ალკოჰოლიკი 3

2 219 ნახვა
-არა ანეტ არა !! ვერ ავიყვანთ ამ გოგოს და მორჩა.. 
-რატომ ? მშვენიერი გოგოა, შენ თუ შენი პირადი ვერ მოგიგვარებია ჩვენ რატომ უნდა დავისაჯოთ ?! მიდი კატო გისმენ.. 
-რას უსმენ.. კატო წადი.. მე დაველაპარაკები ანეტს.. 
-ოო თორნიკე რაა -თქვა წუწუნით და წავიდა.. 
-რატომ გაუშვი ? -მითხრა მომთხოვნი ტონით ანეტმა. 
-ჯერ ერთი 16 წლისაა, რაც პირდაპირ არღვევს საჭირო კრიტერიუმს
-და მეორე? 
-ჩემი უმცროსი დაა.. და სულაც არ მინდა 16 წლის დაიკომ რეკლამაში კუპალნიკებით იწანწალოს.. 
-ნუ შეურაცმყოფ თორნიკე, მეც "ვწანწალებ" 
-მისმინე ანეტ, შენ არც 16 წლის ხარ არც ჩემი უმცროსი დაიკო და საერთოდ ეს რეკლამა შენ გჭირდება.. 
-რა მნიშვნელობა აქვს.. 
-დიდი -ვეტო დავადე თემას და შემდეგ გოგოს ვუხმე... 
* * * 
როგორც გუშინ, დღესაც დადგა მომენტი როცა უნდა გადაგვეღო რამდენიმე კადრი, მაგრამ ვერ ვახერხებდით რადგან არც ბიჭი გვყავდა არჩეული.. ვისხედით უსაქმოდ... ვფიქრობდით და ვერაფერი მოგვეფიქრებინა.. უცებ ჯოშს სახე გაუნათდა და თქვა 
-თორნიკე შენ რომ ითამაშო ?
-ოჰ, კიდევ რა გავაკეთო ჯოშ, ოპერატორობაც ხო არ ვიკისრო.. მართლა რა უბედურება იქნებოდა, რეჟისორიც მე ვიყავი და ეხლა კიდევ უნდა მეთამაშა. არა მხოლოდ იმიტომ ღირდა დათანხმება რომ ანეტთან ერთად ვიღებდით მაგრამ ანეტს ისედაც ყოველდღიურად ვნახავდი ამიტომ სულაც არ მქონდა ამის "გაჭირვება". მოსაღამოვდა და ჩვენც გადავწყვიტეთ დღევანდელი დღე ასე დაგვეტოვებინა და ხვალ ახალი იდეებით შევდგომოდით საქმეს.. ჯოშმა მე და ანეტი თავის მანქანაში ჩაგვაჯინდა და ბათუმში წაგვიყვანა.. ჭავჭავაძის ქუჩაზე ჩამოგვსვა ორივე რადგან შეხვედრაზე მივდივარ ძალიან მეჩქარება და სახლებში ვეღარ გაგიყვანთო.. რა უნდა მექნა ტაქსის დავურეკე და მის მოსვლას დაველოდე... 
-არ გინდა თორნიკე, ჩვენ გაგიყვანთ.. 
-ვინ თქვენ ?
-მე და .... ჩვენ გაგიყვანთ რაა. 
-არა მადლობა, ტაქსით წავალ.. ეგღა მაკლია ვიღაც მის "ბიჭს" ჩავუჯდე მანქანაში და თავი მივაცილებინო... სანამ ტაქსი მოვიდოდა, ანეტის "ბიჭიც" მოვიდა რომელმაც როცა დამინახა მანქანიდან გადმოვიდა და მომესალმა.. -ეს ის ტიპი არაა კლუბში რო იყო ? ვფიქრობდი ჩემთვის.. ისევ ისე ოფიციალურად ეცვა.. ვინ ჯანდაბაა.. ასაკით დიდი იყო, ამიტომ შემეეჭვა რაიმე ისეთი ურთიერთობა მქონოდა.. ანეტს ისე რომ იმ კაცს არ გაეგო რომელიც იმ წამს მობილურზე საუბრობდა ვკითხე
-ვინ არის ეს კაცი ?
-ჩემი საყვარელია.. -გული ამერეოდა, ფუ რა საზიზღრობაა, ეს კაცი დაახლოებით 55 წლის იქნებოდა. რა საყვარელი.. ფუფ, საშინელებაა.
-კაი რა გჭირს თორნიკე ბიძაჩემია. აქეთ რომ ჩამოვდივარ ეს მპატრონობს.. -და გაიცინა.. 
-კიდევ კარგი. -შვებით ამოვისუნთქე.. ამ კაცმა მობილურზე საუბარი დაამთავრა და ჩემი ტაქსიც მოვიდა.. ჩავჯექი და სახლში წავედი... 
* * * 
დილით სხვა დღეებთან შედარებით ადრე ავდექი რადგან დღეს გამონაკლისის სახით 10ზე უნდა ვყოფილიყავით მწვანე კონცხზე.. როგორც ყოველთვის ავიბარგე და ტაქსით წავედი.. სანამ მწვანე კონცხისკენ წავიდოდით გუდვილში შევიარე რომ სასუსნავები მეყიდა (თავი ხომ უნდა გამერთო რაღაცით), ისევ დამთხვევა, ისევ სასიამოვნო. გუდვილში ანეტიც შემხვდა რომელიც საჭირო რაღაცებს ყიდულობდა რაც რეკლამისთვის სჭირდებოდათ. 
-ანეეტ -დავუძახე და ხელი დავუქნიე 
-თორნიკე დამელოდე ერთად წავიდეთ.. 
ჩემი არჩეული სასუსნავები სალაროსთან მივიტანე, ფული გადავიხადე და ანეტს დაველოდე.. თვითონაც მალე გამოვიდა გადამკოცნა და მითხრა
-კიდევ კარგი რომ შემხვდი.. შენი რჩევა მჭირდება...
-ვაა, ეს რა პატივია, ანეტს ჩემი რჩევა ჭირდება 
-ოღონდ არ დაიწყო სისულელეები რაა, სერიოზულად მინდა მივიღო რჩევა.. 
-კარგი გისმენ -რაც შემეძლო სერიოზული სახე მივიღე და ცალი წარბი მაღლა ავწიე. 
-ესე იგი თორნიკე, რა გაგიხარდებოდა ეხლა ყველაზე მეტად გოგოს რომ ეჩუქებინა.. ხომ ხვდები ეხლა რაა... ბიჭს მინდა რომ საჩუქარი ვაჩუქო... 
_რა ბიჭი ვინ ბიჭი, თან მე რომ მეკითხება ქალბატონი.. სპეციალურად მიკეთებს რომ ჩემი რეაქცია შეამოწმოს.. არაფერიც ჩემო ანეტ, ვერ შემაცდენ_ 
-რავიცი ანეტ მე პირადად კარგი საათი მესიამოვნებოდა, ან საფულე, ან კიდევ სუნამო.. გააჩნია ბიჭს.. 
-ეგ ხომ მეც ვიცი.. საფულე სუნამო საათი. ეს სამი საჩუქარი სტანდარტულია.. მეტი არაფერი ? 
-ნუ ეხლა მე პირადად გოგოს ნაჩუქარ ტრუსსზეც არ ვიტყოდი უარს. ვუთხარი გავიცინე და როცა მივხვდი რომ მუშტი მხარზე დამკრა გავჩერდი.. 
-მეც არ გამიკვირდა აქამდე სერიოზულად როგორ გაძელი.. ის პარკები რომელიც მას ეჭირა გამოვართვი ტაქსიში ჩავდე და სიცხისგან ამტვერებულ ქალაქს მალევე მოვშორდით. ადგილზე მისულებს ჯოში საშინლად გაბრაზებული დაგვიხვდა
-რა მოხდა ჯოშ ? -ჰკითხა ანეტმა 
-მერე გეტყვი ანეტ. მერე ჯოში ღიმილით მომესალმა და მითხრა
-წყალს ხო ვერ დამალევდი თოკიი ? -თოკი და ჯანდაბა შე ფერთა გამავ, ვფიქრობდი ჩემთვის და ღიმილი რომელიც ძალით გამომსახვოდა სახეზე ცოტაც და საშინელ გამომეტყველებას მიიღებდა... ანეტმა მშვენივრად იცოდა ჯოშის ჩემდამი დამოკიდებულება ამიტომ მის ყოველ სიტყვაზე რომელიც თბილად იყო ჩემ მიმართ მომართული, ეცინებოდა.. 
-რაო "თოკი" ?
-კაი რაა.. 
-წამო წამო ხალხი გვყავს ისევ ასარჩევი..
-არ გინდა გადაიბარო მთელი ეს ქასთინგი 
-არა მადლობ.. 
-დავიღალე, უკვე მე4 დღეა ხალხს ვარჩევთ. 
-ნუ გეზარება !! ფურცლები ხელში შემომაჩეჩა და ხალხს მიესალმა.. მისი ხალხში გამოჩენისთანავე გაისმა "ეს უეჭველი უცხოელია" "ნახე რა ფეხები აქვს" "რა ნაშაა" სადაც მე მესმოდა ეს სიტყვები, ანეტის ვერ დაიყრუებდა თავს, რამდენიმე ბიჭი მივიდა კიდეც, ერთმა უკანალზეც შეახო ხელი.. ეს უკვე მეტისმეტი იყო, არც ანეტმა დააკლო. სახეში გაარტყა მაგრამ მე მშვიდობიანი გზით ვცადე მათი დაცხრომა.. მივედი ანეტს ხელი მოვხვიე თავზე ვაკოცე და ამით ხალხს ასე ვთქვათ "ნამიოკი ჩავურტყი" რომ ეს გოგო ჩემი იყო.. ანეტს გაუკვირდა ჩემი ასეთი ქცევა და დავიკავეთ თუ არა ჩვენი ადგილები მითხრა
-არ გაბედო და თავზე აღარ მაკოცო 
-რო არ გეთქვა ხო რას ამბობ ვაპირებდი.. 
-ხო მე გაგაფრთხილე. 
-რა იყო ანეტ, თუ გინდა ვეტყვი და დაგესევიან ისევ ველურებივით. -ისეთი თვალებით გამომხედა რომ ძალიან შემეცოდა.. რა თქმა უნდა, ამას არავითარ შემთხვევაში არ გავაკეთებდი. 
* * *
როგორც იქნა შევარჩიეთ 2 გოგო და 2 ბიჭი რომელთა კრიტერიუმები არაჩვეულებრივი იყო და აკმაყოფილებდა ყველაფერს. მხოლოდ ისღა დაგვრჩენოდა ამ 4დან 2 საუკეთესო გოგო ბიჭი დაგვეტოვებინა.. მთელი დღე ამის გარკვევაში გავატარეთ მაგრამ მაინც ვერ მივიღეთ გადაწყვეტილება.. 

* * * 
-ჯოშ. აბა დღეს რას ვაკეთებთ ? ანეტი სადაა?
-ანეტი საფრანგეთშია 1 კვირით, სამოდელი კვირეულს უნდა დაესწროს. 
-და ჩვენ ?
-ამ 1 კვირაში სხვა საქმეებს მოვაგვარებთ
აუჰ, ისედაც მეშინოდა ჯოშთან დარჩენის და ახლა უფრო შემეშინდებოდა.. ისე მივეჩვიე ანეტს ცოტა გამიჭირდებოდა კიდეც, რაღა ეხლა აუტყდათ ეს სამოდელო კვირეულიც.. მაგრამ როგორმე ავიტან.. 
-უი უი თორნიკე.. 
-რა იყო?
-ანეტმა მისი შეხედულებები და იდეები დაწერა და შენ დაგიტოვა, ხელში ფურცლები და რაღაც ყუთი შემომაჩეჩა... 
ჩემი საქმე არ მეყოფოდა ახლა ამანაც დამიმატა რაა, ეს ყუთი გავხსენი და რა იქნებოდა ?
რა იქნებოდა თუ არა საათი.

 

მაშინვე ვეცი მობილურს და ჯიბიდან ამოვიღე თუ არა მოვასწარი კიდეც რომ ძირში დამვარდნოდა. ეგ არაფერი. ანეტთან დავრეკე და როცა მოვისმინე ჯადოსნური სიტყვები "მობილური ტელეფონი გათიშულია ან გასულია მომსახურეობის ზონიდან" მერეღა მივხვდი რომ ანეტს საფრანგეთში ეს ნომერი არ ექნებოდა.. ჯოშს ანეტის ახალი ნომერი გამოვართვი და დავურეკე

-ვინ ხარ?

-თორნიკე ვარ

-ახლა არ მცალია თორნიკე მერე დამირეკე.. 

ყურმილი დამიკიდა. მობილურს დავხედე და ხმამაღლა ვუთხარი "მერე შენ თვითონ დამირეკე", როცა გავაცნობიერე რომ ანეტი აქ არ იყო და შემეძლო ცოტა "მეცუღლუტა" ასარჩევ გოგონებს შევერიე და მალევე მოვახერხე მათი "დაკერვა" 1...2...3... ესენიც მომწყინდნენ.. იმ დღეს არც ანეტს დაურეკია და არც მე.. უაზროდ ჩაიარა დღემაც და ღამემაც.. მეორე დღეს კი საბედნიეროდ ანეტმა დარეკა 

-ბ-ნო თორნიკე არ ვიცი გასწავლეს თუ არა მაგრამ მერე დამირეკე არ ნიშნავს აღარასდროს დარეკვას 

-ვიფიქრე არ შევაწუხო-მეთქი

-აბა აბა, თან შენ ისეთი მორიდებული ხარ..

არ მინდოდა უხერხულად ეგრძნო თავი ანეტს ამიტომ საათის საკითხს ზედაპირულად შევეხე 

-ვერ მითხარი საათს მე თუ მყიდულობდი, მე თვითონ ავარჩევდი. 

-ჰაჰ, ეგ საჩუქარი ხომ აღარ გამოვიდოდა.. არ გეგონოს უმიზეზოდ გიყიდე

-აბა?

-ეგ იმიტომ რომ სანამ მე ჩამოვალ წამები დაითვალო -თქვა ეს და ისე გაიცინა ტელეფონის შორს გაწევა მომიხდა რომ არ დავეყრუებინა 

-აბა რაა, სუ წამებში დავითვლი -ისეთი ხმაური ისმოდა მის ხმასაც კი ფარავდა 

-წავედი აბა თორნიკე და შეგეხმიანებით კიდევ 

-როდის ჩამოდიხარ ?

-რავიცი დამთავრდება თუ არა ჩამოვალ.. 

ისე უაზროდ მიდიოდა მწვანე კონცხზე დრო რომ ლამის ვგიჟდებოდით. არ ვიცი რა უნდა მექნა საერთოდ ანეტიც რომ არ ყოფილიყო.. 

ერთ დღეს ჩვეული უღიმღამო სახით წავედი მწვანე კონცხზე და საქმეც შევუდექი.. 

-აბა ვიღებთ ზღვის სცენას.. 

ვთქვი ეს, ყურსასმენები გავიკეთე და სცენას დავაკვირდი რომ უცებ დუბლიორის ნაცვლად ანეტი გამოვიდა.. მაშინვე მოვიხსენი ყურსასმენები 

-ვაა ანეტ. -მისკენ წავედი და ნაზად ჩავეხუტე გულში კი ლამის ვხტუნავდი ისე მიხაროდა მისი დანახვა... ჩახუტების შემდეგ დიდი ინტერესით შემავლო თვალი ხელზე, აინტერესებდა მეკეთა თუ არა მისი ნაჩუქარი საათი და როცა დაინახა რომ კი, ძალიან გაუხარდა 

-მაპატიე ანეტ მაგრამ წამები ვერ დავითვალე 

-კარგი ამ ერთხელაც გაპატიებ მაგრამ უკანასკნელი იყო.. თქვა ეს და ისევ ჩამეხუტა.. მერე მთხოვა ყველაფერი მომეყოლა რაც იქ ხდებოდა და მეც სიტყვასიტყვით მოვუყევი თუ როგორ უაზროდ ჩაიარა ერთმა კვირამ.. 

-მომენატრე ანეტ. 

არაფერი მიპასუხა. შეიძლება "აფერისტობასაც" მიაწერა.. მაგრამ მე ხომ ვიცოდი რომ მართლა მენატრებოდა.. შესვენებაზე ჯოშისგან დამატებითი ერთი საათი ითხოვა მთხოვა შენც წამოდიო და სანამ ბილიკზე გამიყვანდა ველოსიპედი მომცა.. ასე მასეირნა 2 საათი ველოსიპედით, იქიდან გამომდინარე რომ ველოსიპედი ძალიან პატარა იყო ხშირად ვიქცეოდი და მუხლებს ლამის მიწას ვადებდიი. საშინელი სანახავი ვიყავი და ანეტიც დამცინოდა.. ბოლოს დავბრუნდით თუ არა ჯოშმა გაგვიცხადა რომ დღეს აქ ვრჩებოდით და კარვებში ვიძინებდით და კვლავ საქმეში ჩაგვრთო.. 

დაღამდა თუ არა კარვების სიმცირის გამო გადაწყდა რომ წყვილებად დავიძინებდით, გული მიფეთქავდა სიხარულით რომ მე ანეტთან მომიწევდა მაგრამ ჯანდაბა ჯოშს.. 

-ესე იგი მე და თორნიკე ერთ კარავში. ანა და ანეტი ერთ კარავში... -ანეტს ამის თქმაზე სიცილი წასკდა მე კიდევ ვეღარ მოვითმინე და ვთქვი

-მე და შენ ჯოშ ერთად კარავში ვერ დავიძინებთ

-როგორ არა, დავიძინებთ. 

-გამორიცხულია, მე ბათუმში მივდივარ და ისე რომ არც კი მომიხედავს გზისკენ წავედი მაგრამ როცა მივხვდი რომ არც მანქანა და არც ტაქსი შუა ღამეს აღარ იქნებოდა მწვანე კონცხზე უკანვე გამოვბრუნდი.. ჯოშის ბედნიერი სახის შემხედვარეს ლამის სულ ჩამოვულაგე ცხვირ პირი ვუთხარი 

-ჯოშ ერთად არ დავიძინებთ.. 

-მაშინ ანეტი ჩემთან დაიძინებს და ანა შენთან

-ხო ეგრე შეიძლება.. 

ჯოში მშვენივრად ხვდებოდა რომ ანეტი მომწონდა ამიტომაც ცდილობდა ასე გადამეტებულად ჩემ მოხიბვლას.. ანა ვიღა ჯანდაბაა... აუ ის გოგოა ძალიან ლამაზი როაა.

ჩვენთან განთავსებული კონტენტი გაზიარებულია სხვადასხვა საჯაროდ გავრცელებული წყაროებიდან.

ლინკები filmebi qartuladadjaranetimoviessaitebi ფილმები ქართულადGEMOVIEmykadriEskortebi palmix.vip Speed Test