პაპამ შვილიშვილებს დედა მოუკლა _ შემზარავი ტრაგედიის დეტალები
4 თებერვალს საგარეჯოს რაიონ სოფელ ყანდაურაში 83 წლის მამაკაცმა სანადირო თოფით რძალი მოკლა, მერე მაღაზიის გამყიდველი ქალი დაჭრა და ბოლოს თავი მოიკლა. მკვლელობის ზუსტი მიზეზი უცნობია, ახლობლები და მეზობლები მხოლოდ ვერსიებზე ლაპარაკობენ. სავარაუდოდ, მოხუცი სტიქიით დაზარალებულთათვის გაცემული ფულადი კომპენსაციის გამო განაწყენდა, რომელიც მისი შვილის სახელზე ჩაირიცხა. ამბობენ, რომ მკვლელობა სწორედ ამის გამო მოხდა. პროზექტურიდან გამოსვენების შემდეგ მამაკაცის ცხედარი მაშინვე დაკრძალეს, რძლის გვერდით არ დაასვენეს.
გარდაცვლილს ქმარი და ორი ვაჟი დარჩა. ის 48 წლის გახლდათ.
საქმე განზრახ მკვლელობის მუხლით აღიძრა. ექსპერტიზის პასუხის შემდეგ გაირკვევა, საქმე დაიხურება თუ არა.
დეტალების გასარკვევად "სარკე" სოფელ ყანდაურაში ჩავიდა და გარდაცვლილის შვილს და მეზობელს გაესაუბრა. დაჭრილი ქალბატონი კი საავადმყოფოში მოვინახულეთ. მკვლელობის ერთადერთი თვითმხილველი, გარდაცვლილი ქალის დედამთილი ჟურნალისტებთან არ საუბრობს.
გარდაცვლილი ქალის შვილი:
– ნერვული კაცი იყო, მაგრამ არა ისეთი, რომ საავადმყოფოში წაგვეყვანა. თავისი პრინციპები ჰქონდა.
– დედათქვენთან კამათი ხომ არ მოსვლია, თუნდაც წინა დღეებში?
– არ უკამათიათ. დილით, სანამ მე და ჩემი ძმა სახლიდან გავიდოდით, მშვენივრად იყო.
– თქვენ და თქვენი ძმა მკვლელობის დროს სად იყავით?
– თბილისში. მამა იქ მუშაობს, დაგვირეკა და მე და ჩემი ძმა მასთან წავედით.
– პაპამ გულში წყენის ჩადება ხომ არ იცოდა? დედაზე გაბრაზებული იყო?
– არა, თუ რამე ეწყინებოდა, მერე არასოდეს წამოგვაძახებდა.
– თქვენ როგორ გაიგეთ ეს ამბავი?
– თბილისში ვიყავით, როცა დაგვირეკეს და გვითხრეს, პაპამ თავი მოიკლაო. მოვედით და ასეთი ამბავი დაგვხვდა.
– სახლში ორი ცხედარი გესვენათ?
– არა, ის კაცი სახლში არ მოგვისვენებია, პირდაპირ დავკრძალეთ.
...
მეზობელი:
– 33 წელია, ამ ოჯახს ვიცნობ. უკვე ერთი წელია, ამათ კუთვნილ პურის საცხობში ვმუშაობ.
– რადგან ოჯახთან ახლო ურთიერთობა გქონდათ, გეცოდინებათ, რა შეიძლებოდა, მკვლელობის მიზეზი გამხდარიყო. რძალ–მამამთილმა რის გამო იჩხუბეს?
– ჩხუბი არ მოსვლიათ. მე და ის ქალი საცხობში ხშირად ვმუშაობდით ერთად და ერთმანეთს ჩვენს ოჯახებზე ველაპარაკებოდით. საწყალი უამრავ გეგმას აწყობდა. ორი ბიჭი დარჩა. არაჩვეულებრივი პიროვნება იყო. მასზე მხოლოდ კარგს ლაპარაკობენ, ყველას თბილად ხვდებოდა და ისტუმრებდა. ჩემთვისაც ბევრჯერ უთქვამს, თუ რამე გიჭირს, დაგეხმარებიო. მამამთილთან პრობლემა არ ჰქონია, ყოველ შემთხვევაში, ასეთი რამ მისთვის არასოდეს შემიტყვია. იმ კაცს უმცროსი შვილიშვილი უზომოდ უყვარდა. არც უფროს შვილიშვილთან ჰქონია რაიმე პრობლემა.
– ასე, ყოველგვარი მიზეზის გარეშე, მოკლა რძალი, მაღაზიის გამყიდველი დაჭრა და მერე თავი მოიკლა? ფსიქიკური პრობლემები ხომ არ ჰქონდა?
– თავისებური, პრინციპული კაცი იყო. ამის გამო რძალი და შვილიშვილები ერიდებოდნენ. საწყალი ქალი თავის ბიჭებს ეუბნებოდა, მოერიდეთო. უმცროს შვილიშვილზე სულ იმას ვამბობდი, ყოჩაღ, რა ნერვები აქვს, რომ პაპას ასე უგებს–მეთქი. მკვლელობის წინა დღეს უფროსმა შვილიშვილმა თვალის ექიმთან წაიყვანა... ცხონებული ქალი ხშირად მეუბნებოდა, სულ ვერიდები, არ სიამოვნებს, სახლიდან რომ გავდივარო. ტელეფონის ზარის ხმა არ უნდა გაეგო, თორემ ღიზიანდებოდა. ამათ მაღაზიაც აქვთ, რომელიც საცხობის გვერდით არის და ყველას აფრთხილებდა, თუ დაკეტილი დაგხვდათ, არ დაიძახოთ, ჩემი მამამთილი გაბრაზდებაო. არადა ის კაცი გარეთ სულ სხვანაირი იყო, ყველას ჭკუას არიგებდა. იტყოდი, ასეთი ჭკვიანი ადამიანი მეორე არ არსებობსო. არავინ იცის, იმ დღეს რა გადაუტრიალდა თავში. რამდენიმე დღით ადრე თურმე სამწვადე ხორცი იყიდა და უბნის ბიჭები აქეიფა. მათ უთხრა, რომ მოვკვდები, ხომ გამიხსენებთო.
– მკვლელობის დღეს რა მოხდა?
– საცხობში ვიყავი, ეს კაცი რომ მოვიდა და რძალს უთხრა, წამოდი, ცხვრებს ბალახი დავუყაროთო. ისიც მაშინვე გაჰყვა.
– ქალს ერთი ტყვია ჰქონდა მოხვედრილი?
– დიახ, ტყვია ზურგში ჰქონდა მოხვედრილი. სასწრაფო დახმარება რომ მოვიდა, უკვე მკვდარი იყო. ძალიან ახლოდან ჰქონდა ნასროლი და იმ წამსვე გარდაიცვალა. დაჭრილი გამყიდველი საავადმყოფოში უნდა წაეყვანათ და მანქანაში რომ სვამდნენ, კიდევ ერთი გასროლის ხმა გაიგონეს. ალბათ მაშინ მოიკლა თავი. ეტყობა, ეგონა, რომ გამყიდველიც მოკლა, თორემ ალბათ ცოცხალს არ გაუშვებდა.
– მაღაზიის გამყიდველს რას ერჩოდა, რატომ დაჭრა?
– არ ვიცი. რძალს რომ ესროლა, ის ქალი გამოვარდა და ისიც სასიკვდილოდ გაიმეტა.
...
დაჭრილი ქალი ამჟამად საგარეჯოს საავადმყოფოში წევს. სასიცოცხლო ორგანოები დაზიანებული არ აქვს. თავს შედარებით უკეთ გრძნობს და ჩვენთან გასაუბრებაც შეძლო.
დაზარალებული:
– საცხობშიც ვმუშაობდი. იმ დღეს მე და ცხონებული ქალი საცხობში ვიყავით, როცა მამამთილმა დაუძახა, მარტო შენ წამოდიო. იქიდან რომ გავიდა, გასროლის ხმა მალევე გავიგონე. გავიქეცი, მათი სახლი საცხობის გვერდით არის. ეზოში გარდაცვლილის დედამთილი დავინახე, რომელსაც ქმარი უკან თოფით მიჰყვებოდა. ვკითხე, რა ხდება–მეთქი. იმ კაცმა მითხრა, შენი საქმე არ არისო და იარაღი დამიმიზნა. არ მეგონა, გადატენილი თუ იქნებოდა, თოფს ხელი ვტაცე, უნდა წამერთმია, მაგრამ მითხრა, შენ არ გესვრი, აქაურობას მოშორდიო. ვიფიქრე, ამასთან ჩხუბის დაწყებას მირჩევნია, გავიდე და სასწრაფო დახმარება და პატრული გამოვიძახო–მეთქი. როგორც კი მივბრუნდი და სამი ნაბიჯი გადავდგი, ზურგში მესროლა. რომ წავიქეცი, დავინახე, ლულადან ტყვია ამოიღო და სახლში შევიდა. წამოდგომა შევძელი, გარეთ გავაღწიე, რომ შველა მეთხოვა. საცხობში შევედი, სასწრაფო დახმარებას იქიდან დავურეკე და პატრულიც გამოვიძახე, კარი შიგნიდან რკინის ურდულით ჩავკეტე. სისხლი მდიოდა, ამ დროს ერთი ჩვენი ავადმყოფი მეზობელი დავინახე, საცხობისკენ მოდიოდა, შემეცოდა, კარი გამოვაღე, ვუთხარი, წადი აქედან, თორემ შენც გესვრის–მეთქი. საცხობში შესვლა ვეღარ მოვასწარი. ის კაცი თურმე მაღაზიაში იყო, იქიდან გამოვარდა და ლულა მომიშვირა. იარაღზე ისევ დავეჯაჯგურე, მაგრამ დაჭრილი რომ ვიყავი, ძალა აღარ მეყო, თოფი ვერ წავართვი, ამ დროს გაისროლა კიდეც და მხარში დამჭრა. მე რომ წინააღმდეგობა არ გამეწია, ტყვია პირდაპირ გულში მომხვდებოდა.
– გონება დაკარგეთ?
– არა, საავადმყოფოში რომ მიმიყვანეს, მაშინაც საღად ვაზროვნებდი.
– ეზოში რომ შევარდით, ის ქალი უკვე გარდაცვლილი იყო?
– ფარდულთან პირქვე ეგდო, დაჭრილი მეგონა...
– იმ დღეს, სანამ მკვლელობა მოხდებოდა, იმ კაცისთვის საეჭვო არაფერი შეგინიშნავთ?
– მთელი დღე იარაღი ეჭირა ხელში.
– მერე არ ჰკითხეთ, თოფით რატომ დადიოდა ან პოლიციას რატომ არ შეატყობინეთ?
– სანადირო თოფით ჩიტებს, თაგვებს ხოცავდა ხოლმე. ამიტომაც არავის გაჰკვირვებია, იარაღით რომ დავინახეთ. აზრადაც არ მომსვლია, პოლიციაში დამერეკა.
– გაგაფრთხილათ, ჩემს რძალს არ გამოჰყვეო. არც ამ სიტყვებმა დაგაეჭვათ?
– რძალს რომ უთხრა, მარტო შენ წამოდიო, არ მესიამოვნა. გულმა მიგრძნო, რომ შეიძლებოდა, რაღაც საშინელება მომხდარიყო და გასროლის ხმაც გავიგონე. იმ დღეს ცოლთან ერთად სამჯერ შემოვიდა საცხობში. მეუღლეს ჩემთვის თვალით მაინც რომ ენიშნებინა, ჩემი ქმარი ცუდ ხასიათზეაო, საწყალ ქალს ვეტყოდი და გავიპარებოდით, ჩემს სახლში წავიყვანდი.
– სასწრაფო დახმარება და პოლიცია მალე მოვიდნენ?
– დაიგვიანეს, მეზობელმა ჩამსვა მანქანაში და იმან წამიყვანა საავადმყოფოში. ავტომობილში რომ მსვამდნენ, კიდევ ერთი გასროლის ხმა გავიგონე. მერე აღმოჩნდა, რომ თავი მოიკლა. რადგან გეგმა ბოლომდე ვერ შეასრულა, სხვა გზა აღარ ჰქონდა.
– გეგმის შესრულებაში რას გულისხმობთ? კიდევ ვინმეს მკვლელობა ჰქონდა განზრახული?
– სანამ მეორედ მესროდა, მიყვირა, გეგმები ჩამიშალეო. ალბათ კიდევ ვინმეს მოკვლა ჰქონდა განზრახული და ეს სიტყვები ამიტომაც მითხრა.
– რძალთან დაძაბული ურთიერთობა ჰქონდა?
– მკვლელობის დღეს კამათი არ მოსვლიათ. ძალიან მძიმე კაცი იყო. ოჯახში ყველაფერი მისთვის უნდა ეკითხათ. კახეთში სტიქიის შედეგად დაზარალებულ ოჯახებს კომპენსაციის სახით გარკვეული თანხა დაურიგდათ. მათ ოჯახში ფული იმ კაცის შვილის სახელზე ჩაირიცხა და ამიტომ გაბრაზდა. თურმე ამბობდა, აქ მე ვარ უფროსი, თქვენ არაფერი ხართო. თავისებური კაცი იყო. დაუგეგმავად არასოდეს არაფერს აკეთებდა.
– ფიქრობთ, რომ რძლის მკვლელობა დიდი ხნით ადრე დაგეგმა?
– იმ დილით რძალს დაუძახა, ღორი ცუდად არის და უნდა გაჩვენოო. საწყალმა ქალმა მითხრა, შენ უკეთესად ერკვევი საქონელში და წამოდიო. მეც გავყევი. ღორს არაფერი სჭირდა, ეტყობა, იფიქრა, ორივეს ერთდროულად ვერ დავხოცავო და ამიტომ რძალი მეორედ მარტო გაიყვანა. ამბის გასაგებად რომ არ გავსულიყავი, ალბათ არ მესროდა. ცოცხალ მოწმეს კი ეზოდან არ გაუშვებდა.
– ახლა თავს როგორ გრძნობთ?
– სასიცოცხლო ორგანოები ძალიან არ მაქვს დაზიანებული, მაგრამ საშინელი ტკივილები მაწუხებს. სახეზეც უამრავი ნაკერი მადევს, კბილები მაშინვე ჩამომცვივდა. ჯერ სარკეში არ ჩამიხედავს... ბევრი საფანტი მაქვს სხეულში დარჩენილი, ექიმებმა ყველას ამოღება ვერ შეძლეს.
ქეთი დინოშვილი
