვი!
_არც იოცნებო
_მტკივა
_არ მაინტერესებს
ხელი მკრა და კარები ჩარაზა.. შემდეგგ კი ისევ მომიახლოვდა და განრისხებული თვალებით მიყურებდა მომიახლოვდა და მითხრა
_აქ ვერავინ დაგიცავს! ვერც ანდრო!
_კი მაგრამ
_არავითარი მაგრამ ხმა ჩაიგდე!და გაუნძრევლად იჯექი მანდ!
სიჩუმე ჩამოწვა, მას მხოლოდ სათის წიქწიკი არღვევდა. შევამჩნიე თუ როგორ ღიზიანდებოდა ის, მაგრამ უცებ მივარდა და ძირს დაანარცხხა
_კი მაგრამ რას აკეთებ, ფეხზე ავდექი, მაგრამ მალევე მან უკამ მიბიძგა და მითხრა
_თუ კიდევ ადგები ან ხმას ამოიღებ მოგკლავ და იარაღი ამოიღო..
ცოტახანში მან მითხრა
_ თუ გამოცვლა გინდა შედი და გამოიცვალე
სასწრაფოდ გამოვიცვალე და გამოსვლას ვაპირებდი მაგრამ ის წინ შემეჩეხა, მომიახლოვდა, ხელი მომხვია, შემდეგ კი ჩემს ბაგეებს დაეწაფა, მე მას ვერ ვეწინაარმდეგებოდი რადგან ხელს ვერ ვანძრევდი საშინლად მტკიოდა, მაგრამ მაინც მოვახეხე და მისგან თავი დავაღწიე, ის ისევ მაგრად ჩამებღაუჭა დ ძირს დამაგდო.. უცებ ნიღაბი მოიხსნა და სახე შემეცვალა.... ხმა ჩამივარდა..
_საბაა?!
_რაიყო რრა გაგიკვირდა!
ის ისევ მომიახლოვდა, უნდოდა რომ ისევ ეკოცნა მაგრამ შევეწინააგმდეგე, ის მაინც თავს არ ანებებდა ცდილობდა მაგრამ არ გამოდიოდა, მაგრამ შემდეგ იარაღია მოიღო
_იცოდე, თუ შემეწინაამღდეგები მოგკლავ!
_..........
_მოდი აქ
მე ადგილიდან ზრ ვინზრეოდი ის მომმვადრა და სახეში გამარტყა, მაგრმ ,ამ დროს კარებზე კაკუნი გავიგონე.. მან ხელი ამაფარა და შუბლზე იარაღი მომადო რომ ხმა არ ამომეღო..
_ნიაა,, ნიკა ვარ კარიგააღე, ვიცი რომ სახლში ხარ, ანდრომ მითხრა... გამუდმები იძახდა, შემდეგ კი თელეფონის ხმა გაისმა..
_ფუ შენი....იცოდე შენ ხმა არ ამოიღო, დამემუქრა, მან ჩემი ტელეფონი აიღო, როცა ზარის ხმა შეწყდა სასწრაფოდ ტელეფონი გამორთო..
_ნიაა! გააღე, თორე არ ვიცი რას გიზამ..
მე უცებ ფეხზე წამოვხტი კარისკენ გავიქეცი სასწრაფოდ მაგრამ უცებ სროლის ხმა შემომესმა, მე უცებ მოვწყდი და დავეცი..ფეხზე ადგომას ვაპირებდი მაგრამ ვერ ვდგებოდი.. ფეხი საშინლად მეტკინა
_ნიაა, ნია რა ხდება ნია.. თითქოს კარები ჩამოიღო მაგრამ უცებ, ის მე მომიახლოვდა განრისხებული თვალებით მიყურებდა და მითხრა
_აქ რაც მოხდება ამ ყველაფერში დამნაშავე შენ იქნები!
მან კარი სასწრაფოდ გააღო და მალევე სროლის ხმა მომესმა..




შევშინდი, საშინლად დავიძაბე, ფეხზე წამოდგომა მინდოდა მაგრამ ვერ ვდგებოდი, არ შემეძლო, თან ფეხი მტკიოდა და თანაც ვერ ვაზროვნებდი.. მაგრამ შემდეგ დავინახე თუ როგორ დაეცა საბა, მათ ჩხუბი დაიწყეს, ორივე საშინლად დაშავდნენ მეც ვეწინააღმდეგებოდი მათ, მათი ჩხუბის დროს მე ფეხზე ავდექი ძლივძლივობით და მობილური ჩავრთე, სასწრაფოდ და პოლიციაში დავრეკე, რათქმაუნდა მალე მოვიდნენ და ორივენი წაიყვანეს რათქმაუნდა მეც, თავიდაან საავადმყოფოში მიგვიყვანეს ხოლო შემდეგ კი მხოლოდ საბა წაიყვანეს.. ცოტახნის შემდეგ სახლში დავბრუნდით.. მე და ნიკა, კართან ანდრო იყო
_ანდრო
_ვაიმე ნია, რატომ არ იღებდი? რა ხდება რა დაგემართა?
_ყველაფერს გეტყვი
_ეე ფეხზე რა გჭირს ან ნიკა შენ რა გჩირს რა ხდება?!
_შევიდეთ და გეტყვი
კართან მივედი და გავაღე.. იქაურობა შევათვალიერა რათქმაუნდა არეულობა იყო, დალეწილი იყო რაღაც რაღაცეები.. მინდოდა იქაურობა დამელაგებინა მაგრამ
_აუუ მეტყვი ახლაა ნიაა?
_კარგი
_ჰე გისმენ... გაბრაზებულმა მითხრა და თანაც ანერვიულებულმა..
–სახლში რომ მივედი, კარი ღია დამხვდა, იქაურობა ჩაბნელებული იყო, არავინ იყო სახლში, სახლის ტელეფონიც გამორთული იყო, ხხოლო შემდეგგ მობილურზე დავრეკე მაგრამ უცებ ვიღაც მომიახლოვდა და შემეხო, მეგონა ნიკა იყო მაგრამ საბა იდგა ჩემს უკან თან მემუქრებოდა, იციი.. მაიძულებდა რომ მისთვის მეკოცნა, მოახერხა კიდეც.. და შემდეგ კი მეუბნებოდა რომ რასაც მეტყოდა აფარერზე შევწინააღმდეგებოდი, მაგრამ ამ დრო კარზე კაკუნი იყო, ნიკა მოვიდა, საბამ მითხრა რომ ხმა არ ამომეღო მაგრამმე არ მოვუსმინე, და კარისკენ გავიქეცი მან კი ფეხში მესროლა შემდეგ ნიკას კარგი გაუღო და მასაც ესროლა მაგრამ აი ახლა რა ხდება, ორივენი გადავრჩით საბა კი დაკითხვაზეა, ალბათ დაიჭერენ
_რააა? ფუ მაგის! მაგასრაც მოუვა ნახოს! ალბათ არა უეჭველი აუუუ ფუუუ............ ნია შენ ახლ ხომ კარგად ხარ ჩემო ცხოვრება?
_კი.
ის ძალიან თბილად ჩამეხუტა, მთელი სულით და გულით, მეფერებოდა.. და სახე დამიკოცნა.. მიყვარხარ...
_მეეც, მაგრამ ახლა აქაურობა უნდა დავალაგო..
_კარგი
იქაურობა დავალაგე, ნიკა კი წამოწოლილი იყო და ისვენებდა, ანი უნდა მოსულიყო და ელოდებოდა მას. მე მალევე დავალგაე ყველაფერი და აი ანიც მოვიდა..
_რას შვები საყვარელო?
_რავი არაფერს შენ?
_რავიი არც მე, ნიკა სადაა რა ჭირს ან შენ რა გჭირს? ან რა მოხდა ამიხსენი ყველაფერი..
_ნიკა გეტყვის კარგი?
_კარგი..
საშინლად დავიღალე, ამიტომ ანდროს მივუჯექი
_ჩემო ცხოვრება
_შენც ჩემო ცხოვრება
_მიყვარხარ ნიაა
_მეეცც
შემდეგ კი მის ხელებში ჩამეძინა ისიც რათქმაუნდა მეფერებოდა და მეხუტებოდა...