ვერ გიტან (4) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი
2 962 ნახვა
ორი წლის შემდეგ
***
უნივერსიტეტიც დავამთავრეთ და ანდროს წყალობით დავსაქმდი ჩემს პროფესიაზე
პირველი დღეა და ცოტა ვნერვიულობ,გამოვეწყე ისე როგორც საქმიან ქალს შეეფერებოდა და ანდრომ მანქანით წამიყვანა,რომ გადმოვედი ჩემს წინ აღმართულ შენობას თვალი ავაყოლე,კიბეებს ავუყევი და შუშის კართან გავჩერდი კარი გაიღო და წამში შიგნით აღმოვჩნდი,თბილი გარემო იყო აქეტ იქით დარბოდნენ ზოგი კომპიუტერებს მისხდომოდა ზოგიც საბუთებს აწესრიგებდა,ფეხი გადავდგი თუარა ჩემს წინ ერთი ქალი აისვეტა
-გამარჯობათ
-გამარჯობათ
-აქეთ წამობრძანდით,და ოთახისკენ გამიძღვა,იქაც სასიამოვნო გარემო იყო
-აი აქ იმუშავებთ ეს არის თქვენი სამუშაო ოთახი,და გავიდა ყველაფერი ამოვაწყე ჩემებურად შევალამაზე ოთახი და საბუთები და დოკუმენტები მაგიდაზე დავაწყე,კარზე დააკაკუნეს
-მობრძანდით
ჩემს წინ მაღალი შარვალ კოსტუმში გამოწყობილი მამაკაცი წარსდგა
-თქვენ ჩემი ახალი დამხმარე ხართ
-დიახ ბატონო
-გთხოვთ ეგრე ნუ მომმართავთ უბრალოდ დათო დამიძახეთ
-კარიტ დათო
ხელში რახაც საქაღალდეები ეკავა და გამომიწოდა
-თუ შეგიძლია მიხედე და რომ მორჩები კაბინეტში შემომიტანე,მადლობ,მითხრა და გავიდა
ყველაფერი მოვაწესრიგე და მის კაბინეტში წავიღე,კარზე დავაკაკუნე და გაისმა ხმა
-მობრძანდით
კარი შევაღე და მის წინ დავდექი,ფურცლების დასტა მაგიდაზე დავუწყე,ხელი არც მოუკიდია წამოდგა და ჩემს წინ დადგა
-გამოცდილება თუ გაქვთ აქამდე თუ გიმუშავიათ სადმე
-არა უნივერსიტეტი ახლა დავამტავრე ეს პირველი სამსახურია ჩემთვის
-ნუ პირველი დღეა მაგრამ მაინც გკითხავ როგორ მოგწონს გარემო,ადვილად შეეგუები?
-კი უკვე შევეჩვიე
-ძალიან კარგი დღს საღამოს წვეულება გვაქვს ინვესტორები არიან მოწვეულები და თუ შეძლებ 8 საათზე
-აა კი დიდი სიამოვნებით,მადლობთ
***
უნივერსიტეტიც დავამთავრეთ და ანდროს წყალობით დავსაქმდი ჩემს პროფესიაზე
პირველი დღეა და ცოტა ვნერვიულობ,გამოვეწყე ისე როგორც საქმიან ქალს შეეფერებოდა და ანდრომ მანქანით წამიყვანა,რომ გადმოვედი ჩემს წინ აღმართულ შენობას თვალი ავაყოლე,კიბეებს ავუყევი და შუშის კართან გავჩერდი კარი გაიღო და წამში შიგნით აღმოვჩნდი,თბილი გარემო იყო აქეტ იქით დარბოდნენ ზოგი კომპიუტერებს მისხდომოდა ზოგიც საბუთებს აწესრიგებდა,ფეხი გადავდგი თუარა ჩემს წინ ერთი ქალი აისვეტა
-გამარჯობათ
-გამარჯობათ
-აქეთ წამობრძანდით,და ოთახისკენ გამიძღვა,იქაც სასიამოვნო გარემო იყო
-აი აქ იმუშავებთ ეს არის თქვენი სამუშაო ოთახი,და გავიდა ყველაფერი ამოვაწყე ჩემებურად შევალამაზე ოთახი და საბუთები და დოკუმენტები მაგიდაზე დავაწყე,კარზე დააკაკუნეს
-მობრძანდით
ჩემს წინ მაღალი შარვალ კოსტუმში გამოწყობილი მამაკაცი წარსდგა
-თქვენ ჩემი ახალი დამხმარე ხართ
-დიახ ბატონო
-გთხოვთ ეგრე ნუ მომმართავთ უბრალოდ დათო დამიძახეთ
-კარიტ დათო
ხელში რახაც საქაღალდეები ეკავა და გამომიწოდა
-თუ შეგიძლია მიხედე და რომ მორჩები კაბინეტში შემომიტანე,მადლობ,მითხრა და გავიდა
ყველაფერი მოვაწესრიგე და მის კაბინეტში წავიღე,კარზე დავაკაკუნე და გაისმა ხმა
-მობრძანდით
კარი შევაღე და მის წინ დავდექი,ფურცლების დასტა მაგიდაზე დავუწყე,ხელი არც მოუკიდია წამოდგა და ჩემს წინ დადგა
-გამოცდილება თუ გაქვთ აქამდე თუ გიმუშავიათ სადმე
-არა უნივერსიტეტი ახლა დავამტავრე ეს პირველი სამსახურია ჩემთვის
-ნუ პირველი დღეა მაგრამ მაინც გკითხავ როგორ მოგწონს გარემო,ადვილად შეეგუები?
-კი უკვე შევეჩვიე
-ძალიან კარგი დღს საღამოს წვეულება გვაქვს ინვესტორები არიან მოწვეულები და თუ შეძლებ 8 საათზე
-აა კი დიდი სიამოვნებით,მადლობთ
საღამოც მოვიდა მე გამოვეწყე,კაბა და მაღალქუსლიანები ცავიცვი და წვეულებაზე წავედი
მისულს უფროსი მომეგება და სტუმრების გასაცნობად მიმიყვანა( ინვესტორების)რამდენიმე ხნის შემდეგ მოწყენილობა ვიგრძენი და სუფთა ჰაერზე ვამჯობინე გავლა,რომ გამოვედი,ვიგრძენი ვიღაც მომყვებოდა,შემეშინდა და სიარულს ვუმატე
-ნუ გეშინია მე ვარ დათო
-თქვენ რა უკან მომყვებოდით?
-არა უბრადლოდ სუფთა ჰაერზე გამოვეიდ და მიმავალი რომ დაგინახეტ ვიფიქრე გამოველაპარაკები მეთქი და,ხომ კარგად ხარ?
-კი კარგად ვარ,უფრო ახლოს მოვიდა მის გულისცემასაც კი მესმოდა,
უხერხულად შევიშმუშნე და ოდნავ გამოვიწიე
-ნუ გეშინია არაფერს დაგიშავებ,იცი ძალინ ლამაზი ხარ,
-გმადლობთ მაგრამ კომპლიმენტი არაა საჭირო,მე უნდ დავბრუნდე წვეულებაზე სირცხვილი
-რა სირცხვილი,წამო სადემ გავიაროთ რას იტყვი?
-არა ჯობია დავბრუნდე
ზურგი ვაქციე როცა მკლავში მწვდა და თავისკენ მიმიზიდა,კოცნა დააპირა მაგრამ ხელიდან დავუსხლტი და გავიქეცი,გავრბოდი მაგრამ სად არ ვიცოდი,ცრემლები უნებურად წამომცვივდა,ქარმაც დაუბერა მოიღრუბლა და წვიმა წამოვიდა,გზას ტრასის ლამპიონები მინათებდა,მაღალქუსლიანები გავიხადე და შუა ტრასაზე სიარული დავიწყე,წამით შუა ტრასაზე გავშეშდი არც წინ მივდიოდი არც უკან,მთლიაანდ სველი ვიყავი,მომესმა მანქანის სიგნალის ხმადა ფარების შუქმა თვალები ლამის დამიბრმავა,უცნობი გამწარებული გადმოვიდა მანქანიდან და კარი მიიჯახუნა,ჩემთან მოვარდა და ჩხუბი უნდა დაეწყო როცა
-ტასო რა გჭირს აქ რა გინდა?
-ანდრო მიშველე გთხვო,და ისე ჩავეხუტე ლამის გავაახრჩე
-რა გჭირს ტას?ნამტირალევი და სირბილისგან დაღლილი მის მკლავებსი ცამეძინა,ხელში ამიყვანა და მანქანაში ჩამსვა,გზაში წამით გავახილე თვლაბეი მაგრამ გონება დავკარგე.
დილით ჩემს საწოლზე ვიწექი,ლიზი ჩემს გვერდით იყო
-ანდრო სადაა?
-მოვა,ახლა კი მომიყევი რა მოხდა
-ლიზ,და ცრემლები წამომცვივდა,ლიზის ყველაფერი მოვუყევი რადგან მასთან დასამალი არფერი მქონდა
-მერე რას იზამ?ხვალ წახვალ?
-არა მაგის დანახვაც არ მინდა
-ანდროს რას ეტყვი ხომ იცი მოკლავს
-არ ვიცი რომ მოვატყუო არ მინდა
-სუ მოდის, კარებში მდგარ ანდროს გავხედეთ
-აბა როგორ ხარ პრინცესა?
-კარგად ანდრო
-მე გავალ ხო
-კარგი ლიზ,
-აბა მითხარი გუშინ რა მოხდა და რატომ იყავი იქ?
-წვეულება გვქონდა კომპანიის და როცაწამოვედი წვიმაში მოვყევი,რახაც მომენტი ამოვჭერი მაინც
-და შენ გგონია მჯერა?შუა ქუჩაში მთლად სველი ნამტირალევი იდექი ტას რა მოხდა
-დათომ შეურაწყოფა მომაყენა,ეს რომ გაიგო თვლაებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა გულმა ბაგაბუგი დამიწყო ხელებიც ამიკანკალადა
-გთხოვ დამშვიდდი არაუშავს
-არა მაგას არ სვარჩენ რა უფლებით,ვსო აღარ იმუშავებ მანდ,და არც მაგას შევარჩენ იმ არაკაცს
,ხელები შემომხვია და მაგრად მიმიხუტა
მისულს უფროსი მომეგება და სტუმრების გასაცნობად მიმიყვანა( ინვესტორების)რამდენიმე ხნის შემდეგ მოწყენილობა ვიგრძენი და სუფთა ჰაერზე ვამჯობინე გავლა,რომ გამოვედი,ვიგრძენი ვიღაც მომყვებოდა,შემეშინდა და სიარულს ვუმატე
-ნუ გეშინია მე ვარ დათო
-თქვენ რა უკან მომყვებოდით?
-არა უბრადლოდ სუფთა ჰაერზე გამოვეიდ და მიმავალი რომ დაგინახეტ ვიფიქრე გამოველაპარაკები მეთქი და,ხომ კარგად ხარ?
-კი კარგად ვარ,უფრო ახლოს მოვიდა მის გულისცემასაც კი მესმოდა,
უხერხულად შევიშმუშნე და ოდნავ გამოვიწიე
-ნუ გეშინია არაფერს დაგიშავებ,იცი ძალინ ლამაზი ხარ,
-გმადლობთ მაგრამ კომპლიმენტი არაა საჭირო,მე უნდ დავბრუნდე წვეულებაზე სირცხვილი
-რა სირცხვილი,წამო სადემ გავიაროთ რას იტყვი?
-არა ჯობია დავბრუნდე
ზურგი ვაქციე როცა მკლავში მწვდა და თავისკენ მიმიზიდა,კოცნა დააპირა მაგრამ ხელიდან დავუსხლტი და გავიქეცი,გავრბოდი მაგრამ სად არ ვიცოდი,ცრემლები უნებურად წამომცვივდა,ქარმაც დაუბერა მოიღრუბლა და წვიმა წამოვიდა,გზას ტრასის ლამპიონები მინათებდა,მაღალქუსლიანები გავიხადე და შუა ტრასაზე სიარული დავიწყე,წამით შუა ტრასაზე გავშეშდი არც წინ მივდიოდი არც უკან,მთლიაანდ სველი ვიყავი,მომესმა მანქანის სიგნალის ხმადა ფარების შუქმა თვალები ლამის დამიბრმავა,უცნობი გამწარებული გადმოვიდა მანქანიდან და კარი მიიჯახუნა,ჩემთან მოვარდა და ჩხუბი უნდა დაეწყო როცა
-ტასო რა გჭირს აქ რა გინდა?
-ანდრო მიშველე გთხვო,და ისე ჩავეხუტე ლამის გავაახრჩე
-რა გჭირს ტას?ნამტირალევი და სირბილისგან დაღლილი მის მკლავებსი ცამეძინა,ხელში ამიყვანა და მანქანაში ჩამსვა,გზაში წამით გავახილე თვლაბეი მაგრამ გონება დავკარგე.
დილით ჩემს საწოლზე ვიწექი,ლიზი ჩემს გვერდით იყო
-ანდრო სადაა?
-მოვა,ახლა კი მომიყევი რა მოხდა
-ლიზ,და ცრემლები წამომცვივდა,ლიზის ყველაფერი მოვუყევი რადგან მასთან დასამალი არფერი მქონდა
-მერე რას იზამ?ხვალ წახვალ?
-არა მაგის დანახვაც არ მინდა
-ანდროს რას ეტყვი ხომ იცი მოკლავს
-არ ვიცი რომ მოვატყუო არ მინდა
-სუ მოდის, კარებში მდგარ ანდროს გავხედეთ
-აბა როგორ ხარ პრინცესა?
-კარგად ანდრო
-მე გავალ ხო
-კარგი ლიზ,
-აბა მითხარი გუშინ რა მოხდა და რატომ იყავი იქ?
-წვეულება გვქონდა კომპანიის და როცაწამოვედი წვიმაში მოვყევი,რახაც მომენტი ამოვჭერი მაინც
-და შენ გგონია მჯერა?შუა ქუჩაში მთლად სველი ნამტირალევი იდექი ტას რა მოხდა
-დათომ შეურაწყოფა მომაყენა,ეს რომ გაიგო თვლაებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა გულმა ბაგაბუგი დამიწყო ხელებიც ამიკანკალადა
-გთხოვ დამშვიდდი არაუშავს
-არა მაგას არ სვარჩენ რა უფლებით,ვსო აღარ იმუშავებ მანდ,და არც მაგას შევარჩენ იმ არაკაცს
,ხელები შემომხვია და მაგრად მიმიხუტა
ასე ჩახუტებულებს ჩგვეზინა დილით რომ გავიხვიძე ანდრო წასული დამხვდა,საწოლზე კი წერილი იდო
-პრინცეს აღარ გაგახვიძე ისე საყვარლად გეძინა, დღეს საღამოს წვეულებას ვმართავთ ოჯახი და გეპატიჟები,იმედია უარს არ მეტყვი,გკოცნი ბევრს
ანდრო
წერილი დავეეკცე შევინახე და სააბაზანოში შევედი წყლის გადასავლებათ,რომ გამოვედი რამდენიმე ხანში კარზე დააზარეს,სწრაფად ჩავიცვი რაც ზელთ მომხვდა და კარი გავაღე
-ოჰ ქალბატონო,როგორ ხარ?
-მშვენივრად შენ?
-კარგად,გოგო ანდრომ მომწერა დღეს საღამოს მოდით წვეულება მაქო
-აა კი ვიცი
-მერე მოდიხარ?
-კი აბა რას ვიზავ მაგრამ რა ჩავიცვა?
-ისე არც მე ვიცი წამო მაღაზიები დავლაშქროთ
-კაი იდეაა ჩავიცმევ და წავიდეთ,ოთახში შევედი ჩვიცვი და უჯრაში შენახული ფული ამოვიღე
-წავედით?ოთახიდან გამოსულს მითხრა ლიზიმ
-კი წავედით,გასაღები ავიღე და გარეთ გამოვედით
მთელი მახაზიები დავატერორეთ და ბევრი რჩევის და ბოდიალის შემდეგ მივაგენით ჩვენ მოსაწონს,შოპინგი რომ მორჩა ერთი ამოვისუნთქეთ და სახლში წავედით,სიარულისგან დაღლილი,როგორცკი მივედი ეგრევე მდივანზე გავიშხლართე,თავის აწვაც აღარ მინდოდა არადა წყურვილიდ ვკვდებოდი
-ლიზზზ,გავძახე კარებამდე მისულს
-რა?აუ წყალი მომიტანე დ მერე წადი რა
-კიდე?
-აუ მიდი ფლზ
-კაი ხო გამოლასლასდა,მილასლასდა და ჩემთან დიდი ჭიქით მოლასლასდა
-დიდი გოგო გაიზარდე
-უუუ,და ენა გამომიყო,კაი წავე
-კაი,საღამოს გამომიარე
-ოკ,და წავიდა,მე კი საღამომდე ცოტა წავუძინე და საღამო რომ მოვიდა შხაპი მივიღე,ჩავიხატე,ახალი ნაყიდი კაბა ჩავიცვი მაღალ ქუსლიანები და ლიზას დავუწყე ლოდინი,ლამის ჩამომეძინა და ტელეფონზე დავურეკე
-სად ხა..
სიტყვა არ დამამთავრებინა
-მოვდივარ,და გათიშა
.....................................
ვაუ ტას რა ლამაზი ხარ
-შენც ლიზ კაი წავედით ხო
მანქანაში ჩვსხედით და ანდროს სახლში წავედით
რომ შევედით ყველა ჩვენ მოგვაშტერდა,ანდრო არსად ჩანდა თვალებს აქეთ იქით ვაცეცებდი მხოლოდ უცნობ სახეებს ვხვდებოდი,ცოტა სიბრაზე მომერია მაგრამ როგორც კი თვალი მოვკარი გადამიარა,რომ დამინახა წამით გაშტერდა,მის გვერდით მდგარმა ბიჭმა ხელი კრა და გამოაფხიზლა
(ანდრო)
-რა გჭირს ბიჭო?
-ახლა ჩემს წინ დგას ულამაზესი და უსაყვარლესი ქალი
-ესაა ტასო?
-ხო ეგაა,ანგელოზია არა?
-ყოჩახ შენ უმშვენიერესია,ასეთზე არც მე ვიტყოდი უარს
-ოე ოე აქ ვდგავარ
-კაი რაიყო კიარ გართმევ
-თუმცა როგორ წამართმევ როცა ჩემი არაა,ჩვენ მეგობრები ვართ უბრალდო მას ჩემი ძმა უყვარს,და ნახველი მომაწვა
-კაი შენ ცადე დღეს და
-კაი ახლა მივალ თორემ გაბრაზდება
(ტასო)
-თვით ხვთაება ქალბატონები როგორ არიან?
-გმადლობთ კარგად,და გავუღიმეთ
-უმშვენიერესი ხარ ტას
-მადლობ
-ხომ არ გვეცეკვა?
-არ ვიცი
-არაუშავს არც მე და გაიღიმა,მისი ღიმილი მზის სხივივთ ჩაწვდა და მთელი სხეული გამითბო
-კარგი,ლიზ ხომ არ გეწყინება?
-არა მიდი შენ კაცო აქ იმდენი სიმპატიური ბიჭია მაგალითად ის და ხელით იმ ბიჭისკენ მანიშნა წეხან ანდროს რომ ელაპარაკებოდა,წარმატებები მისურვეთ?
-წარმატებები მეგობარო,კაბა გაისწორა და იმ ბიჭის გასაცნობათ გაემართა,
-ამის გამოსწორება ხომ არ იქნება
-დაანებე თავი და წამო ვიცეკვოთ ჩვენ,ხელი გამომიწოდა და მოცეკვავე წყვილებს შევუერთდით,წელზე შემომხვია ხელი და სასიამოვნოდ დამიარა ისე ძლიერად მიმიხუტა მის გულისცემას ვგრძნობდი,სუნამოს სურნელი მათრობდა,მასთან ყოფნა ძალინ მსიამოვნებდა,დროის გაჩერება რომ შეიძლებოდეს აი ამ წუთს გავაჩერებდი,სახე ისე ახლოს მოიტაან ცოტაც და ტუჩებში მაკოცებდა უნდ ეკოცნა კიდეც მაგრამ თვი გავწიე და ფეხი დავადგი,ისე დაიჭყანა შემეცოდა მაგრამ ხირსი იყო
-არაუშავს გამიხიმა ნაძალადევად და ისევ განვაგრძეთ ცეკვა,ბოლოს მარტო ჩვენ ორნი ვცეკვავდით
-დავიღალე წამო დავსხდეთ რა
-კაი პრინცეს
-პრინცეს აღარ გაგახვიძე ისე საყვარლად გეძინა, დღეს საღამოს წვეულებას ვმართავთ ოჯახი და გეპატიჟები,იმედია უარს არ მეტყვი,გკოცნი ბევრს
ანდრო
წერილი დავეეკცე შევინახე და სააბაზანოში შევედი წყლის გადასავლებათ,რომ გამოვედი რამდენიმე ხანში კარზე დააზარეს,სწრაფად ჩავიცვი რაც ზელთ მომხვდა და კარი გავაღე
-ოჰ ქალბატონო,როგორ ხარ?
-მშვენივრად შენ?
-კარგად,გოგო ანდრომ მომწერა დღეს საღამოს მოდით წვეულება მაქო
-აა კი ვიცი
-მერე მოდიხარ?
-კი აბა რას ვიზავ მაგრამ რა ჩავიცვა?
-ისე არც მე ვიცი წამო მაღაზიები დავლაშქროთ
-კაი იდეაა ჩავიცმევ და წავიდეთ,ოთახში შევედი ჩვიცვი და უჯრაში შენახული ფული ამოვიღე
-წავედით?ოთახიდან გამოსულს მითხრა ლიზიმ
-კი წავედით,გასაღები ავიღე და გარეთ გამოვედით
მთელი მახაზიები დავატერორეთ და ბევრი რჩევის და ბოდიალის შემდეგ მივაგენით ჩვენ მოსაწონს,შოპინგი რომ მორჩა ერთი ამოვისუნთქეთ და სახლში წავედით,სიარულისგან დაღლილი,როგორცკი მივედი ეგრევე მდივანზე გავიშხლართე,თავის აწვაც აღარ მინდოდა არადა წყურვილიდ ვკვდებოდი
-ლიზზზ,გავძახე კარებამდე მისულს
-რა?აუ წყალი მომიტანე დ მერე წადი რა
-კიდე?
-აუ მიდი ფლზ
-კაი ხო გამოლასლასდა,მილასლასდა და ჩემთან დიდი ჭიქით მოლასლასდა
-დიდი გოგო გაიზარდე
-უუუ,და ენა გამომიყო,კაი წავე
-კაი,საღამოს გამომიარე
-ოკ,და წავიდა,მე კი საღამომდე ცოტა წავუძინე და საღამო რომ მოვიდა შხაპი მივიღე,ჩავიხატე,ახალი ნაყიდი კაბა ჩავიცვი მაღალ ქუსლიანები და ლიზას დავუწყე ლოდინი,ლამის ჩამომეძინა და ტელეფონზე დავურეკე
-სად ხა..
სიტყვა არ დამამთავრებინა
-მოვდივარ,და გათიშა
.....................................
ვაუ ტას რა ლამაზი ხარ
-შენც ლიზ კაი წავედით ხო
მანქანაში ჩვსხედით და ანდროს სახლში წავედით
რომ შევედით ყველა ჩვენ მოგვაშტერდა,ანდრო არსად ჩანდა თვალებს აქეთ იქით ვაცეცებდი მხოლოდ უცნობ სახეებს ვხვდებოდი,ცოტა სიბრაზე მომერია მაგრამ როგორც კი თვალი მოვკარი გადამიარა,რომ დამინახა წამით გაშტერდა,მის გვერდით მდგარმა ბიჭმა ხელი კრა და გამოაფხიზლა
(ანდრო)
-რა გჭირს ბიჭო?
-ახლა ჩემს წინ დგას ულამაზესი და უსაყვარლესი ქალი
-ესაა ტასო?
-ხო ეგაა,ანგელოზია არა?
-ყოჩახ შენ უმშვენიერესია,ასეთზე არც მე ვიტყოდი უარს
-ოე ოე აქ ვდგავარ
-კაი რაიყო კიარ გართმევ
-თუმცა როგორ წამართმევ როცა ჩემი არაა,ჩვენ მეგობრები ვართ უბრალდო მას ჩემი ძმა უყვარს,და ნახველი მომაწვა
-კაი შენ ცადე დღეს და
-კაი ახლა მივალ თორემ გაბრაზდება
(ტასო)
-თვით ხვთაება ქალბატონები როგორ არიან?
-გმადლობთ კარგად,და გავუღიმეთ
-უმშვენიერესი ხარ ტას
-მადლობ
-ხომ არ გვეცეკვა?
-არ ვიცი
-არაუშავს არც მე და გაიღიმა,მისი ღიმილი მზის სხივივთ ჩაწვდა და მთელი სხეული გამითბო
-კარგი,ლიზ ხომ არ გეწყინება?
-არა მიდი შენ კაცო აქ იმდენი სიმპატიური ბიჭია მაგალითად ის და ხელით იმ ბიჭისკენ მანიშნა წეხან ანდროს რომ ელაპარაკებოდა,წარმატებები მისურვეთ?
-წარმატებები მეგობარო,კაბა გაისწორა და იმ ბიჭის გასაცნობათ გაემართა,
-ამის გამოსწორება ხომ არ იქნება
-დაანებე თავი და წამო ვიცეკვოთ ჩვენ,ხელი გამომიწოდა და მოცეკვავე წყვილებს შევუერთდით,წელზე შემომხვია ხელი და სასიამოვნოდ დამიარა ისე ძლიერად მიმიხუტა მის გულისცემას ვგრძნობდი,სუნამოს სურნელი მათრობდა,მასთან ყოფნა ძალინ მსიამოვნებდა,დროის გაჩერება რომ შეიძლებოდეს აი ამ წუთს გავაჩერებდი,სახე ისე ახლოს მოიტაან ცოტაც და ტუჩებში მაკოცებდა უნდ ეკოცნა კიდეც მაგრამ თვი გავწიე და ფეხი დავადგი,ისე დაიჭყანა შემეცოდა მაგრამ ხირსი იყო
-არაუშავს გამიხიმა ნაძალადევად და ისევ განვაგრძეთ ცეკვა,ბოლოს მარტო ჩვენ ორნი ვცეკვავდით
-დავიღალე წამო დავსხდეთ რა
-კაი პრინცეს
წვეულება დასასრულს უახლოვდებოდა როცა,იქვე მოწყობილ სცენაზე ანდრო ავიდა და მიკროფონით ხელსი ჩვენი ყურადღება ითხოვა
-მინდა სულ ცოტახნით დამითმოთ,და მომისმინოთ პირველ რიგში ყველას დიდი მადლობა რომ მობრძანდით,და მინდა ერთი ისეტი რამ ვთქვა რამაც შეიძლება აქ მყოფი გააოგნოს,მე შემიყვარდა ანგელოზი,მე მიყვარს მისი ყველაფერი მისი გამოხედვა ღიმილი,მისით ვსუნთქავ უმისოთ არაფერი ვარ,როცა ჩემთან არაა მგონია ჩემი გულის ნახევარი მოკვდა,დღე არ გავა რომ მასზე არ ვიფიქრო იგი ჩემთან ძლაინ ახლოსაა მაგრამ ამავე დროს შორს,და დღეს მინდა რომ ის სამუდაოდ ახლოს იყოს და არასოდეს წავიდეს შორს,ეს სიყვარულია?არა ეს უფრო მეტია ეს ყველაფერს ცდება მე ის სიყვარულზე მეტად მიყვარს არაამქვეყნიურად მიყვარს,როდესაც მასზე მითხრეს ვერც კი წარმოვიდგენდი რომ ნამდვილ ანგელოზზე მიყვებოდნენ,და მე მინდა მას ვთხოვო სცენაზე ამოვიდეს,ტასო,დაიძახა მიკროფონში მე გავსრი ყველაფერი ერთიანად ამტკივდა გულმა ბაგაბუგი დამიწყო არ ვიცოდი რა მექნა მას სტუმრებიც აყვნენ და ყველა ტასოს იძახდა,სხვა გზა აღარ მქონდა სცენაზე ავედი დამის გვერდით დავდექი
-ტას მიყვარხარ და ამას კიდევ ბევრჯელ გავიმეორებ
-ვიცი მეც
სიხარულისაგნ ხელსი ამიტაცა და დამატრიალა დარვაზში ტაშის ხმა გაისმა,ლიზი უკვე ზეიმობდა
-ტას,დამიჩოქა და ჯიბიდან წითელი ყუთი ამოიღო,მინდ აჩემი შვილების დედა გახდე
მე ვეღარ შევიკავე და ავტირდი,ტაშმა უფრო იმატა
განვლილმა ცხოვრებამ თვალწინ გამირბინა,
-თანახმა ვარ გავხდე შენი შვილების დედა,წამოდგა და მაგრად ჩამიხუტა,დარბაზი ყვიროდა კოცნა კოცნა მაანც დაუჯერა და ჩემს ბაგეს დაეწაფა,ტანში სასიამოვნოდ დამიარა,ეს გძნობა ყველაფერს მერჩივნა.
სცენიდან რომ ჩამოვედით სტუმრები მოდიოდნენ და გვილოცავდნენ ლიზი სიხარულისგან ხტუნავდა
-გილოცავთ გილოცავთ
-მადლობ ლიზ,ანდროსთან მისი ძმაკაცი მოვიდა და მანაც მოგვილოცა,ამ დღის შემდეგ მე და ანდრო დავქორწილდით,მაგრამ საეჭვო რახაც მოხდა მისმა ძმაკაცმა უარი განაცხადა მეჯვარეობაზე და ანდრომ სხვას სთხოვა, მერე გავიგეთ რომ მას და ლიზის ერთმანეთი უყვართ და დანათესავე ამ მხრივ არ უნდოდათ.აქ ვამთავრებ თხრობას იმედია დასსასრული მოგეწონებათ
-მინდა სულ ცოტახნით დამითმოთ,და მომისმინოთ პირველ რიგში ყველას დიდი მადლობა რომ მობრძანდით,და მინდა ერთი ისეტი რამ ვთქვა რამაც შეიძლება აქ მყოფი გააოგნოს,მე შემიყვარდა ანგელოზი,მე მიყვარს მისი ყველაფერი მისი გამოხედვა ღიმილი,მისით ვსუნთქავ უმისოთ არაფერი ვარ,როცა ჩემთან არაა მგონია ჩემი გულის ნახევარი მოკვდა,დღე არ გავა რომ მასზე არ ვიფიქრო იგი ჩემთან ძლაინ ახლოსაა მაგრამ ამავე დროს შორს,და დღეს მინდა რომ ის სამუდაოდ ახლოს იყოს და არასოდეს წავიდეს შორს,ეს სიყვარულია?არა ეს უფრო მეტია ეს ყველაფერს ცდება მე ის სიყვარულზე მეტად მიყვარს არაამქვეყნიურად მიყვარს,როდესაც მასზე მითხრეს ვერც კი წარმოვიდგენდი რომ ნამდვილ ანგელოზზე მიყვებოდნენ,და მე მინდა მას ვთხოვო სცენაზე ამოვიდეს,ტასო,დაიძახა მიკროფონში მე გავსრი ყველაფერი ერთიანად ამტკივდა გულმა ბაგაბუგი დამიწყო არ ვიცოდი რა მექნა მას სტუმრებიც აყვნენ და ყველა ტასოს იძახდა,სხვა გზა აღარ მქონდა სცენაზე ავედი დამის გვერდით დავდექი
-ტას მიყვარხარ და ამას კიდევ ბევრჯელ გავიმეორებ
-ვიცი მეც
სიხარულისაგნ ხელსი ამიტაცა და დამატრიალა დარვაზში ტაშის ხმა გაისმა,ლიზი უკვე ზეიმობდა
-ტას,დამიჩოქა და ჯიბიდან წითელი ყუთი ამოიღო,მინდ აჩემი შვილების დედა გახდე
მე ვეღარ შევიკავე და ავტირდი,ტაშმა უფრო იმატა
განვლილმა ცხოვრებამ თვალწინ გამირბინა,
-თანახმა ვარ გავხდე შენი შვილების დედა,წამოდგა და მაგრად ჩამიხუტა,დარბაზი ყვიროდა კოცნა კოცნა მაანც დაუჯერა და ჩემს ბაგეს დაეწაფა,ტანში სასიამოვნოდ დამიარა,ეს გძნობა ყველაფერს მერჩივნა.
სცენიდან რომ ჩამოვედით სტუმრები მოდიოდნენ და გვილოცავდნენ ლიზი სიხარულისგან ხტუნავდა
-გილოცავთ გილოცავთ
-მადლობ ლიზ,ანდროსთან მისი ძმაკაცი მოვიდა და მანაც მოგვილოცა,ამ დღის შემდეგ მე და ანდრო დავქორწილდით,მაგრამ საეჭვო რახაც მოხდა მისმა ძმაკაცმა უარი განაცხადა მეჯვარეობაზე და ანდრომ სხვას სთხოვა, მერე გავიგეთ რომ მას და ლიზის ერთმანეთი უყვართ და დანათესავე ამ მხრივ არ უნდოდათ.აქ ვამთავრებ თხრობას იმედია დასსასრული მოგეწონებათ
ავტორი do♥re
