ოდნოდან დაწყბული სიყვარული [3]

-კი..ორონდ მითხარი გიყვარვარ?
-კი გიო მიყვარხარ
-დაიფიცე!!
-დედას გეფიცები მიყვარხარ
-მეც მიყვარხარ სიცოცხლეზე მეტად..ოდნოდან გასვლას არ აპირებ?გვიანი უკვე და დაწექი დაისვენე მძიმე დღე გქონდაა
საათს შევხედე და უკვე 12 საათი იყოო.
-ცოტა ხანსაც ვიქნები და გავალ..შენ თუ გინდა გადიი:*
-არა მე მინდა რომ ერთად გავიდეთ..
-როგორც გინდა..
გიოს დავემშვიდობე და ოდნოდან გამოვედი..სკოლა დაიწყო..ყველაფერი ჩვეულებრივად მიდიოდა..მე და გიო უკვე 6 თვეა რაც ერთად ვართ..გიო შეიცვალა თითქოს ცხოვრება ეკიდა..ეკიდა ყველაფერი რაც მოხდებოდა..ალბათ ჩემიჩათვლით..ოდნოშიც აღარ შემოდიოდა..ერთ დღესაც ოდნოში ვიყავი და მარიმ მომწერა
-გოგო აქ ხარ?
-კიი რა ხდება?
-გიომ მომწერა რაღაც უშველებელი ლედდუს წააკითხეო
მე ტელეფონი არ მქონდა დაკარგული მქონდა და ამიტომ მარის მიწერა
-რა მოგწერა?
-ოოო გოგო ძაან დიდია და მეზარება ხვალ წაიკითხე სკოლაში..ლედუს Uტხარი დამივიწყოსო და ეგეთი რაღაცეებია..
-მიიდი მომწერე ჰაა...
-მეზარება ჰაა თან გავდივარ და ხვალ წაიკითხე..კაი გავედი პკ
-ჩემმა გულჩვილობამ ისევ თავი შემკახსენა და ცრემლები გადმომცვივდაა....გულზე დიდი ლოდი დამაწყვა რა მოხდა რატო მომწერა გიომ ეგეტი რაღაცეები რატო უნდა რომ დავივიწყო?ოდნოდან გამოვედი და დავწექი...მთელი ღამე ვფიქრობდი ტუ რა მოხდა რა სჭირდა გიოს..
დილით ადრე წამოვარდი საწოლიდან და სკოლაში გავიქეცი..მარი უკვე იქ იყო ალბათ იცოდა ცემი ამბავი დაა..მარის ტელე გამოვგლიჯე და გიოს გამოგზავნილი სმს წავიკითხე...გიო მემშვიდობებოდა მაგრამ ამბობდა რომ ვუყვარდი..ერთი სიტყვით მართლა უშველებელი მესიჯი იყოო...მე ვიტირე..ბევრი ვიტირე...და მივწერე
-რა ხდება გიო?რატო მემშვიდობები? 
დიდი ხანი არაფერს არ მწერდა...მაგრამ მერე მომწერა;
-მარტო შენ არ გემშვიდობები ლედუ..ამ ცცხოვრებას ვემშვიდობები..
-რაა?ამიხსენი
-აზრი არ აქვს ლედუუ დამივიწყეე.
-ჩემგან გეწყინა რამე??ან აღარ გიყვარვარ?
-არა ლედუ მიყვარხარ მაგრამ ვერ გეტყვი რაც მოხდა.
დიდი ხანი ვემესიჯე და მხოლოდ ის გავარკვიე რომ მამასთან ჩხუბი მოუვიდა მაგრამ მიზეზი არ მითხრა და აღარც მე ჩავეძიე..სკოლიდან მარისთან წავედი..ისევ გიოს ვწერდი:
-გიო ერთად ვართ თუ არა?>
-არვიცი ლედუ დროის საკითხია..
-კაი მაგრამ იცოდე რომ მიყვარხარ
-მეც მიყვარხარ..
-და რამდენი ხანი გჭირდება იმისთვის რომ მითხრა ერთად ვართ თუ არა?
-1 წუთი მჭირდება ლედუ..ერთად ვართ
-მიყვარხარმიყვარხარ მიყვარხარ..კაი წავედი მეე კარგად 
კარგად ლედუ მიყვარხარ ცხოვრებააა
-მაინტერესებდა რაზე ეჩხუბა გიო მამას მაგრამ არ მეუბნებოდა...მიზეზი მე ხომ არ ვიყავი ნეტაა....თუმცა ეგ ცემთვის მეორე ხარისხოვანი იყო რაც მთავარია გიოს ვუყვარდიი



დრო გადიოდა ..მე და გიო ისევ ერთად ვიყავით..ჯაბა ისევ მწერდა და მეც ვწერდი არ ვიცი რა მემართებოდა მაგრამ მიხაროდა როცა მისი მესიჯი მომდიოდაა.მივხვდი რომ მის მიმართ გულგრილი არ ვიყავი....მეტიც მე ის მომწონდა...გიოც მიყვარდა მაგრამ მარც ჯაბას მიმართ არვიყავი გულგრილი..დავიბენიი..ჩემი ცხოვრება აირია..ორივე მიყვარდა..ჩემს თავზე ნერვები მეშლებოდა..მაგრამ უკვე გვიანი იყო რადგან გულს ვერ უბრძანებ...არჩევანზე საერთოდ არ ვპიქრობდიი..რადგან არც ერთის გაშვება არ მინდოდა ჩემი ცხოვრებიდან...
ხვალ 14 თებერვალია სიყვარულის დღე...ახლა ოდნოში ვარ და ჯაბას ვწერ:
-ლედუ როგორ ხარ? რატო ამომშალე?
-ნელნელა შენ როგორ ხარ???მე არ ამომიშლიხარ(მოვიტყუე)
-მეც ეგრე..რას შვრები?
-რავი ვსწავლობ...შენ რას შვრები??
-მე რავი ძმაკაცი დამეღუპა ავარიაში და საქმეები მქონდა..აქხშირად ვეღარ შემოვდიოდი..
-ხოო ცუდიაა
-მისმინე ხვალ გორში მოვდივარ..ძმაკაცი წევს ჰოსპიტალი როა მანდ და გორის არაფერი ვიცი და შემხვდი დამეხმარე რა..(ჯაბა ბათუმში ცხოვრობდა.) მე ცოტა ეჭვი შემეპარა რაღა 14 თებერვალს ჩამოდის ძმაკაცის სანახავად..
-არვიცი აარამგონია..
-აუ მიდი როგორმე მოახერხე რაა...გთხოვ..
-ვნახოთ
-ლედუუ იცი როგორ მომენატრეე...მიყვარხარ გოგო
-კაი რაა ამდენი ხნის შემდეგ კიდევ გიყვარვარ???რას კაიფობ
-არ ვკაიფობ ლედუ..მამის საფლავს გეფიცები....
-ხოო მჯერა...
-კაი ცხოვრება უნდა გავიდე...შენი ნომი დამიტოვე და ხვალ რომ ჩამოვალ სკოლაში მოგაკითხავ...გკოცნი..მიყვარხარ..
-შენ დამიტოვე ნომი და დაქაალის ნომიდან მოგწერ
-557......
მომწერა ნომი და გამოვედი ოდნოდან..ეგრევე დავწექი და დავიწყე ფიქრი ჯაბა თუ გიო?..ამ ფიქრებში ჩამეძინააა...დილით კარგ ხასიათზე გამეღვიძა ..მოვწესრიგგდი და სკოლაში წავედი..დაქალს ტელე გამოვგლიჯე და გიოს მივწერე;:
-სიხარულოოო გილოცავ დღევანდელ დღეს...მრავალს დაესწარიიიი....მიყვარხარ მაგრააააააად
პასუხი არ მოუწერია....ძალიან მეწყინნა..გავბრაზდი..ამ გაბრაზებულ გულზე ჯაბას მივწერესად ხარ შეგხვდებითქო მაგრამ ტელე გამორთული ქონდა...სახლში რომ მივედი ოდნოში შევედი და ჯაბამ მომწერა:
-ცხოვრება დღეს ტელე დამმჯდარი მქონდა..ვერსად ვერ დავტენე და ვერ მოგწერე.
-არაუშავს..შენი ძმაკაცი როგორაა??
-დღეს დილით ვიყავი გორში დათბილისში გადავიყვანე..საოპერაციოშიაა.
-ხოო
-უი მართლა სულ დავიბენი გილოცავ Dრევანდელ დღეს..დღეს ჩვენი დღეა ცხოვრებაა
-მადლობა მეც გილოცავ..
-არადა დღეს რამდენი გეგემები მქონდა...მთელ დღესშენთან გავატარებდიი..გულში ჩაგიკრავდი და კოცნაში დაგადნობდი..
ეს რომ მოწერა რაღაც არ მესიამოვნა 
-რატო ფიქრობ რომ მაგ ყველაფერს გაგაბედინებდი?
-გოგო შენ რა იფიქრე რომ გასართობად მინდიხარ??მიყვარხარ და მაგ პონტში გითხარი
-მერავიცი იქნებ მართლა გასართობად გინდივარ??
-როგორ დაგიმტკიცო გოგო?მიყვარხარ დედა მომიკვდეს
-კაი ხოო მჯერავს კაი გავედი მე კარგად
-კარგად ცხოვრება მიყვარხარ
ოდნოდან გამოვედი და დავიძინე ..დილით კარგ ხასითზე გავიღვიძე სკოლაში წასვლა მეზარებოდან მმაგრამ სხვა რა გზა მქონდა...მოვწესრიგდი და სკოლაში წავედი..მარი ისევ თორნიკეს წერდა...ტელე წავარრთვიი და ჯაბას მივწერე
-როგორ ხარ?
-კარგად სიხ შენ როგორ ხარ?
-კარგად...აუ მაგ სიტყვას ნუ მეძახი ვერ ვიტან..
ჯაბას აღარაფერი მოუწერია..
დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა..ოდნოში შევედი და ჯაბას მივწერე
-ტელეზე რომ გწერ პასუხი რატო არიცი?>
-ტელე ძმაკაცს ვათხოვედა როცა დავიბრუნებ მოგწერ
-აა კაი.
-რას შვრები როგორ ხარ?
-ვარ რაა შენ როგორ ხარ?
-მე ცოტა გაციებული ვარ..
-მეც ცოტა გაციებული ვარ
-ცუდია..შენ რომ ჩემთან იყო მოვრჩებოდი სიხ
-წამლებიც მოგარჩენს.
-არა წაამლები ვერ მომარჩენს სიხ შენ ხარ ჩემი წამლებიც დაჩემი ცხოვრებაც..