შიშველი სხეული 1

დრო გადის და არ ჩერდება.. ჰოდა მეც მივყვები არასასიამოვნო დინებას...
საიდან დავიწყო?! - თავიდან.
იოლია მოსაყოლად, გასავლელად რთული..
---------------------------------------
20 წლის რომ ვიყავი მაშინ პირველად შემიყვარდა.. შემიყვარდა და თან როგორ..
ერთად ცხოვრების ეტაპს სულ რაღაც 1 ნაბიჯი აკლდა, მე კი ის ნაბიჯი წინდაუხედავად გადავდგი..
ავდექი და ვუღალატე, ესეც იმის გამო რომ ცუდ დროს მოვხვდი ცუდ სიტუაციაში.
სინდისმა რომ შემაწუხა ავდექი და წამოვედი მისგან.
ვიცოდი მეძებდა.. მესმოდა, ვიგებდი..
ვიცოდი ჩემებიც მეძებდნენ, მაგრამ ამაოდ.
რომელიღაც ქუჩაზე დავიფერთხე ტანი.. ყველა გრძნობა და ემოცია ასფალტს შევაყარე..
არ მილოცია, არ მიტირია.. არ განმიცდია..
მისგან მოშორებით, თანაც საკმაოდ.. დავიწყე მუშაობა..
----------------------------------------
- ახალი ხარ არა?!
- დიახ.
- გამოუცდელი?!
- ასეთ ადგილას არასდროს მიმუშავია.
- ანუ საცდელი დღეები გაქვთ ჯერ.
- დიახ.
- დღეს დაიწყებ?!
- როგორც მეტყვით.
- მაშ, დაიწყე.
მიბრძანა უფროსმა და ხელით დიდი დარბაზისკენ მანიშნა.. შევედი თუ არა დაგუბებულ სივრცეში სული ჩამეხუთა.. აჭრელებული განათება თვალებს საშინლად მტკენდა თუმცა მაინც მივაბიჯებდი.
ოთახში სადაც ხალხს უნდა მოვმსახურებოდი ჩემთვის ჩუმად ვიჯექი.. მობილური მოვიმარჯვე პირზე სქელი პირსახოცი ავიფარე და დავურეკე.
- გისმენთ.
- ნოდო ხართ?
- დიახ, ვინ ბრძანდებით?!
მისი ხმა გავიგონე თუ არა თვალთ დამიბნელდა. ფიქრის საშუალება არ მომეცა როდესაც კარზე კაკუნი იყო.
ვიღაც ნასვამი კარს ჩამოეკონწიალა და დოლარები ამიფრიალა, ერთი გახარებულმა გადაიხარხარა და ჩემკენ წამოვიდა, მეც ძალაუნებურად უკან წავედი.. კედელს რომ მივეყრდენი მივხვდი წასასვლელი აღარსად მქონდა.
ერთი ღრმად ამოვისუნთქე, მაშინ კი დავიწყე ღმერთთან ვედრება.. თავი ხელში ავიყვანე და ლოთს ხელი მოვხვიე.
საშინლად ცივი ტუჩები ჰქონდა, მაშინ პირველად ვიგრძენიამ ყველაფრისადმი ზიზღი..
ის იდგა ჩემს წინ და ტანს თავისი სურვილისამებრ მიზელდა.. ტუჩებს ყელის არეში სულმოუთქმელად ათამაშებდა, მერე თვალებში შემომხედავდა და ხელმეორედ მეცემოდა მხეცივით.
-----------------------------------
- წუხელ რამდენი დოლარის იმუშავე?!
მკითხა უფროსმა.
- 200$.
- არც ისე ბევრია, მეტი მინდა.. ჟანას ვთხოვ რომ კლიენტები არ დაიშუროს შენთვის.
უკან გამოვბრუნდი და გამწარებულმა კარი მივიჯახუნე.
ხალხს შევუერთდი და საკუთარი ოთახი ძლივს ვიპოვე..
სანამ ოთახში შევიდოდი ისევ იმ ახოვანმა, მკერდგადმოყრილ ქალმა შემაჩერა.
- კლიენტი გელოდება.
- კი მაგრამ, ხომ შეიძლებოდა მცოდნოდა მეც რაიმე?!
- შედი.
მომიგო მკაცრად და თავდახრილმა კარი შევაღე.. უცნობი საწოლზე იყო წამოკოტრიალებული, ცალ ხელში კი ბოთლი ეჭირა.
მოსაცმელი წინასწარ გავიხადე რადგან ხელები დიდი ხნით აღარ ეფათურებინა.
ივედი და მის წინ დავდექი.. მან თავი წამოწია.. მომღიმარი სახე არაფრის მთქმელი გამომეტყველებით შეეცვალა.. ჩემსავით.. მთვრალი უცბად გამოფხიზლდა. ხმამაღალი სუნთქვა დაიწყო და ფეხზე წამოდგა..
თავზე ხელი შემოირტყა, მეც თვალებზე ხელი ავიფარე და სასოწარკვეთილებისაგან ავტირდი, ერთი ორი ნაბიჯით უკან დავიხიე და კარის გაღებას შევეცადე..
- შენ..
მითხრა მან და მეც ადგილზე გავშეშდი.
თავი ირონიულად დამიქნია და ბოთლი გამწარებულმა იატაკზე დაახეთქა.. მერე მასაც გახურებულ სახეზე ცრემლები წასკდა.
- არ გინდა ნოდო.
დავამშვიდე, ვითომ.
შეშლილი სახე მომაბყრო.. მინდოდა ხმა არ ამემეღო ამგრამ მაინც განვაგრძე მისი გულის დამშვიდება.. იგი ჩამოჯდა საწოლზე და მეც მის წინ დავემხე.
ხმას არ იღებდა მეც ვდუმდი, ფეხზე წამოვდექი და მის წინ დავდექი.. მან ისევ დუმილი არჩია..
არ მიახლოვდებოდა, არ მეფერებოდა, ურეაქციოთ იდგა და შიშველ სხეულს უყურებდა.
მერე წამოდგა და ტანზე მომეკრა.. საროჩკა გაიხადა და აღრენილი აკანკალდა..
უფლება არ მომცა რომ მეკოცა.
- ბინძური ტუჩები გაქვს-ო.
ასე მითხრა, რამაც ძვლებში დამტეხა ტკივილისგან.
- მაგდა, მაგდა, ეს რა გამიკეთე.
მისმა სიტყვებმა უარესად იმოქმედა ამ ისედაც ცუდ განწყობაზე, ვუყურებდი მის განადგურებულ გულს რომელიც გარეთაც იტვიფრებოდა და გული მიკვდებოდა.
ბოლოს დაიღრიალა.
- გაიხადე!
- ნოდო!
- გაიხადე მეთქი.
უკან დავიწიე,, იგი გამომიდგა.. ნახევრად შიშველ სხეულზე შემოცმული თხელი მაისური შემომახია და გიჟივით მეცა.
ვერ ამოვისუნთქე, ცოტა ხნით თავისუფლება ვითხოვე მაგრამ ყურიც არ მათხოვა.
მერე დამშვიდდა ცოტათი, თავისივე გატეხილ ბოთლში ფეხი ჩაადგა და გამწარებულმა ფეხები აათამაშა.
- იტკინე რამე?!
- აჯობებს გაიხადო.
მითხრა და მეც ნელ-ნელა გახდა დავიწყე, მერე დაკუზულმა ამომხედა, ჩემკენ წამოვიდა და კედელზე ამაკუდა, მეც ყელი ჰაერში ავწიე.. ჩემი ფეხები გახურებულ სხეულზე შემოიწყო და გამწარებულმა ყელში მიკბინა.
ლოყა მის თვალს გავუხახუნე.. სისველე რომ ვიგრძენი თავი გავაქნიე.
მან საწოლზე დამახეთქა.. გახურებული ჩემი სხეული თავის სხეულზე მიიკრა და ვნებიანად მაკოცა.
- ჯანდაბა! არაფერი გამომდის.
- გვეყო ტირილი, გააკეთე შენი საქმე.
ამ სიტყვებმა მისი გამწარება უფრო და უფრო გააუარესა, ფეხზე წამოდგა დაჩაფიქრდა, მისი მონატრებული სხეული იმდენად მომინდა რომ ფეხზე წამოვდექი ხელები წელზე შემოვხვიე ,, მისი ნების მიუხედავად ვაკოცე.
ბოლოს ვიწექით ერთად, მას ფეხები ზეწარში ჰქონდა ახლართული და რაღაცას ბუტბუტებდა, ცალი ხელით ცემს თმას ეფერებოდა.. ისევე როგორც ადრე, თვალებში რომ ჩავხედე ამღვრეული ჰქონდა, უხეშად გაწია ჩემი სახე და თამაში განაგრძო..
მერე ტუჩები ყურთან მიმიტანა და ჩამჩურჩულა რაღაც, ისე ხმადაბლა რო ვერაფერი ვერ გავიგე.
ფეხზე ადგა, იმ ღამეს მე მასთან ფიზიკური კავშირი არ გვქონია, ვიცი ეს თვითონ არ უნდოდა.
საროჩკა მოიცვა და ფული საწოლზე მომიგდო.
წავიდა თუ არა მაშინ აღმომხდა ტკივილი.. ზეწარი გამწარებულმა გადავაძრე საწოლს, ტკივილით ხან ერთ კედელს მივვარდი ხან მეორეს.. მაგრამ ამაოდ..
თვალები დამისივდა, ხანგრძლივი ტირილის შემდეგ კი სხეულის ყოველი სველი წერტილი ამომიშრა.
ჩაგუბებული სიმშვიდე მობილურის წკრიალმა დამირღვია.. მივხვდი რომ ნოდოს მობილური დარჩა..
მივედი და დავხედე, შემოსულმა შეტყობინებამ კი ტკივილს გადააჭარბა.
- ჩემ მშობლებს ძალიან მოეწონე ნოდო, ისინი ჩვენი ურთიერთობის წინააღმდეგნი არ არიან, ხომ გეუბნებოდი.
ეს იყო ყველაზე მწარე რეალობა ჩემს ცხოვრებაში..
ვიდექი და ვსლუკუნებდი, მერე ძირს დაგდებული მოსაცმელი მოვიცვი და დიდ დარბაზში გავედი.
გასასვლელში დიდმკერდიანი ქალბატონი შევაყოვნე.
- ჩემი ოთახიდან რომ ახალგაზრდა გამოვიდა ხომ არ იცი საით წავიდა?!
- სად წავიდოდა?! სახლში ალბათ.
- მადლობა მაინც.
ვუთხარი და გამოვიქეცი, თვალებით მინდოდა მისიო სახე მეპოვნა სადმე მაგრამ ამაოდ. მისი მობილური ისევ გამუდმებით წკრიალებდა, მე კი არ მინდოდა მეპასუხა.
ბოლოს როგორც იქნა დავინახე.. ის იჯდა ბარის სკამზე და სტრიპტიზიორებს უყურებდა.
თავიდან ვიყოყმანე, ვიფიქრე არ მივალ მეთქი მაგრამ ხელახლა შემოსულა ზარმა ამაფორიაქა, მასთან ახლოს მივედი და ყურში ჩავჩურჩულე.
- მობილური ჩემთან დაგრჩა.
აწითლებული სახით მზერა მომაპყრო.
- მომეცი.
- ვიღაცამ მოგწერა.. არ ინერვიულო მშობლები კმაყოფილები არიან შენითო..
თვალზე მომდგარმა ცრემლმა შეუმჩნევლად ჩაიარა ლოყაზე.
მერე გავტრიალდი, მან ხელი მკლავზე დამავლო და მომატრიალა მისკენ.
- რატომ წაიკითხე?
- გულმა ვერ გაუძლო.
ვიცოდი კიდევ ბევრ საზიზღრობას მეტყოდნენ მისი ბაგეები, ამიტომ ხელი სწრაფად გავაშვებინე და გავიქეცი მისგან.
ერთ ერთ დიდ დივანზე ჩავესვენე და მოვკალათდი, ფრჩხილებს განუწყვეტლივ ვიქნევდი, ტანი ერთიანად მიცახცახებდა..
ვნანობდი, ღმერთმა იცის რას..
ვიღაცის ცივი ხელები ჩემს თბილ ფეხებს ნაზად შეეხო, ეს იმდენად საშინელი განცდა იყო რომ ვერ ავღწერ.. მერე ნელ-ნელა ყელამდე ავიდნენ მისი ბაგეები, ცოტაც იყო და იქაურობას მოვწყდებოდი..
უცნობმა ხელი ჩამკიდა და მითხრა.
- წამოდი..
ფეხზე წამოდგა, ვცდილობდი მისგან თავი დავეძვრინა მაგრამ არადა არ გამომივიდა..
ავდექი და გავყევი, ცოტა ხნით დავწყნარდები მეთქი ვიფიქრე.
ოთახში შემოვიდა თუ არა თავი ძირს დავხარე.. იგი მხეცივით მეცა სხეულზე და კოცნა დაუწყო..
ვცდილობდი სიუცხოვე არ შემემჩნია, ვცდილობდი ეს ყველაფერი ამეტანა მაგრამ ზიზღი მაინც თავისას შვრებოდა.
მისი ხელები ჩემს ფეხებს ეფათურებოდა..
- ნუ მორცხვობ, გაიხადე.
მეც ბიუზჰალტერი მტკივნეულად გავიხადე და მის წინ შიშველი ამაყად დავდექი.
- რა მიმზიდველი ხარ რომ იცოდე.
ენა ტუჩებს გაუსვა და ფეხზე წაოდგა..
არ მინდოდა უცნობისთვის თვალებში ჩამეხედა ამიტომ მზერას ყოველ წამს ვარიდებდი..
მასთან ფიზიკური კავშირიც არ მინდოდა მაგრამ სხვა რა გზა იყო..
ისი ნოდოსავით იყო ახლართული ჭრელ ზეწარში და სხეულს მიკოცნიდა..
მეტისმეტად მიმზიდველი მამაკაცი იყო იგი, ვიზუალს არ ვგულისხმობ.. საკმაოდ კარგად ეხერხებოდა ქალთან მობყრობა.. სიამოვნება სიამოვნებაში მეც ავყევი და შედეგად აუტანელი ტკივილი ვიგრძენი.
- რამდენი გადაგიხადოთ?
დაბნეულმა პასუხი ვერ გავეცი.
- თუ კიდევ ერთხელ გავიმეორებთ ორმაგ თანხას გადაგიხდით.
მითხრა კლიენტმა.
- არა, ძალზედ დაღლილი ვარ, სხვა დროს იყოს.
მან ოთახი დატოვა და მეც ფიქრებით სასოწარკვეთილებას მივეცი.. სიშველ სხეულს რომ დავხედე თავი შემზიზღდა მაგრამ ვცდილობდი მაინც ამაყი ვყოფილიყავი, მაგრამ რითი ნეტავ?!
გამოვიცვალე, ტანზე წყალი გადავივლე და დიდ დარბაზში ამოვყავი ისევ თავი..
უკვე გულის ამრევი იყო ამდენი ლოთის დანახვა ერთდროულად.. მივედი და ბარის მაგიდასთან ჩამოვჯექი.. ვალებით მისი ძებნა დავიწყე მაგრამ ისევ ვერსად ვიპოვნე.
ბოლოს ვიღაცის ხმა ირონიულად მომხვდა ყურში.
- რაო მაგდა?!
გამიცინა ნოდომ, რომელიც ჩემს უკან იდგა, იმდენად მთვრალი რომ ფეხზე კოტაობდა.
ტკივილი ვიგრძენი მაგრამ არაფერი შევიმჩნიე .. უკან შევტრიალდი..
ვიღაც ახალგაზრდა მამაკაცი გვერდზე მომიჯდა და ხელი მხარზე გადამისვა.
მანაც წეღანდელივით თავით ოთახისკენ მანიშნა..
სკამიდან ჩამოვხტი და ნოდოს გვერდზე გავუარე, ის კი ჩვენკენ წამოვიდა.


ყველა თავი დღეს დაიდება !!