ვერ გიტან (1)
ბოდიში მოიხადე
-არ მოვიხდი შენთვითონ მომიხადე
-მე რატომ უნდა მოგიხადო შეურაწყოფა შენ მომაყენე
-მომიხადე მეთქი გოგო
-იდიოტი ხარ
-შენ ვის რას ეუბნები შე ქალაბიჭა მათხოჯო
-გაუზრდელი თავხედი ხარ,რა გინდა რას მერჩი დაგიშავე რამე?
-მომიხადე მეთქი ბოდიში თორემ ახლავე დირექტორთან ჩაგიყვან
-რას მაშინე მიდი ჩამიყვანე რას ელოდები,ხელი მომკიდა და დირექტორის კაბინეტისკენ წამათრია
-მხეცი ხარ ვერ გიტან
-მე ხომ გულზე მეხატები რასამბობ,კარი გააღო და ხელი მკრა დირექტორი გაკვირვებული თვალებით მოგვაშტერდა
-ტასო შენგელია და გიგა წურწუმია რატომ არ ხართ კლასში გაკვეთილზე?
-მას ამ გაუზრდელი და თავხედი გოგოს გამო მასწავლებელმა გამოგვაგდო,დირექტორმა თვალები დამიბრიალა და სკამიდან წამოდგა გაფიქრებაც არ მინდოდა რას მოიმოქმედებდა,ჩემს პირდაპირ დადგა და დაიწყო
-შენს სითავხედეს საზღვარი არ აქ ვსო მორჩა ხვალ დედაშენი მოვიდეს არ მაინტერესებს მე მუშაობს ქალბატონო ლანა და არ ცალიაო შენი გამოხტომების ატანას აღარ ვაპირებ,თუ არ მორჩები მომიწევს შენი სკოლიდან გაშვება გასაგებია?
-გასაგებია ქალბატონო ლანა,და თავი ჩავღუნე,გიგა კი ბედნიერი სახით იდგა და იკრიჭბოდა სიამოვნებდა როგორ მამცირებდა დირექტორი მის წინაშე,დირექტორის კაბინეტი რომ დავტოვეთ,უნდა წასულიყო რომ მივაძახე
-ქალაჩუნა ხარ,მან კი ვითომ ვერც გაიგო განაგრძო კლასისკენ გზა
ჩემზე რა გითხრათ ვარ მეათე კლასის მოსწავლე,მაღალი საშვალო სიგრძის წაბლისფერი სწორი თმით,თაფლისფერი თვალები და აპრეხილი ცხვირი მაქ,ნუ გარეგნობას არ ვუჩივი ერთი სიტყვით რა,მყავს აუტანელი კლასელი გიგა,რომელიც მარტო იმაზე ფიქრობს როგორ მომიღოს ბოლო და გამანადგუროს,სკოლის მერე სახლსი წავედი ცოტა მესინოდა რადგან დედაჩემი ამას რომ გაიგებდა აუცილებლად დამსჯიდა
-ტასუნა მოხვედი?
-კი დე მოვედი
-აბა როგორ ჩაიარა დღემ
-დე რახაც მინდა გითხრა და გთხოვ არ გაბრაზდე რა
-კარგი ვეცდები
-დღეს ჩემი კლასელი გიგას წყალობით დირექტორთან მოვხვდი და მან მითხრა ხვალ შენი მშობელი მოვიდესო
-კი მაგრამ ასეთი რა დააშავეთ
-დაფასთან გავდიოდი როცა ფეხი დამიდო გიგამ მე დავინახე და პირდაპირ ფეხში ცავარტყი ის კი წამოხტა და ყვირილი დამიწყო მერე მასწავლებელმა გარეთ გამოგვაგდო და მე დამადანაშაულა შენი ბრალია მასწავლებელმა რომ გამოგვაგდოო და დირექტორთან ჩამიყვანა
-შენ არფერ შუაში არ ყოფილხარ რა განერვიულებს ხვალ წამოვალ და გიგას მკაცრად დაველაპარაკები რომ წესიერად მოგექცეს
-მადლობა დედიკო მიყვარხარ
-მეც ჩემო ლამაზო,და შუბლზე მაკოცა,კარგი ახლა ჭამე და მერე იმეცადინე,
რომ მოვრჩი ოთახში შევედი სამეცადინოთ ცოტახანში ტელე აწკრიალდა
-ხო ლიზი
-როგორ ხარ?
-კარგად გოგო შენ როგორ ხარ?
-რავი ვარ რა,რა ხდება უჩემოთ ხომ არ მოიწყინე
-აუ კი ჩამო რა მალე მომენატრე შე გიჟო შენა,კარზე ამდროს დააკაკუნეს და თავი ლიზიმ შემოყო
-არ არსებობს
-სებობს
-აქ საიდან
-გუშინ ჩამოვედი
-ვაიმე ჩემი სულელი როგორ მომენატრე,ერთმანეთს გადავეხვიეთ და აღარ ვუშვებდი
-კაი ქა არ დამახრჩო აბა მომიყევი ახლა რა ხდებოდა სანამ მე ვმოგზაურობდი?
-რავი გოგო აი დღეს რაც მოხდა ნუ აი არ ვიცი რა მოვუხერხო მაგ დამპალს ვერ ვიტან
-კაი რა მაგ იდიოტის გამო ნერვებს ნუ იშლი ხო იცი რაც არის?დაანებე რა თავი რაც უნდა ის ქნას
-მართალი ხარ,კაი აღარ გვინდა ამაზე ლაპარაკი აბა როგორ დაისვენეთ ქალბატონო ლიზი?
-აუ გოგო ძაან მაგარი იყო მაგრამ აქაურობა ძალიან მომენატრა და მაგიტომ დავბრუნდი
-აქაურობასაც ძალიან მოენატრე,და ორივეს გაგვეღიმა
-აუ მოდი გარეტ გავიდეთ რა სეირნობა მომენატრა შენთან ერთად ჩვენი გიჟობები
-ოკ წავიდეთ,ჯინსი კედები და გრძელი ნახატებიანი მაიკა ჩავიცვი და გარეთ გამოვედით
ტროტუარზე მოსიარულე ხალხს ვაკვირდებოდით
-აუ გოგო იმ ბიჭს შხედე რა ვიდზეა?წამო გავყვეთ
-რა უნდა გაყვე შენ ვერ ხარ ხო, ოხ ლიზი ლიზი შენ ხომ კაცი ვერ გამოგასწორებს რა
-აუ ის ნახე რა ახლა მოიხედავს,ფუ არა,არადა უკნიდან რა კაი ჩანდა და სიცილი აუტყდა უცხომ ეს გაიგო და ჩვენსკენ წამოვიდა ცვენ კი შეგვეშინდა და გავიქეცით თან სიცილით ვკვდებოდით,კორპუსს სევაფარეთ თავი და რომ მივხვდით მშვიდობა იყო ისევ გამოვედით და ტროტუარზე დავიწყეთ ბლაყუნი,მერე ლიზის ნაყინი მოუნდა და მაღაზიაში შევედით,
დიდი საოჯახო მარწყვის ნაყინი აარჩია და გაიძახოდა მარტო მე უნდა ვჭამოო
-ეი ქუცუნ მეც მინდა იცოდე რომ გაცივდე მე არ დამაბრალო ტორემ მაგ ნაყინში ჩაგმარხავ ნუ თავი ჩაგეტევა მაგრამ გაგუდვით ხომ გაიგუდები ამის თქმაზე სიცილი ამიტყდა შუა მაღაზიაში და ხალხი და დაცვა გაშტერებული გვიყურებდა,ლიზის უნდა გაეხსნა რომ ვეძგერე მეც მინდა მეთქი,ასე წიწკვნა წიწკვნაში ნაყინი გაიხსნა და ორივე საშინლად დავისვარეთ,
-დაცვა როგორც ჩანს გაბრაზდა ჩქარა გავიქცეთ დაიყვირა ლიზიმ ხელი მომკიდა და გასასვლელუისკენ სულ სრიალ სრიალით გავიქეცით კარები შუშის იყო და ნახევრად რომ გაიღო ლიზიმ ვერ დაინახა და მაინც დამაინც რომელიც არ გაიწია იმაში მოინდომა გასვლა და რომ შეასკდა გაივხრიწე სიცილისგან მერე სწრაფად წამოვაყენე და სამშვიდობოს გამოვიყვანე
-აუ ჩემი ცხვირი მგონი კართან დამრჩა
-ნუ ღელავ მეორე მახაზიაში გიყიდი
-აუ რა ღადო ხა
-შენ ნეტა ვის რას ეუბნები
დილით გავემზადე და სკოლაში წავედი,რათქმაუნდა დედაჩემთან ერთად
მე კლასში დამტოვა გაკვეთილზე თვითონ კი დრექტორთან ჩავიდა,ნერვიულობისგან ხელები მიკანკალებდა,
-ხომ არ დაგამშვიდო?
-მომშორდი იდიოტო
-ისე როცა ბრაზდები ძალიან ლამაზი ხარ
-ერთი ამ ლაწირაკს დამიხედეთ რამდენის უფლებას აძლევ თავს?გამასწარი ახლა აქედან შე ქალაჩუნა
-ვაიმე შემეშინა მივრბივარ,შე ქალაბიჭა გოგოსი რომ არაფერი გცხია
-აი სენ ნეტა ვის რას ეუბნები?გარეგნულად ბიჭი ხარ მაგრამ ხმას რომ ამოიღებ გოგოსავით კნავიხარ ვერ გიტან მომშორდი,თავი მერხზე დავდე და თვალები დავხუჭე რომ იმ იდიოტის როჟა აღარ დამენახა
გაკვეთილების შემდეგ სახლში წავედი,და ეგრევე დედას ვეცი
-რა გითხრა?
-მშვიდად ახალგაზრდავ ყველაფერი მოვაგვარე მაგ გიგას თუ კიდე შეგაწუხებს სკოლიდან გარიცხვანე ამიტომ ჯობია გააფრთხილო ჭკვიანად იყოს
ბედნიერი სახით შევედი ოთახში და საწოლზე გადავეშვი,ცოტახანში ტელეფონი აწკრალდა
-გოგო დაბლა გელოდები ჩამოეთრიე
-აუ მეზარება
-რა გეზარება იცოდე ამოვალ და ფანჯრიდან გისვრი თუ აივნიდან რაც გაქ
-კაი ხო მოვდივარ,ჩავიცვი დედას ვუთხარი ცოტახნით ეზოში ჩავალ მეთქი და გარეთ გავედი
-რა გასეირნება აგიტყდა?
-გასეირნება კიარა შეხედე,თითი ერთი ბიჭისკენ გაიშვირა,
-გიგა?და აქ რას აკეთებს არ ვიცი მოდი გავყვეტ არ გაინტერსებს რას აკეთებს?
-ოხ რა გიჟი ხარ
-აუუ გ თ ხ ო ვ
-კაი ხო ნუ მიიღე საწყალი ფისოს სახე ხო იცი ვერ ვიტან თავს რომ ისაწ....ბ
-კაი ჰო,გიგამ საათს დახედა და აქეთ იქით სიარული დაიწყო სახეზე ნერვიულობაც დაეტყო
-ნეტავ აგენტია?
-გაჩუმდი რეებს ბოდიალობ მეათე კლასის მოსწავლე როგორ შეიძლება რომ აგენტი იყოს
-რავი ისეა გამაპრანჭულ ჩაზმანაჩკებული რომ,ისე ცოლი ხომ არ მოყავს
-არ გაჩუმდები?
-კაი ხო სამარე ვარ
გიგასკენ ვიღაც გოგო წამოვიდა და თან იკრიჭებოდა,გიგას სახე გაუბრწყინდა და გადაეხვია იმ გოგომ დაგვინახა და გველის თვალებით შემომხედა ამან რახაც ეჭვი დაბადა იქნებ და ჰა
-არა?არ თქვა უკვე მივხვდი,
-ოე გაჩუმდი ცოტახნიტ არ შეგიძლია?გიგას ხელი მოკიდა და სადღაც გაუჩინარდნენ,ჩვენ კი ბუჩქებიდან გამოვედით ტანსაცმელი დავიფერთხეთ და სახლში დავაპირე შესვლა როცა ლიზიმ შემაჩერა
-ახლა რაღა გინდა
-აუ წამო ყავა დავლიოთ რა
-კაი ხო,მაგრად მეზარებოდა მაგრამ არ გავუტეხე თან ყაავ ცოტა გამომაფხიზლებდა
-არა არ მიყვარს
-გიყვარს
-არ მიყვარს
-გიყვარს
-არა
-კი
არა და დამანებე ახლა გულო თავი თორემ ჩაგჩეჩქვავა,სულ ტვინი როგორ უნდა მჯობნიდეს აბუზხუნდა გული,იქ შიგნით საშინლად ამტკივდა,ხან რაზე ხან რაზე გადავიტანე ყურადღება მაგრამ არა სულ ის გოგო მიდგა თვალწინ როგორ ჩაეხუტა გიგას და მერე მე შემომხედა თითქოს სპეციალურად ქონდათო დაგეგმილი,ნერვები სულ უფრო და უფრო მეშლებოდა აქეთ იქით დავდიოდი ვერაფრით დავწყნარდი ბოლოს კედლებზე ლამის დავიწყე სიარული მაგრამ ლიზიმ შემაჩერა
-რა გჭირს გოგო?
-აუ ლიზი არ ვიცი,მგონი მიყვარს
-ვინ?
-არ ვიცი მიყვარს თუ არა მაგრამ ვიცი რომ მიყვარს
-რა ბატივით ლაპარაკობ ამოღერღე ვინ გიყვარს
-ჩემი თავი ლიზი ვინ უნდა მიყვარდეს,ისევ ტვინმა იმარჯვა
-უფ გაისკდა გული მეთქი გაგიჟდა
-კაი წამო ახლა ბატი ბლინებზე გეპატიჟებათ ინდაურო
-როდის იყო ბატი და ინდაური ბლინებს ჭამდეს,დედაშენი სადაა?
-აა სამსახურში დღეს გვიან მოვალო და აბა შენ იცი დაიმხე აქაურობაო მეზობლის სახლსი გადადგიო იქ უფრო კაი ხედიაო
-დედა რა ღადო ხარ ეგეთი რომ არ იყო რა გეშველებოდა,კაი წამო ბატო,ასე ტკბილად გავუძეხით ერთმანეთს სამზარეულოსკენ,ბლინები დავიდეთ თებშებზე და მისაღებში ტელევიზორს მივუჯექით
-ვაიმე ჩემი სერიალი დაწყო
-ნახე როდრიგოს კლავენ დედაჩემი სიკვდილი
-კაი ნუ ღადაობ ახლა
-აბა რა დროს სერიალია გადართე კომედი შოუ იწყება 10 საათია
-იღლიაში ხომ არ გავიცინო
-არა
-რავი მე გკითხე რა მე გავიცინე დ ამეთქი სენც ხომ არ გაიცინე
-დედა ნიკოლოზ შუქის ფული გადაიხადე?
-არა
-რატო მერე რომ ჩაგვიჭრან
-ძლაინაც კაი იქნები სიბნელეში ეგრე გინდათ თქვენ
-ხოდა ამ სიბნელეში რომ მოგეპარება შენი ცისმარი და ჩაგეხუტება
ლიზი ლამის გაიხრჩო,სამი ცალი ბლინი ერთად ჩაიტენა
-რაიყო მოგზდევენ?
-კი,ახლა ისვრის დაწექი
და მდივანზე გადაiშხლართა ამასობაში კარზეც დააზარეს
მე გავაღებ წამოხტა და კართან მიირბინა
-ვინ არის?
-მე ვარ
-ვინ შენ?
-ბებიაშენის სული გააღე კარი ვა გიგა ვარ
-მეც არავთქვი ეს გოგო ვინაა, და გამომძახა გიგააო
-აუ გაუღე ერთი რა უნდა
-მობრძანდით თქვენო უდიდებულესობავ,და მისაღებში შემობრძანდა
-რაო სახლის გზა აგერია?
-არა შენს სანახავად მოვედი
-რა გინდა?
-შენი კარგად ყოფნა,
-ღადავის გარეშე აბა გისმენ რა გინდა?
-არფერი უბრალოდ ბოდიშის მოსახდელად მოვედი ვიცი ცუდათ მოვიქეცი მაპატიებ?,და საწყალი ბავშვის სახე მიიღო
-კაი ხო ოღონდ თუ კიდევ განრეორდება იცოდე დაგახრჩობ
-გპირდები კიდე თუ გამეორდა ჩემი ხელით დავიხრჩობ თავს
-შევთანხმდით,შეგიძლია წახვიდე,
-კაი წავედი მაშინ და ხვალ სკოლაში გნახავ
-ოკ პაკა,ლიზიმ გააცილა და სიევ მისაღებში დაბრუნდა
-რა კუჭი აეწვა?როგორ მოუვიდა გოგოს პირველად უთხრა ბოდიში,ვაიმე დამინიავეთ
-კაი რაიყო სინდისმა შეაწუხა ბიჭი კუდი აეწვა და მოვიდა,კაი გვეყოს ამაზე ლაპარაკი დღეს ხომ დარჩები ჩემთან?
-არ ვიცი
-კაი რა არ იცი ღადაობ?
-კაი ხო დავრჩები
-ხოდა ეგრე ჩემი ბოთე
-ჩემი უჭკუო,და ერთამნეთს ჩავეხუტეთ,მასზე მეტად არავინ მიყვარს დასავითაა,ყველაფერს მირჩევნია ისეთი საყვარელია და თბილი რომ არ ვიცი მოკლედ არაჩვეულებრივი მეგობარია,მისთვის სიცოცხლესაც გავწირავდი,ამასობასი დაღამდა და ძილიც მოგვერია ლიზის ნახევრად ეძინა დივანზე
-ოე გაიღვიძე წამო დავწვეთ ოთახში აქ ხომ არ დაგტოვ
-მოვდივარ......
და ისევ დაყვინთა რომ ვერ გავაღვიძე ძლივძლიობით ავწიე და ოთახში გავათრიე
-სად მიგყავარ ხორხე
-დაწყნარდი ჩემო ესმერალდა
-სად ვარ
-ჯანდაბაში კაი ახლა გამოფხიზლდი გეყოს, ერთი შემოუტყლაშუნე და წამში ფეხზე იდგა,საწოლი გავშალეთ პერანგები ჩავიცვით და დავიძინეთ,ისე გაგუდულს მეძინა ბობმბი რომ აეფეთქებინატ ალბათ ვერ გავიგებდი რადგან დილით მომხდარი ამბავი ვერ გავიგე