ყოფილების სიიდან

რა საშინელებაა დილით ადრე ადგომა,ნეტა ჩემნაირი ზარმაცი კიდევ თუ არსებობს?ამასობასი ოთახში დედამ შემოაჭყიტა თვალები, უფრო სწორად დედინაცვალმა რომელსაც საშინლად ვერ ვიტან,დედა პატარა რომ ვიყავი მაშინ დამეღუპა და მამამ მეორე ცოლი მოიყვანა რასაც ვერ ვეგუები დღემდე,მე მქვია ნატა ვარ 20 წლის მყავს კიდევ ორი ძმა რომლებიც სახლიდან წავიდნენე მამის გადაწყვეტილეის გამო,მეც მინდა წასვლა მაგრამ მამა მეცოდება,უფროსს ქვია ლუკა შუათანას კი ნიკა თითქმის ყოველდღე დავდივარ მათ სანახავად,სად გავჩერდი ?ხოდა შემოაჭყიტა თავისი გველი თვალები და საწოლში მყოფს დამაცხრა თავზე
-ნატა აღარ დგები?გველივით ჩამსისინა
-არა ჯერ რამე გინდა?ვუპასუხე აგდებული ტონით
-უხ შე ლაწირაკო,და ხელი გამოიშვირა დასარტყმელად მაგრამ დავუჭირე და ერთი მაგრად ვუღრიალე, ხმაზე მამა შემოვიდა
-რა ხდება მაია ნატა რა გჭირთ?(ზურა მამაჩემი)
-არაფერი მამა ყველაფერი რიგზეა და მაიას ისეთი სახით შევხედე ხმა ვეღარ ამოიღო და გავიდა ოთახიდან,მამა კი საწოლზე წამოჯდა და ლექციების წაკითხვა დაიწყო
-ნატა რა გჭირს?როდემდე უნდა იყოთ ასე ან მორჩები და შეეგუები ან დავივიწყებ რომ ჩემი შვილი ხარ და აქედან გაგაგდებ გასაგებია?
-მე კი აღარც მახსოვს მამა მკვდარი მყავს თუ ცოცხალი,ამის თქმა იყო და ერთი მაგრად შემომარტყა მაგრამ ტირილი არ დამიწყია შევყვირე
-გაეთრიე ჩემი ოთახიდან შენი დანახვაც არ მინდა ვერ გიტან,ესეიგი გინდა რომ წავიდე?კაი დგესვე წავალ სახლიდან,გული მერევა შენზე,გამწარებული წამოხტა ლოგინიდან და გარეთ გავარდა კარები ის ემოიჯახუნა ლამის ჩაოაგდო,მეკი გამწარებული და გულნატკენი გადავბრუნდი და დაძინება ვცადე მაგრამ ის ტკივილი რაც ამ წუთას მომაყეენს მოსვენების საშვალებას არ მაძლევდა მთელ სხეულს მიბოჭავდა და სულს მიმწარებდა,ყველაფერი ერთიანად მტკიოდა,როგორც იქნა მოვახერხე დაძინება ამ წუთას ძილი და სიზმრები უფრო კარგი იყო ვიდრე რეალობა მერჩივნა სიზმარში მეცხოვრა ვიდრე რეალობაში სადაც არავის უყვარხარ და არავინ გაფასებს როგორც ადამიანს.
რამდენიმე საათში ტელეფონის ხმამა გამომაღვიძა,ჩემი მეგობარი იყო ლილი ბაღიდან ერთად მოვდივართ ახლა უნიშიც ერთად ვსწავლობთ.
-ხო ლილი?
-როგორ ხარ გოგო? სად ხარ არ მოდიხარ უნიში?
-კარგად შენ არა რაღარ არ ვარ დღეს ლექციების ხასიათზე
-რატო რა გჭირს?გინდა ამოვალ შენთან
-არა წადი შენ და რომ მოხვალ მერე ამომიარე არ მინდა ჩემს გამო გააცდინო
-არა მერე რა კაცო მეგობარი არ ხარ დაიცა მოვდივარ,15 წუთში უკვე ჩემთან იყო
-ვაიმე როგორ მომენატრე შე გიჟო,ერთი წლის უნახავებივით გადავეხიეთ ერთმანეთს
-აბა მომიყევი გოგო რა გჭირს?
-აუ ლილ აღარ ვიცი რა ვქნა ამ ოჯახის ატანა აღარ მაქვს რა სახლიდან უნდა წამოვიდე
-მერე რას აპირებ სად უნდა იცხოვრო?
-შენ ნუ ღელავ ჩემს ძმასთან წავალ ნიკასთან მაინც მარტო ცხოვრობს და სულ მეხვეწებოდა გადმოდიო
-ისე კაია დაისვენებ
-ხო რა აღარ შემიძლია აქ გაჩერება მოდი ბარემ ცავალაგე რა მომეხმარები?
-კი გოგო რა ლაპარაკია,რაც კი მქონდა ყველაფერი ჩავაწყეთ და წასასვლელად მოვემზადე,მაიამ და ზურამ რომ დამინახეს ჩემოდნებიტ ხელში გაოცებისგან გაშეშდნენ და ხმა ვეღარ ამოიღეს
-ესეიგი მიდიხა
-ხო ზურა მივდივარ,აღარ დავაცადე ეგრევე გამოვედით სახლიდან ტაქსი გავაჩერე და მე და ლილი ნიკასთან წავედით,რომ დამინახა გაუხარდა გადამეხვია გადამკოცნა
-როგორ ხარ ჩემო პატარა?
-კარგად ნიკუშ შენ როგორ ხარ?
-მშვენივრად წამო დანარჩენი სახლში გავაგრძელოთ,მოიცა ეს ლილია?
-ხო ლილია
-ვა ლილი როგორ ხარ?და ერთმანეთი გადაკოცნეს
-კარგად ნიკა შენ?
-მეც კარგად,კაით ეხლა წამოდით ავიტანოთ ბარგი.
რომ დავბინავდი ასევთქვატ ნიკამ ყავა მოადუღა და სამივე მივირთმევდით თან ვყვებოდით რახაცეებს ნიკას ისიც ვითხარი სახლიდან რატომაც წამოვედი
-კარგი გიქნია მაგათთან გაჩრერება არ ღირს უფრო ადრე რომ დაგეჯერებინა უფრო კაი ,მაგრამ ახლაც არაა გვიან
-ვიცი ძამიკო ვიცი
-კარგით მე უნდა წავიდე
-მოიცა ლილი გაგაცილებ,მადლობ ყველაფრისთვის ლილ კარგი ხარ
-შენც მეგობარო მიყვახარ
-მეც,და ერთმანეთს გადავეხვიეთ,კარი რომ დავხურე და მისაღებში შევედი ნიკა იქ აღარ დამხვდა,ეე სად ხარ ?დავუწყე ძებნა
-აბა თუ მიპოვი ხმა მომესმა მისი საიდანხაციდან
-ნუ ცანცარებ რა პატარა ბავშვივით გეყოს და უეცრად შემოსასვლელთან მდგარი ტანსაცმლის კარადიდან რახას საშინელება გადმოხტა ისე შემესინდა ნასკები არ მეცვა თორემ შიგ ჩავძვრებოდი,ნიკა იყო შავი რახაც ემხო დიდი, ეკეთა ჩონჩხის თავი და მოკლედ ურჩხულს გავდა
-აუ კაი რა ცუდი ხარ ჯერ ახლა არ მოვედი და უკვე მაშინებ ?
-კაი რაიყო ამის გეშინია?და ბოლო ხმაზე აკაკანდა.

დღე გიჟობით დაიწყო,ნუ არც მე ვარ ნორმალური მაგრამ ჩემი ძმა აი არ ვიცი რა გადარეული უფროსი ძლაიან წყანრი გვყავს ამაზე სულ ვეღადავებით ხოლმე, როცა ვცანცარებდით არ სიამოვნებდა სულ გვიბღვერდა და გვეჩხუბებეოდა როცა პატარები ვიყავით ნიკას ვთხოვე ლუკასთან წავიდეთ რა?
-კაი მიდი გაემზადე და წავიდეთ
-ჩემი კარგი ძამიკო,მივედი და ლოყაზე ვაკოცე
-ასე რომელს კოცნიდი დათოს ნოდოს თუ ირას?
გავმწარდი და ბალიში ვთხლიშე
-მაგათ ნუ მიხსენებ რა
-კაი ერთი თიტები არ მყოფნის რომ დავითვალო რამდენი შეყვარებული გყავდა ნასკებივით იცვლიდი ისე ახლაც ხომ არ გყავს ვინმე?და გამომწვევად შემომხედა
-ნუ მაიმუნობ რა გეყოს აეგდე და წავიდეთ ლუკასთან რაც შეეხება ყოფილებს ეგ სენი საქმე არაა მე ვერევი სენს ცხოვრებაში?და დავუბღვირე
-კაი კაი საწყენად კიარ მითქვამს რამ აგაფეთქა ადრე შენც ხუმრობდი ამაზე და
-ხო ვიცი მაგრამ აღარ,ახლა კი აეგდე და წამოეთრიე ლუკა ვნახოთ თორემ შენი ტიტინით ყურები მეტკინა,ძლივს ავაგდე სავარძლიდან და ოთახში შევაგდე მოსაწესრიგებლად მე კი ჩემსაში,შავი ჯინსის შარვალი ჩავიცვი გრძელი მაიკა კედები და გამოვედი გარეთ ნიკა უკვე გამოსულიყო
-აბა წავედით ხო
-არა მე აქ ვრჩები
-რა ღადაობ?
-კაი რაიყო დაიჯერე?და ერთი კარგად გადავიხარხარე მაგრამ მგონი გავაბრაზე როჟა დამიკერა ისეთი თავისით ჩავჯექი მანქანაში,
როგორც იქნა მივაღწიეთ ლუკას სახლს,გახარებული გადმოვფრინდი შევვარდი სადარბაზოში და სწრაფად ავირბინე კიბეები ნიკა კი ლიფტით ამოტასავდა
-ოს რა ნაადრევად დამიბერდი ძამიკო?
-ეხლა მორჩი,რომ დამდგარხარ დებილივით დააკაკუნე? კარი თავისით კიარ გაიღება
-უი სულ დამავიწყდა,ზარის ხმაზე ერთი ძალიან სიმპატიური ბიჭი გამოიხედა და რომ დაგვინახა სიხარულისგან ლამის ხტუნვა დაიწყო ამხელა კაცმა
-როგორ მომენატრეთ კუდრაჭებო ვერც კი წარმოიდგენთ
-მერე ერთხელ არ უნდა გამოგევლო?შე ცუდო
-კაი რა ნატუშ ხო იცი რამდენი სამუშაოა
-კაი ხო ნუ დაიწყებ ეხლა წუწუნს,არ სემოგვიშვებ რო რამე იყოს?
-არა და კარებს ხურავდა, კაით ხო შემოდით,გადავდგი ფეხი და დავიძახე შემოვდგი ფეხი მეორე ფეხიც
-სენ ხომ ვერ დასერიოზულდი რა და ორივე ზმებმა სიცილი დაიწყეს
-ოჰოჰოჰო გამომივიდნენე აქ უფროსები დავეჯღანე და მისაღებში სევაჭერი მაგრამ რას ხედავს ჩემი თვალები,ერთი ორი სამი ოთხი ვაიმე ლამის გადავბრუნდი და დავეცი 5 ბიჭი იჯდა და რახაცეებს ლაყბობდა რომ დამინახეს ყურადღება ჩემზე გადმოიტანეს,ამასობაში ბიჭებიც შემოვიდნენ
-უი სულ დამავიწყდა მეთქვა ესენი ჩემი მეგობრები არიან ჩამოთვალა სახელები მაგრამ აღარ მახსოვს თუმცა იქ ერთი ცემი ყოფილიც ერია ლევანი რომ დავინახე წამოვწითლდი სემრცხვა და გვერძე გავედი ოთახში სადაც ლუკას კომპი ედგა,რამდენიმე წუთში ისიც შემოვიდა..