ანი გიუნტერი - "ახლა რომ ვიყო შეყვარებული, კახას ცოლობაზე აღარ დავთანხმდებოდი"

ტელეწამყვანი ანი გიუნტერი ჟურნალისტობის პარალელურად, დიასახლისობასაც ახერხებს და ცდილობს, თავისუფალი დრო მთლიანად მეუღლესა და შვილებს დაუთმოს. მისი უფროსი გოგონა - მარიამი (იგივე მაშო) სამი წლის არის, ლაზარე კი - ათი თვის გახლავთ. ანისთან ინტერვიუ ვალენტინობის დღეს, 14 თებერვალს ჩავწერე.

- მეუღლემ ცოტა ხნის წინ დამირეკა და ვერც კი მივხვდი, რას მილოცავდა... არადა, დაახლოებით ოთხი წლის წინ, ჩემთვის ე.წ. სიყვარულის დღეს სხვაგვარი დატვირთვა ჰქონდა. მიმაჩნია, რომ მსგავსი დღეები კარგი მიზეზია საჩუქრის მისაღებად, სიყვარულის ასახსნელად და თუ ვინმეს ეს დამატებითი მიზეზი სჭირდება, უნდა გამოიყენოს კიდეც... ახლა მეჯვარემ დამიმესიჯა: თუ ჭორაობისა და გემრიელი ლობიოს მირთმევის ხასიათზე ხარ, გამომიარეო. ვიდრე გავთხოვდებოდი, ვალენტინობის დღესასწაულზე სულ სხვანაირ "ესემესებს" ვიღებდი - ბევრ "გულსა" და სასიყვარულო ტექსტებს მიგზავნიდნენ. ესაა განსხვავება დაოჯახებულ ქალსა და თავისუფალ გოგონას შორის (იღიმის).

- რა არის თქვენთვის სიყვარული?
- ვფიქრობ, ადამიანს პირველ რიგში, საკუთარი თავი უნდა გიყვარდეს და მერე სხვასაც შეუყვარდები. ამიტომ ვალენტინობას ჩემს თავს საჩუქარი გავუკეთე - დილიდან ერთ-ერთ სილამაზის ცენტრს ვესტუმრე და სხვადასხვაგვარი პროცედურა ჩავიტარე. როცა მოწესრიგებული ხარ, ყველაფერი უფრო მეტად გიხარია... ქართველები სადღეგრძელოს თქმისას რომ ამბობენ: - ყველანაირ სიყვარულს გაუმარჯოსო, - ამას არ ვეთანხმები. შვილების სიყვარული სულ სხვა რამ არის, ქმრის - სხვა, მშობლების, დედმამიშვილების, მეგობრების და ა.შ. - სხვა. ვფიქრობ, მათი ერთმანეთისგან გამიჯვნა აუცილებელია. მამაკაცთან ურთიერთობა შვილების სიყვარულს არ უნდა შეადარო. მოკლედ, ყველას და ყველაფერს თავისი ადგილი აქვს.

- ეთანხმებით თუ არა იმ აზრს, რომ შეყვარებულობის პერიოდში განცდილი სიყვარული სხვაგვარია, ოჯახური ცხოვრება კი - წყვილის ურთიერთობაში რაღაც-რაღაცებს ცვლის?
- რა თქმა უნდა, ასეა! კახა ახლა რომ იყოს ჩემი შეყვარებული, ალბათ ცოლობაზე აღარ დავთანხმდებოდი.

- რატომ?
- საერთოდ, თავიდან ყველას უჭირს ოჯახურ ცხოვრებასთან შეგუება, მაგრამ მერე ურთიერთობას აკოწიწებ და შეიძლება ბევრ დათმობაზეც წახვიდე. პირველად, მეც გამიჭირდა ყველაფერთან შეგუება, მაგრამ ახლა, სიყვარულისა და ურთიერთპატივისცემის წყალობით, ისეთი ოჯახი მაქვს, სადაც თავს ძალიან ბედნიერად ვგრძნობ. უკვე სამ წელზე მეტია, ცოლ-ქმარი ვართ და კახა კიდევ უფრო მეტად ძვირფასი გახდა ჩემთვის, ვიდრე შეყვარებულობისას იყო. ქალი ქმარს ისეთ რამეს დაუთმობ, რასაც შეყვარებულს არ აპატიებდი და ეს სულაც არ არის ცუდი.

- როგორი დიასახლისი ხართ?
- სხვათა შორის, კარგი. კერძების მომზადებაც მეხერხება. კახა სულ მეუბნება: რა საჭიროა, ამ ყველაფერს რომ აკეთებ, მე ცოლად მზარეული არ მომიყვანიაო. ინტერნეტში სხვადასხვა რეცეპტს ვნახულობ და ვამზადებ. არატრადიციული კერძები მიყვარს, მოტკბო-მომწარო გემოთი. ამას წინათ მოვამზადე შემწვარი წიწილი ვაშლით; უგემრიელესი გამოვიდა, მაგრამ კახა მაინც, ქართველი მამაკაცია და ყველაფერს ტყემლის საწებელს ასხამს. ყველაზე გემრიელად კიევურ კატლეტს ვამზადებ, ალბათ იმიტომ, რომ უკრაინელი დედა მყავს. ცომთან ნაკლებად "ვურთიერთობ", თუმცა პიცაც გამიკეთებია. სხვა ქვეყნის სუნელების "აღმოჩენაც" მომწონს და ახლა როზმარინი მაქვს

ამოჩემებული: ხორცს ამ სუნელში ვაბასტურმებ, მერე წვრილად ვჭრი, ხახვთან ერთად ვწვავ და ბეშამელის თეთრ სოუსს ვასხამ. კახას მისი გემოც არ მოეწონა...

- მარიამისა და ლაზარეს აღზრდაში ვინ გეხმარებათ?
- დამხმარე მეგობარი ქალბატონი ავიყვანე, რომელიც მათ ყურადღებას არ აკლებს. თუმცა, მანამდე კახა და დედამთილ-მამამთილიც არანაკლებ მიწყობდნენ ხელს. მოკლედ, მათ აღზრდაში მთელი ოჯახი და სანათესავოა ჩართული. ბაღში არ დადიან, ვინაიდან ბებია-ბაბუასა და მშობლებს მათთვის საკმარისი თავისუფალი დრო აქვთ. მარიამი კვირაში ორჯერ მაინც, დაბადების დღეებზე დამყავს (იცინის). ხშირად მივდივართ სასრიალოებზე, კინოსა და სხვა გასართობ ადგილებშიც. როცა სახლში ვარ, ზღაპრებსა და ლექსებს სწავლობს. არაფერს ვაზეპირებინებ და არც არაფრის სწავლას ვაიძულებ, მაგრამ თქვენ წარმოიდგინეთ, ორი წლის რომ იყო, ყველა ასოს არჩევდა და კითხულობდა, ოღონდ - მისთვის ეს მხოლოდ და მხოლოდ თამაში გახლდათ. საერთოდ, არ მესმის, ბავშვს რატომ უნდა დააძალო რაიმე. მარიამმა მართლა თავისი სურვილით, ასე თამაშ-თამაშით ბევრი რამ ისწავლა - ინგლისურ, გერმანულ და რუსულ ასოებსაც ასხვავებს ერთმანეთისგან. ასოებს ჩხირებით აწყობს და ეს თამაში მას სიამოვნებას ანიჭებს.

- როგორც ჩანს, ნიჭიერი გოგონაა. ლაზარე როგორი ბიჭია?
- მარიამისგან განსხვავებით, ძალიან ცელქია. მიჯერებს, მაგრამ ხშირად მეჩხუბება (იცინის). ათი თვის არის და როგორც შევატყვეთ, სიმღერის ნიჭი აქვს. ახლა ის პერიოდია, როცა სიტყვებს სწავლობს და ამ დროს ბავშვები განსაკუთრებულად საყვარლები არიან.

- მშობიარობის შემდეგ ფორმაში ჩადგომა გაგიჭირდათ?
- ფორმაში ჩადგომა ჯერ ვერ მოვახერხე. სამაგიეროდ, ახლახან "მიქს" ადგილი აღმოვაჩინე, სადაც საკვების, ყავის მირთმევა შემიძლია და ამავდროულად, უნიკალური აპარატურების წყალობით სხვადასხვა გამაჯანსაღებელ პროცედურასაც ვიტარებ. ამის შემდეგ შეიძლება, წონაში 2-3 კილოგრამიც კი დაიკლო...

- დიეტას იცავთ?
- ორნაირ დიეტას ერთდროულად ვიცავ. ამის გაკეთება მარტო იმიტომ ღირს, რომ ვიცი, თუ წონაში დავიკლებ, მერე ყველანაირ ტანსაცმელს უპრობლემოდ ჩავიცვამ. გარდერობში უამრავი რამ მიკიდია, რასაც წონის გამო ვერ ვიყენებ. ჰოდა, გადავწყვიტე, რომ კაფე-ბარებში სიარულის ხარჯზე, რაც თავისთავად, გარკვეულ ფინანსებთან არის დაკავშირებული, გამაჯანსაღებელი პროცედურები ჩავიტარო. ასე უფრო ბედნიერიც ვიქნები, უფრო მეტად გალამაზებულიც და გახარებულიც.

- როგორც შევნიშნე, სამკაულისა და აქსესუარების მოყვარული არ უნდა იყოთ...
- ასეა! აქსესუარები ნაკლებად მიზიდავს. ერთადერთი, რაც ყოველთვის მიკეთია, ჩემი ჯვრისწერის ბეჭედია.

- "ეთერში" ყოველთვის ლამაზი ვარცხნილობა გაქვთ...
- არის მეთოდი, რომლის წყალობითაც კარგი ვარცხნილობის გაკეთება დილის ექვს საათზეც კი, უპრობლემოდ შეიძლება. ერთხელ ზესტაფონში, ქორწილში მიმიწვიეს. იქ ერთ-ერთ სალონში, თმის მოსაწესრიგებლად შევედი. ვარცხნილობა "ბიგუდებით" გამიკეთეს, ამ მეთოდს კი მოგეხსენებათ, დედაჩვენის თაობა იყენებდა... მას მერე, ზოგჯერ ღამით "ბიგუდებს" თავად ვიკეთებ, ლამაზ ქუდს ვიხურავ, დილით კი მშვენიერი ვარცხნილობა მიკეთდება. სასურველია, თმის გაკეთებისას მეუღლეს უკვე ეძინოს (იღიმის)...

- კახასთან ერთად გასართობად წასვლას ხშირად ახერხებთ?
- როგორ არა! დღეს მაგალითად, "უმა თურმანის" კონცერტზე ვართ დაპატიჟებულები. უახლოეს პერიოდში, ერთი კვირით ევროპაში ვაპირებთ გამგზავრებას. კახა მას შემდეგ კიდევ უფრო მეტად შემიყვარდა, რაც ძმაკაცებმა პარიზში დაპატიჟეს, მან კი საზღვარგარეთ წასვლაზე უარი მხოლოდ იმიტომ თქვა, რომ მე ვერ გავემგზავრებოდი. ეს რამდენიმე თვის წინ მოხდა. დამელოდა, ვიდრე ბავშვები ცოტათი წამოიზრდებოდნენ და ახლა ერთად წავალთ. გვინდა პარიზი, პრაღა და ბარსელონა მოვიაროთ. ვნახოთ, რა გამოვა, ჯერ ვიზა არ აგვიღია.

თამთა დადეშელი
ჟურნალი ”გზა”