გთხოვ რა, იყავი ერთი დღე იმ ბიჭის შეყვარებული [7]

მე თვალებზე ხელი მქონდა აფარებული რადგან არ გამომეხედა. 
-სანდრო გამოვიხილოო?
-არა !
დავიღალე ლოდინით,ხან ჩავიცუცქებოდი,ხან გავივლიდი. 
-ვსოო რაა ! უნდა გამოვიხილო.
მაგრამ ხმა არავინ არ გამცა.ვაიმეეეეეეეეეეეეეეე ! ეს თუ სანდროოს გაჩალიჩებულია არ ვიცი რას ვუზამ ! მე გაბრაზებულმა გავახილე თვალები და რას ვხედავ.
ჩემს გარშემო არის უამრავი ხალხი,ისინი წრეზე დგანან მე კი მათ შუაში ვარ. თავიდან ვერ მივხდი რა ხდებოდა რადგან ყველა გაკვირვებული და მომღიმარი სახით მიყურებდა. ტანსაცმელზეც კი დავიხედე იქნებ რამე მეცვა არასწორად,მაგრამ ყველაფერი რიგზე იყო. ამ დროს ხალხი გაიწია და გამოჩნდა სანდრო უზარმაზარი თაიგულით ხელში. მართალი რომ გითხრათ სახე არც დამინახავს რადგან ყვავილები უფარავდა. ჩემთან მოვიდა და ყვავილები გამომიწოდა.
-შენ გეჭიროს რაა, მე ვერ მოვერევი.
სანდრომ ყვავილები ძირს დადო და თვალებში შემომხედა.
-მოგწონს?
-რაა?
-ეს ყველაფერი.
-ხო რავიცი წავა რააა.
არადა როგორ მომწონდა,მაგრამ იქ ხტუნაობას ხომ არ დავიწყებდი და ყვირილს აუუუ რა მაგარია და რაღაცეებს,ამიტომ ისევ ჩემი მსახიობური ნიჭი გამოვიყენე.
ვერც კი შევამჩნიე სანდრო როგორ დადგა მუხლებზე და როგორ გამომიწოდა რაღაც კოლოფი,რაღაც კოლოფი კი არა ბეჭედი იდო შიგ.
სანდრომ ღრმად ჩაისუნთქა შემომხედა და მითხრა.
-სალომე ცოლად გამომყვები?
-უეჭველი.
სანდროს გაეცინა და მშვიდად მითხრა.
-მე მართლა გეკითხები.
-მეც მართლა გიპასუხე !
-რაღაც მეეჭვება.
-კიიი კიიიიიიიიიიიიი ! გამოგყვებიიიიი.
მივედი და მთელი ძალით ჩავეხუტე. სანდრომ მთელი ძალით მიმიხუტა და დაბატრიალა.ხალხი ყვიროდა,ტაშს გვიკრავდა და რავიცი ათასი რამ. ამ დროს ეიფელის კოშკიდან უამრავი ბუშტი გაუშვეს !
-ეეე სანდროო ! განა მართლა მოგყვები !
სანდრომ წარბი აწია, და ტუჩები მობრიცა.
-ხო რა იყოო? თუ გინდა ერთი დღე ვიქნები შენი ცოლი, რამე ქორწილი გადავიხადოთ და შენ შენ გზაზე წახვალ მე ჩემსაზეე !
მეე სიცილი ვეღარ შევიკავე,გავიქეცი და ვაკოცე.
-მხოლოდ ერთი დღით ხოო?
-ხოო.
იმ დროს არაფერზე არ ვფიქრობდი,ან რა მათხოვებდა ამ პატარა ბავშვს. ან საერთოდ ''ცოლი'' სიტყვა თუ ვიცოდი რას ნიშნავდა ! მაგრამ მე ეს არ მანაღვლებდა ! მთავარია მთელი გულით მიყვარს,მთავარია მისთვის სიცოცხლესაც გავწირავ,მთავარია ის რომ ჩვენ გიჟურად გვიყვარს ერთმანეთი ! არც იმაზე მიფიქრია რომ ამის გაგებაზე დედაჩემს წნევა დაარტყამდა,და მამაჩემი სახლში აღარ შემიშვებდა მაგრამ მგონი ღირდა იმათ რომ შენ საყვარელ ადამიანთან იყო.
-ჰეეეიიი ცოოლოო ! 
-ეხლავე ტვინს მიჭამ !
-სად წავიდეთ?
-სადმე.
ერთმანეთს კარგი ძმებივით გადავხვიეთ ხელი და ისე წავედით.
-პირველი ბიჭი მინდა !
-შენ მარტო შვილისთვის მიგყავარ მგონი ცოლად.
-მარტო შვილი რომ მდომოდა აქამდე მეყოლებოდა.
-ეეეე ეეეე ! გამოიწიეე მანქანა მოდის !
-მიყვარხარრ.
-მეც მიყვარხარ !
-ვერ გავიგეეე?
-ვერც გაიგებ.
რამოდენიმე ნაბიჯი გადავდგით და მე მთელი ძალით ვიყვირე ! 
-მმმიიიიიიიიიიყყყყყყყყყყვვვვვვვვაააააააარრრრრრრრრხაააააააააარრრრრრრრრრრრრ !!


სანამ სასტუმროში მივიდოდით მთელი ქალაქი ავიკლეთ,გიჟებივით დავრბოდით, ვიცინოდით, ვღრიალებდით. მერე რამ რომ ზოგი შურიანი თვალებით გვიყურებდა,მთავარია მე და სანდრო ვიყავით ბედნიერები.ზოგი ისეთი კარგი და თბილი თვალებით შემოგვხედავდა რომ მოგინდებოდა ჩახუტებოდი. ვფიქრობდი იმაზე თუ რა იქნებოდა ახლა და რა მოხდებოდა მერე ! თუნდაც როცა საქართველოში ჩავიდოდით ამ ამბავს როგორ შეხვდებოდა ხალხი. მაგრამ მე ხომ ეს არ მაინტერესებდა ! მხოლოდ ერთი ვიცოდი რომ მე ამ საქციელს არ ვინანებდი.
-გინდა საღამოს კლუბში წავიდეთ?
-აუუ წავიდეთ რაა.
-კარგი ჩემო პატარავ წავიდეთ.
სასტუმროში რომ მივედით ირაკლიმ მოგვილოცა,არ ვიცოდი საიდან გაიგო ასე უცებ მაგრამ მთელი გულით გვისურვა ბედნიერება.მთელი სასტუმროს თანამშრომლები გვილოცავდნენ ! 
-სანდრო მე აბაზანაში შევალ.
-კარგი ოღონდ მალე გამოდი რაა.
-კარგი.
სანდრო მოვიდა მთელი ძალით მიმიხუტა და მაკოცა.
-მიყვარხარ.
-მეც მიყვარხარ.
-იცი არასდროს არ დავიღლები იმის თქმით რომ ძალიან ძალიან მიყვარხარ.
მე გავუღიმე და აბაზანაში შევედი. როცა აბაზანაში ვარ ყოველთვის ვფიქრობ ახლა კი ისეთი გათიშული ვიყავი,ან რაზე უნდა მეფიქრაა? შეიძლება იყო საფიქრალი მაგრამ არ მინდოდა რომ მეფიქრა !
-სანდროოოო გამოვედი და შედი შენ.
-კარგი.
კიდევ ერთხელ მოვიდა და მაკოცა.
შევიდა თუ არა,მე იმაზე ფიქრი დავიწყე თუ რა უნდა ჩამეცვა,მთელი კარადა გადმოვქექე,მინდოდა დღეს ძალიან ლამაზი ვყოფილიყავი. ბოლოს ავირჩიე წითელი კაბა,ტანზე მომდგარი და ბეჭებზე ოდნავ ამოღებული. შავი მაღალქუსლიანები, და შავი ჩანთა,ასევე საღამოს მაკიაჟი გავიკეთე. თმაც შესაფერისად გავიკეთე და სანდროს დაველოდე როდის გამოვიდოდა.


აბაზანიდან როცა გამოვდიოდი დავინახე როგორი ლამაზი იყო ჩემი პრინცესა ! როგორ იკეთებდა თმას, როგორი ნაზი და ქალური იყო. სხვის გვერძე რომ ასეთი გოგო დამენახა აუცილებლად შემშურდებოდა იმ ბიჭის. ახლაც ვეჭვიანობ რადგან ყოველთვის მამაკაცების ყურადღებას იქცევს მისი სილამაზე.მე კი ეს არ მინდა რადგან ის მხოლოდ ჩემია ! ჩემი საკუთრებაა ! არავის არ აქვს იმის უფლება რომ მას ზედმეტან შეეხოს. არაამქვეყნიურად მიყვარს !
მეც ჩვეულებრივად კლასიკურ სტილში ჩავიცვი რადგან რესტორანში მივდიოდით, მხოლოდ ჩვენ ორნი.
-პრინცესაა მზად ხარ?
-კიი.
-ულამაზესი ხარ.
-მადლობ.
მივედი და შუბლზე ვაკოცე,როცა მას ვეხები ვცდილობ რომ არაფერი ვატკინო რადგან არ მინდა მას რამე ეტკინოს. ფაიფურის თოჯინაა რომელიც მხოლოდ მე მეკუთვნის !


მხოლოდ ჩვენ ! მხოლოდ ჩვენ ორნი ვიყავით. მივდიოდით და ვტკბებოდით ერთმანეთით. მხოლოდ იმას ვფიქრობდი რომ სანდრო ჩემთან ერთად იყო, მე მეტი არაფერი მინდოდა.მხოლოდ მსურდა რომ ჩემს გვერდით ისეთი ადამიანები ყოფილიყვნენ რომლებიც მე მიყვარს. ალბათ ეს ცოტა ბანალური ნათქვამია მაგრამ მე მათ გულისთვის სიცოცხლესაც გავწირავდი.ჩემი ძმა მასწავლიდა რომ ადამიანისთვის მთავარი თავისუფლებაა,როდესაც ბავშვი დაიბადება ის ჯერ თავისუფალია, მხოლოდ მერე სწავლობს სიარულს,ჭამას, სიყვარულს. მახსოვს როგორ მარიგებდა რომ პირველ რიგში თავისუფალი ვყოფილიყავი,და გამეხსენებინა ის თუ რამდენი ადამიანი ზის ციხეში.ზოგი სამართლიანად ზოგი უსამართლოდ,მათ ხომ ოჯახები ყავთ ! მე კი ყველაფერი მაქვს ! რაც მთავარია მაქვს თავისუფლება და მაქვს სიყვარული. ახლა შემიძლია ვთქვა რომ მთელი ამდენი ხანი უაზროდ არ მიცხოვრია,აი ზუსტად ამის გულისთვის ვცხოვრობდი რომ ეს ყველაფერი შემექმდა. არც იმაზე ვიდარდებ მე რომ ხვალ მოვკვდე, ის ხომ მაინც მეცოდინება რომ ამ ცხოვრებაში სიყვარულს მოვესწარი.
ფიქრებმა გამიტაცა,მაგრამ სანდროც ხელს არ მიშლიდა ფიქრში. ბოლოს ისევ მე გამოვერკვიე და შევხედე.
-ბოდიში ჩავფიქრდი.
ის წინ დამიდგა,ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და მითხრა:
-ვიცი რაზეც ფიქრობდი,არასდროს არ შეგეშინდეს იმის რომ ხვალ ცუდი რამ მოხდება და ერთად აღარ ვიქნებით,ყოველთვის გახსოვდეს რომ ჩემთვის შენ ყველაზე მნიშვნელოვანი ხარ !
-იცი მეშინია, როცა ვინმე ძალიან მიყვარდება სულ ვცდილობ რომ მომავლით ვიცხოვრო,რადგან მინდა ის ვიღაც დავიცვა,და ყველაფრისგან გადავარჩინო.აქამდე დღევანდელი დღით ვცხოვრობდი მაგრამ ახლა უკვე მეშინია რომ ერთად აღარ ვიქნებით.
-პრინცესა გპირდები რომ ჩვენ მიდამ ერთად ვიქნებით. აი წარმოიდგინე ჩვენი ქორწილი. წარმოიდგინეე?
-კიი.
-ახლა წარმოიდგინე ჩვენი პირველი შვილი. წარმოიდგინეე?
-კიი.
-ახლა წარმოიდგინე ჩვენი ძალიან ბევრი შვილი.გპირდები რომ ამ ყველაფერს ერთად შევხვდებით.
მე არაფერი არ მითქვამს უბრალოდ ვაკოცე და მხარზე თავი დავადე.
-ამ ფიქრებს მოეშვი და ყველაფერი დაივიწყე. დღეს ვერთობით ბოლომდე !
მე პასუხად გავუცინე. კლუბში შევედით,ბევრი ხალხი იყო,არც ძალიან ბევრი. სანდრომ ეგრევე ბართან მიმიყვანა და შემომხედა.
-რას დალევ?
-რამე მაგარს.
-კარგი.
არაყი ჩამოგვისხეს, სანდრომ ჭიქა ხელში აიღო და შემომხედა.
-ჩვენს მომავალს გაუმარჯოს.
-გაუმარჯოს.
ყველა სადღეგრძელო ჩვენზე იყო, და ჩვენც ხალისით ვსვამდით,თან ერთმანეთით ვტკბებოდით. როცა უკვე ხალხი აიშალა და დაიწყო მუსიკა, ჩვენც რათქმაუნდა ავდექით და წავედით საცეკვაოთ. ძალიან ჩქარი მუსიკა იყო,თან ნასვამი ვიყავი და თაბრუ მეხვეოდა. მაგრამ იმდენად მიყვარს ცეკვა რომ გაუჩერებლივ ვცეკვავდი, სანდრომ წელზე ხელი მომხვია თავისკენ მიმიზიდა და მაკოცა..